Morgunblaðið - 17.01.1988, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. JANÚAR 1988
Hægt að fa skútu
fy r ir j eppaver ð
„ÉG er á þessu námskeiði af ein-
skærri forvitni,“ sagði Ólafur
Ólafsson. „Ég fór á 30 tonna
námskeiðið i haust og svo lá beint
við að fara einnig á þetta nám-
skeið.“
Ólafur kvaðst hafa áhuga á að
forvitnast um siglinar en óráðið
væri hvort framhald yrði á náminu.
„Ég geri ráð fyrir því að fara ein-
hvem tíman á úthafssiglinganám-
skeiðið ef áhuginn helst,“ sagði
hann.
Ólafur sagðist hafa ferðast til
margra siglingaplássa erlendis og
jafnan hrifíst af því að sjá skútur
sigla undir þöndum seglum úr höfn.
Þannig hefði áhuginn kviknað.
„Það er hægt að fá skútu fyrir
jeppaverð og uppúr. Sennilega er
þetta dálítið dýrt tómstundagaman
til að iðka um helgar, Mér fínnst
eðlilegra að taka skútu á leigu er-
lendis á sumrin." Að sögn Ólafs eru
allar íslenskar skútur á landi núna.
„Það er ekkert siglt hér við land
eftir fyrsta september vegna þess
Morgunblaðið/Sverrir
Ólafur Ólafsson.
að tryggingafélögin vilja ekki
tryggja okkur eftir þann tíma. Þó
væri ugglaust hægt að sigla núna
enda er veðrið búið að vera einstak-
lega gott undanfarið."
höfin blá
Rætt við nokkra af nemendum Siglingaskólans
^ ÁHUGAMÁL manna eru mörg og misjöfn.
Ymsir verja frístundum sínum í lestur bóka,
aðrir safna frímerkjum og enn aðrir hlusta á
hljómplötur. Fjöldi fólks notar hveija tómstund
til íþrótta eða útiveru og margir kjósa að ta-
kast á við náttúruöflin i einni eða annarri mynd.
Þar á meðal eru þeir sem sigla þöndum seglum
um höfin blá á skútum sínum. Skútusiglingar
eru vinsælar viða um heim og mjög útbreiddar
hjá ýmsum nágrannaþjóðum okkar. Hér á landi
hefur þetta áhugamál aldr ei verið algengt en
undanfarin ár hefur þó áhugamönnum um
skútusiglingar fjölgað mjög um allt land. í
Reykjavík er starfræktur skóli sem heitir Sigl-
ingaskólinn. Skólastjóri og aðalleiðbeinandi
Siglingaskólans heitir Benedikt Alfonsson. Á
námskeiðum skólans eru fólki kenndar skútu-
siglingar og að námi loknu öðlast nemendur
réttindi til að sigla skútum af tiltekinni stærð.
Blaðamaður Morgunblaðsins ræddi við nokkra
af nemendum Siglingaskólans nm þetta heill-
andi áhugamál.
Skútukeppni skammt fyrir utan Straumsvfk.
Ad sigla
á skútu um
Skemmtileg og
hættulítil íþrótt
HAFSTEINN Sæmundsson sagð-
ist alltaf hafa haft mikinn áhuga
á sjónum, allt frá þvi hann ólst
upp í Reykjavík.
Ég hef siglt i nokkur ár með vini
mínum sem á 27 feta skútu. Mest
höfum við siglt hér á sundunum og
í Hvalfirði og í fyrra sigldum við
tii Ólafsvíkur.
Hafsteinn kvað siglingamar vera
ákaflega skemmtilega íþrótt og
hættulausa ef varlega væri farið.
„Þó er margt sem hafa þarf í huga
úti á sjó. Maður þarf alltaf að vita
hvar maður er staddur, hvort sker
eða þungir straumar séu í nánd,
hvort vindur sé of mikill fyrir segl-
in og margt fleira.“ Hafsteinn taldi
mestu skipta að gera sér alltaf ljósa
grein fyrir ástandi skips og öryggis-
útbúnaðar. „Seglin eru tvö, fram-
segl og stórsegl. Seglaflötinn er
hægt að minnka með því að minnka
seglin. Þetta er mjög mikilvægt
þegar vindur er mikill því annars
er hætta á því að vindurinn hvolfi
bátnum."
Að sögn Hafsteins eru reglulega
haldnar siglingakeppnir hér við
land. Þessar keppnir eru þó af ann-
arri og minni stærðargráðu en sú
keppni sem almenningur þekkir
hvað best, keppnin um Ameríkubik-
arinn. „I Ameríkukeppninni eru
siglarar, sérstaklega smíðaðir fyrir
keppnina. Skipveijar eru fleiri og
seglin mun flóknari. Tæknilega séð
eru þetta því mun þróaðri og flókn-
Skútukeppni
skammt
frá Reykjavík.
Morgunblaðið/Sverrir
Hafsteinn Sæmundsson.
ari siglingar en þær sem við
stundum hér heima.“
Hafsteinn sagði að stofnkostnað-
ur við skútukaup væri 'mikill en
rekstrarkostnaður lítill. Algengt
væri að nokkrir áhugamenn keyptu
sér skútu saman. „Hjá mér er mark-
miðið að geta leigt sæmilega stóra
skútu í Miðjarðarhafi eða Karabíska
hafinu og siglt í sumarleyfínu. Þetta
þarf ekki að vera dýrara en að búa
á góðu hóteli á sólarströnd. Ein-
hvem tíman í framtíðinni ætla ég
þó að eignast mína eigin skútu ef
áhuginn verður fyrir hendi,“ sagði
Hafsteinn að lokum.