Morgunblaðið - 11.12.1986, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FTMMTUDAGUR 11. DESEMBER 1986
Bankastræti 10, sími 13122
Garðakaupum, Garðabæ, sími 651812.
á,
Góð bók
Leiðtogafundurinn í
Reykjavík eftir Guð-
mund Magnússon.
Umbúðir um fundinn,
fréttamenn, fundurinn
sjálfurog þau mál, sem
tekin voru fyrir og deilt
var um. Fjöldi mynda
með íslenskum og
enskum textum.
Útdráttur í bókarlok á
ensku.

filSl
WHíTEHOUg
pflESS

* í.<><h'»<v'®*
iitM,* terWf ........
,Or.t.AMO
OCTOB*"- ' ja
Innlegg í um-
ræðu dagsins
eftir Valdimar
Kristinsson
Loksins. Loksins á að fara að
reisa Miðbæinn úr öskustónni eftir
meira en hálfrar aldar stöðnun.
Unnið hefur verið vel að málinu af
færustu mönnum og samræmd
sjónarmið nýs og gamals tíma.
Flestir eru ánægðir og láta lítið í
sér heyra. Þeir óánægðu raða heil-
síðugreinum í Morgunblaðið þessa
dagana.
Þegar ekið er um Vestur-, Mið-
og Norður-Evrópu og komið inn í
borgir taka við skilti, sem vísa á
miðbæina og helstu verslunargötur.
Þangað fara flestir og litast um.
Hér er líka vísað á miðbæinn, en
hvað blasir við? Hefur nokkur séð,
í stæðilegri borg í nágrannalöndum,
jafn lágkúrulega ósamstæða byggð
eins og í Kvosinni og inn eftir
Laugaveginum?
Að bera okkar miðbæ saman við
t.d. miðbæi Bergen og Lúxemborg-
ar er sorglegra en tárum taki, svo
mikil hefur fátæktin verið hér og
síðan skipulagsleysið. En þótt við
hefðum aldrei náð glæsileik þessara
borga hefði það verið í lagi, ef að-
eins hefði verið hægt að halda
áfram byggingum í anda þeirra,
sem vísuðu veginn, eins og t.d.
Pósthússins, Landsbankans,
Reykjavíkur Apóteks, Hótel Borgar
og Eimskipafélagshússins á fyrstu
tugum aldarinnar, en þá tók stöðn-
unin við. Nokkur hús hafa verið
reist í miðbænum síðan, en flest
þeirra sviplítil og hafa ásamt
stefnuleysi í þessum málum staðið
í vegi fyrir farsælli uppbyggingu.

vandaðaðar vörur
Verkfæra-
kassar
Fyrirliggandi
BENSÍNSTÖÐVAR
SKEUUNGS
Skeljungsbúðin
Síöumúla 33
símar 681722 og 38125
LITGREINING MEÐ
CROSFIELD
6451E
LASER
LYKILLINN AD VANDADRI
LITPRENTUN
MYNDAMÓT HF.
Nú er þeim tíma loks að ljúka.
Að sjálfsögðu er ekkert við lág-
reist timburhús að athuga, ef þeim
er vel við haldið, en þau eiga ekki
heima við aðalgötu nema í undan-
tekningartilfellum. (Hafnarstræti
16 og 18 gætu verið slíkar undan-
tekningar.) Hins vegar geta þau
sómt sér vel í næsta nágrenni.
Þannig færi vel á því að sem flest
af þeim húsum, sem nú eiga að
víkja úr miðbænum, yrði komið fyr-
ir í endurreistu Grjótaþorpi og í
Þingholtunum, og önnur óásjálegri
vikju þar í staðinn. Snyrtileg öng-
stræti í næsta nágrenni miðbæja
geta verið mjög skemmtileg. Vemd-
unarsinnar fengju þá að mestu
haldið sínu, ef þeir vildu aðeins
hliðra svolítið til, enda er búið að
hliðra talsvert til fyrir þá.
Ein gagniýnisröddin gengur út á
það, að nýju húsin, sem talað er
um, muni líkjast einhveijum ein-
hvers staðar í útlöndum. Ef reisa á
hér hús sem engu líkjast í þúsunda
ára byggingarsögu mannkyns, þá
er fátt til ráða. Annars er það með
blessaða íhaldssemina að hún getur
auðveldlega færst frá einu yfír á
annað. Ýmsir þeirra, sem börðust
á móti Hallgrímskirkju á sínum
tíma myndu nú ekki vilja af henni
sjá. Eins er með aðalbyggingu há-
skólans, sem þótti mest líkjast
útvarpskassa. Hversu margir
myndu viija missa hana nú?
Þótt ólíku sé saman að jafna,
má nefna Parísarborg til saman-
burðar. Hún þykir einna fegurst
borga og það er talið sérstakt hrós
ef aðrar borgir líkjast henni að ein-
hveiju leyti. Þar var byggt upp af
fegurðarskyni, samræmi og reisn á
öldinni sem leið. Myndi einhver vilja
skipta á París nú og borginni eins
og hún leit út fyrir daga Hauss-
manns?
Bráðum vex úr grasi ný kynslóð,
sem vonandi á eftir að njóta fal-
Iegri, heilsteyptari og notadrýgri
miðbæjar, en landsmenn hafa van-
ist til þessa. Eftir stendur svo
vandinn, hvað gera á fyrir Lauga-
veginn. Hann hefur breyst mjög til
batnaðar í annan endann, en hann
er áfram ósamstæður og lágkúru-
legur og of langur, miðað við fjölda
vegfarenda, og of beinn til að ná
þokka Striksins í Kaupmannahöfn.
Vonandi finnast þó einhver góð ráð
til úrbóta.
Loksins á að fara að reisa
Miðbæinn úr öskustónni eftir
meira en hálfrar aldar stöðnun.
Unnið hefur verið vel að málinu
af færustu mönnum og samræmd
sjónarmið nýs og gamals tima.
Varaflugvöllur á
Austurlandi
Enn er farið að ræða um vara-
flugvöll fyrir millilandaflugið, sem
hefði þurft að vera fullbúinn fyrir
áratugum. Lengi hefur verið talað
um Aðaldal og Egilsstaði í þessu
sambandi, sem mestu veðurfarslegu
andstæðu við Keflavíkurflugvöll, en
síðustu ár hefur umræðan einkum
snúist um Sauðárkrók.
Nú blandast inn í umræðuna not
eftirlits- og herflugvéla af slíkum
velli og husanleg kostnaðarþátttaka
mannvirkjasjóðs NATO. Þar með
er pólitíkin hlaupin í málið.
Þeir, sem mest tala um frið, segj-
ast ekki vilja hemaðarflugvöll, en
virðast jafnframt hafa þá tröllatrú
á hershöfðingjum, að þeir myndu
fyrst athuga hver hefði greitt
mannvirkin, áður en þeir ákvæðu í
stríði á hvaða flugvelli skyldi ráðist
og hveijir notaðir.
Sjálfsagt er að koma upp vara-
flugvelli sem fyrst með aðstoð
mannvirkjasjóðsins, enda myndu
NATO-flugvélar nota hann í neyð-
artilfellum jafnt hvort sem banda-
lagið hefði borgað eitthvað í honum
eða ekki. Hvað flugvöllurinn yrði
kallaður mætti ræða um við mann-