Morgunblaðið - 08.09.1987, Síða 55

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. SEPTEMBER 1987
55
. Eldfjörugir
tímar á
lauaardöau
Taugardöguth hjá Hra
Blandaðir tímar, strákar
— stelpur
Fer inn á lang
flest
heimili landsins!
Starfsfólk
óskast
1. Framreiðslumenn
2. Nema í framreiðslu
3. Starfsfólk í eldhús
— vaktavinna
4. Starfsfólk til ræstinga
— morgunstörf
5. Skrifstofustjóra — alhliða
skrifstofustörf
Upplýsingar gefur
Birgir Jónsson,
Gullni Haninn,
sími 34780.
Minninff:
Kornelíus Hannes-
son bifvélavirki
Fæddur3.júli 1911
Dáinn 31. ágúst 1987
Komelíus Hannesson fæddist 3.
júlí 1911 í Reykjavík og lést hinn
31. ágúst sl. á heimili sínu, eftir
margra ára erfíð veikindi, eða allt
frá 1972. Hann varð 76 ára að
aldri. Foreldrar hans vom hjónin
Hannes Stígsson og Ólafía S. Ein-
arsdóttir, sem allan sinn búskap
bjuggu hér í borg, þau em látin
fyrir allmörgum ámm.
Komelíus, eða Konni eins og
hann var kallaður meðal vina og
kunningja, ólst upp í hópi 6 bræðra
og var hann þeirra næstelstur, en
þeir em allir á lífí. Ungur að aldri,
eða 1. febrúar 1926, hóf Konni nám
í bifvélavirkjun hjá Nikulási Stein-
grímssyni, sem þá rak bifreiðaverk-
stæði á Klapparstígnum bak við
Fálkann. Vom lærlingamir 4 og
kaupið 20 kr. á viku. Verkfæri vora
öll fábreytileg og sum léleg, en nóg
að gera. Þannig má segja að Konni
hafi verið með þeim elstu í faginu,
sem hann svo vann við til 1972 að
heilsan brast, sem fyrr segir. Að
vísu var Konni til sjós á ámnum
1964-68.
Það mun hafa verið um 1941 að
ég réðst til vinnu á verkstæði Raf-
magnsveitu Reykjavíkur við
Barónsstíg, í gamla „Fjósinu", sem
svo var almennt kallað, sennilega
vegna þess að þar var á sínum tíma
fjós barónsins á Hvítarvöllum, sem
í hugum landsmanna er orðinn að
nokkurs konar þjóðsagnapersónu,
en það er önnur saga.
Eg veitti því fljótt athygli að
Konni var sérlega fær í sínu fagi,
vandvirkur og fljótvirkur og ekki
spíllti að maðurinn var léttur í skapi
og lá ekki á skoðunum sínum, kom
til dyranna eins og hann var klædd-
ur. Má segja að þar sem Konni var
ríkti engin lognmolla. A þessum
ámm lék allt í lyndi, heilsan góð
og framtíðin björt. Árið 1935 hafði
Konni gengið að eiga konu sína,
Ástbjörgu Geirsdóttur, og samhent
vom þau í uppeldi barna sinna,
einnar dóttur og þriggja sona, er
öll hafa stofnað sín eigin heimili.
Vinátta okkar Konna gmndvall-
aðist á sameiginlegu áhugamáli:
útivem og veiðiskap i ám og vötn-
um. Þetta leiddi til þess að snemma
fóram við að fara saman í veiðitúra
og minnist ég margra ánægjulegra
12) Guíínijfarrim
X- y Laugavegi/178, ^ ,/
Reykjavík - Símv 34780
ferða í misjöfnum veðmm og
misjafnri færð. Vom þá ekki alltaf
famar troðnar slóðir, en ánægjan
sú sama þótt eftirtekjan væri ekki
alltaf í samræmi við fyrirhöfnina.
En nú er þessu lokið. „Græninginn“
gamli, Willys-jeppinn, ber okkur
ekki oftar út í buskann, til Baulár-
vallavatns eða annarra vatna í
íslenskri náttúm.
Eg þakka Konna samverana og
votta eiginkonu hans og afkomend-
um einlæga samúð mín.
Megi hann hvíla í friði.
J.Þ.
Steinunn Gróa Bjama-
dóttir - Minningarorð
Fædd 9. september 1924
Dáin 7. ágúst 1987
Líkt og laukur
lyftist úr moldu
fóstrar fræ og sáir,
þannig er llf
og þroski manna
eilíf upprisa.
(Davíð St.)
Steinunn Gróa Bjamadóttir
andaðist í Landspítalanum 7. ágúst
1987 tæplega 63 ára. Hún var gift
Trausta Eyjólfssyni lögregluþjóni
sem lést í október 1971.
Böm þeirra em tvö. Inger Odd-
fríður húsmóðir á Hamraendum í
Stafholtstungum og Bjami vélstjóri
í Reykjavík.
Við Steinunn vomm ungar þegar
leiðir okkar lágu fyrst saman. Þá
strax urðu vináttuböndin sterk og
fölskvalaus og hafa verið það æ
síðan.
Við vomm báðar giftar lögreglu-
þjónum. Störf þeirra mörkuðu
heimilishætti og tengdu fjölskyld-
umar saman í blíðu og stríðu.
Framtíðardraumamir lýstu af
gleði og trú á líf og heilsu — og
margir þeirra urðu að vemleika.
Heimili ekkar vom dvalarstaðir
á gleðistundum fjölskyldnanna,
enda stutt á milli. Ferðalög hérlend-
is og erlendis urðu ógleymanleg og
treystu enn samheldni og vináttu.
Steinunn og Trausti vom okkur
hjónunum bestu vinimir þegar Guð-
mundur, maðurinn minn, missti
heilsuna. Það vom þau sem sterk-
ust stóðu við hlið mér og dætra
minna þar til yfír lauk.
Þau vom óvenju traust á erfiðum
stundum og þeim var lagið að horfa
til framtíðarinnar með það í huga
að láta aldrei bugast, sækja ávallt
á brattann. Þegar Steinunn stóð svo
ein uppi með bömin sín tvö nokkr-
um mánuðum síðar sýndi hún þann
fádæma kjark og æðmleysi að
ógleymanlegt er hveijum sem til
þekkti.
Þegar ég nú horfi á eftir þessari
sérstöku vinkonu minni yfir móðuna
miklu fyllist hugur minn þakklæti
fyrir allt sem hún gaf mér og minni
fjölskyldu með nærvem sinni í sorg
og gleði. Hún gaf okkur vinum
sínum hlutdeild í öllu því besta og
kærleiksríkasta sem var til í fari
hennar — og hún hafði af nógu að
taka.
Guð blessi minningu vinkonu

minnar og gefí börnum hennar,
bamabömum og öðmm ástvinum
huggum í minningunni um sérstaka
ágætiskonu, sem varð öllum kær
er kynntust henni vel.
Með vinarkveðju.
Rósa G. Stefánsdóttir
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki em tek-
in til birtingar fmmort ljóð um hinn látná. Leyfilegt er að birta ljóð
eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama gildir
ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist
undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins era birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar em birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.