Morgunblaðið - 23.04.1989, Qupperneq 23
68ei JÍOTA .82 HUOAaUMHUg
“ morgunbLáðið
5ÍAMUAHT35IAOI/III/II/I3M amtAmúwou
MINNINGAR SUNNUÐAGUR- 28. APRÍL 1989
ss
23
Kveðjuorð
Ingólfur Fr. Hall-
grímsson, Eskifírði
Hann var tengdur Eskifirði óijúf-
andi böndum. Þar var hans líf og
starf. Á þessu ári eru 60 ár síðan
ég var sumartíma í starfi hjá föður
hans Friðgeiri Hallgrímssyni út-
gerðar- og kaupmanni, minnisstæð-
um manni og húsbónda. Síðan þá
hefir samband okkar haldist traust
og vinátta ekki síður, fyrst í sam-
starfí á Eskifirði uns ég gerðist
Snæfellingur, og síðan samskipti
sem við báðir nutum og geymast
lengi í minningunni. Ingólfur var
að öðrum þræði Snæfellingur. Fað-
ir hans fæddur á Kóngsbakka í
Helgafellssveit og snemma fór hann
til sjós, var í verbúðum hér á Nes-
inu og siglingum á barkskipum uns
hann fluttist til Eskifjarðar og gerð-
ist þar mikill forystumaður og at-
hafna. Friðgeir taldi sig alltaf Jökl-
ara. Móðir Ingólfs var Kristrún
Gísladóttir, mikil mannkostakona.
Hún átti stóran frændgarð á Reyð-
arfirði.
Ingólfur tók snemma við verslun
föður síns. Þeir ráku hana saman
uns Friðgeir lést snemma á 4. ára-
tuginum. Hann varð umboðsmaður
ýmissa fyrirtækja og allt rækti hann
með stakri skyldurækni. Hann var
ákveðinn í stjórnmálaskoðunum,
fylgdi Sjálfstæðisflokknum að mál-
um og var bæði fulltrúi hans í
hreppsnefnd og sýslunefnd.
Ingólfur kvæntist Ingibjörgu
Jónsdóttur og eignuðust þau 3
myndarstúlkur sem upp komust.
Það vantaði ekki mörg ár á að þau
Inga og Ingólfur gætu haldið upp
á 60 ára brúðkaupsafmæli.
Eins og áður er sagt, varð okkur
Ingólfi og hans fjölskyidu strax
gott til vina og ekki fannst mér ég
hafa komið á Eskifjörð nema ég
hefði rétt þeim vinarhönd.
Það var sannarlega mikils virði
að eiga vináttu þeirra hjóna. Aldrei
mætti ég honum öðruvísi en í góðu
skapi og hann kunni svo vel að láta
erfiðar stundir ekki trufla sig. Gat
gert gott úr öllu. Af slíkum mönnum
er alltof fátt. Það munu margir sjá.
Það er sjónarsviptir að Ingólfi.
Ég er'þakklátur fyrir að hafa átt
hann að samferðamanni. Það auðg-
aði mitt Iíf. Þetta þakka ég nú þeg-
ar við skiljum í bili. Sendi hans
ástvinum mínar innilegustu samúð-
arkveðjur. Góðs manris er gott að
minnast.
Árni Helgason
Ingólfur Fr. Hallgrímsson fædd-
ist í Stóru-Breiðvík á Eskifirði 24.
mars 1909.
Hann var sonur hjónanna Krist-
rúnar Gísladóttur sem ættuð var frá
Bakkagerði í Reykjarfirði og Frið-
geirs Hallgrímssonar skipstjóra og
kaupmanns á Eskifirði. Hann var
ættaður frá Kóngsbakka í Helga-
fellssveit á Snæfellsnesi. Ungur fór
hann utan og í siglingar og er hann
kom heim settist hann að á Eski-
firði sem þá var lífvænlegur staður
vegna síldarinnar og ílerígdist þar,
og varð mikill athafna- og dugnað-
armaður. Hann rak þar útgerð, 3-4
báta og verslun.
Ingólfur vann á sínum unglingsá-
rum við fyrirtæki föður síns, fór
síðan til náms við Gagnfræðaskól-
ann á Akureyri og nam síðan verzl-
unar- og viðskiptafræði við Skerry
College í Edinborg, og lauk þaðan
burtfararprófi 1926 og hóf þá
lífsstarf sitt á Eskifirði.
Hinn 1. október kvæntist hann
eftirlifandi konu sinni, Ingibjörgu
Jónsdóttur, dóttur hjónanna Þór-
unnar J. Óladóttir og Jóns Ingvars
Jónssonar. Þau hjón Ingibjörg og
Ingólfur voru mjög samrýnd og
samhent og nautu virðingar og
trausts hvors annars.
Þau eignuðust fjórar dætur, sú
næstelsta, Þórunn Jónína, lést fimm
ára gömul árið 1941. Þau hjón ólu
upp yngsta bróður Ingólfs, Frið
Björn Guðmunds
1 son - Kveðjuorð
Fæddurl2. októberl914
Dáinn 17. mars 1989
Þann 17. mars sl. lést í Borg-
arspítalanum elskulegur móður-
bróðir okkar, Björn Guðmundsson.
Hann var fæddur í Reykjavík 12.
október 1914, sonur hjónanna
Konráðínu Pétursdóttur og Guð-
mundar Þórarinssonar.
Hann var næstelstur sinna systk-
ina en þau voru fímm. Eftirlifandi
systirin Valgerður og bróðirinn Þór-
arinn og uppeldisbróðirinn Karl.
Að hryggjast og gleðjast,
hér um fáa daga
að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga. (P.J.B.)
Bjössi frændi, eins og við systkin-
in kölluðum hann, kvæntist 16.
nóvember 1938 Guðlaugu Markús-
dóttur. Hún var dóttir hjónanna
Sigurbjargar Jónsdóttur og Mark-
úsar Guðmundssonar. Bjössi og
Lauga eignuðust eina dóttur er
Þóra hét.
Hún var fædd 3. desember 1941,
en hún lést 4. nóvember 1987, eft-
ir langa og stranga sjúkdómslegu,
og var það okkur öllum mikill harm-
dauði.
hugum að þegar annað var nefnt
fylgdi hitt alltaf með.
Bjössi var okkur meira en bara
frændi, hann var einnig góður vinur
okkar allra, sem við munum aldrei
gleyma, hann skipaði stóran sess í
hjörtum okkar allra.
Einnig þökkum við honum og
þeim hjónum hlýhug og elskuleg-
heit sem þau hafa sýnt föður okkar
í hans miklu veikindum.
Móðir okkar kveður elskulegan
bróður og þakkar honum fyrir allt
og allt.
Kallið er komið
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund. (V.Briem.)
Elsku Lauga, þú hefur þurft að
reyna mikið hin síðari ár, en alltaf
hefur þú staðið eins og klettur í
lífsins ölduróti. Við biðjum góðan
Guð að blessa þig og styrkja um
ókomin ár.
Elskulegan frænda og vin kveðj-
um við með virðingu og þökk.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt. (V.Briem.)
Guð blessi minningu Bjöms Guð-
mundssonar. Fyrir hönd okkar
systkinanna frá Austurkoti.
Bryndís Rafiisdóttir
Elsa V. Engilberts-
dóttir - Kveðjuorð
Þóra var kvænt Sigþóri B. Sig-
urðssyni og áttu þau 3 börn, sem
voru yndi og gleði ömmu og afa,
og svo hin síðari ár er barnabarna-
börnin bættust í hópinn.
Sigþór og börn hans og tengda-
börn reyndust Bjössa og Laugu
mikil stoð í þeirra erfiðleikum und-
anfarnar vikur, við biðjum Guð að
blessa þau um ókomin ár.
„Drottinn er minn hirðir mig mun ekkert
bresta,
A grænum grundum lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum þar sem ég má næðis
njóta. (Davíðssálmur.)
Þegar við voram börn og fórum
til Reykjavíkur með foreldrum okk-
ar var fastur punktur í tilverunni
að koma við á Klapparstíg 9 en þar
bjuggu Bjössi og Lauga allan sinn
búskap. Fyrst var komið við í bak-
húsinu hjá ömmu og afa og síðan
var farið yfir til Bjössa og Laugu.
Eins fannst okkur jólin fyrst
komin þegar við fengum eplakass-
ann með þessum ekta eplailm frá
Bjössa frænda og Laugu frænku
eins og við kölluðum hana.
Svo samtaka voru þau í okkar
Fædd 24. ágúst 1940
Dáin 7. apríl 1989
Föstudaginn 7. apríl lést í Land-
spítalanum Elsa V. Engilbertsdótt-
ir, Bæ í Reykhólahreppi, eftir stutta
en stranga legu.
Kynni okkar hófust er hún ásamt
eiginmanni og börnum flutti úr
Borgarfirði að Bæ vorið 1977. Fyr-
ir nokkrum árum gekk hún í Kven-
félag Geiradals. Álltaf var hún boð-
in og búin að leggja sitt af mörkum
í félagsstarfi okkar.
Minnisstæð er ánægjuleg ferð
sem kvenfélagskonur fóru sumarið
1986 um sveitir Borgarfjarðar und-
ir leiðsögn Elsu.
Við þökkum Elsu fyrir allar
ánægjustundirnar sem við áttum
saman.
Innilegar samúðarkveðjur send-
um við eiginmanni, börnum,
tengdabörnum, barnabörnum og
foreldrum hinnar látnu. Guð styrki
ykkur.
Verði, Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum hneigjum,
hvort við lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn.
(Vald. Briem)
Kvenfélag Geiradals
geír, sem nú er einn á lífi þeirra
systkina, kvæntur Elsu Jónsdóttur
og er búsettur á Eskifírði. Einnig
fóstruðu þau hjón upp son Friðgeirs
er Ingólfur heitir og var mikið
hændur að afa sínum. Allt er þetta
myndar- og dugnaðar fólk.
Ingólfur hefur rekið á Eskifirði
umboðsverslun frá árinu 1935 til
1984 og verið mikill máttarstólpi í
atvinnumálum staðarins. Hann var
einn af stofnendum Olíufélagsins
Skeljungs og umboðsmaður þess á
Eskifirði frá upphafi. Umboðsmað-
ur Eimskipafélags íslands og Loft-
leiða meðan það var og hét og
síðast Flugleiða. Hann var einn af
stofnendum Hraðfrystihúss Eski-
fjarðar og framkvæmdastjóri þess
frá 1950—1960 og sat í stjórn þess
til dauðadags. Hann var stofnandi
margra annarra félaga er nutu
starfskrafta hans. .
Félags-, atvinnu- og efnahagslíf-
ið á Eskifirði var Ingólfi alla tíð
mikið hjartans mál og það sýndi
hann í verki, því að hann var mikil-
virkur á þeim vettvangi. Frá
1942—1966 sat hann í hreppsnefnd
og var formaður Sjálfstæðisfélags
Eskiljarðar um árabil og í sýslu-
nefnd Suður-Múlasýslu um 12 ára
skeið, og var mjög virkur í starfi
Sjálfstæðisflokksins á Austurlandi.
Ingólfi og Ingibjörgu konu hans
kynntist ég fyrst sumarið 1951, er
ég ásamt fleiri skipsfélögum mínum
var boðinn á þeirra myndarlega
heimili, sem orðlagt var fyrir gest-
risni og myndarbrag. Þetta var eft-
ir komu togarans Austfirðings SU-3
til Eskifjarðar.
Ingólfur var þá framkvæmda-
stjóri Hraðfrystihúss Eskifjarðar.
Með þessari heimsókn hófust löng
og ánægjuleg kynni, sem fylla hug-
ann mörgum góðum og ljúfum
minningum, sem of langt yrði upp
að telja. En það gleymist engum,
sem gengur sinn veg, hve gott er
að mæta þar vini, og fínna sam-
kennd og einlægni á langri leið, í
lífsins hverfula skini. En hvað munu
orð og hámæli geðjast þér? sem
hljóðastur varst og hógværastur
alira manna, háttvísastur og lítillát-
astur í allri framkomu. Þessir eigin-
leikar mótuðu allt líf hans og af-
stöðu til manna og málefna er hann
deildi með drengskap sínum í dags-
ins önn. Það var dyggð hans, ham-
ingja og gleði, að gera öðrum mönn-
um greiða og leysa hvers manns
vanda væri það á hans færi.
Vináttu hans og þeirra hjóna,
örlæti og höfðingsskap er tímabært
að þakka nú að leiðarlokum. Mjög
að heillum lifir dánum orðstír.
Heilsu Ingólfs og sjón fór að
hraka mjög árið 1983 og þurftu þau
hjón oft að kortia hingað suður til
læknisskoðunar og meðferðar.
Síðastliðið haust keyptu þau hjón
sér íbúð í Kópavogi til þess, að
vera nær þeirri þjónustu.
Vanheilsa Ingólfs ágerðist og lést
hann hinn 24. mars sl., á sama
degi og hann fæddist, á áttatiu ára
afmælisdegi sínum. Utför hans fór
fram hinn 1. apríl sl. og var hann
lagður til hinstu hvíldar í kirkju-
garði Eskifjarðar.
Hvort sem langt líf eða skammt
Iént er, um daga skeið.
. Hvort sem braut, blítt eða strangt
brott fellur eða greið.
Lifendum Guð minn, líkni þú.
Liðnum þú miskunn gefur.
Veit huggun þeim, er harma nú,
hvíld væra, þeim er sefur.
Góðir menn, Drottinn, gef þú að,
í góðra manna komi stað.
Á öllu ráð, einn þú hefur.
(Sveinbj. Egilsson rektor.)
Ég kveð Ingólf Fr. Hallgrímsson
með söknuði og bið Guð að gefa
honum náð sína, frið og blessun.
Ingibjörgu, börnum þeirra og
barnabörnum sendi ég mínar ein-
lægustu samúðarkveðjur og öllum
vinum þeirra og ættingjum.
Björn Olafsson
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SÓLVEIG ÞORLEIFSDÓTTIR,
Grýtubakka 8, v
andaöist í Landakotsspítala fimmtudaginn 20. apríl.
Magnús Helgason,
Helga Magnúsdóttir, Björn Ólafsson,
Jóhanna Magnúsdóttir, Páll Þ. Pálsson
og barnabörn.
t Móðir okkar,
NJÁLA EGGERTSDÓTTIR, Skúlagötu 66, Reykjavfk,
lést í Landakotsspítala að morgni 21. apríl. sfðar. Jarðarförin auglýst
Börnin.
t
Eiginkona mín og móðir,
DAGRÚN ERLA HAUKSDÓTTIR,
Blöndubakka 6,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 25. apríl kl.
15.00.
Fyrir hönd foreldra og systra,
ÁrniÁrnason,
Rósa Hrönn Árnadóttir.
t Bróðir okkar, mágur og frændi,
JÓN THORLACIUS,
er lóst þann 13. apríl sl., verður jarðsungin frá Fossvogskapellu
mánudaginn 24. apríl kl. 15.00. Aðstandendur.