Morgunblaðið - 13.01.1990, Blaðsíða 25

MÖMutó^É)ÍÐÍlÍtJÍÍ^áj#ÍéÍ3RrÍ3.:?^Mtóí^#.d!.'
2&
Jón Þorsteinsson
fv. bóndi - Minning
Fæddur 6. febrúar 1903
Dáinn 31. desember 1989
Alltaf er það svo að andlátsfregn
kemur að óvörum, a.m.k. ef vík er
milli vina. Þetta á eins við þótt ald-
ur sé orðinn hár og heilsa sé hverf-
ul orðin. Umskiptin stóru og endan-
legu, sem ætíð eru þó eina vissan
í lífi hvers manns, koma jafnan á
óvart. Þá hvarflar hugur til liðinna
kynna og staðnæmist við kveðju-
stund.
Þannig fór mér er ég heyrði í
útvarpinu auglýst lát aldins vinar
og fyrrum sveitunga, Jóns Þor-
steinssonar, áður bónda í Kolfreyju
í Fáskrúðsfirði. Hann lést á gaml-
ársdag í Fjórðungssjúkrahúsinu í
Neskaupstað, hátt á 87. aldursári,
eftir stutta legu en lengri veikindi
og hrakandi heilsu um nokkurt
skeið.
Jón fæddist í Flögu í Breiðdal,
sonur hjónanna þar, Þorsteins Jóns-
sonar og Ingibjargar Friðbjörns-
dóttur. Föður sinn missti Jón
tveggja ára að aldri en ólst upp hjá
móður sinni, tveim eldri bræðrum
og fósturföður. Fjölskyldan flutti
svo að Vík í Fáskrúðsfirði 1920 og
eftir það var heimili Jóns og starfs-
vettvangur í Fáskrúðsfirði. Hann
vann í fyrstu við bú Friðbjörns bróð-
ur síns í Vík en varð fljótlega sjálfs
sín.
Á þessum árum kynntist hann
Guðrúnu Helgu Jónsdóttur frá
Heyklifi í Stöðvarfirði og búskap
sinn hófu þau í Vík um 1926. Helga
fæddist 23. júlí 1897 en hún lést í
Reykjavík 25. nóvember 1986.
Þau Jón og Helga fluttu frá Vík
og norður yfir fjörðinn að Kolfreyju
árið 1932 og hófu búskap þar.
Kolfreyja hafði þá verið í eyði í
þrjú ár og var á þeim tíma afbýli
frá Kolfreyjustað og túnið aðeins
tæpur kýrfóðursblettur. Nýbýli
stofnuðu þau svo á jörðinni 1938
og var þá landi skipt úr Kolfreyju-
stað. Aldrei varð jörðin stór en var
bætt og ræktuð eftir föngum og tún
uxu í rúma sex hektara í búskapar-
tíð Jóns og Helgu. Jón stundaði
lengst af sjósókn jafnhliða búskapn-
um og auk þess ýmiss konar verka-
mannavinnu.
Jóni og Helgu varð þriggja barna
auðið en þau eru: Guðbjörg, hús-
móðir og verkakona í Reykjavík,
Óskar, bóndi og verkamaður í Kol-
freyju, og Valborg, húsmóðir og
verkakona í Sandgerði. Afkomend-
ur Jóns og Helgu eru nú nærri 30.
Búskapur Jóns ög Helgu spann-
aði 60 ár, þar af 54 í Freyju, en
Óskar sonur þeirra bjó þar með
þeim og voru þeir feðgar mjög sam-
hentir í verkum bæði til sjós og
lands.
Bræðraminning:
Bragi Þ. Guðmundsson
Hermann S. Guðmundsson
Bragi Þór
Fæddur 30. október 1964
Dáinn 2. janúar 1990
Hermann Sævar
Fæddur 3. október 1968
Dáinn 13. apríl 1986
Ég ætla að minnast bræðra
minna, sem Guð tók unga frá okk-
ur. „Þjáningin varir aðeins um
hríð, en eilíflega er sú dýrð er af
henni hlýst.“ (MB).
Nú erum við orðin fimm eftir
af sjö systkinum frá Sjónarhóli í
Grindavík, eða frá Hópi eins og
við erum oftast kölluð meðal vina
og vandamanna. Foreldrar mínir,
Guðmundur Þorsteinsson og Árný
Guðríður Enoksdóttir á Hópi (eða
frá Sjónarhóli), eiga nú fimm börn
á lífi og fimm barnabörn. Þau sem
eru á lífi eru: Þorsteinn, Kristín,
Þoi-valdur, Birgir Ingi og Þórlaug.
Bragi Þór var ljúfur drengur í
alla staði. Ég minnist þess þegar
ég fór með systkini mín út í hverfi,
eins og við sögðum alltaf, er við
fórum niður i þorp, en við bjuggum
á milli Þórkötlustaða og Járngerð-
arstaða í Grindavík. Þau voru
fimm yngri en ég og ég fór oft
með þau út í hverfi þegar þau
voru yngri. Ég man þegar Bragi
Þór hvatti mig til að koma með
sér í Fjölbrautaskóla Suðurnesja,
en þá voru 14 ár liðin síðan ég var
í skóla. Ég mun ætíð minnast þess
þegar ég fór í FS í fyrsta sinn
með honum. Bragi Þór dó úr sjúk-
dómi aðeins 25 ára gamall. Bles-
suð sé minning hans.
Hermann Sævar var yngstur
okkar systkinanna. Hann var in-
dæll drengur. Ég mun ætíð minn-
ast hans sem indæls fjörugs
drengs á meðan hann lifði.
Það var sagt við móður okkar
þegar hann fæddist, nú áttþú fjög-
ur börn undir fjögurra ára aldri.
Hermann Sævar drukknaði aðeins
17 ára gamall. Blessuð sé minning
hans.
Drottinn gaf og Drottinn tók,
þó þeir væru ungir, aðeins 25 og
17 ára gamlir.
Guð blessi foreldra mína, systk-
ini mín, tengdabörn og barnabörn
foreidra minna, alla ættingja mína
og vini.
Kristín systir (frá Hópi,
Grindavík)
Guðrún J.E. Jóns-
dóttir - Minning
Fædd 9. júlí 1914
Dáin 25. deseinber 1989
Laugardaginn 6. janúar 1990 var
til grafar borin ástkær frænka okk-
ar, Guðrún Jóna Elísabet Jónsdóttir,
er lést 25. desember 1989. Hún
fæddist 9. júlí 1914 á ísafirði þar
sem hún bjó allan sinn aldur.
Gunna frænka, eins og hún var
alltaf kölluð af okkur sýstkinunum,
var dóttir hjónanna Jóns Jónssonar
og Guðrúnar ívarsdóttur og var hún
sú yngsta af fimm börnum þeirra
hjóna sem öll eru nú látin.
Gunna frænka giftist aldrei en bjó
lengi með Adolf bróður sínum eða
þar til hann lést fyrir nokkrum árum.
Gunna frænka átti engin börn en
ól upp systurdóttur sína, Guðrúnu
Kristjánsdóttur. Einnig sá hún ásamt
foreldrum sínum um uppeldi á bróð-
urbörnum sínum Jóni og Sigríði
Ivarsbörnum.
Gunna frænka var ætíð mikilvæg
hjá okkur systkinunum og fjölskyld-
um okkar. Ávallt mundi hún eftir
okkur á jólum og afmælum og alltaf
nutum við nærveru hennar á jóluin.
Gunna var mjög trúrækin kona.
Með þessum fátæklegu orðum vilj-
um við þakka henni fyrir margar
ánægjulegar stundir. Elsku Guðrún
og fjölskylda, mamma og Nonni,
vottum ykkur okkar innilegustu sam-
úð.
Minningin um Gunnu frænku mun
ávallt lifa í hjörtum okkar.
Eftir að Helga lést eftir langvar-
andi veikindi flutti Jón inn í Búða-
kauptún sumarið 1987 í íbúð í ný-
byggðu dvalarheimili fyrir aldraða
en það heimili heitir Uppsalir. Þá
var heilsu Jóns mjög farið að hraka
og sjón orðin næsta lítil en við
slæma sjón hafði Jón lifað um langt
árabil. Otrúlegt var hins vegar hve
lengi hann gat gengið til búverka,
áhuginn og eljan var óbilandi.
Jón Þorsteinsson var greindur
maður og hafði ákveðnar skoðanir
á mönnum og málefnum, sagði þær
af einbeitni, var hreinskilinn og ein-
lægur og hreinskiptinn við alla.
Vinur var hann vina sinna.
Ilann var skemmtilegur og hlýr
heim að sækja, sagði vel og skil-
merkilega frá og kunni þá list að
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Guðrún, Ása, Vignir og Guðjón
gæða hversdagslegustu atburði til-
komumiklu og ævintýralegu yfir-
bragði. Hin sanna frásagnarlist var
honum eðlislæg og minni hans og
athygli voru traust og óbrigðul.
Jón var líka hvarvetna aufúsu-
gestur og minnist ég margra
skemmtilegra stunda er hann bar
að garði á æskuheimili mínu. All-
löngu síðar bjó ég aftur í sveitinni
um allmörg ár í nágrenni við Jón,
kom oft að Freyju og átti þar sem
fyrr aðeins góðu að mæta. Fyrir
það og löng og góð kynni skal nú
þakkað að leiðarlokum.
Síðastliðið sumar hitti ég Jón í
síðasta sinn er ég heimsótti hann í
íbúðina hans á Uppsölum. Auðséð
var þá að heilsu hans var brugðið
en málhress og skemmtilegur var
hann þó að vanda. Það fann ég,
er við kvöddumst, að honum bauð
í grun að þetta yrði okkar síðasti
fundur. Bað hann mig þá að sjá
um nokkurt h'tilræði fyrir sig og
eitt af því var það að koma fyrir-
sig á framfæri sínu besta þakklæti
til alls hins góða starfsfólks Upp-
sala fyrir fádæma góða aðhlynn-
ingu og þægilegheit og vinsemd við
sig.
Vona ég að hið ágæta starfsfólk
Uppsala á Fáskrúðsfirði sjái þessar
línur og þar með hafi ég komið
þakklæti Jóns til skila. Það var af
heilum hug fram borið.
Jón Þorsteinsson frá Kolfreyju
verður til grafar borinn við hlið
Helgu konu sinnar í Gufuneskirkju-
garði föstudaginn 12. janúar 1990.
Megi svefninn verða honum vær
við sundin blá.
Börnum Jóns og öðrum aðstand-
endum votta ég mína dýpstu samúð.
Birgir Stefánsson
frá Berunesi
t
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu hlýhug og vináttu við
andlát og útför móður okkar,
SIGURBJARGAR GÍSLADÓTTUR,
Bogaslóð 12,
Höfn.
Einnig til allra þeirra, er önnuðust hana og heimsóttu í veikindum
hennar. Guðsblessun fylgi ykkur um alla framtíð.
Ingibjörg, Ólöf, Svava,
Halldór og Sveinbjörn Sverrisbörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð vegna andláts eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
VALGEIRS ÞÖRÐAR GUÐLAUGSSONAR,
Hörðalandi 24.
Hrefna Sigurðardóttir,
Halldór Valgeirsson, ' Erna Helgadóttir,
Elísabet Valgeirsdóttir, Sigfús Þór Magnússon,
Böðvar Valgeirsson, Jónina Ebenezersdóttir,
Þórey Valgeirsdóttir, Eggert Hannesson,
Ásta Dóra Valgeirsson, Ægir Ingvarsson,
Sigurður Guðni Valgeirsson, Valgerður Stefánsdóttir,
Þuríður Vaigeirsdóttir, Friðbert Friðbertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og langa-
langömmu,
ÖNNU GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Arnstapa.
Guðmundur Sigurgeirsson, Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Kristinn Sigurgeirsson, Páiína Hannesdóttir,
Herdís Þorgrímsdóttir,
Sigrún Sigurgeirsdóttir,
Sigurveig Sigurgeirsdóttir, Páll Jónsson,
Guðríður Sigurgeirsdóttir, Skúli Sigurðsson,
Erna Sigurgeirsdóttir, Hreinn Kristjánsson,
barnabörn og þeirra fjölskyldur.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim er sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
HJÁLMARS EYJÓLFSSONAR
frá Brúsastöðum,
Tjörn við Herjólfsgötu.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Borgarspítalans
fyrir frábæra hjúkrun og kærleiksríka umönnun.
Gunnar Hjálmarsson, Ingibjörg Pálsdóttir,
Ásta Hjálmarsdóttir, Friðberg Emanúelsson,
Jóhann Hjálmarsson, Auðbjörg Njáisdóttir,
börn og barnabörn.
Innilegustu þakkir til allra þeirra fjölmörgu,
sem hafa stutt okkur með vinnu, gjöfum og á
annan hátt sýnl okkur samhug og velvild
síðustu vikur.
Guð b/essi ykkur ö/l.
Sigriöur Olgeirsdóttir og börn,
Álfabyggð 8,
Akureyri.