Morgunblaðið - 11.12.1986, Síða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. DESEMBER 1986
Gleymið ekki boðskapnum
eftir Susie Bachmann
>ví er ekki að leyna að fréttir
af nýafstöðnu kirkjuþingi vekja
hroll í hugum margra hér á okkar
landi er láta sig kristni og kirkjulíf
einhveiju skipta. Það er þess vegna
sem mér finnst rétt að þeir er
kirkjuþing sátu fái kveðjur til baka
svo það fari ekki á milii mála hvers
við sóknarböm evangelísk lúth-
erskrar kirkju væntum af kirkjunni.
Eitt er víst að ég tala fyrir munn
margra þegar ég segi: Við frábiðj-
um okkur þess að kirkjan skipti sér
'af stjómmálum í hvaða mynd sem
er, enda er það ekki hennar köllun-
arhlutverk. Við höfum annað fólk
til þess að taka að sér mál eins og
húsnæðislán, skattamál, launamál,
eyðni og ástandið í Nicaragua, svo
eitthvað sé nefnt. Fólk sem er mörg-
um sinnum betur til þess fallið en
prestar og biskupar þessa lands.
Þar á ég við t.d. stjómmálamenn
og lækna.
„Vor kirkja er byggð á bjargi og
bjargið Kristur er.“ Sunnudag eftir
sunnudag er þessi sálmur sunginn
í kirkjum lands okkar. Ef fréttir frá
kirkjuþingi hefðu verið um það
hvemig kirkjan kæmi til skila boð-
gkapnum um Krist til sóknarbama
sinna, sætum við sóknarbömin ekki
eftir með hroll og kvíða. Ég minnist
þess þegar þorskastríðið stóð sem
hæst, fómm við hjónin í kirkju
sunnudag einn til þess að eiga þar
helgistund. Ég man ekki hvort
sálmurinn Vor kirkja er byggð á
bjargi og bjargið Kristur er var
sunginn við þá messu, en eitt er
víst að presturinn talaði meir um
þorskinn en Krist og við fómm sár-
leið heim. Þetta er ekki einsdæmi,
því miður. Alltof oft er ræða prests-
ins um þjóðfélagsmál, sem við
getum fræðst um í fjölmiðlunum
og emm ekki komin í hús Drottins
til að heyra. Ef ég man rétt segir
í játningunni sem guðfræðingurinn
játar við prestvígslu að hann sem
þjónn kirkjunnar heitir að boða
Guðs orð hreint og ómengað.
Ómengað af mannasetningum.
Þær fréttir sem ég hef af kirkju-
þingi las ég í Morgunblaðinu 19.
nóvember, bls. 31. Þar er vitnað í
ummæli sr. Lámsar Þ. Guðmunds-
sonar sem mælti fyrir íjölda
þingsályktana um þjóðfélagsmál.
(Það munar ekki um um það.) Þar
segir hann meðal annars að kristn-
ir menn þyrftu að hefja sig yfir öll
flokksbönd og líta á málin út frá
sjónarhóli trúarinnar. Af því sem
ég hefi séð á prenti eftir sr. Láms
Þ. Guðmundsson til þessa tel ég
víst að hann sé ekki hafínn yfir þau
flokksbönd sem hann er bundinn
með, og ekki treysti ég honum til
þess að líta á málin frá sjónarhóli
trúarinnar. Það er að minnsta kosti
ekki trúfræði hinnar evangelísku
lúthersku kirkju sem sr. Láms þjón-
ar, ef það er rétt sem eftir honum
er haft að Jesús Kristur hefði ekki
verið krossfestur ef hann hefði ekki
verið pólitískur. (Samanber frétt frá
kirkjuþinginu sem ég hef vitnað í
hér að framan.) Á máli biblíunnar
HREINT LOFT
Blikksmiðjan Vík
annast smíði einfaldra jafnt sem
flókinna loftræsti- og lofthitakerfa.
Blikksmiðjan Vík
annast eftirlit og viðhald á
loftræsti- og lofthitakerfum.
Blikksmiðjan Vík
annast alla almenna blikksmíði.
Hjá okkur sjá fagmenn um verkið.
Susie Bachmann
„Það er rétt hjá síra
Gunnari Kristjánssyni
að kirkjan á að vera
víðsýn. Hún er það að-
eins ef hún boðar
fagnaðarerindið. í
fagnaðarerindinu er
rúm fyrir alla.“
er þetta guðlast, ekkert minna.
Jesús Kristur var krossfestur
fyrir það eitt að hann sagðist vera
Guðs eingetinn sonur. Að segja
annað em ósannindi. Sr. Láms hlýt-
ur að vita að margir hafa gegnum
aldimar verið krossfestir, hengdir
eða skotnir fyrir pólitískar skoðanir
sínar. Það er ekkert einsdæmi. í
bókinni Biblíunni, sem sr. Láms
hefur á milli handa sér er boðskap-
urinn sem hann er sendur með til
sóknarbama sinna. í henni stendur
um krossfestingu Krists: „En vorar
þjáningar vom það sem hann bar,
fog vor harmkvæli er hann á sig
lagði, en hann var særður vegna
vorra synda, kraminn vegna vorra
misgjörða. Hegningin sem vér höfð-
um til unnið, kom niður á honum
og fyrir hans benjar urðum við heil-
brigðir. Vér fómm allir villir vega
sem sauðir, stefndum hver sína leið
en Drottinn lét misgjörð vor allra
koma niður á honum.“
Jesús Kristur var krossfestur
fyrir það eitt að hann var og er
Guðs sonur. Þetta er ómengað Guðs
orð, en þegar það verður mengað,
þá er hægt að breyta því í bull eins
og sr. Láms Þ. Guðmundsson lætur
frá sér fara.
Einn ljós punktur var í fréttinni
frá kirkjuþingi, vom það ummæli
síra Þorbergs Kristjánssonar, þar
segir orðrétt úr grein Morgunblaðs-
ins: „Menn hafa um aldir reynt að
gera Jesúm Krist að pólitískum leið-
toga, félagslegum umbótafrömuði
eða eitthvað enn fráleitara. Jesús
var hvorki byltingarmaður né fé-
lagslegur umbótasinni. Þótt fá-
tækrahjálp og umhyggja fyrir
sjúkum sé vissulega í anda hans.
Kirkjan á að kalla manninn til
iífs í heimi eilífðarinnar. Ef köll-
un hennar einskorðaðist við hinn
efnislega heim glataði hún gildi
sínu.“ Vonandi hefur sr. Láms og
hans líkar á kirkjuþingi hlustað á
þessi rök sr. Þorbergs. Þau em vel
til þess fallin að eftir þeim sé tekið.
Þegar ég hlustaði á viðtalið við
síra Gunnar Krisljánsson á Reyni-
völlum í Kjós í sjónvarpinu um hve
víðsýn kirkjan á að vera og að hún
mætti ekki láta sig neitt mannlegt
óviðkomandi, sá ég fyrir mér hala-
rófu af „víðsýnum" prestum og
biskupum storma á námstefnu á
Hótel Loftleiðum sem einmitt var
auglýst í Morgunblaðinu sama dag
og fréttir af kirkjuþingi bárust.
Námstefnan var um þvagleka. Án
þess að ég viti það þá held ég að
þvagleki sé mun algengari en t.d.
eyðni. Ekki þýðir að þræta fyrir að
nógu er það mannlegt viðfangsefni
fyrir kirkju sem ekkert mannlegt
er óviðkomandi.
Það er rétt hjá síra Gunnari
Kristjánssyni að kirkjan á að vera
víðsýn. Hún er það aðeins ef hún
boðar fagnaðarerindið. í fagnaðar-
erindinu er rúm fyrir alla. Öllum,
segir Guðs orð, gaf hann rétt tií
að vera Guðs böm. En það er bund-
ið skilyrðum, þeim sem trúa á
nafn hans.
Kirkjan á ekki að trúa öllu eða
hveiju sem er. Hún á að boða
Guðs orð um synd, réttlæti og dóm.
Hún á að boða Jesúm Krist. Ég
vona og bið að á næsta kirkjuþingi
verði spumingar um þjóðfélagsmál
afgreiddar á hnjánum og á hnjánum
verði beðið um visku og náð til að
boða Jesúm Krist, upprisinn freis-
ara sem lifir enn í dag. Við treystum
ykkur ekki til að hafa afskipti af
stjómmálum. En verr er ef við get-
um ekki treyst ykkur til að koma
boðskap kirkjunnar áleiðis.
Guð vinnur að því að fá menn
til að hætta að steypa sér ofan í
synd. Hann hefur sent Heilagan
anda til að sannfæra menn um synd,
prédikara sína til að vara þá við.
Orð hans er prentað á íslensku.
Þjónar kirkjunnar, þið hafið enga
afsökun.
Gleymið ekki því sem mestu
máli skiptir, á næsta kirkjuþingi,
litla jólabaminu. Gleymið ekki að
boðskapurinn um hann er það sem
þið hafið heitið að koma til skila.
Höfuadur er húsmóðir í
Reykjavík.
Guöro“DdUI
??SfstólP>
IMSlíUM) (Cv IflSlM 1L
SMtÐJUVEGI 18C KÓPAVOGI - SÍMI 71580
spaua ftii m auniu 11 ih wna *\\ »?;:vri
8SI)g^LteS(^íB NtírrTTTj^grrnf
(5^«nirr? (íii^u t-'i ití i
GUÐMUNDUR JÓNSSON (^.TiliTrfolíilTrgn
i mJB n Mjffi JE IPm , ££d(míLmkjað miMfi
mmmm Ifl^ÆiÍIWjthaKM
BONDI £K
BÚSTÓLPl
SAGT FRÁ NOKKRUM
GÓÐBÆNDUM
'<w..
.....
Pall Þorsteinsson i luriguv
Pétur Jónsson í Reynihlíð*
Sérhver ný bók í
þessum flokki er
fagnaðarefni fyrir
bændur og aðra
áhugamenn um
landbúnað, auk þess
að vera ómetanleg
heimild fyrir hvem
þann sem lætur sig
menningu og at-
vinnusögu íslands
skipta.
1.595." ^
BÓKHLAÐAN