Morgunblaðið - 24.12.1986, Blaðsíða 1

80 SÍÐUR B/C
STOFNAÐ 1913
291. tbl. 72. árg.
MIÐVIKUDAGUR 24. DESEMBER 1986
Prentsmiðja Morgunblaðsins
Sakharovhjónin komin til Moskvu:
„Eg mun áfram berjast
fyrir mannréttindum“
Moakvu, AP, Reuter.
SOVÉSKI andófsmaðurinn og
kjarneðlisfræðingurinn Andrei
Sakharov kom í gær til Moskvu
ásamt konu sinni, Yelenu Bonn-
er, eftir að hafa verið í sjö ár í
útlegð innanlands. Við komuna
hvatti hann til, að allir samvisku-
fangar, sem fangelsaðir hefðu
GRÆNLENDINGAR hafa eign-
ast eigið skjaldarmerki og mun
það koma í stað þess danska, sem
hingað til hefur verið notað á
opinberum skjölum og pappírum.
Nýja skjaldarmerkið er silfurlitur
ísbjöm á bláum grunni og þykir það
verið fyrir að gagnrýna sovésk
stjómvöld, yrðu látnir lausir. Þá
skoraði hann á Sovétstjómina
„að binda enda á harmleikinn í
Afganistan".
Fjöldi erlendra fréttamanna tók
á móti Sakharov á Yaroslavsky-
jámbrautarstöðinni og virtist þeim
eiga betur við en hið fyrra sem er
danskt að uppmna og sýnir tvo villi-
menn vopnaða kylfum. Margrét
Danadrottning heftir íagt blessun
sína yfir nýja skjaldarmerkið og
mun það innan tíðar skreyta opin-
ber skjöl sem heimastjómin sendir
frá sér.
hann vera þreyttur og tekinn. Sak-
harov kvaðst vera mjög ánægður
með að vera kominn aftur til
Moskvu, ekki síst vegna þess, að
Gorbachev, Sovétleiðtogi, hefði
sjálfur rætt við hann í síma og skýrt
honum frá ákvörðun stjómarinnar.
Það skyggði þó á gleðina, að and-
ófsmaðurinn Anatoly Marchenko
hefði látist í fangabúðum í sfðasta
mánuði.
„Örlög vina minna em hörmuleg.
Ég get ekki hætt að hugsa um
skelfilegan píslarvættisdauða vinar
míns, Marchenkos, sem lét líf sitt
í baráttunni gegn óréttlætinu. Ég
velti því fyrir mér hver verði næst-
ur. Það er ósæmandi fyrir þjóð
okkar að fangelsa fólk fyrir skoðan-
ir sínar, fyrir samvisku sfna. Ég
mun áfram beijast fyrir almennum
mannréttindum í landi mínu,“ sagði
Sakharov.
Um stríðið í Afganistan sagði
Sakharov, að það væri „skammar-
legasti þátturinn í utanríkisstefnu
Grænlendingar
fá skjaldarmerki
Frá NJ. Bruun, fréttaritara Morgunblaðsins á Grœnlandi.
Mikill fjöldi fréttamanna tók á móti Sakharov og konu hans, Yelenu
Bonner, þegar þau komu til Moskvu frá Gorkí. Sakharov lýsti yfir,
að hann ætlaði að beijast áfram fyrir mannréttindum í landi sínu
og skoraði á Sovétstjómina að binda enda á harmleikinn i Af ganistan.
stjómarinnar og ég vona, að hún
beri gæfu til að hætta því“. Hann
var spurður hvort hann vildi fara
úr landi og svaraði hann því ját-
andi. „Ég væri því samþykkur en
það hefur ekki borið á góma,“ sagði
Sakharov og benti á, að ólíklegt
væri, að hann fengi að fara vegna
starfa sinna að kjarnorkuvopnaá-
ætlun Sovétmanna á sjötta og
sjöunda áratugnum.
Sakharov þakkaði vísindamönn-
um víða um lönd, fjölskyldu sinni
og almenningsálitinu fyrir að hafa
staðið með sér þessi sjö löngu ár.
Kvaðst hann mundu halda áfram
að berjast fyrir almennum mann-
réttindum í landi sínu.
Ljósblossamir og viðbúnaður er-
lendu fréttamannanna varð til þess,
að margt fólk safnaðist saman til
að sjá hvað væri á seyði og kom þá
í ljós, að flestir höfðu ekkert heyrt
um, að Sakharov hefði verið leyft
að snúa aftur. Engir KGB-menn
vom hins vegar sjáanlegir og fátt
lögregluþjóna.
Sjá „Hann er kominn aftur...“
á bls. 30.