Morgunblaðið - 20.01.1988, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. JANÚAR 1988
Minning:
Guðjón Jónsson,
Dúi, Arnanesi
Fyrir viku bárust fréttir um að
Dúi, eins og hann var ætíð kallaður
meðal vina, hefði látist á elliheimil-
inu á Homafírði. Fundum okkar bar
síðast saman síðastliðið aðfanga-
dagskvöld og var mér þá ljóst hvert
stefndi. Það er alltaf erfítt að sjá
á eftir góðum vini, en ég sjálfur á
eftir námu minninga tengdar sam-
vistum okkar í Amanesi. Ég er
þess fullviss að hann var hvíldinni
feginn og var hann líklega búinn
að bíða lengi eftir að hitta bróður
sinn og besta vin, Palla, á nýjan
leik í öðram heimi.
Dúi fæddist í Ámanesi í Homa-
fírði aldamótaárið og var hann því
á 88. aldursári. Engar upplýsingar
hef ég um fæðingardag, en foreldr-
amir vora þau Jón bóndi og Guðrún
kona hans. Undirritaður veit lítið
um bemskuár Dúa og þau ár sem
hann vann í almennri verkamanna-
vinnu til sjós og lands fjarri
heimahögum. Það birti ætíð yfír
honum er hann minntist þessara
tíma, eða menn komu og bára hon-
um kveðjur frá gömlum kunningj-
um.
Af þeim minningum sem honum
sjálfum varð tíðræddast um áður
en ég kynntist honum var slysið
þegar hann féll niður skriðu í Berg-
árdalsheiði. Taldi hann sjálfur að
æðri máttarvöld hefðu ekki viljað
hann feigan.
Fundum okkar bar fyrst saman
árið 1959. Dúi bjó þá félagsbúi með
bróður sínum, Páli, í Austurbænum
í Ámanesi. Þeim til aðstoðar var
Sign'ður Jónsdóttir, ættuð frá Borg-
arhöfn í Suðursveit. Aldrei heyrði
maður talað um annað en Dúa,
Palla og Siggu í Ámanesi. í Áma-
nesi var þríbýli, á hinum bæjunum
bjuggu Valdimar Stefánsson í Suð-
urbænum og Vilmundur, Jóhanna
og Hulda í Upphúsum. Hulda er
nú ein á lífí af þessum öðlingum.
Þegar ég sest niður og hripa á
blað nokkur minningarbrot um Dúa
vin minn er af miklu að taka en
einhvem veginn verða minninga-
brotin alltaf samtvinnuð lífí fólksins
í Ámanesi. Það sem einkenndi hann
sem persónu var einföld en skýr
lífssýn sem endurspeglaðist í öllu
sem hann gerði og sagði. Dúi var
atorkumaður og undi sér illa í iðju-
leysi. Hann var hreinskilinn og
góðhjartaður. Þó Dúi hefði aldrei
gengið menntaveginn var ljóst að
þar fór maður sem hafði góðar
gáfur. Hann var handlaginn og
jafnvígur á tré og jám. Hann hafði
serstaklega fallega rithönd og mjög
orðfær maður í rituðu máli þegar
hann beitti því. Hann gat einnig
sett saman vísur en efni þeirra var
slíkt að ekki fer það vel saman við
minningargrein.
Örlögin höguðu því svo að stærst-
um hluta starfsævinnar eyddi hann
sem bóndi, starf sem hann innst
inni var ef til vill aldrei sáttur við.
Hann talaði stundum um drauma
sína, að verða handverksmaður en
hann hélt ætíð trúnaði við Ámanes.
Þeir sem hafa átt þess kost að
kynnast höfðingjunum í Ámanesi
eiga í sínu hjarta minningu fyrir
lífíð. Það sem mætti manni á hlað-
inu þegar maður kom þangað vora
tveir smávaxnir og brosmildir
menn. Dúi hafði oftast orð fyrir
þeim Árnanesingum er gesti bar
að garði. Hann bauð öllum til stofu
og Sigríður sá um að vel var veitt.
Kaupstaðarbúinn hreifst af kátín-
unni og hreinskilninni. Oftast barst
talið fljótt að hestum og lét þá Dúi
oftast Palla eftir þær umræður.
Hann fann þó sínum orðum farveg
inní umræðuna með því að minna
menn á að Dúa-Stjömu ætti hann
og frá henni kæmu flestir góðu
kláramir og meramar. Hestamenn
þeklqa margir Hrafn og Faxa og
jafnvel Brúnku. Ég ætla ekki að
skrifa um þessa hesta eða aðra þá
sem frá Ámanesi era ættaðir, það
hafa aðrir gert. En einhvem veginn
fínnst mér sem hestamir hafi erft
léttleikann og góða skapið og vilj-
ann frá þeim Dúa og Palla án þess
að ég hafí einhveija líffræðilega
skýringu á því hvemig það hefði
getað gerst. Það era eftirminnilegir
tímar þegar var verið að eiga við
hestana. Dúa-Stjama stjómaði
stóðinu og gat baráttan við að
hemja hana staðið svo tímum skipti.
Þegar við höfðum stöðvað stóðið
gekk Dúi fram til Stjömu og reyndi
að setja á hana beisli. Ef illa gekk
þá tók hún undir sig stökk og æddi
í átt til okkar. Þá var gaman að
sjá Dúa er hann kastaði sér á mer-
ina og oftast hafði hann betur.
Þegar Stjama var hamin varð stóð-
ið rólegt og var þá hægt að ganga
að hveijum hesti fyrir sig. Það var
einng eftirminnilegt er þeir bræður
fóra með Stjömu, Glóblesu og fleiri
hesta lítið tamda á hestamót inni á
Bjamanessöndum. Mér er minnis-
stætt er Dúi reið á Glóblesu í
dómhring, berbakt með beltið sitt
sem beisli. Ég man ekki lengur í
hvaða sæti merin lenti, enda skipti
það ekki meginmáli.
Á þeim tíma er ég dvaldi í Áma-
nesi sáu þeir Dúi og Palli um
póstferðir í Nesjum, frá Höfn og
inní Hoffell. Stundum hef ég furðað
mig á því síðar í hvað tíminn fór,
því hver ferð tók mig allan daginn
frá 9 til 23, ferð sem hefði verið
hægt að ljúka á einum formiðdegi.
Fyrri hluti dagsins fór í að ná í
póstinn til Hafnar og koma við hjá
Gunnari í kaupfélaginu eða Gísla.
Síðan var haldið inn að Hólum þar
sem Hjalti hreppstjóri tók við póst-
inum og flokkaði hann. Hádegis-
matur var á Dýhól, eftirmiðdags-
kaffí á Stóralág eða Miðfelli og
kvöldmatur í Hoffelli. Að því loknu
var haldið heim á leið og var oft
sungið hástöfum Tóta litla tindil-
fætt á heimleiðinni.
Hlutverk aðstoðarmanna í svona
ferðum var að hafa bréfín tilbúin
til afhendingar, sjá um kökuát, að-
stoða við sönginn en síðast en ekki
síst að aðstoða við aksturinn heim,
en slíkt er ekki löglegt. Er heim
kom þurfti að segja Palla og Siggu
alla ferðasöguna, og var oft orðið
áliðið er heimur drauma tók við.
Þannig liðu dagar, mánuðir og
ár í áhyggjulausu ævintýralífí í
Ámanesi. Eg geta aldrei fullþakkað
þá hjartahlýju og viðmót sem mætti
mér þama. Ég þakka Dúa sam-
fylgdina og vonast til að hann finni
sér einhvem góðan samastað í öðr-
um_ heimi.
Ég vil að lokum senda öllum
aðstandendum Dúa innilegustu
samúðarkveðjur mínar og fjöl-
skyldu minnar. Við bræðumir
áttum þess kost að dvelja í sveit í
Ámanesi, tímabil sem er í dag það
skemmtilegasta og bjartasta í lífí
okkar. Þar var alltaf litið á okkur
sem jafningja sem var óvanalegt
fyrir litla kaupstaðarstráka. Það var
gerð krafa um þátttöku og vinnu-
framlag metið að verðleikum. Það
væri mikil blessun ef uppvaxandi
kynslóðir ættu þess jafnan kost að
kynnast slíku fólki sem Árnanesing-
um þessa lands. Ævisaga Dúa var
aldrei skrifuð en minningabrotin
era í mörgum hjörtum um land allt.
Úlfar Antonsson
+
Systir okkar,
SVAVA ÁRNA CHRISTENSEN,
Minneapolis, Minnesota,
andaðist 17 þ.m.
Hrefna, Jóhanna og Birna Brynjólfsdætur.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
RICHARD P. THEODÓRS
fyrrverandi skrifstofustjóri,
Laugarásvegi 44,
Reykjavik,
andaðist 19. janúar.
Dóra Sigurjónsdóttir.
Faðir okkar. +
SÆVALDUR Ó. KONRÁÐSSON,
lést að kvöldi 18. jan.
Konráð Ó. Sævaldsson,
Haukur Sævaldsson,
Hörður Sævaldsson,
Hjörvar Sævaldsson.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
JAMES J. GALLAGHER
ofursti,
andaðist í New Vork 14. þ.m.
Sálumessa og útför fer fram i Kristskirkju, Landakoti, föstudaginn
22. þ.m. kl. 10.30 f.h.
Ingibjörg Gallagher,
Jarnes Jörgen Gallagher, Margrét Inga Gallagher.
+
Hjartkær eiginmaður minn,
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON
húsgagnasmiður
Bakkagerði 9,
andaðist i Borgarspítalanum 18. janúar.
Guðfinna Jónsdóttir.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR STEFÁNSDÓTTIR,
Ásvallagötu 31,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 20. janúar
kl. 13.30.
Ásdís B. Óskarsdóttir, Gísli Jónsson,
Jón Kr. Óskarsson, Sigurborg H. Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, afi og langafi,
SIGMUNDUR JÓNSSON
verkamaður,
Hörgatúni 11, Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Garöakirkju, Garðabæ, föstudaginn 22.
janúar kl. 14.00.
Álfheiður Björnsdóttir,
Gréta Þ. Sigmundsdóttir, Kristján Norðman,
Jóhanna S. Sigmundsdóttir, Eirikur Hjaltason,
Birna J. Sigmundsdóttir,
Kolbrún S. Sigmundsdóttir, Jón Torfason,
Kristján P. Sigmundsson,
Oddfriður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUNNAR EGGERTSSON,
Kvisthaga 27,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 21. janúar
kl. 13.30.
Valdís Halldórsdóttir,
Georg Ó. Gunnarsson, Guðrún Edda Gunnarsdóttir,
Ingibjörg B. Gunnarsdóttir, Kristján Eggert Gunnarsson,
Þórdís Gunnarsdóttir, Linda Bára Hall,
tengdabörn og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURSTEINS ÞORSTEINSSONAR,
B'imnesvegi 18,
Flateyri.
Jakobína Guðríður Jakobsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við fráfall og útför hjartkærs sonar okkar og bróður,
JÓNS SIGURÐSSONAR.
Margrét Þorleifsdóttir, Sigurður Jónsson,
Þorleifur Sigurðsson, Björgvin Sigurðsson,
Sigurður Már Sigurðsson, Sigurlín Sigurðardóttir,
Grétar Þorleifsson.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför,
HALLDÓRU PÉTURSDÓTTUR,
Höfðakoti,
Skagaströnd.
Steingrímur Jónsson.
Guðrún Steingrímsdóttir, Björgvin Jósteinsson,
Jóna Steingrímsdóttir,
Ólína Steingrimsdóttir, Skúli B. Ágústsson,
Anna Steingrímsdóttir, Gunnar Tómasson,
Gyða Steingrímsdóttir, Bjarni Elíasson,
Sigurður Steingrímsson, Margrét Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.