Morgunblaðið - 10.09.1991, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. SEPTEMBER 1991
Þórunn Guðmunds
dóttír - Minning
Fædd 14. maí 1903
Dáin 3. september 1991
Hún Þórunn eða amma okkar er
nú farin frá okkur. Hún var jarðsett
í kyrrþey mánudaginn 9. september
að eigin ósk. Við trúum því að hverfa
úr þessu lífi hafi verið ákveðinn létt-
ur fyrir hana því hún sagðist vera
södd lífdaga um það bil sem hún
var að missa talið. Þá var hún búin
að missa annan fótinn svo hún gat
ekki lengur búið heima hjá foreld-
rum okkar.
Þórunn fæddist á Þorfinnsstöðum
í Önundarfirði. Foreldrar hennar
voru Guðmundur Asgeir Eiríksson
og Anna Brynjólfsdóttir. Hún lauk
kennaraprófí 1934 og kenndi víða
sem farkennari. Meðal annars
kenndi hún í Staðarsveit þar sem
hún kynntist foreldrum okkar. Þeg-
ar hún flutti til Reykjavíkur til að
geta verið hjá móður sinni, sem þá
yar í sjúkrahúsi, fékk hún leigt her-
bergi hjá foreldrum okkar. Það var
mikil gæfa fyrir okkur systkinin.
Smátt og smátt varð hún hluti af
;;íu.íj
fjöískyldunni og tók að sér ákveðna
þætti uppeldisins í góðri samvinnu
við foreldra okkar.
Þórunn var einstaklega hæfi-
leikarík kona og sérstaklega var hún
vel að sér í tungumálum. Hún hjálp-
aði okkur öllum með heimalærdóm-
inn og skipti þá engu máli á hvaða
skólastigi við vorum. Hún kunni
allt betur en við. Og það voru fleiri
sem nutu hjálpsemi hennar á þessu
sviði, s.s. systkinabörn hennar og
skólasystkini okkar. Síðast fyrir
tveimur árum þýddi hún heilu kafl-
ana úr sérhæfðri kennslubók á há-
skólastigi inn á segulband þrátt fyr-
ir erfiðleika við að tala. Fyrir mörg-
um árum bað eitt okkar hana um
að hjálpa sér með þýsku. Hún sagð-
ist aldrei hafa lært þýsku en hún
sagðist vera tilbúin til hjálpar eins
og hún var reyndar alltaf. Enda kom
RtiMFATA-l
LAGERINN
m SkeHan 13 Auðbnkku3 Óseyri m
t 108 Reykjavik 200Kópavogi tOOAkunyrl,
QtrÍSopí kpnp j
/
260m

ino#0
það í Ijós að hún kunni mikið fyrir
sér, þar sem hún þekkti öll tungu-
málin „í kringum “ þýskuna og
þurfti aldrei að fletta upp orði á
meðan maður sat við hlið hennar.
. Það er svo margs að minnast
þegar við hugsum til Þórunnar að
erfitt er að velja úr góðum minning-
um. Hún starfaði sem vökukona á
Kleppi alla tíð sem hún var hjá okk-
ur og átti þá frí á sunnudögum og
mánudögum. Brátt varð mánudagur
nokkurs konar auka „helgidagur"
hjá okkur því þá var amma heima
og stjanaði í kringum okkur. Hún
færðí okkur kaffi í rúmið, las fyrir
okkur, fór með okkur að skoða eitt-
hvað og eldaði síðan kótilettur um
kvöldið. Hún gerði aldrei kröfu á
aðra um neitt sér tii handa en var
næm á vanda annarra. Það var gott
að leita til hennar með alla hluti.
Böm okkar nutu hennar í ríkum
mæli og mætti hún þeim á þeim
aldri sem þau voru hverju sinni.
Hvort sem það var að skríða á gólf-
inu með þeim, í feluleik eða aðstoða
þau með heimavinnu.
Þórunn ferðaðist mikið, fyrst inn-
anlands og síðar í útlöndum. Hún
var vön að læra tungumál viðkom-
andi lands áður en hún fór af stað
— ef hún kunni það ekki fyrir. Hún
vildi kynnast landi og þjóð betur en
mállaus ferðamaður. Þegar hún kom
heim færði hún okkur alltaf eitthvað
og sagði okkur ferðasöguna. Enn
sjáum við fyrir okkur arabískar
byggingar í Andalúsíu eða Akra-
polis í Aþenu þó við höfum ekki
komið þangað.
íslensk málrækt var alltaf ofar-
lega í hennar huga. Stundum vorum
við fegin að útvarps- og sjónvarps-
fréttamenn heyrðu ekki það sem
hún hafði að segja um þá eftir að
þeir voru t.d. búnir að „breyta fólki“
(mannabreytingar á vinnustöðum)
og fara „sitt í hvora áttina". Hún
skrifaði greinar í dagblöð um ís-
lensku og þýddi bækur sem voru
gefnar út. Einn blaðamaður hjá
Morgunblaðinu, sem greinilega
hafði metnað fyrir íslensku, sagðist
alltaf hafa eina ákveðna grein henn-
ar á borðinu hjá sér til að minna
sig á ýmislegt í íslensku sem gæti
farið betur.
Að lokum viljum við þakka starfs-
fólki á Landakoti góða umönnun
Þórunnar. Þar leið henni vel.
Við þökkum samfylgdina sem við
munum búa að alla ævi.
Megi hún hvíla í friði.
Vilborg, Kári, Gísli og Elmar
-------*-+-*---
Þakkir frá
jafnaðar-
mönnum
Lettlands
JÓNI Baldvin Hannibalssyni
formanni Alþýðuflpkksins, Jafn-
aðarmannaflokks Islands, hefur
borist bréf frá formanni Jafnað-
armannaflokks Lettlands, Aleks-
andré Tormanis. Bréfið birtist
hér í lauslegri þýðingu:
„Jafnaðarmenn Lettlands færa
íslenskum jafnaðaiTnönnum, ríkis-
stjórn íslands og þjóðinni allri, hjart-
ans þakkir fyrir að hafa tekið frum-
kvæði í endurreisn stjórnmálalegrar
viðurkenningar Lettlands, Eistlands
og Litháens. Á síðustu dögum virð-
ist hin hraða þróun í átt til lýðræðis
og stjórnar samkvæmt lögum í Sov-
étríkjunum og Eystrasaltsríkjunum,
hafa komið sumum stærri ríkja Vest-
urlanda á óvart. Mótsögn þess er
afstaða ríkisstjórna og þjóða Norður-
landanna með ísland í fararbroddi.
Við viljum einnig þakka yður
mikla persónulega framlag í árarað-
ir til stuðnings kúguðum þjóðum
Austur- og Mið-Evrópu. Jafnaðar-
menn Eystrasaltsríkjanna hafa ekki
gleymt ræðu yðar á þingi alþjóða-
sambands jafnaðarmanna í Lima
árið 1986. Þar minntuð þér alþjóða-
sambönd jafnaðarmanna á atburði
og siðferðileg grundvallarsjónarmið,
sem ekki þótti fínt að nefna á þeim
tíma.“
(Frá skrifstofu Alþýðuflokksins)