Morgunblaðið - 17.02.1991, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ MEISININGARSTRAUMAR SUNNUDAGUR 17. FEBRÚAR 1991
C 15
MBivski leikarinn Daniel
Day-Lewis mun leika í tveim-
ur nokkuð merkilegum mynd-
um í Bandaríkjunum á næst-
unni. Önnur þeirra heitir „The
Last of the Mohicans" eða
Síðasti Móíkaninn og er leik-
stýrt af Michael Mann. Hin
heitir „Age of Innocence"
og er leikstýrt af Martin
Scorsese.
MSömuleiðis er Danny De
Vito nú skráður í tvær mynd-
ir. Önnur heitir „Hoffa“ og
er gerð eftir handriti David
Mamets en De Vito leikstýrir
sjálfur. Hinni er leikstýrt af
Marshall Herkovitz og heitir
hún „Jack the Bear“.
MMan einhver eftir frábær-
lega ljúfsárri franskri mynd
sem heitir „Le grand chem-
in“ og var sýnd á franskri
viku í Regnboganum fyrir eins
og þremur árum? Disney-
félagið ætlar að endurgera
hana á bandaríska vísu með
Don Johnson og Melanie
Griffith í aðalhlutverkum en
myndin flallar um dreng sem
sendur er í sveitina þar sem
hann upplifir margt nýstár-
legt. Hún verður í flokki
mynda eins og „Down and
Out in Beverly Hills“, Þrír
menn og ein karfa, „Three
Fugitives“ og „Cousins“,
sem allar voru gerðar eftir
góðum frönskum myndum.
HGary Oldman mun leika
velska skáldið Dylan Thomas
í nýiri mynd sem heitir „Dyl-
an“. Eiginkona Oldmans,
Uma Thurman, leikur eigin-
konu skáldsins en leikstjóri
verður David Drury sem
gerði pólitíska samsærisþril-
lerinn „Defence of the Re-
alm“.
Bogarde á tali við leikstjórann Tavemier.
Litlu morðin
Franski leiksijórinn
Bertrand Tavemier
(„The Clockmaker“, „’Ro-
und Midnight") hefur gert
enn eina mynd á ensku og
í leiðinni fengið breska leik-
arann Dirk Bogarde til að
snúa aftur til kvikmyndanna
eftir 13 ára fjarveru.
Myndin sem um ræðir
heitir „Daddy Nostalgia" en
í henni leikur Bogarde kaup-
sýslumann á eftirlaunum
sem býr ásamt konu sinni í
S-Frakklandi. Dóttir þeirra
snýi’ aftur heim eftir að
hann gengur undir hjartaað-
gerð og á þeim vikum sem
hún eyðir með föður sínum
tekst með þeim vinátta sem
aldrei fyir náði að kvikna
milli þein-a.
Annars leggur Tavemier
síst áherslu á söguþi-áð í
myndunum sínum. ífyrir
hann em persónur og til-
finningar það sem mestu
máli skiptir. „Mynd eins og
„Daddy Nostalgia" er eins
og könnunarleiðangur,"
segir leikstjórínn. „Það er
ekki allt ákveðið fyrirfram
eins og útsýnisferð. Það
þai-f þó ekki að þýða að
engin saga sé fyiir hendi
eða dramatísk þróun en hún
er öll inní persónunum; þró-
un þeirra er drifkraftur
myndarinnar.”
Og áfram heldur Tavemi-
er. „Myndin er byggð á litl-
um atbuiðum í lífinu, at-
buiðum þegai- fólk hittir
hvert annað, særir hvert
annað eða andstæðingar
nálgast hvem annan. Þessi
andartök virðast smávægi-
leg en þau geta verið hræði-
lega mikilvæg. Eins og þeg-
ar pabbinn segir „farðu að
sofa“ þegar litla dóttir hans
ætlar að færa honum mynd
sem hún hefur gert Það
viiðist ekki merkilegt en er
hræðileg höfnun fyrir hana;
eins og morð. Myndin er
full af andaitökum eins og
þessum, litlum moiðum sem
við — ekki aðeins persónum-
ar — drýgjum sífellt í lífinu.“
KAFKAí PRAG
Breski leikar inn Jeremy
Irons leikur Pranz
Kafka í nýrri mynd Steven
Soderberghs, sem leik-
stjórinn hefur verið að
vinna að í Prag undanfarna
mánuði. Hún heitir einfald-
lega Kafka og flokkast
undir þriller þar sem rithöf-
undurinn frægi tekur að
upplifa martraðirnar í
verkum sínum. Síðasta
mynd ■ Soderberghs var
Kynlíf, lygar og myndbönd.
Með önnur hlutverk í
Kafka fara Theresa Russ-
ell, Joel Grey, Armin Muell-
er-Stahl frá Þýskalandi og
sjálfur Alec Guinness, sem
leikur yfirmann söguhetj-
unnar. Myndin er
svart/hvít. „Hún gerist í
Prag árið 1919,“ segir Sod-
erbergh, „og sagan býr
Jeremy Irons, hér í hlut-
verki Claus von Bulows í nýrri
mynd, leikur Kafka í mynd
Soderberghs.
yfir sterkum expressjón-
ískum þáttum svo öllum
þótti sjálfsagt að hún yrði
tekin í svart/hvítu. Það
skapar ákveðið andrúms-
loft án þess að þurfi að
grípa til sérstakra áhrifa
og lýsinga.“
Soderbergh segir að hér
sé ekki um ævisögulega
mynd að ræða. „Það era
hlutir í myndinni sem líkj-
ast því sem var í raunveru-
leikanum. Hann notaði
sjálfan sig sem söguhetju
en skáldaði mjög í kringum
það.
Myndin byggist miklu
frekar á þeirri afstöðu sem
hann tók til sjálfs síns í
skáldskap sínum og
draumum. Það er mikið bil
á milli þess og raunveru-
leikans.“
35.000 á Aleinan heima
Fyrsta metsölumjmd árs
ins hér á landi er kom
in fi-am en það er bandaríska
fjölskyldumyndin Aleinn
heima. Aðsókn á hana er
komin upp í 35.000 manns á
um sex vikum samkvæmt
upplýsingum frá Bíóhöll-
Aleinn heima;
fóru allir í bíó?
inni/Bíóborginni, þar sem
myndin er sýnd.
„Hún á helling eftir,“ segir
Ámi Samúelsson .kvikmynda-
húsaeigandi og spáir að hún
eigi eftir að fara uppí a.m.k.
45.000 manns. Hann sagði
að krakkar sæju myndina oft-
ar en einu sinni en það sé ein
skýringin á velgengni hennar
og önnur sú að Aleinn heima
er fyrst og fremst mynd sem
gerð er fyrir alla fjölskylduna
og þannig nái hún mun víð-
ari áhorfendahópi en hasar-
og fullorðinsrnyndir. Sagði
Ámi að vestra væri myndinni
spáð jafnvel meiri aðsókn en
„Batrnan", sem tók inn 250
milljónir í bíómiðasölu.
Næstu myndir í Bíóhöll-
inni/Bíóboiginni em „Memp-
his Belle", flughetjumynd úr
seinna stríði, „Pacific Heigh-
ts“, þriller eftir John Schlesin-
’ ger, „Arachnophobia”,
kóngulóarhryllir með Jeff
Daniels, „Misery" eftir Rob
Reiner, „Jacob’s Ladder“ eftir
Adrian Lyne, „White Hunter,
Black Heart“ með Clint East-
wood og „Predator 2“ og í
apríl/maí má búast við mynd-
unum „Green Card“ með
Gerard Depardieu, „Bonfire
of the Vanities” eftir Brian
De Palma, „The Sheltering
Sky“ eftir Bemardo Bertoluc-
ci, „Miller’s Crossing” eftir
þá Joel og Ethan Coen og
loks „Desperate Hours“ eftir
Michael Cimino.
KVIKMYNDII^i
Er vestrinn aó lifna
Úlfadansar
eftir Arnold
Indriðason
Fréttir undanfarinna ára
af dauða vestrans hafa
mjög verið ýktar ef marka
má viðtökur þær sem nýj-
asti vestrinn frá Hollywood,
Úlfadans-
ar („Dan-
ces With
Wolves")
eftir Kevin
Costner,
hafa feng-
ið. Þessi
þriggja
tíma langa
mynd um hermann úr amer-
íska borgarastríðinu sem
tekur að lifa með Sioux-
indíánum í óbyggðum er nú
búin að taka inn um hundr-
að milljón dollara í miðasöl-
unni og hefur verið útnefnd
til 12 Oskarsverðlauna.
Velgengi Úlfadansanna
er í og með enn ein sönnun
þess hve Kevin Costner virð-
ist vel liðinn í Bandaríkjun-
um. Hann er hin sanna og
hjartahreina bandaríska
hetja í ætt við Gary Cooper,
í senn drengjalegur og karl-
mannlegur. Hann leitar ekki
uppi formúlukennt metsölu-
efni heldur fer eigin leiðir
og það er vafamál hvort
nokkur annar hefði fengið
Ijárhagslegan stuðning eða
haft yfirleitt áhuga á að
gera Úlfadansa. Þetta er
eftir allt fyrsta myndin sem
hann leikstýrir, indíánar
fara með mörg helstu hlut-
verkin og tala sitt eigið
tungumál, hún er þrír tímar
að lengd og sögulegur vestri
í þokkabót. Ekkert af þessu
þykir sérlega aðlaðandi í
Hollywood en Costner hafði
það af og nýtur nú sigur-
launanna.
Úlfadansar er gerð eftir
samnefndri skáldsögu Mic-
hael Blakes, sem skrifar
reyndar kvikmyndahandri-
tið sjálfur. Hún er nýjasti
hlekkurinn í amerísku
vestrahefðinni sem hófst
með uppgangi Hollywood
um aldamótin en margir
hugðu útdauða í dag. Fyrsti
vestrinn var „The Great
Train Robbery" gerður árið
1903. Vestrarnir fyrir
seinna stríð voru einfaldir
að gerð eins og rifjað var
upp í bresku blaði nýlega;
góðir gæjar og vondir voru
skýrt afmarkaðir. Á sjötta
áratugnum varð sálfræðin
öllu flóknari eins og í John
Wayne-vestrunum „The
Sarchers” og „Red River“;

á áratugnum næsta komu
fram ýmist grínútgáfur af
vestrum („Cat Ballou") eða
þeir urðu sífellt atvinnu-
mannslegri („The Magnific-
ent Seven“) og hinir ofbeld-
isfullu, kaldhæðnu spagett-
ívestrar urðu til. Clint East-
wood tók sömuleiðis við af
Wayne. Á áttunda áratugn-
um var goðum steypt af
stalli í vestrum eins og
„Doc“ og „Little Big Man“.
Níundi áratugurinn næstum
gekk af vestranum dauðum
með „Heaven’s Gate“ Mic-
haels Ciminos en Eastwood
kleif aftur í hnakkinn í „Pale
Rider“ og á eftir fylgdi
„Silverado" og svo „Young
Guns“ I og II.
Hver kynslóð kemur fram
með sína eigin gerð af vestr-
Vestramir; John Wayne,
Clint Eastwood og Kevin Gostn-
er í nýjustu mynd sinni, Úlfa-
dansar.
anum og Úlfadansar gæti
gefið tóninn fyrir tíunda
áratuginn þegar umhverfis-
vernd ber hæst og sam-
skipti mannsins við náttúr-
una. Og raunsæið ræður
útlitinu. „Það sem ég hef
reynt að gera,“ segir Costn-
er, „er að setja indíánana í
umhverfi sem líkist eins og
hægj; er raunveruleikanum,
setja þá í bestu búninga sem
hægt var með aðstoð sér-
fræðinga í tímabilinu,
leggja þeim orð í munn sem
gera þá að raunverulegum
manneskjum og setja þá í
kringumstæður sem allir
geta fundið sjálfa sig í. Eða
með öðrum orðum, gert allt
til uppfylla skyldur þær sem
kvikmyndágerðarmaður
hefur þegar hann stígur inní
annan heim; að gera hann
trúverðugan."
Úlfadansar verður frum-
sýnd í Regnboganum um
þessa helgi.
IBÍÓ
Aðsóknin á íslensku bíó-
myndina Ryð í Regn
boganum nálgast nú tíu
þúsund manns samkvæmt
upplýsingum frá leikstjór-
anum, Lárusi Ými Óskai's-
syni. Myndin hefur verið
sýnd á Akureyri og mun
nú vera komin til Siglu-
Ijaidar.
Lárus Ýmir sagði í
stuttu spjalli að myndin
malaði jafnt og þétt í
Reykjavík. Hann bætti því
við að tíðin hefði ekki verið
sérlega hagstæð tíl bíó-
ferða með náttúruhamfarir
eins og eldgos, jarðskjálfta
og fellibylji hvað á fætur
öðru, sérstaklega ekki fyrir
drama eins og Ryð. Fólk
færi frekar á léttmeti eins
og Aleinan heima.
Ryð er geið eftir leikriti
Ólafs Hauks Símonarson-
ar, Bílaverkstæði Badda,
en með aðalhlutverkin í
myndinni fara Bessi Bjam-
ason, Egill Ólafsson og
Sigurður Siguijónsson.