Morgunblaðið - 15.12.1991, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 15. DESEMBER 1991
C 27
Minning:
Sigríður Gunnlaugs-
dóttir frá Kolugili
Fædd 5. ágúst 1906
Dáin 5. desember 1991
Kallið er koraið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja,
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Aðfaranótt fimmtudagsins 5.
desember andaðist á Borgarspítal-
anum hún amma mín, Sigríður
Gunnlaugsdóttir.
Hún fæddist að Kolugili í Víðidal
í V-Húnavatnssýslu. Foreldrar
hennar voru Ögn Auðbjörg Gríms-
dóttir og Gunnlaugur Daníelsson,
en móður sína missti amma mjög
ung. Hún átti fimm alsystkini, þau
voru Ingibjörg, sem er látin, Krist-
ín, sem einnig er látin, Björn Axel,
Haraldur og Daníel, sem lést ung-
ur. Einnig átti hún þrjú hálfsystk-
ini, þau eru Agnar, sem er látinn,
Ingvar og Auðbjörg Ása.
Amma var í sambúð með Jó-
hanni Jóhannssyni sem lést 15.
desember 1964. Þau eignuðust tvö
börn, Erling og Sigrúnu. Erling er
fæddur 26. júní 1933, kvæntur
Þórunni Rut Þorsteinsdóttur og
eiga þau tvær dætur, Fjólu og Agn-
esi. Sigrún er fædd 18. nóvember
1936, var gift Guðmundi Jóhanns-
syni sem lést í júní á þessu ári. Þau
eignuðust fimm dætur, Önnu Krist-
ínu, Sigríði Ásdísi, Jóhönnu, Hildi
Sigrúnu og Ingu Rakel. Barna-
barnabörnin hennar ömmu eru orð-
in ellefu talsins.
Amma bjó lengst af í Samtúni
38 í Reykjavík en flutti síðar á vist-
heimili aldraðra í Seljahlíð.
Amma var mjög dugleg kona.
Hún passaði það að fuglarnir á
Tjörninni fengju brauðið sitt á
sunnudögum og að kettirnir í hverf-
inu fengju nóg að borða enda voru
þeir margir sem heimsóttu ömmu
Blómmtofa
Friöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
á degi hveijum. Þeir gleymdu nú
ekki að þakka fyrir sig því það var
oft sem amma þurfti að losa vig
við fugla og mýs úr íbúðinni.
Eg minnist allra sunnudaganna
sem amma eyddi með okkur systr-
unum hér á árum áður. Þá var
byijað á því að fara í kirkju, svo
var labbað um bæinn, keyptur ís
og fuglunum gefið brauðið sitt.
Eftir þetta allt saman var tekinn
strætó heim en amma ferðaðist
mikið með strætó.
Þegar svo amma hringdi og sagð-
ist ætla að koma í heimsókn var
ég ekki lengi að reikna út með
hvaða strætó amma kæmi út á nes
og svo var lagt af stað út á stoppu-
stöð ti! að taka á móti ömmu.
Á meðan heilsa ömmu leyfði voru
jóladagur og páskadagur dagar sem
Ijölskyldap eyddi hjá ömmu í Sam-
túninu. Á jóladag eldaði amma
hangikjötið en ég beið alltaf spennt
eftir ísnum sem amma bar fram
eftir matinn. Á páskadag fékk
maður alltaf tjúkandi súkkulaði og
kökur. Aldrei vantaði rjómatertuna
á borðið hjá ömmu enda bakaði hún
heimsins bestu ijómatertur, þó að
hún hefði nú ekki viljað viðurkenna
það sjálf.
Alltaf var hreint og fínt hjá
ömmu og gott að koma til hennar.
Ekki fannst mér verra þegar ég gat
verið ein hjá henni því þá gátum
við setið tímunum saman og spilað
ólsen ólsen. Amma var mér mikill
vinur.
Virtist mér sem amma væri tilbú-
in að kveðja þennan heim enda
hafði hún á orði skömmu fyrir andl-
átið að nú vildi hún að Guð og
góðar vættir kæmu og sæktu sig.
Heilsa ömmu var ekki mjög góð
nú síðustu mánuði, hún treysti sér
lítið til að fara út úr húsi. Er mér
minnisstætt þegar ég sótti hana upp
í Seljahlíð nýlega og áður en við
gengum út kvaddi amma fólkið sem
varð á vegi okkar og sagðist nú lík-
lega ekki koma aftur. Þetta óx
henni greinilega mjög í augum.
En nú er amma farin og kemur
ekki aftur. Eg kveð góða ömmu
með tár í augum. Minningin lifir.
Hildur Sigrún
Elskuleg amma okkar og tengda-
mamma verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í Reykjavík 16. des-
ember.
Sigríður Gunnlaugsdóttir eða
amma Sigga eins og við kölluðum
hana fæddist á Kolugili í Víðidal í
Vestur-Húnavatnssýslu árið 1906.
Hún var dóttir Gunnlaugs Daníels-
Legsteinar
Framleiðum allar stærðir og gerðir af legsteinum.
Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjöf
um gerð og val legsteina.
S.HELGASON HF
STEINSMIÐJA
SK£MMUVEQI48SlMI?eer7 .
sonar bónda og Agnar Auðbjargar
húsfreyju á Kolugili. Amma var
fjórða 'í röðinni af sex systkinum.
Hún eignaðist þijú hálfsystkini.
Fjögur systkinanna eru enn á lífi.
Móður sína missti hún mjög ung
og var það henni þungur missir.
Amma hennar, Sigrún Sesselja
Jónsdóttir, gekk þeim systkinum í
móðurstað þar til Sigrún seinni
kona föður þeirra kom inn á heimil-
ið. Amma Sigga ólst upp í Kolugili
þar til að hún fór ung til starfa á
Galtarholti í Borgarfirði.
Eftir skamma dvöl þar lá leiðin
til Reykjavíkur. Þar starfaði hún
við þjónustu og framreiðslustörf á
ýmsum heimilum.
Árið 1930 heitbast amma Jó-
hanni Jóhannssyni sem lést 1964
og eignuðust þau tvö börn, Erling,
fæddan 1933 og Sigrúnu, fædda
1939. Erling er húsasmiður og
kvæntur Þórunni Rut Þorsteinsdótt-
ur og eiga þau tvær dætur, Fjólu
og Agnesi. Sigrún sem starfar við
mæðradeild Heilsuverndarstöðvar-
innar, kvæntist Guðmundi Jóhanns-
syni sem lést 9. júní 1991, þau eign-.
uðst fimm dætur, _sem eru Anna
Kristín, Sigríður Ásdís, Jóhanna,
Hildur Sigrún, og Inga Rakel. Jó-
hanna og Sigríður bjuggu lengst af
í Samtúni 38 sem Jóhann heitinn
byggði. Amma Sigga var mjög mik-
ið náttúrubarn. Hún naut sín best
úti í náttúrunni og var öllum stund-
um í garðinum sínum sem hún
ræktaði sjálf af alúð meðan kraftar
entust. Snyrtimenni var amma mik-
ið og var allt skínandi hreint í kring-
um hana. Hún var mikill dýravinur
og mátti ekkert aumt sjá. Dul var
hún og trúuð og sannur vinur vina
sinna.
Nú þegar líður að jólum rennur
hugurinn í gegnum öll glæsilegu
og skemmtilegu jólaboðin á jóladag
hjá ömmu í Samtúni. Tilhlökkunin
var alltaf mjög mikil, up'pdekkað
glæsiborð fullt af kræsingum,
hangikjötið, aspas önnnu Siggu
súpan, og góða íjómatertan spes.
Hún rúmaði alltaf eitt herbergi fyr-
ir okkur frænkurnar svo við gætum
verið alveg útaf fyrir okkur í dúkku-
leik og þáð kunnum við vel að
meta. í huganum geymum við
ömmu jól sem fjársjóð í hjarta okk-
ar, og þökkum henni allar jóla-
stundirnar.
Síðustu fimm árin dvaldist amma
á Seljahlíð, vistheimili aldraðra, og
þar leið henni mjög vel. í nóvember
fór heilsu hennar að hraka og síð-
ustu fjórar vikurnar dvaldist hún á
Borgarspítalanum og var að lokum
orðin sárþjáð. Þar veitti hjúkrunar-
fólk henni mjög góða aðhlynningu.
Að lokum fékk hún þá kvíld sem
hún þráði. Við biðjum góðan guð
að taka á móti henni með hlýju og
kærleika.
Að lokum vil ég þakka tengda-
móður minni og ömmu okkar fyrir
ánægjulegar samverustundir.
Við biðjum góðan Guð að blessa
og vernda pabba okkar, Sigrúnu
og fjölskyldu hennar, á þessari erf-
iðu stundu.
Megi sólargeislar eilífðarljóssins
lýsa upp veginn hennar til nýrra
heimkynna.
Ó, Ijóssins faðir, lof sé þér,
að líf og heilsu gafstu mér
og fóður minn og móður.
Nú sest ég upp, því sólin skín,
þú sendir ljós þitt inn til mín.
Ó, hvað þú, Guð, ert góður.
(SB 1886-M.Joch.)
Rut, Fjóla og Agnes.
Halldóra Guðmunds-
dóttir — Guðmund-
ur Siggeirsson
Halldóra
Fædd 30. maí 1906
Dáin 6. desember 1991
Guðniundur
Fæddur 24. mars 1906
Dáinn 25. júní 1990
Amma var fædd á Látrum í
Sléttuhreppi, dóttir Guðmundar
Pálmasonar bónda og Ketilríðar
Þorkelsdóttur. Skömmu eftir fæð-
ingu var hún tekin í fóstur af Jó-
hannesi Elíassyni og Guðrúnu Þor-
björgu Jónsdóttur og ólst upp hjá
þeim, fyrst á Látrum en þau hjón-
in fluttu svo til Hnífsdals er amma
var enn á barnsaldri.
Afi fæddist á Baugstöðum í
Stokkseyrarhreppi, sonur Siggeirs
Guðmundssonar og Kristínar Jó-
hannsdóttur, og ólst þar upp. Fað-
ir hans lést er hann var 12 ára
gamall. Móðir hans bjó áfram á
Baugstöðum ásamt börnunum en
fluttist síðar að Læk í Ölfusi ásamt
seinni manni sínum, ísleifi.
Afi og amma kynntust 19 ára
gömul í Reykjavík. Amma var þá
í vist en afi stundaði sjómennsku
sem og hann gerði mestan hluta
ævinnar. Þau gengu í hjónaband
9. júní 1934 og bytjuðu búskap í
Reykjavík. Ámma var þá í vist en
afi stundaði sjómennsku sem og
hann gerði mestan hluta ævinnar.
Þau gengu í hjónaband 9. júní
1934 og byijuðu búskap í Reykja-
vík en fluttu tíu árum síðar austur
á Eyrarbakka þar sem þau bjuggu
í tólf ár. 1956 fluttu þau svo í
Kópavoginn þar sem þau bjuggu
til æviloka.
Þau eignuðust eina dóttur, Guð-
rúnu Þorbjörgu, 15, júlí 1935, ör-
yrki og í september 1950 tóku þau
mömmu í fóstur, fædda 20. sept-
ember 1950. Afi og amma sögðu
alltaf að það hefði verið þeim mik-
il gæfa en gæfan var ekki síður
okkar að fá að kynnast þeim og
njóta handleiðslu þeirra. Fyrir okk-
ur barnabörnunum voru afi og
amma vinir og félagar sem áttu
ómælda ástúð sem þau voru óspör
á. Þau voru ekki bara afi og amma
að nafninu til sem barnabörnin
þekkja takmarkað.
Sem ungt barn var ég mikið hjá
afa og ömmu og þeim stundum
fækkaði ekki þó árin liðu. Það var
alltaf svo gott að koma til þeirra
og við sóttumst eftir því að fá að
dvelja hjá þeim. Litla gulbrúna
húsið á Kársnesbrautinni var okk-
ur sem annað heimili og þó plássið
væri af skornum skammti vorum
við alltaf hjartanlega velkomin.
Enda voru þær ófáar helgarnar og
jafnvei vikurnar em við dvöldum
hjá afa og ömmu. Þau höfðu alltaf
tíma til að hlusta og taka þátt í
einhveiju með okkur.
Þær eru margar minningarnar
sem koma upp í hugann; við feng-
um fijálsar hendur í eldhúsinu og
dunduðum okkur við pönnuköku-
bakstur, hlustuðum á plötur á
plötuspilaranum hennar Gunnu,
skreyttum jólatréð, skárum rabar-.-
bara með ömmu eða tókum upp
kartöflur með afa. Eða þegar við
fengum að tjalda gamla vega-
vinnutjaldinu hans afa úti í garði.
Það var alveg sama hvað við tókum
okkur fyrir hendur okkur var tre-
yst fyrir því.
Afi og amma sýndu líka alltaf
áhuga á því sem við vorum að
gera, hvort sem það tengdist skó-
lanum, íþróttum eða kór og hvöttu
okkur til dáða. Þau voru einnig
iðin við að fara með okkur í leik-
hús og kirkju og innkaupaferðirnar
með bláu keruna eru minnisstæðr-
ar.
Minningarnar eru óendanlegar
og við eigum afa og ömmu svo
óskaplega margt að þakka. Við
kveðjum þau að sinni með söknuð
í hjarta og þakklæti fyrir allt. Við
eigum allar yndislegu minningarn-
ar og erum því rík í vissum skiln-
ingi. Við vitum að nú líður þeim
vel og eru saman á ný. Þau munu
alltaf eiga sér staði í hugum okkar
og hjörtum.
Fyrir hönd barnabarnanna,
Hjördís Ólöf Jóhannsdóttir.
MINI - STÆÐA
m
LW/MW/FM Stereo
jpjTari
Tónjafnari
Tvöfalt kassettutæki
120 watta magnari
2 hátalarar
Fjarstýring
Sértilboð:
69.950,-
stgr.
YAMAHA
HLJÓMTÆICI
S3 Afborgunaiskilmálar [!§]
VÖNDUÐ VERSLUN
HUQMGO
FÁKAFEN 11 — SÍMI 688005