Morgunblaðið - 25.08.1988, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. ÁGÚST 1988
REYKJAVÍK
ÞAÐ ER BARA SVO
ÞÆGILEGT!
Já, það eru þessi sófasett, sem fólk skoðar hvað mest og
ástæðan er einföld. Þau eru klædd hinu
geysisterka og áferðarfallega efni
Leather-look efnið er vestur-þýskt og hefur reynst svo
vel að við höfum ekki annað eftirspum.
Nú vomm við að fá heim stóra sendingu af þessum sófa-
settum í ótal útgáfum og litum.
Teg: San Remo 3+2+1
Verð:
103.290.-
Leather-look erauðvelt að þrífa.
Leather-look þolirmikinn ágang.
Leather-look hefur eiginleika leðurs.
Leather-look er ódýrt.
Teg: Atlanta 6 sæta sófi
Verð:
97.650,-
Verða móðu-
harðindi af
mannavöldum?
eftirKarvel
Pálmason
Með hliðsjón af því að almennt
hefur verið talað um að góðæri
hafí ríkt að undanfömu fínnst
sennilega mðrgum að spuming sú
sem hér er sett fram að ofan sé
nokkuð róttæk. Landsfeður hafa
ekki verið sparir á þau ummæli að
almenn velmegun hafi verið ríkjandi
og kaupmáttur launafólks hafí þar
af leiðandi verið mikill.
Hér hafa verið — að sjálfsögðu,
— fremstir í flokki þeir Þorsteinn
Pálsson og Steingrímur Hermanns-
son. Fleiri hafa þó tekið undir þenn-
an söng — þ.e. um meðaltalsregluna
af góðærinu, en það aldrei látið
uppi hvar og hjá hveijum þetta
góðæri hefur lent að mestum hluta.
Landsbyggðin mergsogin
Það skal tekið undir það hér, að
þjóðin sem heild hefur haft það til-
tölulega gott að undanfömu, en það
vita allir sem vilja vita, að þjóðar-
auðnum hefur verið ákaflega mis-
skipt. Þessi misskipting hefur auk-
ist jafnt og þétt, — það er eins og
það séu óskráð lög í landinu — að
eftir því sem tekjur þjóðarbúsins
aukast — því meiri ójöftiuður ríkir
um skiptingu þessara tekna. Það
fer t.a.m. ekkert á milli mála að
landsbyggðin hefur verið „rúin inn
að skinni" í eftiahags- og atvinnu-
legu tilliti, — góðærinu þannig fyrst
og fremst beint á Reykjavíkursvæð-
ið — til uppbyggingar í þjónustu-
greinum, — bönkum, verslunarhöll-
um, hótelum svo nú ekki sé talað
um alla þá draumóra sem meirihlut-
inn í „Borg Davíðs" er með á prjón-
unum.
Framleiðslan hlunnfarin
Þvf er hiklaust haldið fram hér
að öllu því flármagni sem sóað er
á Reylq'avíkursvæðinu er rænt frá
þeim sem stunda framleiðslustörfín,
— úr sjávarplássunum og sveitun-
um. Það er nefnilega vegna vinnu
þessa fólks sem úti á landi býr sem
þjóðfélaginu f heild hefur vegnað
vel.
En það eru 'fleiri þættir sem
mætti nefna sem valda þvfað óþjóð-
hagsleg byggðaröskun hefur átt sér
stað. Hér skal nefna þrennt:
1. Fiskveiðistefnan — þ.e. kvóta-
kerfið — sem innleidd var og síðan
framlengd — hefur haft örlagaríkar
afleiðingar fyrir sjávarplássin. Það
þekkja þeir vel, sem orðið hafa að
búa við þessi skilyrði sem kvótinn
kom til leiðar. Framlenging á kvót-
anum hefur notið stuðnings alltof
margra forystumanna stjómmála-
flokkanna — meira að segja þeirra
sem sóru og sárt við lögðu fyrir
síðustu kosningar að gera kvóta-
kerfið sveigjanlegra og taka tillit
til þess sem að mannlega þættinum
snéri. Þessir sömu stjómmálamenn
sviku svo þetta allt saman, hertu
mjög á kvótareglunum og afhentu
síðan öll völd til eins framsóknar-
ráðherra, sem þar með réð einn
ferðinni, eins og áður.
2. Góðar samgöngur era spum-
ing um líf eða dauða byggðarlaga
— raunar heilla landshluta. Á þetta
hlusta ekki landsfeður, en beina
Qármagninu í allt aðra og óþarfari
hluti eins og áður greinir.
3. Að sfðustu skulu launamálin
nefnd. Það er að æra óstöðugan
að hugsa til þess, að ráðherrar í
ríkissljóm á íslandi skuli lejrfa sér
— trekk í trekk — að lítilsvirða það
fólk sem starfar við fískveiðar og
fískvinnslu. Þetta fólk sem ekki ein-
ungis heldur þessum sömu ráð-
herram uppi, heldur þjóðinni sem
heild. Þessir ráðherrar vilja
skammta þessu fólki laun — laun
sem era smánarlaun — en Iifa svo
sjálfír í vellystingum á kostnað
þessa sama fólks.
Þessa ráðherra ætti að setja
sjálfa um borð í fískiskipin — eða
þá í frystihúsin — og láta þá lifa
við þau kjör sem þessu fólki era
búin.
Yfirlýsingagleði ráðherra
Þess var getið hér að framan
hversu yfirþyrmandi væri öll þessi
yfírlýsingagleði ráðherranna. Þar
hafa verið í fararbroddi þeir
Steingrímur og Þorsteinn með hinar
ólíklegustu fullyrðingar, sem síðan
stangast hver á aðra. Nú virðist
manni þriðji ráðherrann vera farinn
að fyila þennan flokk í vaxandi
mæli — þ.e. ijármálaráðherra.
í hreinskilni sagt fínnst mér að
síðustu yfirlýsingar flármálaráð-
herra, um það að best sé að allar
þær fiskvinnslustöðvar sem eiga í
rekstrarerfiðleikum eigi bara að
fara á hausinn, séu með ólíkindum
— heimskulegar og óraunsæjar.
Þessi málflutningur er í engu sam-
ræmi við það sem búast hefði mátt
við frá fjármálaráðherra. — En svo
bregðast krosstré sem önnur tré.
Ef þetta er eina leiðin varðandi
greiðsluerfíðleika fiskvinnslunnar
— að láta fara á hausinn — þá
mætti kannske spyija með sama
rétti: Því ekki að láta ríkissjóð fara
á hausinn vegna greiðsluerfíðleika?
Væri það ekki í samræmi við kenn-
ingu fjármálaráðherra?
Fólkið á líka hlut að máli
Þessi óraunsæja yfirlýsingagleði
um gjaldþrot einstakra fyrirtækja
er nefnd hér vegna þess að menn
skulu gera sér grein fyrir því að
mörg þessara fyrirtækja era aðalat-
vinnufyrirtækin í velflestum sjávar-
útvegsplássum á landsbyggðinni.
Þama eiga ekki einungis fyrir-
tækin sem slík og forstjóramir hlut
að máli. Fólkið — þ.e. launþegamir
— á þessum stöðum á allt sitt und-
ir því að fyrirtækin séu rekin með
sómasamlegum hætti. Það er þeirra
réttur. Hundrað heimila byggja af-
komu sína á þessum fyrirtækjum,
og ríkið einnig.
Þessir yfírlýsingaglöðu menn
ættu líka að muna það, að heimilin
— mörg hver — eiga í miklum
INNHVERFIHUGUN
Kynnistþessari einföldu slökunartækni
Maharishl, innhverf íhugun (Transcend-
ental Meditation), með því að hlýða á al-
mennan kynningarfyririestur í kvöld
fimmtudagí Garðastræti 17 (3. hæð) kl.
20.30. Aðgangurókeypis.
íslenska íhugunarfélagið, 1.16662.