Morgunblaðið - 06.11.1988, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 1988
C 21
Miklar kröfur — frjálst val
„Faðir minn hefur alltaf gert til.mín miklar kröfur, en samtímis því
hefur hann gefið mér frjálst val um hvert ég vildi stefna. En forsenda
þess að taka við þessu starfi eða öðru álíka er að hafa innri sannfæringu
og trú á því sem maður er að gera
Morgunblaðið/Ragnar Axelsson
Eg lít því ekki endilega svo
á að ég sé að taka við fyrir-
tæki, sem hann stofnaði og
rak og því verði allt óum-
breytanlegt. Ég hef auðvitað
annan bakgrunn og reynslu
vegna þess hvers son ég er.
Auðvitað hef lært óskaplega
mikið af honum, reynslu,
þekkingu og innsýn sem er
mér dýrmætt veganesti. Svo
mikið veit ég. En tímarnir
breytast, þróunin er hröð,
mitt verk er að halda áfram,
keppa að nýjum markmiðum.
Égtek við þessu starfi með
það í huga.
Heldurðu að samstarfs-
menn taki þig alvarlega.
Hann hugsar sig um, tek-
ur ofan gleraugun.
Ég hugsa það. Fólkið sem
vinnur með mér er margt
með mikla reynslu og þekk-
ingu að baki. En ég held það
viti að ég hefði ekki tekið
við þessu starfi ef ég treysti
mér ekki til þess að takast
á við það. Sjálfstraust, sem
meðal annars kemur af því
að mér var falin ýmis ábyrgð
komungum og tókst að rísa
undir henni. Eg hef fundið
jákvæð viðbrögð frá sam-
starfsmönnum og viðskipta-
félögum. Fólk lítur ekki ein-
hliða á aldurinn í þessu tilliti.
Hann sýpur á kapútsínó-
kaffinu og bætir við:
„Sumir segja sem svo:
ertu ekki að flýta þér of
mikið? Ertu ekki að missa
af áhyggjulausu árunum? En
ég lít ekki svo á. Mér fínnst
ég vaxa með viðfangsefninu
og mér fínnst það skemmti-
legt. Mér var innrætt að eng-
inn hjálpar þér nema þú
sjálfur. Noblesse oblige.
Énginn sannar sig fyrir
mann og það er þroskandi
að takast á við það sem ég
er að fara út í.
Nú er fjölskylda þín þekkt
að tónlistariðkun. Fórst þú
ekkert í músík?
Eins og aðrir í ijölskyld-
unni fór ég í tónlistamám,
lærði á píanó. En það kom
snemma í ljós að ég stefndi
ekki á stóra sigra. Svo að
nú spila ég bara fyrir mig.
Eg hætti náminu 15 ára. En
ég hef mikið yndi af tónlist,
hún er gefandi fyrir sálina.
En mig langaði aldrei til að
starfa á þeim vettvangi. Ég
varð hinsvegar snemma
mjög alvarlega þenkjandi um
lífið og tilveruna. Ég eyddi
unglingsámm mikið í að
velta fyrir mér gátum lífsins.
Mér fínnst allt okkar um-
hverfi gefa of lítinn gaum
að hinum innri manni. Við
fömm í gegnum menntakerfi
þar sem varla er vikið að því
orði hvemig er hægt að lifa
ríkara lífi sem manneskja.
Sömuleiðis í gegnum
ákveðna trúarhefð, þar sem
kirkjan kemur oft og tíðum
- hvað á maður að segja -
boðskapnum illa á framfæri,
boðskap sem okkur er öllum
nauðsynlegur og ég lít á sem
forsendu þess að við séum
hamingjusöm. Fólk þarf að
þekkja sig sjálft til að vera
ánægt og undramargir velta
slíkum málum ekki fyrir sér,
að ráði, sumir aldrei.' Eg hef
alltaf verið heppinn að eiga
góða vini sem ég hef getað
rætt við og þeir hafa verið
reiðubúnir að gefa af sjálfum
sér. í Orðskviðunum segir:
haf umgengni við vitra
menn, þá verður þú vitur.
Mér fínnst sannleikur í
þessu. Mér fínnst fátt
skemmtilegra en sitja í vina-
hópi, ræða um heimsmálin
og lífsgátumar, hvert sem
litið er. Það tek ég fram yfir
skemmtistaði. Og bækur eru
mér dýrmætar. Les allskonar
bækur, ævisögur meðal ann-
ars. Ég fór snemma að fást
við sjálfan mig og ég man
ekki hve ungur ég var þegar
ég rakst á og las ævisögu
heilags Frans frá Assisi og
hún hafði mikil áhrif á mig.
Þessi viðleitni til að sigra
sjálfan sig. Hugsunin um
æðruleysið. Og auðvitað
gæti ég nefnt fleira. Það sem
heillar mig fyrst og fremst
er að ég hef óskaplega gam-
an af vangaveltum þar sem
grunnhugsunin er: íhugaðu
sjálfan þig fyrst. Sigurður
Nordal skrifaði margt í þess-
um dúr, m.a. í „Um líf og
dauða". Jú, ég velti fyrir mér
dauðanum. Ég reyni hins
vegar að upplifa og njóta
hvers dags í einu og held ég
verði bara sáttur við að
deyja, hvort sem ég verð
yngri eða eldri. Ég trúi á
framhaldslíf, ög það sem
Kristur sagði um það sem
koma skal.
Nú er oft talað um að fólk
í ferðaiðnaði sé stressað og
óskipulagt. Finnst þér þú
vera það?
Auðvitað geta
geta komið upp
streitutímabil.
Hjá öllum, mér
og öðrum.
Þetta byggist mikið á mann-
eskjunni sjálfri. Égtrúi að
ég sé oftar en ekkií jafnvægi
innra með mér. Það jafnvægi
er að hluta til lífsviðhorf og
hins vegar gjöf sem guð gef-
ur. Það er undir manninum
komið að sækjast eftir þeirri
gjöf og öðlast hana. Það er
döpur niðurstaða hvað marg-
ir leggja mikla áherslu á hið
ytra. Það er ekkert skrítið
þótt við eigum við alls konar
erfiðleika að stríða - hjóna-
skilnaðir, sjálfsmorð og
hvaðeina og þó eru ytri að-
stæður góðar í okkar þjóð-
félagi.
Þú talar um stressþjóð-
félag. Hjónaskilnaði. Þú ert
skilnaðarbarn. Hvemig upp-
lifðir þú skilnaðinn
Ég var fimm ára þegar
foreldrar mínir skildu. Eftir
á að hyggja; áhrifín þegar
öll kurl em komin til grafar
em jákvæð, þótt mér fyndist
það ekki þá. Ég varð sjálf-
stæðari en ella. Ég fékk að-
hald og fijálsræði í senn, sem
endaði sem góð blanda. Eftir
á að hyggja er ég nokkuð
ánægður með þessa útkomu.
Ég hef tileinkað mér ákveð-
inn lífsmáta, fór ungur burt
frá fjölskyldu minni. Þá fékk
ég mikinn tíma einn með
sjálfum mér og ég held það
hafí markað djúp spor í mína
persónu. Auðvitað er alltaf
hætt við að bam lendi í tog-
streitu milli foreldra og það
er erfiðast og sárast. En for-
eldrar mínir gáfu okkur tíma.
Það skiptir öllu. Ég hugsa
þau hafí gefíð okkur meiri
tíma en fólk sem býr saman.
Svo að ég kvarta ekki
Varstu þægur krakki.
Ég var sjálfum mér nóg-
ur. Ærslafullur og íhugull.
Sennilega venjulegur í flestu.
En ég gat verið einn og svo
er enn. Mér líður best í litlum
hópi með vinum mínum. En
mér finnst líka gaman að að
kynnast nýju og spennandi
fólki. En það gerist sjaldan
í margmenni.
Veistu, einu sinni ætlaði
ég að verða rithöfundur. Mig
langar raunar ekki til að
skrifa skáldsögu. En einn
góðan veðurdag langar mig
að stinga niður penna og
koma á blað hugleiðingum
um lífið og tilverana. Skrifa
um allt þetta sem er kallað
lítið og smátt. Eins og hvað
menning ólíkra landa er
óendanlegt viðfangsefni, sjá
hvemig fólk bregst við lífinu,
hvemig það heilsast og
hvemig það drekkur kaffí
eða horfír hvert á annað.
Allt þetta sem er svo smátt
og skiptir mestu máli.
Ég hlakka mikið til þess
sem koma skal. Mér fínnst
skemmtilegt að fást við það
sem mér býðst núna. Við
verðum að hafa okkar framt-
íðarsýn og verðum að gæta
þess að fara aldrei í þann
farveg að okkar innri maður
gleymist.
Nei, mig langar ekkert
sérstaklega aðð vita hvað ég
verð að gera eftir tíu ár. Það
verður áreiðanlega eitthvað
skemmtilegt. Veraleikinn
verður aldrei nema maður
eigi drauminn hið innra með
sér.

'uljJ-JJJ JJJJJ-JJJJ JJJJJUj.
MercuryTopaz-ektaamerískurlúxusbíll. Kraftmikill, með sjálfskiptingu, vökva
stýri, aflhemlum og framhjóladrifi. En Topaz kemurá óvart. Þú seturíaldrifmeð
því að ýta á hnapp. I regni, snjó, eða aurbleytu heldur hann sínu striki. Topaz,
rúmgóður, þægilegur og umfram allt - öruggur.
RBYNSLUAKSTUR
HEFUR ÞU EKIÐ FORD NYLECA ?
FORD IFRAMTIÐ VIDSKEIFUNA SIMAR: 689633 & 685100