Morgunblaðið - 19.02.1987, Blaðsíða 19

Unglingarnir á Hlemmi
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. FEBRÚAR 1987
19
Unglingahús
er efst á
óskalistanum
í UMFJÖLLUN fjölmiðla um ástandið i biðskýli Strætisvagua
Reykjavíkur við Hlemm, hefur komið fram að þar eru einkum tveir
hópar, sem vekja ugg hjá farþegum er leið eiga um skýlið. Lögregl-
an hefur verið kölluð til 130 sinnum frá áramótum vegna óláta
utangarðsfólks og unglinga sem sest hafa þar að. Útideildin sem
starfar á vegum Reykjavíkurborgar fylgist með og hefur afskipti
af unglingunum sem þarna eru. Morgunblaðið snéri sér til starfs-
fólks deildarinnar og nokkurra unglinga og spurði álits á umfjöllun-
inni um Hlemm, þess ástands sem þar ríkir og hvað þau teldu vera
tii ráða.
Morgunblaðið/Júlíus
Unglingarnir á Hlemmi, standandi frá vinstri, Kolla, Róbert, Guðni, Bjössi, íris, Eygló og Vala. Fyrir
framan þau krjúpa starfsmenn Útideildarinnar þau Guðmundur, Edda og Vilborg.
í samtali við starfsfólk Útideildar
þau Eddu Ólafsdóttur deildarstjóra,
Vilborgu Jónsdóttur, Magneu In-
gólfsdóttur og Guðmund Auðuns-
son- kom fram að þau teldu að
neikvæð umflöllun fjölmiðla um bið-
skýlið á Hlemmi ætti stóran þátt í
að farþegar forðuðust staðinn. Því
hefði verið haldið fram að þar
gengju fíkniefni kaupum og sölum
í ríku mæli en það væri ekki rétt.
Slík viðskipti færu allt eins fram
annarstaðar. Eftir að því var haldið
fram í blaðagrein að vændi væri
stundað á Hlemmi sögðust þau
hafa orðið vör við að karlmenn á
miðjum aldri leituðu þangað í ríkari
mæli í leita eftir kynnum við ungl-
ingsstúlkur, sem þarna eru með
kunningjum sínum.
Einn dæmdur fyrir alla
„Umfjöllun sem þessi verður til
þess að litið er á þá sem þarna leita
athvarfs, unglinga og róna, sem
annarsflokks fólk. Allur almenning-
ur er fljótur að bregðast við og
dæma einn fyrir alla,“ sagði Edda.
„Þessir hópar eiga auðvitað enga
samleið enda kemur til árekstra á
milli þeirra. Það hefur komið fyrir
að maður um fimmtugt leitar á
stúlkur úr hópnum og þegar dreng-
imir vilja veija þær blossa upp
slagsmál. Ég er þeirrar skoðunar
að krakkarnir komi vel fram nema
þegar þau eru beitt órétti og rang-
indum. Þeir fullorðnu sem óttast
þau ættu að líta í eigin barm.“
Bæði starfsfólk og þeir unglingar
sem talað var við telja að fordó-
manna megi að hluta til rekja til
hræðslu fólks sem finnst framkoma
unglinganna og klæðaburður
ögrandi. „í umræðum almennings
um síbrotaunglinga tengir fólk þá
ósjálfrátt við unglingana á
Hlemmi,“ sagði Vilborg. „En ungl-
ingum í dag svipar mjög til ungling-
anna á hippatímanum sem boðuðu
frið. Eini munurinn er sá að nú
gefa þeir hörðustu, pönkaramir
skít í þjóðfélagið án þess að vita
hvers vegna því hugmyndafræði
þeirra er oft mjög óljós."
Eiga engan samastað
Unglingarnir á Hlemmi eiga sér
engan annan samastað nema þá
helst leiktækjasali. Engin félags-
miðstöð fyrir unglinga er starfrækt
í miðbænum og þeim er meinaður
aðgangur að Tónabæ, vegna klæða-
burðar að eigin sögn. Starfsfólk
útideildarinnar sögðu það áberandi
að í hverfum sem hefðu starfandi
félagsmiðstöðvar væri félagslíf
unglinganna með öðmm hætti.
Enginn leiktækjasala þrifist þar og
sjoppuhangs þekktist varla. Eini
gallinn væri sá, að félagsmiðstöðv-
arnar virðast höfða frekar til
unglinga á aldrinum 13 til 16 ára
en þau sem em eldri eiga ekkert
athvarf. „Fyrir þremur ámm var
kveiktur vonameisti hjá unglingun-
um, sem héldu mikið til á Hlemmi.
Þá vom uppi hugmyndir um að þau
fengju aðstöðu fyrir sig, sem yrði
í þeirra umsjá," sagði Edda. „Þeim
fannst þetta mjög spennandi og
vom búin að leggja heil mikla vinnu
í undirbúning en ekkert varð úr
neinu.“
Þurfum ekki stórt
húsnæði
En hvað finnst unglingunum
sjálfum um umtal fjölmiðla og
hvaða óskir hafa þau? Þau vom
sammála um að tilgangslaust væri
að vísa þeim út af Hlemmi þau
mundu alltaf koma þangað inn aft-
ur. „Það er ekki rétt að við ógnum
farþegunum, það em þeir sem ógna
okkur. Við sitjum þama í ró og
næði þegar lögreglan birtist. Okkur
er kastað út en ekki þeim sem byrj-
uðu að abbast upp á okkur,“ sagði
Guðni. „Um daginn tóku þeir 30
unglinga og okkur var haldið á stöð-
inni frá tveimur og hálfri klukku-
stund í tuttugu og tvær án þess
að vita fyrir hvað,“ sagði Bjöm.
Þau sögðust hittast í biðskýlinu til
að tala saman og hefðu sig lítið í
frammi nema þegar að þeim er
veist. „Við þurftim ekki stórt hús-
næði né merkilegt en það verður
að vera í miðbænum," sagði Guðni.
Þau vom sammála um að allir
mundu taka til hendinni ef þau
fengju eigið húsnæði til umráða.
Tónlist er helsta áhugamálið og
mikill áhugi fyrir að hægt yrði að
hlusta á hana og eins mætti koma
upp æfingaaðstöðu fyrir hljómsveit-
ir, sem alltaf em á hrakhólum.
„Við verðum að fá að ráða sjálf
hvemig staðurinn er og hvaða regl-
ur gilda," sagði Guðni. Þau bentu
á að skipa þyrfti nefnd úr þeirra
hópi sem sæi um, undir stjóm Úti-
deildar hvað fram færi í húsinu en
öll bæm þau sameiginlega ábyrgð
á hvernig til tækist.
RÖNDÓTT 0G MYNSTRAÐ
mm

nyjar vor- og sumarvorur i
mynstruð og áprentuð jerseyefni
áberandi í vor- og sumartískunni.
Almvnstruð bómullar- og vattefni
í teppi,- gardínur og bútasaum
Smárósótt bómullar- og vattefni
í barnaföt o.fl.
Röndótt velúrefni
í barnaföt, náttsloppa o.fl.
Bómullarefni
í eldhúsgardínur, dúka, diskamottur o.fl.
Polyesterefni
og margt fleira
Aldrei annað eins úrval!
Athugiö! næg bílastæði í Mjóddinni.
búðimar.