Morgunblaðið - 25.02.1990, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR

>18/11
SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 1990
Aðalsteinn J. Eiríks-
son námsstjóri
Fæddur 30. október 1901
Dáínn 27. janúar 1990
Kveðja að heiman
Aðalsteinn var fæddur í
Krossavík í Þistilfirði. Fóreldrar
hans voru Páll Eiríkur Pálsson og
kona hans Kristín Jónsdóttir. Þau
fluttu til Þórshafnar 1905. Vorið
1913 fluttist Aðalsteinn að frum-
kvæði móður sinnar til foreldra
minna, Kristjáns Þórarinssonar og
Ingiríðar Ámadóttur í Laxárdal, en
j)á um haustið fluttu þau í Holt.
Átti Aðalsteinn þar heima fram
yflr tvítugsaldur.
Eitt hans fyrsta verk í sveitinni
var að passa kvíæmar ásamt félaga
sínum Kjartani Ólafssyni síðar
húsasmíðameistara í Reykjavík,
sem var fjórum ámm yngri. Byggði
hann byrgi úr gijóti og torfí á háum
hól, þar sem þeir félagar gátu fylgst
með ánum. Enn sjást merki um
þetta mannvirki.
Aðalsteinn vandist öllum venju-
legum sveitastörfum á þessum
áram, við heyskap, þar sem allt var
unnið með handverkfæram, hey
bundið í bagga og flutt heim á hest-
um eða sett saman og ekið á sleðum
að vetri.
Engjamar vora víðsvegar um
landareignina, nær eða fjær bæjum.
Þá má nefna alla hirðingu búfjár,
göngur og smalanir haust og vor,
hjásetu á sauðburði og ýmsa að-
drætti og ferðalög á hestum. Þá
kynntist Aðalsteinn frábæram fjör-
hesti, sem hann gleymdi aldrei.
Gekk hann að öllum þessum
störfum með áhuga og dugnaði.
Þegar Aðalsteinn hafði lokið
tveggja vetra námi á Eiðum réðst
hann farkennari í Þistilfirði haustið
1921 aðeins tvítugur að aldri.
Það kom þá þegar í ljós, að hann
hafði frábæra hæfíleika til að
kenna. Bömin dáðu hann og virtu,
og foreldramir hrifust af framkomu
hans. Næsta vetur hóf Aðalsteinn
nám í Kennaraskólanum undir
stjóm séra Magnúsar Helgasonar.
Jafnhliða náminu stundaði hann
kennslu.
Að loknu námi í Kennaraskólan-
um gerðist hann kennari við Mið-
bæjarskólann og síðar Austurbæj-
arskólann í Reykjavík á áranum
1924-34.
Á þessum árum fór hann náms-
ferðir til Norðurlanda og kynnti sér
m.a. söngkennslu í skólum. Hann
kenndi mikið söng, var góður söng-
maður og spilaði ágætlega á orgel.
Hánn var sannfærður um það að
söngur væri mannbætandi náms-
grein.
t
Móðir mín og tengdamóðir,
GUÐRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Skeiðarvogi 147,
Reykjavík,
andaðist 22. febrúar í öldrunardeild Borgarspítalans. Jarðarförin
verður ákveðin síðar.
Hrefna Brynjólfsdóttir, Gísli Ólafsson.
t
Útför frænku okkar og systur,
SVÖVU ÞORSTEIIMSDÓTTUR
fyrrum kennara,
áðurtil heimilis á Hringbraut 37,
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 27. febrúar kl. 15.00.
Anna Viggósdóttir, Eyvör Þorsteinsdóttir,
Birna Viggósdóttir, Kristrún Cortes,
Þorsteinn Júlíus Viggósson, Þorsteinn H. Þorsteinsson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
GEIR MARINÓ JÓNSSON,
Goðatúni 15,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju þriðjudaginn 27. febrúar kl.
13.30.
Maria Elisabet Gestsdóttir,
Þóra Gerða Geirsdóttir, Sigurður Ingi Gunnlaugsson,
Hrönn Geirsdóttir, Charles Randolph Stout,
Jón Geirsson, Armelle Godender,
Gestur Geirsson, Sveinn Geirsson
og barnabörn.
t
Elskulega móðir okkar, tengdamóöir og amma,
SJÖFN JÓNASDÓTTIR,
Kleifarseli 14,
Reykjavík,
sem lést 5. febrúar á sjúkrahúsi á Mallorka hefur verið jarðsungin
í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Hrafnhildur Guðmundsdóttir, Kristján A. Kjartansson,
Kristjana Guðmundsdóttir, Einar Óiafsson
og barnabörn.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HJÖRDÍS JÓNSDÓTTIR,
Lynghaga 24,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 27.
febrúar kl. 13.30. Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamleg-
ast bent á Kvennadeild Rauða kross íslands, Öldugötu 4, sími
28222. ,. , .,
Olafur Jonsson,
Jón Ólafsson, Elsa K. Ásgeirsdóttir,
Ólafur Ólafsson, Hlíf Þórarinsdóttir,
Sigrfður Gunnarsdóttir, Helgi Gunnarsson
og barnabörnin.
Um þessar mundir safnaði hann
samt Páli ísólfssyni og fleiram og
bjó undir prentun 3 hefti af skóla-
söngvum.
Fljótlega varð hann áhrifamaður
í félagsskap kennara og barðist
fyrir aukinni menntun þeirra og
bættum kjöram. Hann var einn af
stofnendum Sambands ísl. barna-
kennara.
Skrifaði hann þá um skólamálin
í Skinfaxa og Menntamál og hvatti
eindregið til þess að byggja heima-
vistarbamaskóla í sveitum fyrir
einn eða fleiri hreppa í sameiningu.
Þegar forstöðumenn skólamála
við ísafjarðardjúp hugðust byggja
heimavistarskóía á Reykjanesi réðu
þeir Aðalstein skólastjóra við
skólann. Flutti hann þá vestur með
fjölskyldu sína 1934. Mun Aðal-
steinn hafa ráðið miklu um bygg-
ingu skólans og allt innra starf, í
góðri samvinnu við heimamenn.
Ymsar nýjungar vora þar í gangi.
Gott orð fór af skólanum og Aðal-
steinn naut virðingar og vináttu
góðra manna.
Á Reykjanesi fékk hann aðstöðu
til þess að hafa dálítinn búskap.
Þar rættist sá draumur að ejga
góða og vel alda reiðhesta. Átti
hann þar einnig önnur húsdýr. Taldi
hann það ómetanlegt fyrir bömin
að umgangast dýrin og kynnast
þeim og náttúra landsins.
Þegar Aðalsteinn hafði veitt
Reykjanesskóla forstöðu í 10 ár
(1934—44) flutti hann til
Reykjavíkur og hóf störf sem full-
trúi á fræðslumálaskrifstofunni
1944 til 1948.
Árið 1948 og ’49 var hann aftur
skólastjóri á Reykjanesi. Sama ár
er hann settur námsstjóri héraðs-
og gagnfræðastigs skóla og sér-
staklega falið eftirlit með fjármál-
um og eignum skólanna. 1953 var
hann skipaður í nefnd til að athuga
námsefni, námstíma og námsbækur
barna og gagnfræðastigsins.
Hann vann þá að löggjöf um
skólakostnað. Árið 1955 varð Aðal-
steinn fjármálaeftirlitsmaður skóla
og gegndi því embætti til 1. ágúst
1970, er hann lét af störfum sem
opinber starfsmaður eftir langt og
árangursríkt starf í þágu skóla og
uppeldismála í landinu.
I þessu starfí fékk hann mörg
tækifæri til að hafa áhrif og koma
skoðunum sínum á framfæri og til-
lögum í framkvæmd. Hann gjör-
þekkti skólahald um allt landið og
heimsótti skóla og forráðamenn
þeirra, og var oft til kvaddur þegar
vanda bar að höndum.
Hæfíleikar hans til að stjóma og
skipuleggja ásamt staðgóðri þekk-
ingu komu þá oft að góðu haldi.
Það kom oft í hans hlut, að koma
með tillögur og úrræði, sem aðrir
gátu sameinast um og sætt sig við.
Mætur maður sagði það eitt sinn
um Aðalstein að hann leysti hvers
manns vandræði.
Skóla- og fræðslumál vora Aðal-
steini hjartans mál. Hann fór ekki
dult með það, að hann taldi að skól-
inn ætti ekki aðeins að vera
fræðslustofnun heldur einnig upp-
eldisstofnun, sem ætti að ala upp
gott fólk. Nemendur sem ástunduðu
heilsusamlegt líferni og þjálfuðu og
ræktuðu mannkosti og manngildi.
Aðalsteinn var gæfumaður í
einkalífí, átti góða og ástríka eigin-
konu, Bjarnveigu Sigríði Ingimund-
ardóttur, sem bjó fjölskyldunni vist-
Iegt og ánægjulegt heimili, þar sem
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
FRIÐRIK Ó. PÁLSSON,
veröur jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 26. febrúar
kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er bent á Samband íslenskra
kristniboðsfélaga.
Páll Friðriksson,
Kristján Friðriksson,
Einar Friðriksson,
Bjargdis Friðriksdóttir,
Jón Friðriksson,
Susie Bachmann,
Konkordía Konráðsdóttir,
Ólafur Þór Friðriksson,
Karl Kristinsson,
Randy Friðriksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
BÁRA ARNGRÍMSDÓTTIR,
Álftamýri 20,
sem lést 15. þessa mánaðar, verður jarðsungin frá Bústaöakirkju
mánudaginn 26. febrúar kl. 13.30.
Jón
Arngrimur Jónsson,
Guðjón Jónsson,
Sólveig Jónsdóttir,
Jón Jónsson,
Ómar Jónsson,
Hugrún Jónsdóttir,
Örn Jónsson,
Már Jónsson,
barnabörn
Guðjónsson,
Margrét Friðriksdóttir,
Jósef Sigurgeirsson,
Álfheiður Friðþjófsdóttir,
Pétur Már Jónsson,
Olga Lísa Garðarsdóttir,
Margrét (varsdóttir,
oa barnabarnabörn.
t
Einlægar þakkir til allra þeirra er auðsýndu okkur samúð við and-
lát og útför
ODDS ÓLAFSSONAR
fyrrum yfirlæknis á Reykjalundi.
Megi kærar minningar um hinn látna og Guðs blessun fylgja ykk-
ur öllum.
Ragnheiður Jóhannesdóttir,
Vifill Oddsson, Katrín Gústafsdóttir,
Ketiil Oddsson, Hlín Árnadóttir,
Þengill Oddsson, Steinunn Guðmundsdóttir,
Ólafur Hergill Oddsson, Kristfn Sigfúsdóttir,
Guðríður Steinunn Oddsdóttir, Þorsteinn Broddason,
Jóhannes Vandill Oddsson, Þóra Sigmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
börn þeirra og barnabörn mættu
hlýju og ástúð.
Þau hjónin áttu 5 mannvænleg
börn, þau eru: Auður, gift Ásgeiri
Valdimarssyni, verkfræðingi, Páll
Ingimundur, fyrrv. skólastjóri á
Reykjanesi, kennari, kvæntur Guð-
rúnu Hafsteinsdóttur kennara, Þór
Aðalsteinn, verkfræðingur, kvænt-
ur Önnu Brynjólfsdóttur, Halla, gift
Sveini Þórarinssyni bónda, Kols-
holti og Helga María, gift Magnúsi
Ingólfssyni, framkvæmdastjóra.
Aðalsteinn var sem eldri bróðir
og vinur okkar systkinanna í Holti,
og þau elstu vora í skóla hjá honum
þegar hann var kennari í Þistilfírði.
Undirritaður dvaldi hjá þeim
Aðalsteini og Bjarnveigu einn vetur
og naut umhyggju þeirra og vin-
áttu, sem aldrei brást.
Alltaf síðan var komið við hjá
þeim þegar komið var til Reykjavík-
ur. Það var eftirminnilegt og
hrífandi að heyra Aðalstein minnast
æskuáranna í sveitinni. Það var
hlýr, fagnandi og þakklátur hugur,
sem fylgdi máli. Fólkið, sveitin,
landið sjálft og lífríki þess leið hon-
um ekki úr minni.
Þá gerði hann áætlanir um að
koma norður, „heim“, eins og hann
komst að orði. í ágústmánuði 1960
komu þau hjónin norður í heimsókn
með dótturböm sín, Aðalstein síðar
lækni, sem nú er látinn, og Eddu.
Var þá ekið inn í Dalsheiði svo langt
sem komist varð á bíl móts við
Krubbnasel. Aðalsteinn rifjaði þá
upp öll hin fjölmörgu örnefni, sem
hanri þekkti svo vel áður, og heils-
aði sem gömlum kæram vinum, og
kom í leiðinni að smalabyrginu sínu,
og fann ilminn úr grasinu, þar sem
áður lágu „smaladrengsins léttu
spor“.
Sumarið 1980 komu þau norður
Aðalsteinn og Bjarnveig ásamt
yngstu dóttur sinni, Helgu Maríu.
Var þá lagt upp í ferðalag til heiða
2. júlí. Þátttakendur auk Aðalsteins
vora Helga María, Marta kona Að-
alsteins læknis og við Árni bróðir
minn. Ekið var á jeppa inn á móts
við Dalsheiðarkofa. 3 hestar voru
með í ferðinni. Gist var í kofanum
um nóttina og farið heim næsta
dag. Veður var kyrrt og fagurt,
loftið tært og hreint, bjart yfir fjöll-
unum allt um kring, og blágresið
skaitaði sínu fegursta í brekkunum
sunnan við kofann.
Ferðafélagarnir nutu ferðarinnar
eins og best varð á kosið. Kom
Aðalsteinn heim sæli og glaður,
óþreyttur eins og ungur væri.
Sumarið 1982 dvöldu þau Aðal-
steinn og Bjarnveig nokkra daga
hjá dóttursyni sínum, Aðalsteini
lækni á Þórshöfn, og Mörtu konu
hans. Lögðu þeir nafnar og Marta
upp í ferðalag til heiða 19. júlí.
Fylgdarmaður var Friðgeir Guð-
jónsson vanur gangnamaður. Ekið
var á jeppa inn á Krókavatnshæð
og stigið þar á hesta, sem vora með
í för. Gist var í Hvannsheiðarkofa.
Næsta dag var haldið inn að Hafra-
lónum og síðar heim. Ákjósanlegt
ferðaveður var báða dagana. Okkur
var það bæði gleði og undranarefni
hvað Aðalsteinn naut sín vel á þessu
ferðalagi og var lítið þreyttur þegar
hann kom heim. Var líkast að hér
væri á ferð maður á besta skeiði
en ekki áttræður öldungur. Það sem
hér hefur verið sagt vitnar um órofa
tryggð og aðdáun Aðalsteins á
æskustöðvunum. Hér sannast sem
oftar „að römm er sú taug, er rekka
dregur, föðurtúna til“.
Aðalsteinn var fjölhæfur hæfí-
leikamaður, svipmikill persónuleiki,
þéttur á velli, röskur og léttur í
hreyfíngum, háttvís og virðulegur,
og vakti athygli hvar sem hann fór.
Hann var hugsjóna- og athafna-
maður, afkastamikill og ósérhlífinn,
ákveðinn í skoðunum og hreinskil-
inn, skapríkur og tilfinninganæmur,
og kunni vel með að fara, farsæll
og hagsýnn stjórnandi, þekktur
skólamaður, skyldurækinn og sam-
viskusamur embættismaður, sem
ávann sér almennt traust og virð-
ingu. Allir þeir sem kynntust dreng-
skap hans og mannkostum, kveðja
hann með þakklátum hrærðum
huga.
Við systkinin í Holti sendum þér
Bjamveig og skylduliði öllu hjartan-
legar samúðarkveðjur.
Þórarinn Kristjánsson