Morgunblaðið - 05.02.1989, Blaðsíða 40

40 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5. FEBRÚAR 1989
BAKÞANKAR
KOMDU OG HLUSTAÐU Á LISTAVERK
Hinirfrábæru Beovox 3000 og
Beovox 5000 hátalarar, sem
Bang & Olufsen settu á markað
í síöasta mánuði,
eru nú þegar komnirtil íslands.
Þeir eru þynnstu hátalararnir, sem B&O
hafa nokkurntíma framleitt,
aðeins 8 cm........................
Við kynnum þá, auk annarra
mynd- og hljómtækja á
Bang & Olufsen sýningunni 6.-10. febrúar
Bang&Olufsen
TALSKOLINN
taltækni - framsögn - ræðumennska
Námskeið hefjast
10. febrúar. Innritun dag-
lega kl. 17-19 í síma 74032.
ATH. nýtt símanúmer.
Gunnar Eyjólfsson.
Það var
þama 89
Loksins kom ófærð. Almenni-
legir, sannir og sterkir byljir,
eins og í gamla daga. Maður er
fenntur inni. Það hefur hreint ekki
gerst síðan snjóaveturinn ógleym-
anlega, sjötíu og
hva fjö . . . , nei
tvö, bíddu var það
ekki sjötíu og eitt,
i febrúar minnir
mig, eða mars,
samt er eins og
mig minni og finn-
ist endilega að það
hafi verið í janúar
sjötíu og tvö. Það
var rétt eftir áramót og ekki vinn-
andi vegur að komast í bæinn að
skila jólagjöfunum.
Það gerði nú ekkert til, miðað
við það sem við lentum í núna, að
þurfa að fresta þorrablótinu. Eng-
inn man eftir að við höfum þurft
að fresta þorrablótinu vegna veðurs
nokkurn.tima. Það stóð einu sinni
tæpt, hálkuveturinn mikia, þá lá
við að við yrðum hreinlega að fella
það niður. Það var sjötíu og sjö
minnfr mig frekar en fimm. Það var
nú meiri hálkan.
Það var þá sem mjög vandaður
maður sem ég þekki lét eftir sér að
kaupa eitt par af Iðunnarskóm með
nælonsólum. Svo ákvað hann að
skella sér i Tónabió og það er bara
ekkert með það, maðurinn byijar
að skrensa fyrir framan miðasöl-
una, nælonsólarnir taka öll völd
og þessi vandaði maður rann og
rann án þess að fá við neitt ráðið,
niður allt Skipholtið á oddaflugi,
og stöðvuðust glænýju Iðunnar-
skórnir ekki fyrr en í biðröðinni
fyrir utan Þórskaffi og það varð
náttúrlega harður árekstur þegar
hann skellti biðröðinni i eina
þvögu, lögreglan á augabragði kom-
in á staðinn og ekki að orðlengja
það, þessi sérstaklega vandaði
maður er tekinn í bóndabeygju og
stungið í steininn fyrir óspektir á
almannafæri. Spíttskór eru agaleg-
ur óþverri í hálku.
Þetta var sennilega sextíu og
fjögur þegar ég fer að rifja þetta
leiðindaatvik upp; þá var útbún-
aðaræðið ekki skollið á, fólk var
almennt ekki einu sinni farið að
nota mannbrodda! Ég er núna að
horfa út um gluggann sem snýr að
fyrsta almennilega skaflinum á
heiðinni sem liggur í beinu fram-
haldi af skaflinum. Skaflinn er full-
ur af mönnum sem hryllilegt út-
búnaðaræði hefur runnið á. Menn-
irnir eru að skemmta sér við að
spóla og spæna upp þetta skafl-
grey, sennilega að athuga hvort
nokkuð hafi verið logið að þeim i
sambandi við drif og aksturshæfi-
leika jeppans. Það er sorglegt að
sjá hvað logið hefur verið að mörg-
um. Samt er útbúnaðurinn, virðist
manni, alveg til fyrirmyndar.
Mennirnir eru í sérsmíðuðum ska-
flagöllum í skemmtilegum litum
með sérstök byljagleraugu, mjög lik
skíðagleraugum en miklu betri. Svo
eru þeir með þráðlausar talstöðvar
svo þeir geta staðið kjaftandi úti i
skafíinum, ekki eingöngu hvor við
annan um dekk og drif og snjósleða
og gæðamuninn á yfirbyggðum
snjósleðakerrum eða opnum, þeir
geta líka rabbað við strákana sem
eru komnir í næsta skafl fyrir ofan
og fræðst um aksturseiginleika og
ýmislegt smálegt í sambandi við
skaflinn.
Maður var svona hálfpartinn að
vona þarna i glugganum að einhver
skaflavinurinn myndi banka upp á
og biðja um að fá að fara á klóið
eða fá lánaða skóflu, þá ætlaði ég
að spyija manninn hvort hann
mundi vilja vera svo vænn að
skutla mér niðri Kjörval af þvi
bíllinn minn er þarna einhvers
staðar lengst undir þessum ljóm-
andi skafli og ég keypti ekkert inn
þvi ég gerði rað fyrir að borða á
þorrablótinu.
Já, það vantar ekki, það er alltaf
ósköp gaman að ófærð ogóveðursk-
öflum þvi fólk lendir í svo miklu.
Meira að segja fólk sem að öllu jöfnu
lendir ekki i neinu, eins og vandaði
maðurinn, eins og við sem urðum
að fella niður þorrablótið, að ég
tali nú ekki um skaflavinafélagið.
þeir eru nú allir heima i stofu að
segja kellingunum og krökkunum
hvað það munaði svakalega litlu
að þeir væru ekki til frásagnar nú
ef jeppinn hefði ekki staðið sig
svona nákvæmlega eins og i aug-
lýsingunni.