Morgunblaðið - 07.08.1991, Síða 41

MORGUNBLAÐIÐ MÍÐVlKUDÁGÚR 7. AgCST 15)91

Ragnar Skagfjörð
Jónsson - Minning
Fæddur 22. apríl 1930
Dáinn 14. júlí 1991
711 moldar oss vígði hið mikla vald
hvert mannslíf sem jörðin elur.
Sem hafsjór, er n's með fald við fald.
Þau falla, en guð þau telur.
Heiðloftið sjálft er huliðs tjald
sem hæðanna dýrð oss felur.
En ástin er björt sem barnsins trú
hún blikar í ljóssins geimi
og fjarlægð og nálægð fyrr og nú
oss finnst þar í eining streymi.
frá heli til lífs hún byggir brú
og bindur oss öðrum heimi.
(Einar Benediktsson)
Mig langar til að minnast með
nokkrum orðum systursonar míns
Ragnars Jónssonar er lést skyndi-
lega hinn 14. júlí sl.
Ragnar Skagfjörð, eins og hann
hét fullu nafni, fæddist að Arat-
ungu í Steingrímsfirði, 30 apríl
1930, sonur hjónanna Helgu Tóm-
asdóttur og Jóns Sæmundssonar
sem þá höfðu nýlega byijað þar
búskap. Það kom snemma í ljós
að Ragnar var góðum gáfum
gæddur. Að eðlisfari var hann
frekar dulur í skapi, en athugull
og gat verið fastur fyrir ef svo bar
undir. Ragnar ákvað að ganga
menntaveginn, útskrifaðist stúd-
ent frá Menntaskólanum í Reykja-
vík 1952. Sama ár hélt hann til
Þýskalands og hóf nám í verk-
fræði við háskóla í Karlsruhe.
Frá því að hann lauk því námi
hefir hann starfað sem verkfæð-
ingur í Þýskalandi. Á námsárum
sínum kynntist Ragnar yndislegri
þýskri stúlku, Christu Edelmann,
og gengu þau í hjónaband. Christa
lést á besta aldri í apríllok 1984
eftir harða baráttu við erfiðan
sjúkdóm. Þeim Christu og Ragnari
fæddist dóttir 16. febrúar 1973.
Katrín Helga Helena heitir hún.
Katrín var aðeins 11 ára gömul
þegar móðir hennar lést. Nú, að-
eins 7 árum síðar hefir dauðinn
kvatt dyra í annað sinn. Nú er það
ástríkur faðir sem hún fylgir til
grafar. Ég bið góðan guð að
styrkja hana í hennar miklu sorg.
Ragnar kom til landsins 29. júní
sl. og ætlaði eins og stundum áður,
að eyða sumarfríinu hér heima og
ferðast um landið ásamt ferðafé-
laga sínum. Áður en þau lögðu upp
í þá örlagaríku ferð, gáfu þau sér
tíma til þess að koma og sitja hjá
mér eina morgunstund. Það var
fastmælum bundið, að hringja til
mín um leið og komið yrði til baka.
of langt yrði að telja. Hún kom
oft, afi og amma voru hjá okkur
árum saman, og umhyggja hennar
fyrir þeim var óendanleg. Þá eru
ótalin öll jólin, sem hún dvaldi hjá
okkur, á heimili foreldra minna, frá
því 'að ég man fyrst eftir mér.
Seinna, eftir að faðir minn dó, komu
þær ævinlega báðar, systurnar,
austur að Stóru-Mörk til okkar
Mennirnir ákvarða en guð ræður.
Ekki óraði mig fyrir því að þetta
yrði okkar síðast fundur, en svo
fór nú samt. í gær, 6. ágúst, voru
jarðneskar leyfar Ragnars Jóns-
sonar lagaðar til hinstu hvílu í ís-
lenskri mold.
Af eilífðar ljósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf sem svo stutt og stopult er
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en augað sér
mót öllum oss faðminn bðeiðir.
(Einar Benediktsson)
Guð blessi minningu Ragnars
frænda míns, og leiði hann á þeim
vegum, sem honum er ætlað að
ganga.
Margrét Tómasdóttir
Vinur minn og skólabróðir
Ragnar Skagfjörð Jónsson verk-
fræðingur í Mainz er látinn.
Kynni okkar hófust, er við
stunduðum nám á Laugarvatni í
landsprófsdeild og menntaskóla-
deild, sem þá var nýstofnuð. Síðan
tóku við menntaskólaár í Reykja-
vík. Þá tengdumst við þeim vin-
áttuböndum, sem entust alla tíð
síðan, þótt leiðir skildu, er hann
sigldi til verkfræðináms í Þýska-
landi og ílentist þar við störf, en
ég gerðist bóndi á Kjalarnesi.
Tímaskynið hverfur, stundin er
hin sama, þegar setið var að spjalli
í kjallaranum í Mörkinni, litlu her-
bergjunum, oft þéttsetnum á síð-
kvöldum, í Grundinni á Laugar-
vatni, eða í litla kvistherberginu
hans Ragnars í Stórholtinu, þar
sem hann bjó öll sín námsár í
Reykjavík og bast tryggðarbönd-
um við fólkið þar.
Söm er stundin, er ég heimsótti
þau Ragnar og Christu og Katrínu
dóttur þeirra, á heimili þeirra við
An der Krimm í Mainz og naut
gestrisni þeirra og vináttu, eins og
best verður kosið. Þar lét Christa
ekki sitt eftir liggja, en barðist þá
hetjulega við illvígan sjúkdóm, sem
hafði síðar yfirhöndina.
Og söm hefði stundin orðið, eins
og oft áður, hefði Ragnar ásamt
Gittu vinkonu sinni síðari árin, náð
að koma í heimsókn í Brautarholt
í ferð sinni til íslands nú.
Hann var eins og áður, glaður
í bragði, er hann hringdi til mín,
nýkominn að utan, ætlaði norður
á æskustöðvarnar, en koma síðan
í heimsókn.
Stundirnar verða ekki fleiri, en
hjónanna, til að halda jólin hátíðleg
með stóra barnahópnum okkar. Þó
kom að því, að Ella frænka treysti
sér ekki til að koma austur á jólun-
um. Það voru tómleg jól. Þá fundum
við, hve stór hennar hlutur hafði
verið í jólahaldinu, hve mikið hún
hafði gert, til að létta undir með
okkur, á sinn hljóðláta hátt. Já,
jólin og svo margt annað breyttist,
og við söknuðum hennar oft.
Þessi minningarorð áttu að lýsa
þakklæti, — ekki vegna þess að ég
haldi, að Ellu frænku hefði verið
þægð í því. Hún ætlaðist ekki til
þakklætis. En það er svo margt að
þakka.
Eins og áður var getið, átti hún
heimili á Grund, síðustu árin. Mig
langar til að þakka starfsfólki þar
fýrir elskulegt viðmót og umhyggju
til hinstu stundar.
Ég fékk að sitja við rúmið henn-
ar og halda í höndina hennar, þeg-
ar hún kvaddi þennan heim. Andlát
hennar var eins og líf hennar hafði
verið, hæglátt og fallegt. Við kveðj-
um með trega, en með vissu um
betri heim eftir þennan.
Systkini hennar, María og Ingólf-
ur, kveðja og þakka, einnig systk-
inabörn og þeirra afkomendur. Við
munum varðveita minningu hennar.
Rósa Aðalsteinsdóttir
ég minnist skólabróður og vinar
með söknuði og þakklæti.
Gittu og Katrínu sendi ég
samúðarkveðjur.
Jón Ólafsson
Sú harmafregn barst okkur að
kvöldi sunnudagsins 14. júlí sl. að
vinur okkar, Ragnar Skagfjörð
Jónsson, hefði orðið bráðkvaddur
norður í Skagafirði þá um daginn.
Ragnar fæddist 22. apríl 1930
að Aratungu í Hrófbergshreppi,
Strandasýslu og var hann því á
62. aldursári þegar hann lést. For-
eldrar Ragnars voru þau Jón Sæ-
mundsson frá Víðvöllum í Hróf-
bergshreppi, verslunarmaður á
Hólmavík og síðar skrifstofumaður
hjá Ofnasmiðjunni í Reykjavík og
kona hans Helga Tómasdóttir,
ættuð frá Miðgrund í Skagafirði,
en þau eru bæði látin fyrir nokkr-
um árum.
Ragnar ólst upp í Hrófbergs-
hreppi og á Hólmavík og stundaði
þar margskonar verkamannavinnu
og sjómennsku ásamt skyldunámi
þar til hann ásamt undirrituðum
hóf nám í Héraðsskólanum á Laug-
arvatni haustið 1947. Forsjónin
hagaði því svo að við urðunl sam-
ferða í námi, fyrst á Laugarvatni
og síðar í Menntaskólanum í
Reykjavík og að lokum í Tæknihá-
skólanum í Karlsruhe í Vestur-
Þýskalandi. Ragnar lauk stúdents-
prófi frá MR 1953 og hélt þá þeg-
ar til náms í Karlsruhe þar sem
hann lauk verkfræðiprófi 1961
með ágætum vitnisburði.
Á stúdentsárunum í Karlsruhe
kynntist Ragnar Christu Edelmann
sem síðar varð eiginkona hans og
lífsförunautur þar til hún lést eftir
langvarandi og þungbæran sjúk-
dóm 1984. Þau Ragnar og Christa
eignuðust eina dóttur, Helgu He-
lenu Katrínu, árið 1973, sem nú
stundar menntaskólanám í Þýska-
landi. Þrátt fyrir að Katrín hafi
alla tíð átt heima í Þýskalandi og
aðeins komið til Islands í stuttar
sumarleyfisferðir með_ foreldrum
sínum er hún mikill íslendingur.
Hún ber hlýjan hug til annnars
föðurlands síns íslands og mun
vafalítið viðhalda góðu sambandi
við það og kunningja sína hér.
Við sem að þessum línum stönd-
um og fjöldi íslenskra stúdenta í
Karlsruhe, en þeir voru á bilinu
10-20 í allmörg ár á 6. áratugnum,
eigum margar og góðar minningar
frá heimsóknum okkar á heimili
Ragnars og tengdaforeldra hans í
Karlsruhe á þessum árum.' En
þessar heimsóknir, sumra okkar
a.m.k., voru bæði tíðar og ánægju-
legar og hjálpuðu okkur til að
skynja og skilja Þjóðveija og þýska
siði og venjur sem voru okkur ís-
lendingum býsna framandi í fyrstu.
Sérstaklega eru minnisstæðar líf-
legar umræður tengdafjölskyl-
dunnar um frammistöðu og stefnu
helstu stjórnmálamanna, þeirra
Adenauers kanslara, prof. Erhards
efnahagsráðherra og frumkvöðuls
þýska efnahagsundursins, __ Willy
Brandt ofl. Þetta gaf okkur íslend-
ingum aukna og betri innsýn í það
sem var að gerast í Þýskalandi á
þessum tíma.
Að loknu verkfræðiprófi starfaði
Ragnar hjá ýmsum stórfyrirtækj-
um víðsvegar um Þýskaland m.a.
Unilever. Síðustu árin var Ragnar
starfsmaður Háskólans í Mainz.
Heilsuleysi hijáði Ragnar síð-
ustu árin, en þá naut hann stuðn-
ings og styrks góðrar vinkonu,
Gittu Niessen, sem átti vafalaust
verulegan þátt í því að honum tókst
að yfirbuga sjúkdóminn og leit
orðið björtum augum til framtíðar-
innar með dóttur sinni og góðum
vini. En það átti ekki fyrir honum
að liggja að njóta rólegs ævikvölds
með ástvinum, sem hann hlakkaði
þó til af heilum hug og var reynd-
ar farinn að gera áætlanir um
lengri dvalir heima á Fróni en tök
hafði verið á fram að þessu. Kallið
kom mjög snöggt og öllum að óvör-
um í sumarfríi þeirra Gittu norður
í Skagafirði, á æskuslóðum móður
Ragnars í því héraði sem síðara-
nafn hans er dregið af og sem
hann bar sérstakan hlýhug til.
Við hjónin flytjum Katrínu og
Gittu okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og biðjum guð að blessa
þær og minningu Ragnars.
Marta og Svavar
VIPforVÍP •VIPforVIP •VíPforVIP «VIPforVIP»VIPfoBV»P •vir,
Q.
>
cc
o
&
>
0.
o
cL
>
OL
o
k
5
<
5
o
k
5
<
o
k
mm
<
5
o
k
i
<
5
o
k
5
<
o
k
5
5
k
mm
■u
<
c
»
KRAFTMIKIL OG
ODÝR DÆLA TIL
HEIMILISNOTA.
Með þessum handhægu háþrýstidælum eru fáanlegir
ýmsir fýlgihlutir. Leitið nánari upplýsinga.
Skeifan 3h-Sími 812670
oilA* dHAa0JdlA* dlAHOJd!IA* dlAaoddlA* dlAuo=dlA*dlAao^dlA®