Morgunblaðið - 17.07.1987, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. JÚLÍ 1987
„ Hae, Róscl Láttu rri\g fct 9Iqs af
cXoaxtasafcs. 09 bxtta fvi á réik.nirgim
Kar'.s."
ást er.
. . . að borða vel heppnaðan
kvöldverð.
TM Reg. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
© 1986 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgunkaffinu
Er þetta einskær afbrýðisemi?
Minkar breyttu Islandi
Stærstu stjómmálaafglöp aldar-
innar voru minkainnflutningurinn.
Vestfirðingar, leyfið ekki aukna
minkarækt á Vestfjörðum. Er Vest-
firðingum alvara að láta það
viðgangast að nokkrir menn fái til
þess fé úr ríkissjóði að setja upp
minkabú um alla Vestfirði, auka
þennan minkaófögnuð og þar með
losa landið við upphafsgæði þess,
til dæmis dúnendur.
Breiðafjarðareyjar fóru í eyði
þegar bændur þar þurftu að horfa
upp á það dag eftir dag að einn
villiminkur reif í sundur sextíu til
sjötíu dúnhreiður á dag. Þetta sagði
Á íþróttasíðu Morgunblaðsins 14.
júlí er greint frá því að stúlka frá
Selfossi hafí sigrað í afmælishlaupi
UMFI á Húsavík á dögunum og að
tvær aðrar stúlkur frá Suðurlandi
orðið númer tvö og þijú. Þetta er
glæsilegur árangur hjá þessum
ungu stúlkum sem urðu héraðssam-
bandi sínu til sóma sem og fjöl-
margt annað íþróttafólk af
Suðurlandi. En það vildi nú svo til
að á mótinu var keppt í átta aldurs-
flokkum, fjórum pilta og fjómm
stúlkna þó að Morgunblaðið sjái
ekki ástæðu til að segja frá því.
Ofangreindar stúlkur unnu aðeins
í sínum aldursflokki, einum af átta.
Ástæðan fyrir þessum sérkennilega
fréttaflutningi er kannski sú að
samkvæmt áreiðanlegum heimild-
um er fréttamaður Morgunblaðsins
er greinina skrifar gamall sprett-
hlaupari af Suðurlandi og einn af
liðsstjórum Sunnlendinga á lands-
mótinu!
Um leið og ég læt í ljós ósk um
að ábyrgir menn á fréttastofu
Morgunblaðsins bæti hér úr væri
fróðlegt að heyra álit ritstjóra
Morgunblaðsins og formanns UMFÍ
á siðgæðinu sem felst í þessum
fré'í.if.utningi, hvort þeim finnst L!
dæmis líklegt að hann auki áhuga
ungmenna á íþróttaiðkun og þátt-
töku í ungmennafélagshreyfingunni
mér einn bóndinn sjálfur.
Nú býr minkurinn svo til einn í
Breiðaíjarðareyjum. Þær voru eitt
sinn taldar mesta matforðabúr á
íslandi auk dúntekju. Minkurinn var
tuttugu ár að eyða öll vötn á Suðurl-
andi af skrautlegu og fjölbreyttu
andalífi.
Það gerðist eftir fyrri minkainn-
flutninginn. Helsti gróðinn af þeim
innflutningi hefur verið talinn verða
af minkasölu manna á milli. Minka-
búin voru meira og minna eftirlits-
laus. Síðar var tekið til að reyna
að halda villimink í skefjum með
veiðum og minkhundum. Samt
sem hlýtur jú að hafa verið tilgang-
urinn með afmælishlaupinu. Að
öðru leyti er ástæða til að þakka
Morgunblaðinu fyrir góðan frétta-
flutning af mótinu.
Gamall ungmennafélagi
Aths. ritstjórnar.
Eins og „gamall ungmennafé-
lagi“ veit eflaust eru landsmót
UMFI mjög umfangsmikil. Ekki
reyndist unnt að gera afmælis-
hlaupi UMFÍ tæmandi skil í þriðju-
dagsblaðinu, en nöfn allra
þátttakenda í öllum flokkum voru
hins vegar birt í blaðinu s.l miðviku-
dag. Til að sleppa hlaupinu ekki
alveg í fyrsta blaði eftir landsmót
tókum við það hins vegar til bragðs
að segja frá þeim eina flokki þar
sem þrír fyrstu voru allir úr sama
héraðssambandinu — sem reyndist
vera HSK; og svo sérkennilega vildi
til að litlu hafði munað að sigurveg-
arinn missti af undankeppni
afmælishlaupsins á Suðurlandi. Það
þótti okkur skemmtilegur og
óvenjulegur fréttapunktur. Rétt er
að fréttaritari Morgunblaðsins á
Selfossi, Sigurður Jónsson, er gam-
all spretthlaupari af Suðurlandi, og
skrifaði hann umrædda frétt. Það
rýrir þó varla gildi hennar.
drápu villiminkar öll hænsni á
bóndabýlum á Suðurlandi. Og öll
vötn sem áður skörtuðu fögru lífi
urðu smátt og smátt auð eins og
vetrarvötn.
Eftir innflutning seinni minka-
plágunnar var aftur tekin upp
minkasala manna á milli hér innan-
lands. Ríkið hætti að borga
mönnum fyrir minkadráp. Lítið eða
ekkert var hugsað um að halda
villimink í skefjum.
Útkoman af þessu háskalega fyr-
irtæki hefur ekki látið á sér standa.
Himingeimurinn yfir Suðurlands-
sléttunni miklu er að heita má
orðinn fuglalaus eins og á vetrar-
degi. Ellegar eins og í eyðimörk.
Það er bannorð manna á milli að
nefna mink í þessu sambandi. Mýra-
þurrkun bættist illu heilli við til
stórskaða fyrir vaðfuglana.
Viljið þið Vestfirðingar láta
minkinn tæta sundur og smjúga
alla lundabyggðir Vestfjarða ef þær
eru enn til? Viljið þið láta minkinn
eyða kríunni, hermönnum æðar-
varpsins og allra smáfugla? Viljið
þið sjá fuglalaust og sönglaust vor?
Viljið þið Vestfirðingar láta brytja
selkópa niður í minkakjafta og sjá
minkana drekkja síðustu dúnöndun-
um ykkar? Viljið þið skipta á
minkaskinnum fyrir dún? Viljið þið
sjá gjörbreytt land?
Og öll sú breyting er gerð, ein-
göngu til þess að selja minkaskinn
eins og Finnar seldu grávöru í finn-
mörk á víkingaöld. Loðdýrarækt er
ekki landbúnaður.
Leyfíð ekki minkarækt á Vest-
fjörðum. Rósa B. Blöndals
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 13 og 14, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, eru ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspumir og
frásagnir, auk pistla og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski naftileyndar.
Afinælishlaup UMFI
og Morgunblaðið
Víkverji skrifar
HÖGNI HREKKVÍSI
Umferðamá! hafa oft verið til
umfjöllunar hjá Víkveija, enda
af nógu að taka. Það er í rauninni
undarlegt þegar um nýjungar er
að ræða í umferðarmálum, að þær
skuli ekki vera kynntar betur fyrir
almenningi en raun ber vitni, eins
og t.d. þegar þijár akreinar í sömu
átt voru teknar upp, fyrst á leiðinni
úr Kópavogi og nú síðast á leiðinni
í Breiðholt. Víkveiji á stundum leið
upp í Breiðholt og það er í lagi um
miðjan dag, en á annatíma er eins
og allir séu í kappakstri og þá sé
um að gera að aka framúr ýmist
hægra eða vinstra megin við bílana.
Þetta kemur manni spánskt fyrir
sjónir þegar maður hefur ekið er-
lendis, því þar er talið svo sjálfsagt
að ekki megi aka fram úr bíl nema
á vinstri akrein. Skyldi akreina-
skipting og framúrakstur ekki vera
kennt hjá ökukennurum eða sjá
nýútskrifaðir ökumenn sig til-
neydda til að fylgja ijöldanum eftir
og gefast upp á að aka eins og
þeim var kennt?
Hér getur fyölmiðill eins og sjón-
varp komið mjög til móts við
almenning. Ætti að vera auðvelt
að útbúa mynd sem sýnir ítarlega
hvernig ber að haga akstri — og
hvað ber að forðast, bæði á tveggja
og þriggja akreina götum. Svona
mynd ætti að sýna sem oftast,
skjóta henni t.d. aftan við fréttir
með jöfnu millibili, þannig að hún
færi ekki framhjá neinum.
Reyndar hefur aksturinn skánað
örlítið síðan götumar voru málaðar,
en hvað tekur svo við í vetur þegar
snjór liggur yfir og málningin eyð-
ist af götunum?
XXX
Eins og alþjóð hefur fylgst með
verður hið svokallaða „Hag-
kaupshús" opnað um miðjan ágúst.
Stendur þó nokkur styrr um opnun-
artíma, hvort opið megi vera á
laugardögum eða ekki. Verzlunar-
mannafélag Reykjavíkur segir það
bijóta í bága við lög um opnun-
artíma félagsins. En af hveiju ekki
að hafa opið á laugardögum frá kl.
9-18 og hafa í staðinn lokað á
mánudögum í öllu húsinu? Þætti
ekki starfsfólki ágætt að fá frí til
að versla í öðrum búðum á sínum
frídegi í ró og næði í stað þess að
hlaupa alltaf í hádeginu. Og örugg-
lega þætti hinum þægilegt að geta
verslað í ró og næði á sínum frídegi
— og þyrftu þá færri að hlaupa úr
vinnu sinni til að ná í búðir dags
daglega.
XXX
Víkveiji leggur oft leið sína í
Blómaval við Sigtún. Þar er
alltaf gaman að koma, mikið um
að vera og margt að skoða.
Það hefur færzt mjög í vöxt að
fólk láti pakka inn tækifærisgjöfum
í blómabúðum eða að blómunum sé
pakkað í sellófan og skreytt á
skemmtilegan hátt. Jafnvel eru út-
búnar skreytingar úr afskomum
blómum. Hrein unun er að fylgjast
með starfsfólki útbúa slíkar skreyt-
ingar og sjá hvað það er natið við
að gera pakka og blómavendi vel
úr garði. Málið er bara það, að sama
virðist á hvaða tíma maður kemur
þama inn, alltaf er jafn mikið að
gera og of fátt starfsfólk miðað við
fjöldann sem verzlar þama. Á þetta
bæði við í blómadeildinni, þar sem
afskorin blóm em og við afgreiðslu-
kassa. Vonandi sjá eigendur til þess
að starfsfólki verði fjölgað, svo að
hlutimir gangi hraðar fyrir sig
framvegis og Víkveiji ásamt öðmm
geti verzlað þar, þrátt fyrir tíma-
skort á stundum.