Morgunblaðið - 30.11.1990, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1990
Minning:
Guðmundur Jónsson
bakarameistari
í dag, 30. nóvember, verður Guð-
mundur Jónsson, faðir minn, borinn
til hinstu hvílu. Hann lést 21. nóv-
ember eftir löng og erfið veikindi.
Mig langar í örfáum orðum að
minriast hans.
Minningarnar eru svo margar og
góðar, allar ferðirnar serrt hann fór
með okkur systkinin, þegar við vor-
um lítil vestur í bæ á hveijum
sunnudegi að kaupa ís og við ókum
þaðan niður á bryggju til að sjá
bátana koma og fara, sjórinn hafði
alltaf sérstakt aðdráttarafl í lífi
hans. Og allra gleðistundanna við
matarborðið og þegar við fórum
saman að kaupa rauðmaga eða
grásleppu út á Ægissíðu, og hafa
það nógu mikið, því þannig var
hann alla tíð, sérstaklega gestrisinn
ogjjóður heim að sækja.
Eg veit að elsku pabba líður vel
núna. Ég þakka samveruna. Við
sjáumst væntanlega síðar. Hvíli
hann í friði. Elsku mamma, ég bið
góðan Guð að styrkja þig.
Ingunn Guðmundsdóttir
Með örfáum orðum viljum við
minnast Guðmundar Jónssonar
bakarameistara, fyrrverandi verk-
stjóra og síðar eiganda og forstjóra
sælgætisverksmiðjunnar Freyju.
Við áttum því láni að fagna að
búa undir sama þaki og fjölskylda
hans árum saman. Synirnir, Ævar
og Jón voru á líku reki og sonur
okkar, en dóttirin, Ingunn, nokkuð
eldri, enda forfrömuð, heitbundin
og átti lítinn augastein, Júlíu, sem
heitir í höfuðið á ömmu sinni.
Einstakt samband var á milli
okkar sambýlisfólksins og raunar
næstu nágranna líka. Ósjaldan var
setið í gróðursælum garðinum á
góðvirðisdögum og var þá ekki að
sökum að spyija að slegið var upp
„veislu" með ríflegu meðlæti af
ýmsu tagi og oft slógust nágrannar
í hópinn.
Guðmundur og Júlía voru ein-
staklega samhent og bar heimili
þeirra vott um myndarskap og
glæsileik. Oft nutum við gestrisni
þeirra og er okkur í fersku minni
er þau biðu okkar með morgunverð-
arborð fyrir allar aldir er við komum
heim úr ferð til Bandaríkjanna sæll-
ar minningar og einnig er við kom-
um frá Kanaríeyjum nokkru síðar.
Þessar „uppákomur" eru táknræn
dæmi um meðfædda góðvild og
höfðingsskap, enda verður okkur
oft hugsað til áranna í Barmahlíð
45 og sambýlisins við þetta góða
fólk. Ósjaldan var sælgætispoka
lætt í litla lófa og séð til þess að
börnin færu ekki í jólaköttinn, hvað
slíkar „nauðþurftir" varðaði!
Guðmundur starfaði árum saman
hjá Viggó Jónssyni, mági sínum,
sem verkstjóri og meðeigandi.
Nokkru 'eftir fráfall Viggós eignað-
ist Guðmundur og fjölskylda hans
fyrirtækið. Synirnir, Ævar og Jón,
sem menntaðir eru til annara starfa,
hófu störf hjá fyrirtækinu snemma
á áttunda áratugnum og stjórna
nú rekstrinum, ásamt móður sinni,
sem lengst af vann í Freyju meira
og minna, eða þar til heilsu Guð-
mundar hrakaði til muna. En þrátt
fyrir erfið veikindi lét hann ekki
deigan síga.
Fyrir nokkrum árum réðst fjöl-
skyldan í það þrekvirki að endur-
skipuleggja reksturinn, byggði nýtt
og glæsilegt verksmiðju- og skrif-
stofuhúsnæði við Kársnesbraut í
Kópavogi og endurnýjaði vélakost-
inn. Guðmundur upplifði því þótt
farinn væri að heilsu að sjá lang-
þráðan draum rætast.
Við kveðjum hann nú með sökn-
uði og biðjum almættið að halda
verndarhendi sinni yfir Júlíu og fjöl-
skyldunni allri. Blessuð sé minning
Guðmundar Jónsonar.
Jón B. Gunnlaugsson,
Regína Birkis.
í dag, 30. nóvember, verður elsk-
ulegur afi minn, Guðmundur Jóns-
son, borinn til hinstu hvílu. Mig
langar til að minnast hans í örfáum
orðum. Þar er of langt að telja upp
allar minningarnar sem ég á um
elsku afa, en mér eru sérstaklega
minnisstæðar allar ferðirnar sem
hann fór með mig upp í Óskjuhlíð
þegar ég var lítil, þar fengum við
okkur langan göngutúr og skoðuð-
um fallega umhverfið þar og sáum
flugvélarnar koma og fara. Hann
hafði einstaklega gaman af göngu-
ferðum og veiðitúrum, einnig hafði
hann alltaf mikið dálæti á sjónum
og fór oft með mig að skoða bátana
niður á bryggju.
Það var alltaf jafn yndislegt að
koma heim til afa og ömmu þar var
öllum tekið opnpm örmum og gest-
risnin og hlýjan sat ávallt í fyrir-
rúmi. Þrátt fyrir löng og erfíð veik-
indi var afi minn ávallt í góðu skapi
og leið mér ákaflega vel í návist
hans.
Elsku afi minn gaf mér mikið
með návist sinni þennan tíma sem
við áttum saman og mun minning
hans ávallt lifa björt í hjarta mín-
um. Guð blessi hann og varðveiti
og megi elsku afi hvíla í friði.
Elsku amma, guð styrki þig í
sorg þinni og megi góðar minningar
gera söknuðinn léttbærari.
Júlía B. Arnadóttir
í dag er kvaddur hinstu kveðju
Guðmundur Jonsson bakarameist-
ari hér í borg. Borinn og barnfædd-
ur Reykvíkingur sem hér hefur
búið og starfað við góðan orðstír
alla ævi, framan af að iðn sinni,
og seinna við sælgætisgerð. Góður
og gegn borgari sem skilur eftir sig
ágætt ævistarf og vammlaust lífs-
hlaup. Guðmundur var starfsamur
meðan heilsan entist, en átti við
mikla vanheilsu að stríða síðustu
ár ævinnar. Hann lést 21. nóvem-
ber sl.
Guðmundur fæddist í Reykjavík
28. apríl 1918. Foreldrar hans voru
Guðrún Sveinsdóttir og Jón Guð-
mundsson. Bæði Reykvíkingar. Þau
bjuggu fyrst á Stóra-Seli í Reykja-
vík, þar sem Guðrún var einnig
fædd og uppalin. Nokkru síðar
fluttu þau að Brekku við Sogaveg.
Þar hafði Jon nokkurn búskap, þó
í dag sé Sogavegurinn inni í miðri
borg. Svona hefur Reykjavík
stækkað síðan þetta var. Seinna
bjuggu þau svo á Frakkastíg 19.
Systkinahópurinn var nokkuð stór.
Elst var Anna Björnsdóttir, hálf-
systir Guðmundar, þá Sigríður.
Guðmundur var næstur í röðinni,
þá Magnús, en hann fórst 1944 og
Sveinn. Yngst í fjölskyldunni var
Esther Jónsdóttir kjördóttir hjón-
anna, en dóttir Önnu. Guðrún móð-
ir Guðmundar lést árið 1945 en Jón
Guðmundsson 1967.
Guðmundur Jónsson var af þeirri
kynslóð íslendinga sem upplifði
stórkostlegar breytingar og tók með
ævistarfi sínu þátt í að skapa hér
nýtt og betra þjóðfélag. En Guð-
mundur var sér vel meðvitaður um
það umhverfi sem hans kynslóð var
sprottin úr og var að hverfa um
það leyti sem hann sleit barnsskón-
um.
Ekkert mótar manninn eins og
það uppeldi sem hann hlýtur í æsku.
Því má líkja við jarðveg sem hann
er vaxinn upp úr. Margt kemur til;
ekki síst það mannlíf sem lifað er
þar sem hann er að vaxa úr grasi.
Ekki síður það lífsviðhorf sem að
honum er haldið í æsku og upp-
vexti og mótar gildismat hans til
langframa. Ekki á þetta eingöngu
við um það uppeldi sem menn hljóta
i foreldrahúsum, heldur einnig í leik
og þeim störfum sem þeir vinna sem
unglingar. Sé jarðvegurinn fijósam-
ur og áhrifin jákvæð verða æskuár-
in góður skóli og duga mönnum sem
orkulind alla ævi. Og rótleysi verður
ekki til staðar. Svo var um Guð-
mund Jónsson. Hann átti djúpar
rætur í þeim jarðvegi sem hann var
vaxinn upp úr hér í Reyjavík, með-
an oærinn var allt í senn, sjávar-
þorp, sveit og vísir að borg. Hann
unni æskuslóðum sínum eins og
flestir og hér í Reykjavík átti hann
eftir að ala allan sinn aldur. Hann
kynntist ungur þeim störfum sem
hér voru undirstaða tilverunnar og
tengdust sjó og fiski, en einnig
skepnum og búskap. Honurri var
kennt að öllum störfum bæri að
sinna af vandvirkni og nokkru
kappi, og láta ekki sitt eftir liggja.
Ánægjan af vel unnu verki væri
verðug verkalaun í sjálfu sér, en
alvöru lífsbaráttunnar bæri samt
að hafa ofarlega í huga. Lífshlaup
Guðmundar Jónssonar einkenndist
síðan alla tíð af þessum lærdómi.
hann var skyldurækinn, svo af bar
og ósérhlífinn. Af sjálfu leiddi að
lífsviðhorf hans var jákvætt og ein-
kenndist af sjálfsbjargarviðleitni og
áhuga á að búa í haginn fyrir sína
nánustu.
Honum var svo farið sem mörg-
um af hans kynslóð sem eyða löng-
um vinnudegi innan dyra við vélar
eða skrifborð, að hjá honum gætti
nokkurs ’ trega eftir nánara sam-
bandi við lífið utandyra, við náttúr-
una, og þau störf sem tengduSt
henni á sjó eða landi og höfðuðu
til starfa uppvaxtaráranna. Mér
fannst þetta það áberandi í fari
Guðmundar að þótt hann sinnti
ævistarfi sínu af stakri trúmennsku
og alúð, þá grunar mig að honum
hefði líkað vel' að standa í brú afla-
skips í mokfiski.
Reyndar var Guðmundur tölu-
verður fiskimaður. Alla ævi hafði
hann mikið yndi að veiðiskap hvers
konar og þeirri útiveru sem honum
fylgdi. Eflaust á þetta áhugamál
sér upphaf í fjörunni fyrir neðan
Stóra-Sel, í Selsvörinni, eða þá að
hann hefur aflað sinna fyrstu fiska
með því að dorga við bryggjusporð
eða róa á skektu í Reykjavíkurhöfn.
En síðar á ævinni renndi hann fyr-
ir lax og silung í ám og vötnum
og var það hans helsta tómstunda-
gaman og áhugamál.
Hann sinnti þessu áhugamáli
sínu af alúð, og var með elstu félög-
um í Stangveiðifélagi Reyjavíkur.
Af öðrum félagsstörfum hans ber
að nefna Frímúrararegluna, þar
sem hann starfaði um árabil. Guð-
mundur var félagslyndur að eðlis-
fari og naut þess að hitta kunn-
ingja og gleðjast með góðum vinum.
Hann var glaðvær í vinahópi, hafði
ríka kímnigáfu og kom gjarnan
auga á hið skoplega í fari manna,
og kunni frá því að segja svo aðrir
nútu með honum. Guðmundur var
tryggur vinur vina sinna.
Eins og áður sagði fór Guðmund-
ur ungur að sinna þeim störfum sem
buðust. Vinnuframboð á kreppuár-
unum var ekki fjölbreytt, en 1935
hóf hann nám í bakaraiðn hjá
Óskari Thorberg Jónssyni á Lauga-
vegi 5. Hann lauk því námi árið
1940 og reyndist mjög hæfur fag-
maður. Hann starfaði síðan við iðn
sína óslitið í 20 ár, oftast með rekst-
ur á eigin vegum.
Árið 1960 verða þáttaskil hjá
Guðmundi Jónssyni. Viggó Jónsson,
mágur hans, keypti þá Sælgætis-
gerðina Freyju, og hóf rekstur
hennar. Hann fékk Guðmund til
starfa sem verkstjóra. Þar hafði
Viggó réttan mann á réttum stað,
og má segja að' hér hæfíst annað
ævistarf Guðmundar, því þessu fyr-
irtæki helgaði hann krafta sína
meðan þeir entust. Nokkru eftir lát
Viggós skipuðust mál á þann veg
að Guðmundur og fjölskylda hans
keyptu Freyju. Að eignast fyrirtæk-
ið og koma rekstri þess fyrir á nýj-
um stað var Grettistak. En með
samstilltu átaki fjölskyldúnnar
tókst það, og Freyja er nú blómlegt
fyrirtæki í höndum sona Guðmund-
ar og Júlíu.
6. júní 1942 gekk Guðmundur
að eiga eftirlifandi konu sína, Júlíu
Sigurðardóttur frá Skuld í Vest-
mannaeyjum. Með þeim var jafn-
ræði og hjónaband þeirra gott og
farsælt. Skuldarheimilið í Vest-
mannaeyjum var annálað að mynd-
arskap. Fjölskyldan stór, en þar að
auki margt aðkomumanna á vertíð
ár hvert. I Skuld var gestrisni meiri
en gengur og gerist. Á þessu mynd-
arheimili var Júiía alin upp, og má
um hana segja eins og Guðmund,
að lengi býr að fyrstu gerð.
Það var því að vonum að á heim-
ili þeirra Guðmundar og Júlíu var
allt með þeim hætti að það varð
þekkt fyrir rausnarskap og gest-
risni, ásamt hlýhug til þeirra mörgu
sem þar hefur borið að garði. Þau
hjón voru einstaklega samhent í
þessu viðhorfi. Einnig því að vilja
búa bömum sínum öruggt æsku-
heimili. Börnin urðu fjögur. Elstur
var Reynir, sem lést 1967, öllúm
mikill harmdauði, næst Ingunn, þá
Ævar, kvæntur Ingibjörgu Bjarna-
dóttur, Jón, yngstur, kvæntur Guð-
rúnu Ólafsdóttur. Þau hlutu gott
uppeldi á góðu heimili og hafa
reynst foreldrum sínum vel.
Um Guðmund Jónsson hygg ég
að sagt verði að þar hafi farið góð-
ur maður. Góðvildin var ríkur þátt-
ur i fari hans. Hann kom mér fyrir
sjónir sem hið mesta ljúfmenni, sem
vildi greiða götu hvers manns, og
mátti ekki vamm sitt vita í neinu.
Hann hefur reynst Ijölskyldu minni
góður frændi og fyrir það skal
þakkað nú.
Júlíu, börnum þeirra Guðmundar,
tengda- og barnabörnum færi ég
og Guðrún kona mín einlægar sam-
úðarkveðjur.
Sverrir Sveinsson
JSkTVI N WnMAUGL YSINGA R
Eyrarbakki
Umboðsmaður
óskast á Eyrarbakka frá og með 1. janúar.
Upplýsingar í. símum 98-31155 og 91-
691122.
„Au pair“
„Au pair“-stúlku vantar, sem fyrst, á heimili
í New Jersey í Bandaríkjunum, til heimils-
starfa og barnagæslu.
Þeir, sem hafa áhuga, eru vinsamlegast
beðnir að hringja milli kl. 15.00 og 19.00 að
íslenskum tíma f síma 901-201-528-8663.
Húsvörður
Stórt fjölbýlishús í borginni vill ráða húsvörð
til starfa.
Leitað er að barnlausum hjónum á aldrinum
45-55. Konan getur unnið aðra vinnu. 2ja
herbergja íbúð fylgir. Góð laun eru í boði.
Tilboð, merkt: „Húsvörður - 8772“, sendist
auglýsingadeild Mbl. fyrir þriðjudagskvöld.
Verkamaður
Óskum eftir að ráða verkamann til ýmissa
starfa sem fyrst.
Upplýsingar um-starfið gefur Gísli Páll í síma
98-34289 milli kl. 11.00 og 12.00 alla virka
daga.
Dvalarheimilið Ás/Ásbyrgi,
Hveragerði.
WélagslÍf
I.O.O.F. 12 = 1721 1308’/h = 9.III.
I.O.O.F. 1 = 17211308'/2 =
□ HELGAFELL 599011307
IVA/ H. & V.
Frá Guðspeki-
félaginu
Ingólfsstraðti 22.
Askriftarslml
Ganglera er
39673.
í kvöld kl. 21.00 flytur Ævar Jó-
hannesson erindi: „Er til jurtalyf
gegn krabbameini?", í húsi fé-
lagsins, Ingólfsstræti 22. Á
morgun, laugardag, er opið hús
frá kl. 15.00 til kl. 17.00 með
stuttri fræðslu og umræðum kl.
15.30. Á fimmtudögum kl. 20.30
er hugleiöing og fræðsla um
hugrækt fyrir byrjendur. Allir eru
velkomnir og aðgangur ókeypis.
KFUK
KFUM
Suðurhóladeildin
20-40 ára
Samvera fyrir fólk á aldrinum
20-40 ára í kvöld kl. 20.30 í
Suðurhólum 35. Gunnar J. Gunn-
arsson flytur inngangsspjall að
kvikmyndinni „Er þetta ekki mitt
líf?" Eftir sýninguna verða um-
ræður. Ungt fólk á öllum aldri
er velkomið.
H ÚTIVIST
-ÁFIHHI1 • REYKJAVÍK - SÍMIAÍMSVARI H60f
Aðventuferð Útivistar
Athygli skal vakin á því að Úti-
vist nýtir allt gistirými í skálum
félagsins í Básum um helgina
vegna aöventuferðarfélagsins.
Sjáumstl
Útivist.