Morgunblaðið - 07.09.1991, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 1991
33
við stærri bátar, síldveiðiskip og
togarar. Á sjónum þótti hann léttur
og skemmtilegur félagi sem yngri
skipsfélagar dáðust gjarna að.
Minnist ég sérstaklega tveggja
kunningja minna sem sögðu mér
margar sögur af kynnum sínum af
Steina er þeir hófu á unga aldri að
stunda sjómennsku á sömu skipum
og hann. Engan heyrði ég leggja
ilit orð til hans en menn sögðu
gjarna af honum léttar sögur, sem
tengdust áræði og æðruleysi.
Enda þótt lífsbarátta sjómanns-
ins með stóra fjölskyldu væri hörð
lét Steini amstur hversdagslífsins
ekki koma í veg fyrir að hann ætti
sín áhugamál og rækti þau. Um
árabil var hann gjaldkeri Sjómanna-
félags ísafjarðar. Vegna þeirra
starfa svo og sjómennskunnar var
hann seinna heiðraður á sjómanna-
daginn.
Hann las mikið og átti talsvert
af bókum. Þá var hann vel liðtækur
við skákborðið. Hafði hann á seinni
árum mikla ánægju af að tefla við
dóttursyni sína og þótti ekki ónýtt
er þeir sýndu góða frammistöðu við
taflborðið. En uppáhaldsíþrótt hans
var að spila brids og í þeirri íþrótt
var hann mjög liðtækur eins og
stigatala hans hjá Bridsfélagi ísa-
fjarðar ber vitni um. Við bridsborð-
ið áttum við hjónin marga ánægju-
stund með honum og seinna bætt-
ust börn okkar í þann hóp. Annars
var Steini nánast alæta á spil, sem
ekki er algengt með þá menn sem
leggja fyrir sig keppnisbrids. Á efri
árum urðu spilin honum endalaus
gleðigjafi og síðast spilaði ég við
hann í sumar. Var þá hugurinn enn
hinn sami, en bilun á sjón farin að
valda honum nokkrum erfíðleikum.
Hann hafði mjög gaman af söng
og dansaði gömlu dansana fram á
síðustu ár.
Dagana 12.-14. júlí í sumar var
haldið ættarmót niðja þeirra hjón-
anna Guðmundar Steinssonar og
Guðríðar Hannibalsdóttur frá Ytri-
Búðum í Bolungarvík, foreldra
Steina. Mættu þar um 100 afkom-
endur þessara kynsælu hjóna. Þeg-
ar ég fletti til báka í minningunni
frá ættarmótinu verða mér efstar
í huga tvær myndir af þeim bræðr-
unum Steina og Gumma. Á þeirri
fyrri sitja þeir bræður saman á stór-
um steini í fjörunni þar sem æsku-
heimili þeirra stóð í Bolungarvík.
Þeir eru að rífja upp æskuárin en
að baki þeim sitja dætur þeirra og
skýla þeim fyrir hafgolunní. I
fjarska sér til Grænuhlíðar, þar sem
sjómenn hafa löngum leitað vars. Á
hinni myndinni standa þeir bræður
hlið við hlið og virða fyrir sér líkan
af vélbátnum Agli, sem faðir þeirra
fórst á í nóvember 1923, en þá var
Gummi aðeins 10 ára gamall. En
tækninni má þakka að bandmynd
geymir ekki aðeins þessar myndir
heldur líka það sem þeim bræðrum
fór á milli við þessi tækifæri. Þar
gefur að heyra örlítið brot af lífsbar-
áttusögu íslensku þjóðarinnar, sem
ekki má gleymast ef þjóðin á að
halda áfram að vera til sem sjálf-
stæð eyja í þjóðahafinu.
Steini tengdapabbi var hár mað-
ur vexti en mjög grannvaxinn. Á
yngri árum var hann laglegur mað-
ur, en lífsbaráttan risti andlit hans
djúpum rúnum í áranna rás. Þegar
ég kvaddi hann á ísafírði fyrir rösk-
lega mánuði síðan duldist mér ekki
að þessi granni líkami væri að gefa
sig og nú væri komið að kveðju-
stund. Enn hélt hann sínu andlega
heilbrigði, hlustaði á útvarp, horfði
á sjónvarp og var vel heima í því
sem var að gerast, hvort sem það
var í næsta nágrenni eða úti í hinum
stóra heimi. Þannig kvaddi hann
þennan heim sl. sunnudagskvöld
eftir tæpa viku á sjúkahúsinu á
ísafirði. Honum verður fylgt til
grafar laugardaginn 7. september.
Áður en ég hóf að rita þessa
minningargrein vitjaði ég grafar
Hafþórs sonar míns. Þaðan kom ég
með þá vissu í huga, að hann hefði
tekið á móti afa sínum og muni
leiðbeina honum fyrstu skrefin í
nýjum heimi. Sú vissa mun gera
okkur öllum ættingjum og vinum
léttara að sigrast á sorginni sem
er fylgifískur ástvinamissis.
Blessuð sé minning Steins Guð-
mundssonar.
Haukur Harðarsson
Magnús Isleifsson,
Keflavík - Minning
Fæddur 9. september 1905
Dáinn 3. september 1991
Látinn er í Keflavík, eftir erfið
veikindi, afi minn Magnús ísleifs-
son. Eyjólfur Magnús Isleifsson hét
hann fullu nafni og var frá Nýja-
húsi í Vestmannaeyjum, hann var
ætíð kenndur við það og kallaður
Magnús í Nýjahúsi. Hann var sonur
hjónanna Isleifs Jónssonar og Þór-
unnar Magnúsdóttur. Magnús var
næstelstur fimm systkina, en þau
voru Jónína Guðrún, fædd 9.2.
1902, þá Magnús, fæddur 9.9.
^ 1905, Jóhann Pétur, fæddur 9.7.
1908, Steinunn Rósa, fædd 7.6.
1912, og Jón Ragnar, fæddur 16.9.
1913. Bræður sína báða missti hann
unga, er bátur þeirra fórst við Vest-
mannaeyjar. Systkini sín lifír Rósa,
búsett í Hafnarfirði. Eina hálfsystur
átti hann, Ágústu Þorkelsdóttur,
en hún er látin.
Magnús ólst upp hjá foreldrum
sínum í Nýjahúsi. Hann byijaði sjó-
mennsku um fermingu, á opnum
báti með Jakobi Tranberg. í Vest-
mannaeyjum var hann á fjölda báta,
18 ára fór hann sem sjómaður á
m.b. „Emmu“ til Eiríks Ásbjörns-
sonar. Hann var á mb. „Mínervu"
og mb. „Kap“ með Sigurði Bjarna-
syni. Einnig var hann á mb. „Val“,
mb. „Hörpu“, mb. „Elliðaey“, mb.
„Viggó“, mb. „Vini“ ogfleíri bátum.
Einna lengst var hann á mb. „Lag-
arfossi" með Olafi ísleifssyni. Stýri-
mannaréttindi fékk hann 1932 og
skipstjóraréttindi 1938.
Formennsku hafði hann á mb.
„Gústaf". Hann var einnig til fjölda
ára á síldveiðum fyrir Norðurlandi.
Á sjómannsferli sínum lenti hann í
ýmsu. Var á mb. „Snig“ þegar hann
lenti upp í Ragnheiðarfjöru og var
á mb. „Rap“ þegar hann sökk fyrir
Norðurlandi. Meðal þeirra manna
sem hann stundaði sjóinn með má
nefna Binna í Gröf og var þeim vel
til vina. í sjómannablaðinu Víkingi
er þess meðal annars getið að
Magnús hafí verið dugnaðarsjómað-
ur og eftirsóttur af öllum.
Eftirlifandi eiginkona Magnúsar
er Gróa Hjörleifsdóttir frá Raufar-
felli undir Eyjafjöllum, en þau giftu
sig 31. október 1936. Magnús var
sjomaður allt til þess er fjölskyldan
fluttist frá Vestmannaeyjum til
Keflavíkur, 20. júní 1946. Börn
þeirra hjóna eru fjögur, Johanna
Ragna, Hjörleifur, Soffí Þóra og
Magnús Ægir. Þijú elstu börnin eru
fædd í Vestmannaeyjum, en Magn-
ús Ægir í Keflavík. Öll eru þau
búsett í Keflavík. Fyrstu árin bjó
l'jölskyldan á Austurgötunni í Kefla-
vík, síðan nokkra mánuði á Sólvalla-
götunni áður en þau fluttu á Vall-
artún 4 en það hús byggði Magnús
með hjálp annarra fjölskyldumeð-
lima. Síðustu árin bjó hann að
Kirkjuveg 11, húsi aldraðra. Barna-
börn eru 12 og barnabarnabörn 11.
Eftir að Magnús flutti til Kefla-
víkur starfaði hann hjá Keflavík-
urbæ í nokkur ár. Síðan hóf hann
störf á Keflavíkurflugvelli ig vann
þar til 80 ára aldurs, hlaut hann
meðal annars viðurkenningu fyrir
störf sín þar.
Kynni mín af afa í Vallaríúninu,
einsog við systkinin kölluðum hann
ætíð voru mér einkar kær. Ég lifði
mig inn í frásagnir hans af sjó-
mennsku og öðru því er á daga
hans hafði drifið um ævina. Eg
minnist þess sérstaklega að hann
kallaði mig alltaf lagsmann þegar
ég sat og hlustaði á hann, tímunum
saman. Einnig þótti mér sérstak-
lega til þess koma að fara með
honum og yngri syni hans Magnúsi
Ægi á fótboltavöllinn í gamla daga.
Þar hvatti afi sína menn af svo
miklu kappi að ég hafði meiri
skemmtan af að fylgjast með hon-
um heldur en leiknum. Magnús var
sérlega duglegur til vinnu alla sína
tíð, meðan heilsa leyfði. Hann var
hagsýnn og með eindæmum vand-
virkur maður. Erfitt var að sætta
sig við og horfa uppá afa sinn, svo
líkamlega hraustan mann, sem
hafði lifað mikla breytingartíma,
tíma sem hann færði mér innsæi í
og ég verð honum ævinlega þakk-
látur fyrir, erfitt var að sætta sig
við að hann skyldi verða Alzheimer-
sjúkdómnum að bráð.
Ég sakna þess að hafa ekki get-
að átt fleiri stundir með afa í Vall-
artúninu. Er ég kveð hann nú í
hinsta sinn vil ég þakka honum þær
ánægjulegu stundir er við áttum
saman, stundir sem ég mun ætíð
varðveita meb sjálfum mér.
Minningin um góðan mann mun
lifa. Blessuð sé hún.
Birgir Þórarinsson
ValurRafn Úlfars-
son - Minning
Fæddur 17. febrúar 1974
Dáinn 27. ágúst 1991
Mig langar að skrifa svo margt
um elsku vin minn, Val Rafn, en
orðin standa í hálsi mér og tárin
hrynja niður á blaðið. Hann sem
gaf mér svo mikla hlýju og fölskva-
lausa vináttu.
Ég kveð kæran vin.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér
hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumúr hár
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
(H. Laxness.)
Aðstandendum votta ég mína
innilegustu hluttekningu.
Sylvía Marta Borgþórsdóttir
40. starfsár Þjóðdansafé-
lags Reykjavíkur að hefjast
ÞJÓÐDANSAFÉLAG Reykjavík-
ur heldur nú upp á 40 ára af-
mæli sitt með því að taka í notk-
un glæsilegt félagsheimili að
Álfabakka 14a í Mjódd.
Starfsemi félagsins verður með
hefðbundnum hætti og verða nám-
skeið í gömlu dönsunum fyrir full-
orðna á mánudagskvöldum og fyrir
börnin verða barnadansar, gömlu
dansarnir og þjóðdansar á mánu-
dögum og laugardögum. Börnin
taka stundum þátt í sýningum og
klæðast þá viðeigandl búningum.
Félagið býður starfsmannafélög-
um og öðrum hópum upp á sérstaka
tíma eftir nánara samkomulagi.
Námskeið í þjóðdönsum eru hjá
Þjóðdansafélagi Reykjavíkur og eru
kenndir íslenskir og erlendir dans-
ar. Algengt er að fólk haldi að ein-
göngu séu dansaðir íslenskir víki-
vakar á þjóðdansaæfingum en það
er mikill misskilningur. Þjóðdansa-
félagið kennir þjóðdansa frá mörg-
um löndum auk íslands og má t.d.
nefna dansa frá Norðurlöndum,
Rússlandi, Ítalíu, Grikklandi, Amer-
íku svo eitthvað sé nefnt.
Aðalkennari félagsins e’r Helga
Þórarinsdóttir, Kolfinna Sigurvins-
dóttir og Elín Svava Elíasdóttir, en
einnig hefur félagið fengið erlenda
gestakennara sem kennt hafa dansa
frá sínu heimalandi.
Það fyrirkomulag hefur verið á
námskeiðum félagsins að boðið er ^
upp á námskeið í gömlu dönsunum ^
fyrir byijendur þar sem grunnspor
eru kennd ítarlega, og einnig nám-
skeið fyrir þá sem lengra eru komn-
ir og vilja læra meira. Þessi nám-
skeið eru 12 tímar.
Á mánudögum er líka boðið upp
á opinn tíma fyrir þá sem vilja læra
meira en þar greiða menn fyrir
hvert kvöld og geta mætt þegar
þeim hentar. í þessum tíma er aug-
lýst hvaða dansar eru teknir hvert
kvöld og því er hægt að mæta og
læra sína óskadansa.
Á döfinni er að hafa sérstök tón-
listar- og danskvöld þar sem komið
verður saman og sungin þjóðlög,
en einnig er vonast til að hljóðfæra-
leikarar komi og spili með. Þetta
eiga að vera fijáls kvöld þar sem
þjóðlagatónlistin, söngur og dans
fær að njóta sín.
Til að kynna starfsemina verður
Þjóðdansafélagið með sýningu á
Steindórsplani í miðbæ Reykjavíkur
á móti Morgunblaðshúsinu kl. 14 á
laugardaginn 7. september.
Kennsla hefst mánudaginn 16.
september.
t
Ástkær móðir okkar og amma,
UNNUR ERLENDSDÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 10,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 11. septem-
ber kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erla Smári, Jakob Smári
og barnabörn.
Minningarathöfn um frænku okkar,
HELGU SIGURÐARDÓTTUR
fyrrverandi póstvarðstjóra,
Múlavegi 20,
Seyðisfirði,
fer fram frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 10. september
kl. 15.00.
Útförin fer fram
ber kl. 14.00.
frá Seyðisfjarðarkirkju fimmtudaginn 12. septem-
Frændfólk.
Þökkum samúð og vinarhug við andlát og útför
ÓLAFS MAGNÚSSONAR
bónda,
Sveinsstöðum,
Austur-Húnavatnssýslu.
Guð blessi ykkur öll.
Gyða Ólafsdóttir,
Magnús Ólafsson,
Ásrún G. Ólafsdóttir,
Þórdís Ólafsdóttir,
Jónsína Ólafsdóttir,
Eiríkur Ólafsson,
Grétar Vésteinsson,
Björg Þorgilsdóttir,
Gunnar Richardsson,
Oddur R. Vilhjálmsson,
Elfs Þór Sigurðsson,
Júlfana Jónsdóttir.
t
Öllum þeim, sem auðsýndu okkur samúð og vináttu vegna frá-
falls eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GÍSLA VILHJÁLMS GUNNARSSONAR
frá Tungu í Fáskrúðsfirði,
Víðivöllum 12, Selfossi,
sendum við þakkir og biðjum þeim Guðs blessunar.
Steinunn Sigurbjörg Úlfarsdóttir,
Úlfar Vilhjálmsson, Guðbjörg Dóra Sverrisdóttir,
Sigdór Vilhjálmsson, Guðbjörg Jóhannsdóttir,
Konráð Sigþór Vilhjálmsson, Margrét Guðmundsdóttir,
Ragnar Svanur Vilhjálmsson,
Gunnhildur Anna Vilhjálmsdóttir
og barnabörn.
ft—
4