Morgunblaðið - 10.09.1991, Síða 46

46

Minning:
Sturla Sigfússon
Fæddur 20. júní 1958
Dáinn 80. ágúst 1991
Þegar maður hefur horft í augu
manns sem heyr raunverulega og
hlífðarlausa baráttu við dauðann
og séð þar speglast vonina, viljann
og kjarkinn, verður lotningin yfir-
sterkari orðunum. Því þegir maður
þegar þessi augu tæmast af lífinu,
lýtur höfði og spyr engra spurninga
um tilgang eða tilgangsleysi. Allt
virðist marklaust. Orð óþörf. En
einhvers staðar inni í þeirri kyrrð
sem er dauðanum fylgjandi og í því
tómi sem hann færir þeim sem
hljóta að lifa áfram er einhver sem
hvíslar að fátt sé fegurra en lífið
sjálft, fátt sterkara en sameiningin,
fátt eilífara en vináttan, fátt sann-
ara en æðruleysið, fátt, nema ástin.
Og án þess að vita hver hvíslar trú-
ir maður að sá hvíli í friði sem átt
hefur allt þetta og notið þess. Ekk-
ert finnur maður meira ríkidæmið.
Allt þetta var Sturlu. Allt þetta er
Önnu Soffíu. Og verður arfur barn-
anna þeirra. Engar gjafír eru betri
í sorginni. Og engar heldur í lífínu
framundan.
Dísa
Ungur maður í blóma lífsins er
hrifinn brott frá ástvinum sínum,
eiginkonu og þrem ungum börnum:
Þau eru: Guðmundur Gísli, 13 ára,
Sigfús, 7 ára, og Valborg, 3ja ára.
Langri baráttu er lokið og siáttu-
maðurinn hafði betur þótt allt væri
reynt til að verða ekki á vegi hans,
svo sárt og kvalafullt getur lífið
orðið.
28. maí 1983 gengu þau í hjóna-
band Anna Soffía Guðmundsdóttir,
hjúkrunarfræðingur, fædd 14. des-
ember 1960, og Sturla Sigfússon,
vélstjóri. Lífíð blasti við þeim og
þau væntu sér mikils af komandi
framtíð. Þau voru miklir höfðingjar
heim að sækja. Notalegt var að sitja
í litlu stofunni og spjalla.
Sturla hafði stórt hjarta, hann
var glaðlyndur og ætíð tilbúinn að
rétta hjálparhönd og miðla þeim er
voru í návist hans. Sem lítill dreng-
ur var hann hrókur alls fagnaðar,
hvar sem hann fór. Sást hann þá
oft ekki fyrir og var það ekki ósjald-
an að þessi fjörkálfur brákaði litlu
beinin sín.
Foreldrar hans voru Sigfús
Tryggvason, fæddur 28. maí 1923,
dáinn 14. janúar 1991 úr krabba-
meini, hann var sjómaður, fæddur
á Þórshöfn á Langanesi, og kona
hans Guðlaug Hraunfjörð Péturs-
dóttir, fædd 20. apríl 1930.
Sturla ólst upp á meðal 5 systk-
ina sinna í Kópavogi. Þar í nátt-
úrufegurðinni ríkti frjálsræði í
starfí og leikjum barnanna. Það er

SIEMENS uppþvottavélar eru velvirkar,
hljóðlátar og sparneytnar.
Breidd: 45 og 60 sm.
SMfTH & NORLAND
NÓATÚNI4 - SlMI 28300
Erum
flutt í
Armúla
38
Sími
677644
Barna & fjölskyldu
Ijósmyndir
margs að minnast frá umliðnum
árum. Upp í hugann Ieita ótal gleði-
stundir er Sturla var snúninga-
drengur í sveitinni okkar, hann var
alla tíð lipur og léttur á sér og tilbú-
inn í hvað sem var. Mest heillaðist
hann þó af blessaðri sauðkindinni
og litlu lömbunum, þeim gaf hann
öllum nöfn og þekkti þau svo í hag-
anum, ef þau urðu á vegi hans.
Léttfættur var hann í smala-
mennskunum er hlaupið var um
brekkur og gjl í fjallinu. Sturla var
mikil félagsvera, hann var í íþrótta-
félaginu Breiðabliki í Kópavogi.
Hvar sem hann var eignaðist hann
vini sem héldu tryggð við hann til
hinsta dags. Hann lifði lífinu lif-
andi, þrátt fyrir sjúkdóminn ferðað-
ist hann um landið og lét ekki fjötra
sig, heldur kom því í kring sem
hann ætlaði sér.
Það var honum mikil styrkur í
þeirri hörðu baráttu sem hann
þurfti að heyja að Anna Soffía kona
hans stóð eins og klettur við hlið
hans og hjúkraði honum og annað-
ist til hinstu stundar. Síðustu þijú
árin voru erfíð barátta upp á líf og
dauða við illkynja sjúkdóm. Sturla
barðist sem hetja fyrir heilsu sinni
og gekkst undir erfiðar læknisað-
gerðir hvað eftir annað.
Þegar Sturla var Iagður inn á
Landspítalann var þar nýopnuð
krabbameinsdeild. Sturla sá brátt
hve mikil þörf var á því fyrir sjúkl-
ingana að geta rætt um sjúkdóminn
til þess að geta staðist allar þær
þrengingar sem hver og einn átti í
vændum. Hann tók það því á sínar
herðar að ræða málin við sjúkling-
ana, hughreysta þá og gleðja. Hann
talaði í þá kjarl og vék öllu von-
leysi á brott. Hann var því virtur
og elskaður á deildinni, bæði af
sjúklingum og starfsfólki. Sturla
og faðir hans voru herbergisfélagar
síðustu mánuðina sem Sigfús lifði
og töldu kjark hvor í annan.
Sturla trúði alla tíð á hið góða,
að hann fengi að annast konu og
börn í framtíðinni.
Þegar ungur maður í blóma lífs-
ins er hrifinn brott frá ástvinum
sínum fínnst þeim sem eftir lifa
erfítt að skilja hverfulleika lífsins.
Söknuður og tómleiki sest að en
endurminningarnar eru bjartar og
fagrar.
„Hver liðin stund er lögð i sjóð,
jafnt létt sem óblíð kjör.
Lát auðlegð þá ei hefta hug,
né hindra þína fór.
Um hitt skal spurt - og um það eitt,
hvað ysta sjóndeild fól,
því óska vorra endimark
er austan við morgunsól."
(Om Amar.)
Við hjónin vottum eiginkonu,
bömum, móður hans og öðru vensl-
afólki innilega samúð. Friður Guðs
veri með þeim.
Huida Pétursdóttir
frá Útkoti.
Hvernig líður okkur þegar besti
vinur okkar deyr, langt um aldur
fram? Við iesum um þetta, heyrum
fólk segja frá slíku, en samt býr
ekkert okkur undir þær tilfínningar
sem bijótast í okkur.
Af hvetju eru góðir drengir, á
besta aldri, teknir frá fjölskyldum
sínum? Hvernig sættir maður sig
við þetta?
Kynni okkar Sturli: hófust fyrir
um tíu árum, þegar við hófum nám
í Vélskóla íslands. Fljótlega varð
ég daglegur gestur á heimili hans
og Önnu. Það var sama á hvaða
tíma ég kom, alltaf fékk ég höfðing-
legar móttökur. Hvernig sem á stóð,
hvaða erfiðleika sem maður átti við
að etja, alltaf var Sturla maðurinn
sem best var að leita til og með
sinni vinsamlegu framkomu og
bjartsýni, gat hann alltaf fengið
mann til að taka létt á málum og
takast á við vandamál lífsins með
bros á vör.
Sturla var mjög virkur í félags-
málum Vélskólans og var meðal
annars tvívegis kjörinn formaður
skólafélagsins. Áhugi hans var
smitandi og hann fékk mig meðal
annars til að fá áhuga á þessum
málum.
Að skóla loknum skildu leiðir og
við fórum báðir til sjós. Við reynd-
um að halda tengslum en langar
útiverur sem fylgja starfi okkar sjó-
manna, komu í veg fyrir að þau
yrðu sem fyrr.
Svo var það fyrir um það bil
þremur árum, að Sturla sagði mér
frá sjúkleika sínum. Þrátt fyrir
miklar þjáningar og erfíðleika, sem
þessum illvíga sjúkdómi fylgja, var
ekkert lát á bjartsýni hans og alltaf
voru móttökumar jafn vinsamlegar
þegar ég kom í heimsókn. Meira
að segja, er ég heimsótti hann síð-
ast fýrir nokkrum dögum var bjart-
sýnin allsráðandi, þó að erfiðar
læknismeðferðir og sjúkdómurinn
ORÐABÆKURNAR
34.000 ewk uppSettiorí '
Ensk
íslensk
oröabók
Enatish-fcelonöic
Oidionor/

Dönsk
islensk
islensk
dönsk
orðobók
Frönsk
islensk
islensk
frönsk
| orðnbók
y',K-iSL
,l£hsk.
BERLITZ

GH$k
O'dabók
ík ^
££+•132
íslensk
ensk
oröobók
DÖ/yS/<
Þýsk
íslensk
íslensk
þýsk
oröobók
UeloRdtt-lngllíh
Oldionory
&
s’G»sk
3&*
mhk
■sfensk
wlensk
ífö/sk
orðobók jÁ
ví
Spaensk
islensk
BEBISIZ
I *,u
íslensk
spænsk
orðobók
■A

Odýrar og góðar orðabækur fyrir skólann,
á skrifstofuna og í ferðalagið
ORÐABÓKAÚTGÁFAN