Morgunblaðið - 16.01.1987, Blaðsíða 34

t
34
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. JANÚAR 1987
Kristín Vigfús-
dóttir—minning
Fædd 11. apríl 1901
Dáin 9. janúar 1987
Mig langar að senda henni ömmu
minni hinstu kveðju með þessum
línum. Hún amma mín var nefnilega
meira en amma, hún var góður vin-
ur líka. Árið 1952 hagaði þannig ti!
í fjölskyldu minni að við fluttum til
ömmu á Öldugötu 44, því þar sem
er hjartarúm þar er húsrúm líka,
og hjá henni var það.
Það var mikið flör fyrir mig,
snáðann á Öldugötunni, fjögur
yngstu börn ömmu voru enn heima
og ég þá 3ja ára naut þess að vera
dekraður af unga fólkinu á heimil-
inu og njóta hlýju og öryggis ömmu
minnar og afa, sem ævinlega fór
með mig í göngutúr niður að höfn
á sunnudögum. Afi lést 1956. Fjöl-
skylda mín flutti til Keflavíkur
1955, þó fannst mér lengi á eftir
að ég ætti heima á Öldugötunni hjá
henni ömmu minni, oft var farið í
heimsóknir þangað, og oft fékk ég
líka að gista hjá henni. Og ég
minnist hennar með saumadótið sitt
í stólnum sínum, þannig er minning-
in í huga mér þau rúm 30 ár, er
ég naut návistar hennar. Alltaf sami
friðurinn og hin bjargfasti styrkur
eða huggun, eftir því sem við átti,
í þannig umhverfí heimsótti maður
ömmu og ræddi við hana um það
nýjasta í bókmenntum, fjölskyld-
unni eða pólitík, hún var vel heima
í þeim málum, og hafði gaman af
umræðunni. Ein eitt átti ég alltaf
hjá henni, það var ís-ísköld mjóik
og kökurnar, sem hún bakaði.
Eg vil einnig minnast þess ein-
staka sambands, sem var á milli
ömmu og systkina hennar Ingu og
Halla á Laufásveginum, þau voru
einhvemveginn eins og önnur
amma og afi í huga mínum. Þangað
var farið á jólum eða tyllidögum
og hversdags og þegnar kökur hjá
Ingu eða fengið að teikna inni í
bókaherberginu hans Halla.
Ég heimsótti hana ömmu á
spítalann rétt fyrir jólin og við vor-
um að ræða um hennar æsku og
uppvaxtarár. En hún fæddist í
Haga í Gnúpveijahreppi 1901, hún
fluttist ung út í Engey með foreldr-
um sínum. Það var létt yfir henni
og henni fannst gaman að rifja upp
og ræða þessa tíma. Þó sagði hún
mér það að henni hefði aldrei líkað
sérlega vel í Engey. „Ég er ekkert
fyrir sjóinn," sagði hún „ég er meira
fyrir fjöllin."
Já, nú er hún amma mín farin
upp fyrir fjöllin, hún hefur öðlast
eilífan frið á 87. aldursári.
Guð geymi minningu ömmu
minnar.
Guðmundur Örn
í dag er Þuríður Kristín Yigfús-
dóttir, Öldugötu 44 hér í bæ, kvödd
hinztu kveðju. Hún andaðist í
sjúkrahúsi að morgni 9. þ.m. hátt
á 86. aldursári. Hún fæddist í Haga
í Gnúpvetjahreppi 11. apríl 1901,
en þar bjuggu þá foreldrar hennar,
Vigfús Guðmundsson frá Keldum á
Rangárvöllum og Sigríður Halldórs-
dóttir frá Háakoti í Fljótshlíð.
Vigfús var af Víkingslækjarætt,
yngstur af bömum Guðmundar
Brynjólfssonar á Keldum og þriðju
og síðustu konu hans, Þuríðar Jóns-
dóttur. Þau hjón, Guðmundur og
Þuríður, eignuðust 13 böm. Af þeim
bamahóp dóu 4 í bemsku og 2
stúlkur uppkomnar, en 7 af þessum
alsystkinum giftust og áttu böm.
Með tveim fyrri konum hafði Guð-
mundur átt 11 böm og að auki son
milli kvenna. Var 49 ára aldurs-
munur á elzta bami hans og því
yngsta.
Sigríður, móðir Kristínar, var
dóttir Halldórs snikkara Guð-
mundssonar, sem var Austfirðingur
að ætt, en móðir Sigríðar var Ing-
veldur Þorgilsdóttir Jónssonar og
Þuríðar Pálsdóttur á Rauðnefsstöð-
um á Rangárvöllum.
Þegar Kristín var 8 ára fluttust
foreldrar hennar búferlum frá Haga
út í Engey og bjuggu þar til 1916,
er þau fluttust til Reykjavíkur.
Kristín ólst því upp í Haga og Eng-
ey fram yfír fermingu. Uppfræðslu
hlaut hún í föðurhúsum, en var
ekki send í bamaskóla nema til að
ganga undir lokapróf í Mýrarhúsa-
skóla, enda tilheyrði Engey Sel-
tjamameshreppi. En svo þegar hún
hafði aldur til (1919-23) var hún í
Kvennaskólanum í Reykjavík og
lauk þaðan prófi. í skólanum lærði
hún auk bóknámsgreina ýmsa
handavinnu m.a. útsaum og síðan
saumaði hún mjög mikið af þess
konar myndum til skrauts. Var
snilldar handbragð á öllu því, sem
hún vann.
Brátt leið að því, að Kristín festi
ráð sitt. Þannig voru mál vaxin, að
tveir frændur hennar, Guðmundur
og Filippus Filippussynir frá Gufu-
nesi, höfðu verið vestur í Ameríku
í meira en áratug, en komu til gamla
landsins í heimsókn. Var víst ætlun-
in að fara vestur aftur eftir hæfílega
kynnisför, en annað varð úr. Kristín
varð hrifín af Guðmundi, þessum
hávaxna og myndarlega manni, og
þau hvort af öðm. Fór þá svo, að
Guðmundur varð um kyrrt, enda
vildi Kristín ekki fara, en Filippus
fór vestur aftur og ílentist þar.
Þau Guðmundur og Kristín
gengu í hjónaband 28. júlí 1923.
Þau voru systkinaböm. Var Guð-
mundur sonur Filippusar Filippus-
sonar frá Bjólu og Guðrúnar
Guðmundsdóttur, en hún var systir
Vigfúsar, föður Kristínar. Sumir
vom víst smeykir við svo náinn
skyldleika milli hjóna, en ekki hefur
það komið niður á bömum þeirra.
Þau em þessi:
Sigríður f. 3. janúar 1926. Hún
var tvígift, fyrri maður hennar var
Ragnar Frímannsson verzlunar-
maður. Þeirra böm: Margrét og
Guðmundur Öm. Seinni maður
Sigríðar var Benedikt Þórarinsson
yflrlögregluþjónn á Keflavíkurflug-
velli. Þau eignuðust tvær dætur,
Kristínu og Sigrúnu Ingibjörgu.
Vigfús fæddur 10. júlí 1927
trésmíðameistari. Hans kona er
Guðrún Elín Jónasdóttir. Þeirra
böm: Steingrímur, Guðmundur,
Jónas, Þór, Birgir, Bjöm og Gunn-
ella.
Guðrún, fædd 28. júlí 1928,
sjúkraliði. Hún hefur verið þrígift.
Fyrsti maður hennar var Hilmar
Hans Gests'son, vélstjóri. Þau eign-
uðust einn son, Guðmund, sem er
dáinn. Annar eiginmaður Guðrúnar
var Friðjón Jónsson, stýrimaður,
seinna verkstjóri. Þeirra böm tvö:
Jón og Sigríður. Þriðji maður Guð-
rúnar er Héðinn Valdimarsson.
Filippus, fæddur 6. júní 1932,
málarameistari. Hann hefur 'búið
með móður sinni á Öldugötu 44.
Ingibjörg, fædd 16. febrúar
1935. Hún er iæknaritari á krabba-
meinslækningadeild Landspítalans.
Anna Þ. Páls-
dóttir — Minning
Fædd 1. janúar 1902
Dáin 23. desember 1986
Þann 23. desember síðastliðinn
andaðist á Sjúkrahúsi Skagfírðinga,
Sauðárkróki, Anna Þuríður Páls-
dóttir, Kárastlg 7, Hofsósi.
Hún fæddist á Búðarhóli á Höfða-
strönd þann 1. janúar 1902. Dóttir
Bjargar Halldórsdóttur og Páls Pét-
urssonar. Hún mun hafa ung farið
í vistir og farið að vinna fyrir sér.
En árið 1922 setja þau saman bú
Anna og Gísli Benjamínsson á Hofs-
ósi og bjuggu þar æ síðan, en Gísli
er látinn fyrir nokkrum árum. Þau
eignuðust þijú böm, Hrefnu fædda
1921, Svöfti fædda 1924 og Hjalta
fæddan 1930.
Það var hörð iífsbaráttan sem þau
háðu, og mörg fyrstu ár þeirra sam-
an urðu þau að fara til Sigluljarðar
í atvinnuleit á sumrin og koma þá
bömunum fyrir, því aldrei var hægt
að taka nema í mesta lagi eitt þeirra
með í þessa sumarvinnu.
Árið __1934 kom til þeirra hálf-
bróðir Önnu, Páll Á. Pálsson þá 7
ára gamall og dvaldist hjá þeim fram
yflr fermingu. Árið 1944 tóku Anna
og Gísli í fóstur Hólmfríði R. Jó-
hannsdóttur. sem þá var nokkurra
mánaða og ólst hún upp hjá þeim
til fullorðinsára. En um sama leyti
eða um 1944 átti Anna við mikil og
erfíð veikindi að stríða sem reyndu
mikið á kjark hennar og hörku við
sjálfa sig, enda kom bati fljótar en
læknar gáfu von um. Anna var ein-
stök verkmanneskja, hún gat allt og
hafði tíma til alls. Margir voru þeir
unglingarnir sem voru hjá þeim hjón-
um á vetrum og sóttu unglingaskóla.
Og ófá gamalmennin og einstæðing-
amir sem fengu að finna artarsemi
hennar og hlýju í verki, í formi mat-
ar, klæða og húsaskjóls. Og engin
fyrirhöfn var of mikil fyrir þá sem
minna máttu sín. Bömin áttu líka
sina góðu vini þar sem Anna og Gísli
vom. Hvort sem það voru kaldar tær
sem þurfti að verma, eða mamman
þurfti í burtu um lengri eða skemmri
tíma, alltaf var pláss og alltaf var
nóg af hlýju og glettni fyrir alla.
Húsið þeirra á Svalbarða var stórt
á þess tíma mælikvarða, en þar var
oft þröngt setinn bekkurinn, en þar
vantaði aldrei hjartarými. Einstök
var umhyggja hennar og hjúknin
þegar Gísli missti heilsuna, þar sýndi
hún eins og oft áður, að vilja er að
geta. Hún dvaldist síðustu árin á
heimili sonar síns og tengdadóttur á
Hofsósi og þar leið henni mjög vel.
En hún fór oft til dætra sinna og
fósturdóttur í heimsóknir og naut
þess að vera hjá fólkinu sínu öllu,
því öll sýndu þau henni mikla um-
hyggju og ástúð. Ég veit að Önnu
er sárt saknað af mörgum.
Öll vonuðum við að hún fengi að
vera lengur hjá okkur. En hún var
búin að skila sínu æfístarfí að dómi
þess sem öllu ræður og við sem
þekkjum hana vitum að það mun
vera vel tekið á móti henni, og hún
mun alltaf lifa í minningu okkar allra
sem söknum hennar. Guð blessi
minningu hennar.
Kristín R.B. Fjólmundsdóttir
Árin líða og hægt og hægt skipt-
ir jörðin um áhöfn. Við missum vini
ijg frændfólk af sjónarsviðinu og
allt í einu kemur röðin að okkur.
En meðan við erum hér kynn-
umst við oft persónum sem ekki
líða okkur úr minni meðan hugsun
og tilfínningar eru virkar. Ein slík
persóna var Anna Þuríður Páls-
dóttir sem lést þann 23. desember
síðastliðinn.
Anna lést á sjúkrahúsinu á Sauð-
árkróki tæplega 85 ára. Öll óskum
við þess að kynnast og lifa með
góðu fólki, og Anna Ben, eins og
hún var oftast kölluð af vinum og
vandamönnum, var ein af þeim sem
allir vildu þekkja og vera í nálægð
við.
í litlu þorpi eins og Hofsós er,
þekkja oftast allir alla. En það var
meira en allir þekktu Önnu Ben.
Hennar böm: Guðmundur og
Guðný.
Sigurður, fæddur 3. júní 1938,
húsgagnasmíðameistari. Kona hans
er Bergþóra Skúladóttir. Þeirra
böm: Trausti, Stefanía og Erla.
Kristín, fædd 3. júní 1940. Eigin-
maður hennar er Sigurður Þráinn
Kárason, byggingafræðingur. Þau
eiga 3 dætur: Kristínu, Hildi og
Guðrúnu Jónu.
Þannig em böm Kristínar 7 og
bamabömin 22, en bamabama-
bömin orðin 21. Afkomendur alls
50.
Guðmundur maður Kristínar var
málarameistari. Hann stundaði þá
iðn af atorku og vandvirkni og sá
vel fyrir sínu heimili, en hann féll
frá 28. júlí 1955, áður en öll bömin
væm að fullu uppkomin. Eftir það
og reyndar áður sá Kristín um
heimilið af dugnaði og myndarskap.
Óhætt er að segja, að hún væri
drottning í sínum ranni. Miðstöðin
var á Öldugötu 44, þótt bömin
hefðu gifst og stofnað heimili.
Kristín Vigfúsdóttir var lítið fyrir
að berast á eða sýnast. Hún kom
til dyranna eins og hún var klædd.
Hún gat verið snögg í svömm og
ákveðin. Engum blandaðist þó hug-
ur um hlýjuna og umhyggjusemina,
sem undir bjó.
Sambandið var notalegt og gagn-
kvæm tillitssemi, ástúð og virðing
ríkti innan fjölskyldunnar. Þannig
var þetta þau 20 ár sem ég þekkti
Kristínu frænku mína. Fyrir þau
kynni vil ég þakka nú.
Sigurður Sigurðarson
Það vom allir tengdir henni vináttu-
böndum, sem ekki einu sinni verða
rofín með dauða hennar. Minningin
um hana mun lifa meðan það fólk
hér á Hofsósi sem er á göngu eftir
lífsbrautinni, hugsar og hrærist.
En hvað er það sem gerir suma
einstaklinga að allra vinum? Hvað
er það sem gerir suma færa um
að taka svo innilega þátt í lífí og
starfí, sorgum og gleði annarra að
þeir verða ósjálfrátt í næstum sjálf-
sögðum tengslum við fjöldann?
Þessar spumingar em enn flest-
um óráðin gáta, en til lánsins er
það staðreynd að sumra líf snýst
fyrst og fremst um að hjálpa og
hugga, og skiptir þá ekki máli hver
á í hlut.
Sjálf hafði Anna orðið að bera
sína erfiðleika á lífsbrautinni ekki
síður en aðrir, við þeim brást hún
ætíð með sömu virðulegu róseminni
og einkenndi hana fram á síðustu
stund.
Það fylgdi henni alltaf friður
hvar sem hún fór. Það var af þeirri
rósemi sem henni tókst að miðla
öðmm sem áttu í erfiðleikum og
gera þeim kleift að sigrast á þeim.
Ég, sem skrifa þessar línur, á
henni Önnu svo margt að þakka,
og það er auðvelt og eðlilegt að
þakka fyrir gerðan greiða. En fyrir
alla vinsemd og hjálp hennar Önnu
gegnum árin er varla hægt að láta
þakklæti í té með orðum.
Hún kenndi mér að líta björtum
augum á dimma daga og frá henni
stafaði aldrei annað en birta.
Við hjónin munum minnast henn-
ar meðan við lifum og í þeirri
minningu mun hún sem fyrr veita
birtu og yl. Blessuð sé minning
okkar kæm vinkonu.
Steinunn Traustadóttir,
Fjólmundur Karlsson.
raðauglýsingar — raöauglýsingar — raðauglýsingar
Miðneshreppur
Sjálfstæöisfélag Miðneshrepps heldur aðalfund sinn í grunnskólan-
um i Sandgeröi sunnudaginn 18. janúar kl. 14.00.
Fundarefni:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál. „ ., .
Stiórmn.
Austurland
Almennir stjórnmálafundir
Alþingismennirnir
Egill Jónsson og
Sverrir Hermanns-
son boða til al-
mennra stjórnmála-
funda á eftirtöldum
stöðum:
Höfn, Hornaflrði, föstudaginn 16. janúar kl. 20.00.
Keflavfk
Sjálfstæðiskvennafólagið Sókn heldur fund
i Sjálfstæðishúsinu mánudaginn 19. þ.m.
kl. 20.30.
Fundarefni:
1. Kosning fulltrúa á landsfund.
2. Ræðu flytur Helga Margrét Guðmunds-
dóttir.
3. Önnur mál.
Kaffiveitingar.
Stjórnin.