Morgunblaðið - 14.07.1989, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. JÚUÍ 1989
Sæunn Jóhannesdóttir við störf.
Fatlaðir í garðyrkjuvinnu hjá Reykjavíkurborg:
Hér ríkir skemmti- #
legur og góður andi
- segja verkstjórarnir
„Okkur fínnst skemmtilegast að raka og leiðinlegast að reyta arf-
ann. Við gerum samt alltaf það sem verkstjóramir segja okkur að
gera hvort sem það er leiðinlegt eða skemmtilegt," sögðu krakkarn-
ir á Miklatúni þegar blaðamaður og ljósmyndari Morgunblaðsins litu
þar við í vikunni. Einn vinnuhópinn á Miklatúni skipa aðeins fatlað-
ir einstaklingar, ýmist á líkama eða sál. Verksljómm þeirra, þeim
Kristínu Fjólu Bergþórsdóttur og Ragnheiði Haraldsdóttur, bar samt
saman um að samviskusemin væri látin sitja í fyrirrúmi hjá krökkun-
um og sameiginlega bættu þau hvert annað upp.
„Starfið gengur mjög vel og hér
ríkir mjög skemmtilegur og góður
andi. Krakkarnir eru auðvitað mis-
duglegir eins og gengur, en í heild-
ina skila þau góðu verki. Þó einn
og einn hafi skerta starfsorku, þá
bæta þau hvert annað upp,“ sögðu
þær Kristín Fjóla og Ragnheiður.
Krakkarnir fá að taka þátt í öllum
þeim ferðum og uppákomum sem
Vinnuskólinn stendur fyrir. Þau
höfðu m.a. fengið að fara tii Hvera-
gerðis og að skoða útvarpshúsið við
Efstaleiti. Jafnframt hafði verið
haldin grillveisla og krakkarnir eiga
kost á keilu, siglingum og veiðiferð-
um.
Undanfarin þijú sumur hafa fatl-
aðir átt kost á sumarvinnu á Mikla-
túni og fer sú starfsemi alfarið fram
innan ramma Vinnuskóla
Reykjavíkur. Atvinnumiðlun fyrir
fatlaða, sem er deild á vegum Ráðn-
ingastofu Reykjavíkurborgar, hefur
milligöngu um starfið. Auk hópsins
á Miklatúni eru tveir aðrir hópar
fatlaðra starfandi við garðyrkju-
störf, annar í Hljómskálagarðinum
á vegum Garðyrkjudeildar
Jafnframt væru fyrirtæki mjög mis-
viljug að taka fatlað fólk í vinnu.
Vinnumiðlunin hefur umsjón með
ráðningum á þijá verndaða vinnu-
staði, Múlalund við Hátún, vinnu-
Reykjavíkur undir verkstjórn þeirra
Birnu Björnsdóttur og Þóru Vil-
hjálmsdóttur og hinn við Elliðaár-
stíflu við gróðursetningu á vegum
Skógræktarfélags Reykjavíkur.
Verkstjóri þar er Theódóra Rafns-
dóttir. Á Miklatún er aðeins tekið
við fötluðum upp að 21 árs aldri
og er þar boðið upp á hálfs dags
vinnu, fyrir og eftir hádegi. I Hljóm-
skálagarðinum vinna þroskaheftir
og líkamlega fatlaðir á aldrinum
22 til 43 ára aðeins eftir hádegi,
frá 13.00 til 15.00. Á vegum Skóg-
ræktarfélags Reykjavíkur er boðið
upp á heilsdagsstörf. Þar starfa nú
átta manns.
Elísabet Guttormsdóttir er for-
stöðumaður atvinnumiðlunarinnar.
Hún sagði að aldrei hefðu jafn-
margir fatlaðir sóst eftir útivinnu
og nú í sumar. Um 40 fatlaðir ein-
staklingar væru við útistörf að
þessu sinni. Hinsvegar væri biðlist-
inn eftir störfum langur og væri
nú mun erfiðara að finna störf
handa fötluðu fólki en áður sökum
atvinnuleysis. Fatlaðir færu svo
sannarlega ekki varhluta af því.
Morgunblaðið/BAR
Margrét Edda Stefánsdóttir hefúr verið Qölfótluð frá fæðingu og
er bundin við raímagnshjólastól. Samt sem áður mætir hún nú á
hveijum degi á Miklatúnið og vinnur þar almenn garðyrkjustörf.
Það er ekki síst smíðakennaranum hennar Birni Loftssyni að þakka
að Margrét getur unnið slíka vinnu, en hann hefúr verið ötuli við
að smíða ýmis hjálpartæki, sem auðvelda henni starfið. Hann hefúr
in.a. útbúið kerru aftan á hjólastólinn, sérstakar festingar á hrífúr
og kústa og stólinn, sem Margrét situr í á myndinni, smíðaði Björn
til að auðvelda henni að reyta arfa og gróðursefja. Með Margréti
á myndinni eru verkstjórarnir, þær Kristín Fjóla og Ragnheiður.
Nokkrir af starfskröftunum í Hljómskálagarði höfðu tíma til að brosa fyrir Ijósmyndarann. A mynd-
inni eru í fremri röð frá vinstri: Anton Baldursson, Anna Karolína Konráðsdóttir, Jóhann Magnússon
og Kári Halldórsson. I aftari röð eru Jóhanna Marta Oskarsdóttir, Randy Jóhannsdóttir, Helga Jóna
Thomsen, Anna Sólrún Jóhannesdóttir og Þórður Pétursson.
Morgunblaðið/BAR
Krakkarnir á Miklatúni, frá vinstri: Lilja Dögg Birgisdóttir, Elín Reynisdóttir, Margrét Edda Stefáns-
dóttir, Haraldur Þórarinsson, Runólfúr Ómar Jónsson, Sæunn Jóhannesdóttir, Guðrún Unnur Þórs-
dóttir, Svavar Már Jónsson, Einar Sigurðsson, Sigurður Valur Valsson og Helga Matthildur Viðarsdóttir.
stofur Örykjabandalags íslands við
Hátún og vinnustofur Sjálfsbjargar
við Dverghöfða sem opnaði í nóv-
ember sl. Að jafnaði starfa um eitt
hundrað manns á Múlalundi, þar
af er helmingurinn fastráðinn. Unn-
ið er þar við framleiðslu og pöRkun
á bréfbindum, lausblaðamöppum,
ráðstefnutöskum, borðalmanökum,
töskumerkispjöldum og hvers konar
plasthulstrum ásamt ýmsu öðru. Á
vinnustofum Öryrkjabandalagsins
fer fram alls konar framleiðsla á
tölvuköplum, saumaskapur svo og
viðgerð á símtækjum. Vinnustofa
Sjálfsbjargar framleiðir einnota
loftdregnar plastumbúðir og tekur
að sér hverskyns létta vinnu svo
sem pökkun, flokkun uppröðun,
merkingar og fleira.
Elísabet segir að meirihluti
þeirra, sem óskuðu eftir vinnu á
vernduðum vinnustöðum, hefðu við
geðræn vandamál að stríða enda
ættu þeir hvað erfiðast uppdráttar
með að fá vinnu á hinum almenna
markaði. „Starf úti á hinum al-
menna vinnumarkaði byggir mjög
á einstaklingsbundinni atvinnuleit
af hálfu atvinnumiðlunarinnar. Oft
er erfitt um vik því atvinnurekendur
gera iítið af því að bjóða vinnu.
Hinsvegar höfum við reynt að heim-
sækja fyrirtækin og kynna atvinnu-
mál fatlaðra. Til dæmis hefur
starfshópur, sem komið var á lagg-
irnar eftir ár fatlaðra, 1981, heim-
sótt 130 fyrirtæki og kynnt at-
vinnumál fatlaðra. í haust hyggst
hópurinn gangast fyrir víðtækari
kynningu í fyrirtækjum, m.a. með
því að sýna 17 mínútna langt mynd-
band, sem gert hefur verið um þessi
mál almennt. „Ég fullyrði að svona
fyrirtækjaheimsóknir bera árangur
enda hafa mörg fyrirtæki séð sér
hag í að sinna beiðnum okkar eftir
slíkar heimsóknir," segir Elísabet.
Eftir að hafa kvatt krakkana á
Miklatúni, var farið í Hljómskála-
garðinn við Hringbraut þar sem
hópur fatlaðra á vegum Garðyrkju-
deildar Reykjavíkur var í þann veg-
inn að búa sig undir erfiði dagsins.
Verkstjórarnir, þær Birna og Þóra,
voru sammála um að fólkið tæki
starfið mjög alvarlega - mun alvar-
legar en fullfrískt fólk. Greinilegt
væri að samviskusemin og dugnað-
urinn væri allsráðandi.