Morgunblaðið - 14.07.1989, Qupperneq 33

MOqqUNBLAÐLÐ FÖSTUDAGUU 14.JÚLÍ 1989
. 33
Minning:
Ingimagn Eiríksson
bifreiðasijóri
og var vandalaust að manna hann
dugmikili skipshöfn, enda var hann
með aflahæstu skipum á síldveiðum
næstu árin. Öll styijaldarárin sigldi
Sæfinnur með ísvarinn bátafisk til
Bretlands, aðallega frá Neskaup-
sstað og Hornafirði og farnaðist vel.
Gísli og Fanný fluttust til Akur-
eyrar með börnum sínum áriðð
1945 eins og áður er að vikið,
byggðu þar veglegt íbúðarhús, sem
þau nefndu Bjarg. Þar stundaði
Gísli útgerð sem fyrr. Á Akureyri
þjuggu þau um lö ára skeið.
Arið 1955 fluttu þau til Hafnar-
flarðar og þar með hætti Gísli öllum
útgerðarumsvifum. Þau reistu strax
veglegt íbúðarhús á Herjólfsgötu
22 við sjóinn, rétt vestan við hafnar-
mynnið en þaðan sést öll sigling
báta og skipa inn og út úr Hafnar-
fjarðarhöfn. Eftir að þau fluttu í
húsið fór Gísli að vinna við fisk-
mat, en síðan við tollskoðun í
Reykjavík um 12 ára skeið. Síðustu
störf hans voru sumarvinna við
verkstjórn í unglingavinnu hjá
Hafnarfjarðarbæ og hafði hann
verulega ánægju af því starfi, verk-
stjórn hafði alla tíð faristhonum vel
úr hendi. Gísli var heilsuhraustur
nær alla sína löngu ævi.
Fanný og Gísli fluttu á Hrafnistu
í Hafnarfirði í mars árið 1986.
Börn þeirra hjóna eru: Margrét,
f. 6. ágúst 1924, gift Jóni Egilssyni
forstjóra á Akureyri. Ingvar, f. 28.
mars 1926, fyrrverandi mennta-
málaráðherra og alþingismaður,
kvæntur Ólöfu Auði Erlingsdóttur.
María, f. 3. maí 1927, gift Heimi
Bjamasyni aðstoðarborgarlækni.
Kristján, f. 30. nóvember 1930 af-
skipunarstjóri hjá SÍF, kvæntur
Erlu Baldvinsdóttur. Ásdís, f. 8.
júlí 1935, gift Kristni Gestssyni
píanókennara. Tryggvi, f. 11. júní
1938, skólameistari Menntaskólans
á Akureyri, kvæntur Margréti Egg-
ertsdóttur.
Afkomendur Gísla og Fannýjar
munu vera 85.
Gísli var maður fríður sýnum,
hávaxinn og höfðinglegur. Grannur
en beinvaxinn og bar sig vel. Hann
var mikill skapmaður og hefur það
án efa átt þátt í þeirri óvenjulegu
orku, sem í honum bjó. Hamn.þótti
kröfuharðu við samstarfsmenn sína
en trúlega kröfuharðastur við sjálf-
an sig. Hann var þó svo vinsæll
húsbóndi að jafnan var til þess vitn-
að hvað eftirsóttir sjómenn og land-
verkamenn voru langan tíma sam-
fleytt á hans útvegi, sumir um
margra ára skeið. Gott atlæti á
heimilinu hefur eflaust átt sinn
þátt í því.
Af framanrituðu má ljóst vera
að Gísli Kristjánsson var harðdug-
legur athafnamaður, áræðinn og
kjarkmikill, einstakt snyrtimenni
svo sem húseignir hans á Bjargi
báru vott um á Norðfjarðarárunum.
Hann var jafnan talinn í fremstu
röð þeirra útvegsmanna, sem gerðu
sér grein fyrir þýðingu þess að
vanda vel verkun fiskaflans og var
öðrum til fyrirmyndar og hvatning-
ar á því sviði. Gísli skildi manna
best hvers virði það er að búa vel
að útgerð sinni hvað varðar veiðar-
færi og annan búnað.
í Neskaupstað var Gísli framar-
lega á sviði félagsmála er snertu
sjávarútveginn. Hér skal þó aðeins
nefnt að hann átti sæti í fýrstu
bæjarstjórn Neskaupstaðar, sem
kosin var 2. janúar 1929. Hann var
fulltrúi útvegsmanna og var fram-
boðslisti þeirra nefndur sjómanna-
listinn. Gísli þótti jafnan tillögugóð-
ur og drenglyndur, vinsæll og greið-
vikinn svo að af bar, góður ræðu-
maður og aðsópsmikill í ræðustól.
Gísli var lítt skólagenginn en
greindur vel og fróðleiksfús. Hann
sagði vel frá. Hann skrifaði all-
margar blaðagreinar, m.a. minning-
argreinar um látna samferðamenn,
einnig nokkrar greinar um málefni
aldraðra á seinni árum. Allt fórst
þetta honum vel úr hendi.
Við hjónin áttum því láni að
fagna að eiga Fanný og Gísla að
vinum um margra ára skeið og við
áttum margar eftirminnilegar
ánægjustundir með þeim. Þau voru
höfðingjar heim að sækja.
Við sendum Fanný, börnum
þeirra og fjölskyldum innilegar
samúðarkveðjur.
Ragnar Pétursson
Fæddur 30. júlí 1914
Dáinn 7. júlí 1989
Mín fyrstu kynni af Ingimagni
hófust er ég kynntist syni hans,
Eiríkí, fyrir átta árum. Ingimagn
tók mér og dóttur minni vel og
varð mér góður tengdafaðir.
Ingimagn fæddist í Reykjavík
árið 1914. Hann var sonur hjónanna
Eiríks Ingimagnssonar og Elísabet-
ar Jónsdóttur. Árið 1940 giftist
Ingimagn Þuríði Jónsdóttur. Þau
voru samrýnd alla tíð og allt þeirra
samlíf einkenndist af gagnkvæmri
ást, virðingu og trausti.
Eignuðust þau fjögur börn: Jón
Bergmann, Elísabetu, Guðrúnu
Erlu og Eirík. Elísabet litla lést af
völdum veikinda árið 1942, aðeins
átta mánaða gömul.
Ingimagn var ungur að árum
þegar bifreiðir heilluðu hann Qg
gerði hann áhugamál sitt að ævi-
starfi. Síðustu árin vann hann hjá
Borgarbílastöðinni. Hann var
leigubílstjóri í 57 ár og rækti starf
sitt samviskusamlega, eins og allt
sem hann tók sér fyrir hendur.
Ingimagn hafði mjög gaman af
að spila í bingó og voru það ófá
skiptin sem þau hjónin fóru þangað
saman.
Afahlutverkið var honum afar
kært. Það er stundum sagt að afar
og ömmur eigi það til að láta meira
eftir bamabörnum sínum en góðu
hófi gegnir. Ávallt var mikil sæla
að koma í heimsókn á Meistaravell-
ina.
Ingimagn var traustur maður og
vel gerður af skaparans hendi.
Ætíð gátum við leitað til hans þeg-
ar við þurftum á aðstoð að halda,
þá lagði hann sig allan fram við
að hjálpa okkur.
Það er erfitt að sætta sig við að
hann sé farinn burt úr þessum
heimi, en hann mun ætíð lifa í hjört-
um okkar sem hann þekktu.
Ingimagn lést í Borgarspítalan-
um 7. júlí eftir stutta sjúkrahús-
legu. Elsku Þuríður, þú sem hefur
misst svo mikið, ástkæran eigin-
mann og góðan vin, ég bið góðan
Guð að styrkja þig og aðra aðstand-
endur í ykkar miklu sorg.
Sirrý
Mitt höfuð, Guð ég hneigi
að hjartað stíga megi
í bljúgri bæn til þín.
Lát heims ei glys mér granda,
en gef mér bænaranda
og hjartans andvörp heyr þú mín.
Og þótt ég öðlist eigi,
gef ei ég hugsa.megi:
„Mín bæn til einskis er.“
Þótt ekkert annað fái ég,
í auðmýkt hjartans má ég,
í von og trausti tengjast þér.
(Vald. Briem.)
Þessi bæn er mér ofarlega í huga
nú í þessari stund. Hann
tengdapabbi er dáinn. Mig setti
hljóða. Spurningarnar hrannast
upp. Aðeins rúmt ár síðan maðurinn
með ljáinn knúði dyra, þegar ég
missti son minn í blóma lífsins, en
svörin verða engin.
Tengdapabbi hefði orðið 75 ára
núna 30. júlí. Það er kannski eðli-
legra þegar fólk er komið á þennan
aldur að það kveðji, en hann var
svo ungur í anda og þau hjón með
margar áætlanir á pijónunum að
vinnudegi loknum, sem hefði orðið
á afmælisdaginn hans. Það er erfitt
að hugsa sér Inga, svona virkan
og traustan, vera fallinn fyrir þess-
um hræðilega sjúkdómi. Það var
gott að eiga hann að. Lofaði hann
einhveiju stóð það eins og stafur á
bók, sama hver i hlut átti. Ég á svð
margar og góðar minningar um
hann að það gæti orðið efni í heila
bók, hann var sá stóri og sterki sem
maður gat alltaf treyst á. Við ferð-
uðumst mikið saman hér á árum
áður. Við áttum bæði hjólhýsi og
ferðuðumst mikið með þau, við fór-
um hringveginn þegar hann opnað-
ist og gáfum okkur mánuð í þetta
ferðalag. Þetta var mjög skemmti-
legur tími. Auðvitað kom ýmislegt
uppá, en ég var alltaf róleg, því
tengdapabbi var svo yfirvegaður og
rólegur, sá við öllu sem aflaga fór,
fyrir mér var hann sem bjarg.
Síðasta ferðin sem við fórum saman
var farin árið 1985 og fórum við
utan. Það var stórkostleg ferð og
það sem meira var, þetta var þeirra
fyrsta ferð út fyrir landsteinana,
en það sem lýsir honum best voru
viðbrögðin hjá syni mínum þegar
ég sagði honum hvað til stóð. Það
fyrsta sem hann sagði: Fer afí
með? Ég játti því og ekki stóð í
svari hjá honum, þá fer ég sko
með. Ingi þurfti ekki að hafa fyrir
því að hæna að sér börn, það var
eitthvað í hans fari sem gerði það
að verkum að þau drógust að hon-
um eins og segull. Það sem ein-
kenndi þessa ferð og gerði hana svo
skemmtilega var hvernig Ingi
bjargaði sér þó engin tungumála-
kunnátta væri fyrir hendi, hann
notaði bara látbragð og allt gekk
eins og í sögu. Fyrir tveimur árum
veiktist tengdamamma og var hann
hjá okkur á meðan, þá var Ingi
lítill, enda sagði hann ég er ekki
hálfur maður þegar ég hef ekki
hana Hullu mína. Ég er svo óendan-
lega þakklát fyrir þann tíma sem
hann var hjá okkur og að við gátum
veitt honum styrk og huggun á
þeirri stund sem hann þurfti á henni
að halda. Þann 19. maí síðastliðinn
voru þau hjón búin að vera 50 ár
saman. Það er langur tími og erfitt
fyrir þann sem eftir lifir, tómið og
einmanaleikinn svo yfirþyrmandi,
það skilur enginn nema sá sem
misst hefur.
Kæra tengdamamma, þér votta
ég mína dýpstu samúð. Megi algóð-
ur guð styrkja þig og leiða um
Okomna tíð.
Ég kveð minn kæra tengdaföður
með bæn sem honum var svo kær
og töm.
Nú til hvíldar halla’eg mér
höfgi’á augu síga fer,
alskyggn Drottinn, augu þín
yfir vaki hvílu mín.
Enn í dag ég of margt vann,
er þig, Guð minn, styggja kann.
Herrans Jesú blessað blóð
bæti, hvað ég yfirtróð.
Ég nú fel í umsjá þér
alla hjartakæra mér,
gjörvallt fólk um gjörvöll lönd
geymi trútt þín föðurhönd.
(Steingr. Thorst.)
Þ.K.
Hann Ingimagn afi er dáinn. Það
er erfitt fyrir lítil börn að skilja og
sætta sig við að fá ekki að sjá hann
afa aftur.
Það var alltaf svo gaman að fara
heim til afa og ömmu, þar var allt-
af vel tekið á móti okkur, með út-
breiddum faðmi og brosi á vör. Það
leyndi sér ekki hvað þeim þótti.
vænt um okkur.
Við munum aldrei gleyma honum
afa sem var svo góður, og öllum
góðu stundunum sem við áttum
með honum og ömmu.
Elsku arama, við munum biðja
fyrir afa, og biðja guð að hjálpa
þér á erfiðum stundum.
Barnabörn og langafahörn
t
STEINUNN ÓLAFSDÓTTIR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis á Grettisgötu 29,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavik mánudaginn
17. júlí kl. 13.30.
Knútur R. Magnússon, Guðrún Leósdóttir,
Svava Magnúsdóttir, Páll H. Kristjónsson,
Katarína S. Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
ARNODDUR MARINÓ EINARSSON
frá Hólkoti,
Miðneshreppi,
verður jarðsunginn fró Hvalsneskirkju laugardaginn 15. júlí kl.
14.00. Þeir sem vilja minnast hans, láti Slysavarnafélag íslands
njóta þess.
Sigurlaug Pétursdóttir.
t
Eiginkona mín, móðir okkar og amma,
MARGRÉT HREINSDÓTTIR,
Hvolsvegi 7,
Hvolsvelli,
verður jarðsungin frá Stórólfshvolskirkju laugardaginn 15. júlí
kl. 14.00.
Sigurjón Sigurjónsson,
börn og barnabörn.
Lokað
Vegna útfarar GYÐRÍÐAR PÁLSDÓTTUR verða
allar deildir Sölufélags garðyrkjumanna lokaðar
frá kl. 14.00-16.00 í dag, föstudag 14. júlí.
Sölufélag garðyrkjumanna.
Lokað
í dag, föstudag, frá kl. 12.00-16.00 vegna jarðar-
farar MÖRTU ÓLAFSSON.
Fálkinn,
Suðurlandsbraut 8 og í Mjódd.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afrnælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjóm blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú reglá, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.