Morgunblaðið - 08.07.1989, Blaðsíða 37

MéÍ&UMBiÉAÐIS %APéÁ4tM8Ú# 8: ÁÍ3%f>¥989
0- 37
Björn M. L. Kristjóns-
sonf Ohifsvík - Minning
Fæddur 28. nóvember 1930
Dáinn l.júlí 1989
í dag verður jarðsettur frá Ól-
afsvíkurkirkju Björn M. L. Kris-
tjónsson. Eftir lifir minning um
góðan mann.
Kynni okkar af Bubba, eins og
við og flest vorum vön að kalla
hann, hófust skömmu eftir að við
fluttumst vestur með dóttur okkar,
Sigurbjörgu árið 1981. Þá kynntist
hún Hrafnhildi jafnöldru sinni, dótt-
ur Bubba og Lísu, sem síðan hefur
verið hennar besta vinkona.
Það var mikilsvert fyrir Sigur-
björgu, þá unga i nýju umhverfi,
að eignast svo góðan vin. Þær urðu
strax miklir mátar og dvaldi Sigur-
björg mikið á heimili hennar þar
sem henni var strax tekið opnum
örmum af Bubba, Lísu og bræðrum
Hrafnhildar, þeim Páli og Birgi.
Má segja að Sigurbjörg hafi strax
orðið hálfgerður heimalningur á
heimili þeirra þar sem hún var
ávallt umvafin sérstakri hlýju sem
ætíð hefur einkennt heimili þeirra
hjóna. Gladdi það Sigurbjörgu í
hvert sinn er hún dvaldi á heimili
þeirra eða inn í Bug þar sem þau
voru með kindur. Sérstaklega minn-
ist hún þess og metur mikils þegar
þau hjón buðu henni að koma með
þeim í Galtalæk eina verslunar-
mannahelgina.
Sigurbjörgu var mjög tíðrætt um
kynni sín af fjöskyldu Hrafnhildar
þar sem henni fannst allir vera vin-
ir hennar. Sérstaklega hafði hún
gaman af glettnislegri stríðni
Bubba í sinn garð.
Vegna þess að Sigurbjörg dvelur
nú erlendis fjarri vinkonu sinni, sem
nú á um sárt að binda, biður hún
fyrir sérstakar samúðarkveðjur til
Hrafnhildar, Lísu, Birgis og Páls.
Þrátt fyrir mikla fjarlægð dvelur
hún nú í huga sínum hjá þessum
vinum sínum. Viljum við færa Lísu
og fjölskyldu hennar okkar inni-
legustu samúðarkveðjur og biðjum
góðan Guð að hughreysta þau og
styrkja í sorg sinni.
Minningin um góð kynni af góð-
um manni lifir áfram.
Fyrir hönd dóttur okkar, Sigur-
bjargar,
Inga og Sveinn
Að eitt sinn skal hver deyja er
næstum því það eina sem við vitum
að bíður okkar allra. Hvað bíður
okkar á morgun vitum við ekki, því
allt annað er breytingum háð og
enginn veit hvenær hinsta kallið
kemur. Kallið sem allir verða að
hlýða, hvort sem okkur líkar betur
eða verr. Það er nú einu sinni svo,
að okkur finnst stundum erfitt að
skilja hvers vegna sumir eru kallað-
ir svo fljótt frá ættingjum og vin-
um. Jafnvel þó við stundum höfum
grun um að hveiju stefni, þá kemur
andlátsfregn góðs vinar okkur alltaf
á óvart.
Slíkar hugsanir sóttu á mig þeg-
ar ég frétti að vinur okkar hjónanna
Björn Kristjónsson hefði látist á
heimili sínu þann 1. júlí sl., eftir
erfiðan sjúkdóm. Björn Kristjónsson
var fæddur 28. nóvember 1930 í
Ytri Bug í Fróðárhreppi, hann var
sonur hjónanna Kristjóns Jónssonar
og Jóhönnu Kristjánsdóttur. Bjöm
var næstelstur 10 systkina. Bubbi
eins og hann var kallaðúr í daglegu
tali byijaði ungur til sjós eins og
tíðkaðist á þeim árum. Árið 1949
lést faðir hans frá stórri fjölskyldu,
flyst þá móðir hans og systkini fljót-
lega til Ólafsvíkur.
Snemma á sjómennskuferlinum
beinist hugur hans til þess að eign-
ast bát. Um 1950 eignast bræðurn-
ir Bubbi og Sigurður bátinn Borg-
ina, stóð sú útgerð um árabil, síðan
ræður hann sig á báta hjá öðrum.
Aftur gerist Bubbi útgerðarmaður
árið 1963, þá með Einari bróður
sínum, stóð þeirra samstarf til
dauðadags. Um nokkurra ára bil
gerðu þeir bræður út tvo báta með
sama nafni, Garðar og Garðar 2.
Útgerð þeirra bræðra var lánsöm
og fengsæl, enda dugmiklir afla-
menn.
Bubbi kvænist eftirlifandi eigin-
konu sinni, Elísabetu Pálsdóttur,
árið 1958, eignuðust þau tvo syni
og eina dóttur. Þau eru Páll, f. 19.
maí 1959, Birgir, f. 16. mars 1969,
kvæntur Elínborgu Lárusdóttur,
búa þau á Akranesi og Hrafnhild-
ur, f. 29. janúar 1974. Fjölskyldan
var mjög samrýnd og áttu þau
mörg sameiginleg áhugamál.
Þau hjónin voru ákaflega félags-
lynd, og skemmtileg heim að sækja.
Nú þegar ég hugsa til baka er mér
efst í huga þakklæti fyrir að hafa
notið vináttu og þeirrar miklu hjálp-
ar sem Bubbi sýndi mér og minni
fjölskyldu. Er ég forsjóninni þakk-
látur fyrir að hafa fengið að starfa
undir hans stjórn, og kynnast
Bubba í leik og starfi.
Við fjölskyldan vottum Lísu,
Palla, Hrafnhildi, Birgi og Elín-
borgu og öðrum ættingjum okkar
innilegustu samúð, biðjum við góð-
an Guð að veita ykkur styrk um
ókomna framtíð.
Jói, Hrönný og fjölskylda
í dag, laugardaginn 8. júlí, verð-
ur jarðsettur frá Ólafsvíkurkirkju,
Björn Markús Leó Kristjónsson frá
Borgarholti 8 í Ólafsvík.
Enn er maðurinn með ljáinn á
ferðinni, enginn veit hvar hann ber
niður fyrr en höggið ríður af, því
hann fer ekki troðnar slóðir.
Laugardaginn 1. júlí barst sú
fregn að hann Bubbi, eins og hann
var oftast kallaður, væri allur. En
hann lést þann sama dag á heimili
sínu eftir þunga sjúkdómslegu.
Björn var fæddur í Ytri-Bug í
Fróðárhreppi þann 28. nóvember
1930. Sonur hjónanna Jóhönnu
Kristjánsdóttur og Kristjóns Jóns-
sonar, sem þar bjuggu, en þau eign-
uðust 10 börn. Bubbi var mikill vilja
og dugnaðarmaður eins og hann
átti kyn til. Hann fór ungur að vinna
eins og algengt var á þeim árum.
Ég sá hann fyrst þegar hann var
um fermingu, þá var hann vinnu-
maður á Hamraendum í Breiðuvík,
og á ferð út á Arnarstapa. Mér er
minnistætt hvað hann var kátur og
snyrtilegur. Við strákarnir litum á
hann sem einhvern heimsmann eins
sagt var. Seinna átti ég eftir að
kynnast Bubba betur, meðal annars
í Lionsklúbbnum okkar, en þar var
hann mjög virkur og góður félagi,
hefur m.a. verið í stjóm kiúbbsins,
og hver man ekki eftir dillandi
hlátri hails.
Árið 1958 kvæntist hann eftirlif-
andi eiginkonu sinni Jóhönnu Elísa-
betu Pálsdóttur frá Reykjavík. Þau
eignuðust 3 börn, Pál Snæfeld,
Birgi Snæfeld og Hrafnhildi Snæ-
feld.
Við í Lionsbklúbbi Ólafsvíkur
sendum góðum félaga hinstu kveðj-
ur og þökkum liðnar samvemstund-
ir.
Kæra Lísa og börn og ættingjar,
Guð styðji ykkur og styrki í ykkar
miklu sorg.
„Vér grátum hið liðna, en grátum sem
styst, svo grætum ei komandi tima... “
(Steingr. Th.)
F.h. Lionsklúbbs Ólafsvíkur
Kristófer Jónasson
„Jafnvel þó vinur þinn dvelji í fyrlægð er
hann þó nálægur vinum sínum. Máninn er
ijarlægur en kyssir þó lótusblómið hveija
nótt.“
Indv. spakm.
Andlátsfregn vinar veldur manni
alltaf sorg og trega jafnvel þó að
við henni hafi verið búist og maður
viti og skilji að dauðinn sé besta
lausnin, þegar erfiður sjúkdómur
þjakar, og engin lækning er mögu-
leg. Þannig leið okkur er við laugar-
dagsmorguninn 1. júlí sl. fréttum
lát vinar okkar Björns M. Kristjóns-
sonar frá Ólafsvík, sem lést á heim-
ili sínu þá um morguninn, eftir lang-
varandi veikindi, sem fyrst varð
vart við fyrir þremur árum síðan.
Gekkst hann þá undir aðgerð og
vom batahorfur álitnar góðar, en
um síðustu áramót hrakaði heilsu
hans ört og varð öllum ljóst er á
leið að hveiju stefndi.
Sá sem horfinn er skilur eftir í
huga þeirra er eftir lifa óteljandi
minningar og víst er það að vinir
Bubba eins og hann var jafnan
nefndur eiga aðeins hugljúfar minn-
ingar um hann bæði í starfi og tóm-
stundum. Hann gat alltaf glaðst
með glöðum og sá alltaf betri hlið-
arnar á öllum og man ég aldrei
eftir að hafa heyrt hann leggja last-
yrði til nokkurs manns. Jafn orðvar
maður var vandfundinn. Heiðarleiki
og prúðmennska vom þeir eiginleik-
ar sem hann átti í ríkum mæli.
Björn M. Kristjónsson var fæddur
í Ytri Bug, Fróðárhreppi, Snæfells-
nesi þ. 28. nóvember 1930, sonur
hjónanna Jóhönnu Kristjánsdóttur
og Kristjóns Jónssonar bónda þar.
Kristjón lést er Bubbi var á 19.
ári árið 1949 og var næstelstur af
10 systkinum, 6 piltum og 4 stúlk-
um. Flutti þá móðir hans til
Ólafsvíkur og getur hver hugsað
sér að nóg hafi hún haft að gera
rileð svo stóra fjölskyldu, því hún
vann alla þá vinnu sem fáanleg var
auk þess að sinna sínu heimili og
trúlega hafa hvíldartímarnir stund-
um verið fáir. Dugnaður hennar,
kjarkur og létta lund létti ávallt
skap vinnufélaganna. Hún gat allt-
af komið okkur til að hlæja með
ýmsum uppákomum og aldrei
heyrðist kvartað. Börn hennar hafa
öll tekið í arf dugnað hennar og
atorkusemi því öll em þau dugandi
fólk sem skilað hefur þjóðarbúinu
stórum hlut. Synir hennar hafa ver-
ið með útgerð og verið afla og
happasælir skipstjórar bæði á stór-
um og smærri skipum. Þijár dætur
hennar eru búsettar í Bandaríkjun-
um og ein í Reykjávík.
Kynni okkar Bubba hófust
skömmu eftir að fjölskylda hans
flutti til Ólafsvíkur og hefir staðið
óslitið síðan og aldrei borið þar
skugga á. Bubbi giftist 1958, eftir-
lifandi konu sinni ættaðri úr
Reykjavík og eignuðust þau þijú
börn, tvo syni og eina dóttur. Þau
em Páll f. 19. maí 1959, Birgir f.
16. mars 1961 og Hrafnhildur f.
29. janúar 1974, var hún langyngst
og augasteinn föður síns.
Þau hjón vom mjög félagslynd
og alltaf jafnskemmtileg heim að
sækja og eiga samleið með bæði
sem nágrönnum til fjölda ára og
góðum vinum alla tíð. Hlýhugur
þeirra og vinátta hefir einnig komið
fram við börn okkar og barnabörn
svo ómetanlegt er.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund viljum við þakka Bubba sam-
fylgdina og vottum fjölskyldu hans
og öðrum ættingjum dýpstu samúð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Br.)
Steini og Ragna
Minning;
Elísabet Haftiðadóttir
Fædd 17. ágúst 1909
Dáin 2. júlí 1989
í dag verður til moldar borin á
Staðarstað í Staðarsveit móður-
systir mín, Elísabet Hafliðadóttir,
sem lést 2. júlí sl. tæplega áttræð
að aldri.
Elísabet Guðrún Hafliðadóttir
fæddist í Bergsholtskoti í Staðar-
sveit 17. ágúst 1909, dóttir Hafliða
Þorsteinssonar, bónda í Bergholts-
koti, síðar á Stóru-Hellu við Hellis-
sand, fæddur 11. nóvember 1877,
dáinn 21. nóvember 1969, og konu
hans, Steinunnar Kristjánsdóttur,
fædd 12. október 1878, dáin 17.
mars 1924. Föðurforeldrar Elísa-
betar voru Þorsteinn Þórðarson,
bóndi lengst á Grenjum, Álftanes-
hreppi og víðar, og kona hans,
Sigríður Hafliðadóttir frá Heydal.
Móðurforeldrar Elísabetar voru
Kristján Elíasson, bóndi lengst á
Yfra-Lágafelli, Miklaholtshreppi,
Hnapp., og kona hans, Vigdís Jóns-
dóttir. Kristján var sonur Elíasar
sterka í Straumfjarðartungu Sig-
urðssonar stúdents í Geitareyjum,
sem Geiteyingar eru frá taldir.
Vigdís var dóttir Jóns Þorgilssonar
bónda í Hólkoti í Staðarsveit og
er ættbogi hennar í Staðarsveit og
víðar á Snæfellsnesi stór.
Börn Hafliða og Steinunnar voru
ellefu. Eftir lát Steinunnar átti
Hafliði tvær dætur með bústýru
sinni, Guðlaugu Sigríði Pálsdóttur,
Láru Magneu og Ásdísi, sem báðar
eru búsettar vestan hafs. Alsystkini
Elísabetar voru: 1. Kristján
Víglundur, f. 10. mars 1904, d. 16.
júlí 1977, trésmiður á Hellissandi,
kvæntur Guðmundsínu Sigurrós
Sigurgeirsdóttur og eignuðust þau
þijár dætur, Steinunni Rósborgu,
Guðríði Geiru og Kristfríði. 2.
Halldóra Elínborg, f. 23. apríl
1905, d. 15. maí 1949, húsfreyja
á Hellissandi, átti Kristján Ágúst
Bjarnason, sjómann. Þau áttu átta
börn: Bjarneyju, Dagbjörtu, Haf-
liða, Elsu Sigríði, Elsu Friðdísi,
Ólínu, Sæmund og Guðmundu
Jónu. Fyrir hjónaband átti hún
dóttur, Steinunni, með Benóný
Guðmundi Salomónssyni. 3. Þor-
steinn, f. 27. mái 1906, d. 9. nóv-
ember 1950, sjómaður, ókvæntur
og barnlaus. 4. Sigriður Sesselja,
f. 17. júní 1908, d. 1. ágúst 1984,
húsfreyja í Ytri-Njarðvík, átti Einar
Ögmundsson, vélstjóra. Börn
þeirra: Þórveig Hrefna, Hafsteinn,
Jóhanna Margrét, Trausti, Sól-
mundur Tryggvi, Erna Sigríður og
Sæmundur. 5. Sæma, f. 8. október
1910, d. 7. júlí 1941, húsfreyja á
Hellissandi og víðar, átti Guðmund
Breiðfjörð Jóhannsson, verkamann.
Börn þeirra: Jóhanna Guðný, Erla
og Hafsteinn. 6. Valdimar Friðrik
Sæmundur Óskar, f. 11. október
1911, d. 21. september 1970, tré-
smiður í Reykjavík, kvæntur Ljós-
unni Jónasdóttur. Þau áttu tvö
börn: Auði Hafdísi og Heiðar Stein-
þór. 7. Jóhann Straumfjörð, f. 28.
desember 1914, d. 11. janúar 1968,
kaupmaður í Reykjavík, kvæntur
Valgerði Sigurtryggvadóttur. Börn
þeirra: Sigríður Steinunn, Hafliði
Sigurtryggvi og Birgir Straum-
fjörð. 8. Kristjana Vigdís, f. 31.
janúar 1918, húsfreyja á Akranesi,
gift Jóni Zophoniasi Sigríkssyni,
sjómanni og verkamanni. Börn
þeirra: Hrönn, Ester, Börkur og
Þorsteinn. 9. Guðríður Jóhanna, f.
16. mars 1920, d. 25. júní 1978.
Bjó með Birni Kristjánssyni, sjó-
manni á Rifi. Börn þeirra: Haf-
steinn Þórarinn, Kristný og Gudrún
Alda. 10. Steinunn Hafdís, f. 14.
október 1923, húsfreyja á Gríshóli
í Helgafellssveit, síðar á Akranesi,
gift Illuga Hallssyni, bónda Á
Gríshóli. Börn þeirra: Sigríður ÓI-
afía, Ingveldur og Hallur. Fyrir
hjónaband átti Steinunn dótturina
Kolbrúnu.
Næsti bær við Bergsholtskot í
Staðarsveit er Yfra-Lágafell í
Miklaholtshreppi. Þar bjuggu móð-
urforeldrar Elísabetar, Kristján
Elíasson og Vigdís Jónsdóttir.
Þangað fór Elísabet í fóstur árið
1912. Móðursystkini hennar frá
Lágafelli ílentust öll í nágrenni
bernskustöðvanna, Elías bjó í Arn-
artungu og síðar á Elliða í Staðar-
sveit, Ragnheiður Guðrún á Elliða,
Borgarholti og Straumíjarðar-
tungu, Miklaholtshreppi, Jófríður á
Furubrekku í Staðarsveit og Jó-
hann Magnús á Lágafelli.
:Þú aldna sveitin yndislega og fríða,
sem öllum þykir tíguleg að sjá,
með fuglakvak og fossahljóminn þýða
• og fiskivötnin himintær og blá.
Á sumrin upp við hamrafjöllin háu,
sér hjarðir dreifa um grösug beitilönd,
en sólin kyssir bændabýlin smáu .
og bárur kveða hátt við sendna strönd.
Þannig lýsir Bragi Jónsson frá
Hoftúnum Staðarsveitinni, þar sem
Elísabet fæddist og bjó síðar. Hún
giftist í júní 1935 Ingólfi Kára-
syni, fæddur 27. mars 1903 á Saur-
um í Helgafellssveit. Foreldrar
hans voru Kári Magnússon, bóndi
lengst á Haga í Staðarsveit og
kona hans Þórdís Gísladóttir. Ing-
ólfur og Elísabet hófu búskap í
Haga 1935 í sambýli við foreldra
Ingólfs. Ingólfur var dugnaðar-
bóndi og mikill jarðabótarmaður.
Reisuleg húsin á Haga stóðu á hól
milli Hagavatns og Litlavatns, þar
sem útsýni er gott yfir sveitina og
til jökulsins. Árin í Haga voru mik-
ill hamingjutími í lifi Elísabetar.
Hún tók mikinn þátt í störfum
Kvenfélagsins Sigurvonar í Staðar-
sveit og mun hún hafa setið lengst
samfellt í stjórn þess og um skeið
var hún formaður. Eftir lát Ing-
ólfs, 25. janúar 1956, fluttist Elísa-
bet til Keflavíkur og átti hún heima
þar ávallt síðan, nema síðustu árin
er hún dvaldist á Garðvangi í Garði.
Kjörbörn Elísabetar og Ingólfs
eru: 1. Hreinn, f. 24. ágúst 1945,
bifreiðastjóri í Keflavík, kvæntur
Eygló Óskarsdóttur. Fostursonur
Hreins er Styrmir Magnússon, f.
1975. 2. Halldóra, f. 5. febrúar
1951, húsfreyja í Mosfellsbæ. Fyrri
maður hennar er Ólafur Rúnar
Björgúlfsson og eiga þau þrjú böm:
Elísabetu Björgu, f. 1967, Björgúlf
Rúnar, f. 1969, og Ingólf Kára, f.
1983. Seinni maður hennar er Jón
Guðmundsson, járnsmiður,
(skildu). Þau eiga þrjú börn: Ernu
Björk, f. 1976, Ingu Helgu, f. 1977
og Guðbjörgu Maríu, f. 1980.
Elísabet og Ingólfur áttu tvö
fósturbörn: a) Magdalena Margrét
Kristjánsdóttir, f. 13. nóvember
1928, húsfreyja í Ólafasvík, gift
Guðmundi Þórarinssyni, sjómanni.
b) ÓlínaKristjánsdóttir, systurdótt-
ir Elísabetar, f. 1937, d. 1954.
Við sem áttum því lani að fagna
að kynnast Elísabetu kveðjum nú
góðan vin. Sárastur er missirinn
börnunum tveimur og barnabörn-
unum sem hugur hennar dvaldi svo
oft hjá. Hreinn og Dóra, ykkur
votta ég mína innilegustu samúð.
Allir sem þekktu Betu frænku
minnast hennar með virðingu og
hlýjum hug.
Þorsteinn Jónsson