Morgunblaðið - 16.02.1988, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. FEBRÚAR 1988
43
SVIPMYNDIR ÚR BORGINNI / Ólafur Ormsson
Tónleik-
„Ertu ekki á bíl?“
„Eitt er það hús hér í borginni
sem hefur nokkra sérstöðu, Lands-
bókasafnið við Hverfisgötu. Þar er
gott að koma og hvergi er friðurinn
meiri. Það er ástæða til að líta inn
þó ekki væri til annars en að leita
skjóls frá hávaðanum í nútímanum.
Að koma þar við úr önnum dags-
ins, fletta t.d. tímaritum, bókum
eða biöðum, er beinlínis fræðandi
og uppörvandi. Ég hef átt erindi í
Landsbókasafnið undanfamar vik-
ur. í lestrarsalnum er oft töluvert
af fólki við lestur og ýmiskonar
rannsóknir, háskólastúdentar,
framhaldsskólanemendur, fræði-
menn, bókmenntamenn og aðrir
áhugamenn. í lestrarsalnum er eins
öruggt og tvisvar tveir eru' fjórir
að þar er engin popprás í gangi
með því gargi sem þeim fylgir.
Klukka stór og voldug og komin
nokkuð til ára sinna er þar og læt-
ur af og til vita hvað tímanum
iíður, og alls ekki truflandi, annars
himneskur friður, engin hróp eða
köil, menn kinka kannski vingjam-
lega kolli sjái þeir einhvem koma
í salinn sem þeir þekkja.
Illugi Jökulsson, blaðamaður,
var þar einn morgun í miðri viku
í janúarmánuði. Nálgaðist bækur í
hillum eins og dýrgripi, helga hluti.
í stökum jakka, gallabuxum,
skyrtu og með striðnisglampa í
augum. Var allt í einu kominn með
iítið kver í hendi, að sjá gamalt og
slitið, settist í stól við borð nærri
glugga og fletti bókinni um stund.
Gekk síðan um lestrarsalinn eins
og hann snerti varla gólfið, af til-
litssemi við þá sem sátu við borðin,
kurteis maður, Illugi, þó hann hlífi
ef til vill fáum í pistlum sínum á
Rás 2. Sama morgun var meðal
gesta í lestrarsal Landsbókasafns-
ins Baldur Óskarsson, viðskipta-
ffæðinemi og vopnabróðir Ölafs
Ragnars Grímssonar úr mörgum
pólitískum átökum liðinna ára. Allt-
af jafn unglegur. í útliti næstum
sá sami og ég man hann innan við
tvítugt austur í Vík í Mýrdal og
þá var hann enn í foreldrahúsum,
og er nú að verða fimmtugur, ótní-
legt en satt, fæddur árið 1940. Öm
Ólafsson, lektor í Kaupmannahöfn
og bókmenntagagnrýnandi DV, var
einn morguninn í lestrarsalnum.
Atvinnu sinnar vegna þarf hann
oft að koma á safriið og leita heim-
ilda. Hann kom að borði til mín,
spurði fretta, alltaf jafn yfirvegað-
ur og kurteis, hár og grannur, á
miðjum aldri, einn af þessum
mönnum sem manni finnst að hljóti
að vera tíðir gestir á safninu. Og
þeir eru auðvitað margir og koma
við í ýmsum erindum. Á staðnum
verða jafnvel til skemmtilegar vísur
eins og þessi:
Um ókunnar bækur ég augunum skima
af óþreyju knúinn í svefni og vöku,
i Landsbókasafni um leyndustu kima
leita að höfundi gamallar stöku.
Er ég hafði lokið erindagjörðum
í Landsbókasafninu einn dag í lok
viku seint í janúarmánuði og
kiukkan sló tólf á hádegi, hitti ég
niðri í anddyrinu við fatahengið
mann sem ég þekki. Ég var að
verða of seinn í fiskbúð upp í
Hlíðum, fisksalinn var að loka
eftir um það bil tuttugu mínútur.
— Ertu ekki á bíl? spurði ég.
- Bíl?
- Já.
— Nei, ég á ekki bíl og hef
ekki bflpróf.
— Jæja, og hefur þú kannski
aldrei átt bfl?
— Nei, og hef engan áhuga á
því.
— Nú já, og það er enginn tal-
inn maður með mönnum nema
hann eigi bíl.
— Og jú, jú. Það er nú sama,
ég ætla ekki að fá mér bfl.
— Alveg ákveðinn?
— Já, konan á bfl og fer aldrei
út úr húsi nema á bfl, ekki einu
sinni út í mjólkurbúð og er búðin
þó handan við götuna þar sem
við búum.
— Af hverju hefurðu ekki feng-
ið þér bfl?
— Ég á reiðhjól og nota það
mikið svo geng ég svona yfirleitt.
Ég vinn á skrifstofu og þarf nauð-
synlega á einhverri hreyfingu að
halda. Ég hef engan áhuga á
kransæðastfflu á miðjum aldri.
— Við erum þá samheijar.
— Samheijar? spurði maðurinn
undrandi.
— Já, ég á ekki bfl og hef aldr-
ei átt og hef ekki heldur tekið
bflpróf.
— Jæja, en gaman.
— Ég vil heldur eiga þak yfir
höfuðið en að keyra bfl.
— Auðvitað, það skil ég. Það
er líka orðið svo mikið af bflum
hér á höfuðborgarsvæðinu-að það
eru að verða hrein vandræði.
— Já, og til eru þau heimili þar
sem eru tveir eða þrír bflar.
— Veit um eitt heimili þar sem
þeir eru fjórir. Einn á hvem fjöl-
skyldumeðlim, sagði kunningi
minn.
Ég var orðinn of seinn í fisk-
búðina. Við gengum inn Hverfís-
götuna upp Barónsstíginn og yfír
að pylsuvagninum. Það var hádegi
og kunningi minn á leið í vinnu,
úr Landsbókasafninu. Andrúms-
loftið var mengað bflaumferðinni.
Það vom allstaðar bflar, á götum,
bflastæðum. Varla nokkurt pláss
fyrir gangandi fólk og því síður
hjólreiðamenn.
— Og á síðasta ári slógum við
öll met, sagði kunningi minn.
- Nú, já.
— Já, í bílainnflutningi. Aldrei
flutt inn meira af bílum og um-
ferðin og vegakerfíð löngu hætt
að þola alla þessa bflaumferð.
Og þegar við gengum yfír Bar-
ónsstíginn á homi Bergþómgötu
varð á vegi okkar við gangbraut
leigubifreið og bflstjórinn flautaði
þessi lifandis ósköp. Þó vom við
í rétti...
um aflýst
Af óviðráðanlegum orsökum
verður að aflýsa Háskólatónleik-
um í Norræna húsinu kl. 12.30
sem halda átti miðvikudaginn 17.
febrúar. Næstu tónleikar verða
24. febrúar.
Fomleifa-
rannsókn-
imar í Viðey-
MARGRÉT Hallgrímsdóttir fom-
leifafræðingur óskar að þess sé
getið, í sambandi við samtal við
hana um fomleifarannsóknimar í
Viðey í Mbl. sl. sunnudag, að Mjöll
Snæsdóttir og Sigurður J. Berg-
steinsson hafí ásamt henni stjómað
uppgreftrinum þar. Þá tók Sigurður
myndina af langveggnum, sem birt-
ist með gréininni (ne*st á bls. 62),
en ekki Hans U. Vollertsen eins og
misritaðist í blaðinu.
■íggssr
Auðvitað erumviðá Stjömunni
svolftið montin ylir þessu!
Stjarnan fær verðlaun fyrir gerð útvarpsauglýsingar
fm ioz,z
SKAPANDIÚTVARP
Björgvin Halldórsson, fulltrúi Stjörnunnar, tekur við Gjallarhorninu, verðlaunum
fyrir „athyglisverðustu auglýsingu ársins“ i flokki útvarpsauglýsinga, á
Broadway siðastliðinn föstudag.
Auglýsingin sem Stjarnan gerði var valin „Athyglisverðasta auglýs-
ing ársins" í flokki útvarpsauglýsinga síðastliðinn föstudag.
íslenski markaðsklúbburinn og Samband íslenskra auglýsingastofa
standa að verðlaunum þessum,
Gjallarhorninu.
Auglýsing Stjörnunnar er um þætti sem voru á Stöó 2 um Sherlock
Holmes. Ekta útvarpsauglýsing, sem flytur hlustandann inn í dular-
fulla Lundúnaþokuna, þar sem illvirkjar bíða færis. En Sherlock Hol-
mes er á næsta leiti...
Handrit og hugmynd voru í höndum Björgvins Halldórssonar frá
Stjörnunni og Björns Björnssonar frá Stöð 2. Björgvin sá um upp-
töku auglýsingarinnar ásamt Magnúsi Viðari Sigurðssyni
tæknimanni.
Auglýsingin var að öllu leyti unnin í hljóðveri Stjörnunnar, þar sem
fullkomin aðstaða er fyrir hendi.
Stjanan tekur að sér gerð útvarpsauglýsinga eftir handritum
og hugmyndum frá auglýsingastofum og viðskiptavinum
A