Morgunblaðið - 02.06.1992, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚNÍ Í992
Ráðstefna um ör-
yggi á fiskiskipum
HAFIN er í Reykjavík alþjóðleg ráðstefna um öryggi um borð í fiski-
skipum. Nálægt sextíu fundarmenn frá sautján ríkijum og fjórum
alþjóðastofnunum sitja ráðstefnuna, sem hófst í gær og stendur fram
á föstudag.
„Tilgangur ráðstefnunnar er að
leggja síðustu hönd á bókanir við
samninginn frá 1977, sem gerður
var í Torremolinos á Spáni en öðlað-
ist aldrei gildi,“ sagði Ari Guð-
mundsson, formaður íslensku sendi-
nefndarinnar. Ari kvað veigamiklar
breytingar hafa verið gerðar á Torr-
emolinos-samþykktinni frá því árið
1986, þegar ákveðið hafi verið að
taka upp þráðinn að nýju.
Samþykktin gildir fyrir öll fiski-
skip, 24 metra löng og lengri, og
inniheldur reglur og staðla um stöð-
ugleika, véla- og rafbónað, eldvam-
ir, björgunar- og öryggisbúnað,
neyðaráætlun og fjarskipta- og sigl-
ingatækni.
„Það eru sérstaklega kaflarnir
um eldvamir og björgunar- og ör-
LISTAHÁTÍÐ
í REYKJAVÍK:
Dagskráin í dag
Háskólabíó:Tónleikar James
Galway og Phillip Moll kl.
20.30.
yggisbúnað sem hafa valdið því að
einkum Asíuþjóðir hafa ekki treyst
sér til að staðfesta Torremolinos-
samþykktina,“ sagði Ari. „Hún var
aldrei staðfest nema af forráða-
mönnum sem svarar 19% af físki-
skipaflota heims, en gera má ráð
fyrir að undanþága frá 24-metra
reglunni verði gerð fyrir ofan-
greinda kafla til að koma til móts
við þá aðila.“ Til að samþykktin
öðlist gildi þarf hún að hljóta sam-
þykki 15 ríkja og fulltrúa sem svar-
ar 50% fiskiskipaflotans.
Fundarstjóri er Y. Sasamura,
fyrrverandi aðstoðaraðalritari Al-
þjóðasiglingamálastofnunarinnar
og forstjóri öryggismáladeildar.
Núverandi varaforstjóri deildarinn-
ar, Femando Plaza, situr einnig
ráðstefnuna. Þórður Þórðarson,
deildarstjóri í Siglingamálastofnun,
er skipuleggjandi fundarins.
Ráðstefnan er fjármögnuð af
fijálsum framlögum, þar sem ekki
tókst að fá fjárveitingu Alþjóðasigl-
ingamálastofnunarinnar. I mars á
næsta ári verður lokahnúturinn rek-
inn á þessa vinnu með ráðstefnu í
Torremolinos á Spáni, og hafa
Spánveijar boðist til að bera af
henni allan kostað.
MorgunblaOio/tíjami.
Gösta Winbergh og Mats Lijjefors hljómsveitarstjóri.
Gösta Winbergh
q
______Tónlist
Jón Ásgeirsson
Tenórsöngvarinn Gösta Win-
bergh og hljómsveitarstjórinn
Mats Liljefors, ásamt Sinfóníu-
hljómsveit íslands, stóðu fyrir
fyrstu tónleikunum á Listahátíð
1992 í Háskólabíói. Hljóm-
sveitarstjórinn Mats Liljefors er
góður stjórnandi og stýrði hljóm-
sveitinni af öryggi, einkum í for-
leiknum að Brottnáminu úr
kvennabúrinu, eftir Mozart. Þá
var margt fallega gert í La gazza
ladra, eftir Rossini, en bæði er
forleikurinn nokkuð slitróttur og
ýmis fíngerðari atriði hans voru
auðheyrilega ekki nógu vel æfð,
svo að í heild var forleikurinn
nokkuð ójafn að gæðum. Eftir
hlé opnaði hljómsveitarstjórinn
með Sænskum hátíðarforleik,
eftir August Söderman. Þetta
er dæmigert rómantískt for-
skriftarverk, vel ritað fyrir
hljómsveit en litlaust tónverk.
Forleikurinn að La forza del
destino, eftir Verdi, var síðasta
sérverkefni Liljefors og eins og
í forleik Rossinis, var margt fal-
legt sem hann krafði hljómsveit-
ina um og svaraði hún sumu vel.
Gösta Winbergh „kom, sá og
sigraði", sérstaklega í tveimur
aríum úr Don Giovanni, II mio
tesoro og Dalla sua pace og
nafna-aríunni frægu, In fernem
Land, úr Lohengrin, eftir Wagn-
er. í þessum verkum mátti heyra
fallega leikið með sterka og
veika tónmyndun og það sem
gerir söng hans sérlega aðlað-
andi, „músíkalska" mótun tón:
hendinga og agaða túlkun. í
Puccini aríunum, Che gelida
manina, úr La Bohéme og E
lucevan le stella, úr Tosca, var
söngur hans glæsilegur og sama
má segja um tónles og aríu úr
II Trovatore, eftir Verdi, en það
vantaði þann ástríðuhita sem
verk ítölsku tónskáldanna eru
svo rík af og er í raun megin-
þunginn í tónrænni túlkun
þeirra. Gösta Winbergh er glæsi-
legur söngvari og þótt hann flytti
mjög fallega Skogen sover og
Till havets, eftir landa sína, Alf-
vén og Nordquist, vantaði að
nokkru tilfinninguna fyrir því
alþýðlega, sem Nicolai Gedda
kunni að leika sér með, betur
en nokkur annar. Hvað sem
þessu líður er Gösta Winbergh
söngvari heimssviðsins, sérstak-
Iega í Mozart og Wagner og að
því leyti til gáfu tónleikar hans
sýn til þeirrar fegurðar, sem
hveijum manni gerir gott að
geyma vel í hjarta sínu.
Sýning á verkum Míro og Kjarvals var opnuð á Kjarvalsstöðum á sunnudag.
Listahátíð í Reykjavík:
Þjóðum hollt að gefa gaum
að alþjóðlegn umhverfí sínu
- segir Ólafur G. Einarsson við setningu hátíðarinnar
ÓLAFUR G. Einarsson, menntamálaráðherra, setti tólftu Listahátíð
í Reykjavík á Lækjartorgi á laugardag. Hann sagði þá meðal ann-
ars að hverri þjóð væri hollt að gefa gaum að alþjóðlegu umhverfi
sínu. Það ætti ekki síst við í menningarmálum þar sem hljómur,
form, litir, hreyfing og frásögn væru hið sameiginlega tungumál í
samfélagi þjóðanna.
„Listsköpun á íslandi er þannig
ekki einangruð við ísland fremur
en listsköpun annarra þjóða við
þeirra heimaland. Með framlagi list-
amanna veitist innsýn í menningar-
arf þjóðar þeirra," sagði mennta-
málaráðherra og nefndi að á dag-
skrá Listahátíðar væru ekki ein-
vörðungu erlend atriði heldur einnig
atriði frábærra íslenskra lista-
manna. Hann tók fram að í tilefni
af 10 ára afmæli menningarsamn-
ings íslendinga og Frakka á næst-
unni væri sérstök áhersla lögð á
frönsk dagskráratriði á hátíðinni.
Ennfremur væru norrænir leiklist-
ardagar hluti af henni.
Ólafur hélt stutt ávarp við frum-
flutning nýrrar íslenskrar óperu
eftir Hjálmar H. Ragnarsson við
texta Halldórs Laxness seinna sama
James Galway flautuleikari:
„Ég æfi mig einfaldlega
meira en aðrir og er því betri
MAÐURINN með gullnu flautuna, James Galway, er kominn til ís-
lands og heldur tónleika á vegum Listahátíðar í Háskólabíói í kvöld.
Með honum leikur Philip Moll á píanó, en hann er einn þekktasti
meðleikari heims. Dagskráin sem þeir flytja er vel æfð að þeirra
sögn, enda er þetta í fjórða sinn á tiltölulega skömmum tíma sem
þeir leika sömu dagskrá. Galway var ánægður að heyra um hina
íslensku alþýðutrú að allt væri fullkomið í fjórða sinn, og sagðist
vonast til að það gilti um tónleikana.
Galway sagðist vera þreyttur eft-
ir ferðalagið frá Bretlandi til ís-
lands, er hann ræddi við Morgun-
blaðið í gær. Þó hann hafi beðið frá
árinu 1977 eftir að koma hingað,
er ekki að sjá að landið hafi staðist
væntingar hans. Hann horfír reglu-
lega út um gluggann, meðan á við-
talinu stendur, hristir höfuðið og
tjáir önugur álit sitt á veðráttunni.
Hann er alvarlegur og stundum
kaldhæðinn í svörum, enda glottir
hann frekar en að brosa. Honum
leiðast viðtöl við fréttamenn og tal-
ar við þá meira af skyldurækni en
áhuga.
„Arið 1977 átti ég að halda tón-
leika hér, en skömmu áður ók fá-
viti á mótorhjóli yfir mig þegar ég
gekk yfir götu í Luzem. Hann braut
á mér báða fótleggina og annan
handlegginn, svo tónleikunum var
aflýst,“ útskýrir Galway. Eftir það
voru gerðar nokkrar tilraunir til að
fá hann til tónleikahalds hér á landi,
en alltaf kom eitthvað uppá sem
varð til þess að tónleikunum var
aflýst.
— Nú ertu loksins kominn.
Hvernig lýst þér á landið?
„Veðrið hér er ömurlegt."
— Er það allt og sumt?
„Þið eruð indælis þjóð.“
Galway hefur undanfama mán-
uði verið nánast stöðugt á tónleika-
ferðalögum og hefur haldið ótelj-
andi tónleika beggja vegna Atlants-
hafsins, auk þess sem hann hefur
í gegnum tíðina leikið inn á mikinn
fjölda hljómplatna og geisladiska.
Hvarvetna sem hann kemur leikur
hann fyrir fullu húsi, enda er hann
ekki eingöngu þekktur fyrir klass-
ískan flautuleik heldur einnig fyrir
írska þjóðlagatónlist og dægurlaga-
tónlist. Áheyrendahópur hans er því
breiðari en margra annarra
klassískra tónlistarmanna. „Eg
byijaði á að leika írska þjóðlaga-
tónlist, því ég ólst upp við hana.
Ég hef í rauninni gaman af allri
tónlist."
Þegar hann segist vera þreyttur
eftir ferðalagið til íslands vaknar
óhjákvæmilega sú spuming hvers
vegna maður af hans stærðargráðu
innan tónlistarheimsins, ferðist um
heiminn þveran og endilangan til
tónleikahalds.
„Til að aðrir en þeir sem búa í
næsta nágrenni við mig geti hlustað
á mig. Ef fólk væri tilbúið að koma
til Sviss og hlusta á mig þar, færi
ég aldrei í tónleikaferðalög. Þau eru
þreytandi."
Galwáy er írskur að uppmna,
fæddist og ólst upp í Belfast á
Norður-írlandi. Faðir hans og afi
vom flautuleikarar, „þess vegna lá
beinast við að ég fengi þetta hljóð-
færi,“ segir hann. Af fjórum böm-
um Galways hefur aðeins ein dóttir
hans stundað nám í flautuleik. Hún
heitir Jennifer og er 17 ára. Galway
segist ekki hafa kennt henni sjálfur
og telur ólíklegt að hún muni leggja
flautuleik fyrir sig í framtíðinni.
„Hún hefur mikinn áhuga á jazz-
söng eins og tvíburasystir hennar,
Charlotte."
Galway hefur mikið álit á fiðlu-
leikaranum Nigel Kennedy, sem
kom Árstíðum Vivaldis inn á lista
yfir vinsælustu dægurlögin í Bret-
landi. „Ég hef aldrei séð hann á
tónleikum og hirði ekki um álit
annarra á honum. Mér finnst hann
snillingur. Einn af bestu fíðluleikur-
um heims." Þegar hann er spurður
hvort hann þekki til íslenskra tón-
listarmanna, svarar hann að bragði:
„Þið eigið flautuleikara sem þið
getið verið stolt af, Ásthildi Har-
aldsdóttur. Ég hef heyrt í henni og
hún er reglulega snjöll, vemlega
góð.“
Galway á 11 handsmíðaðar gull-
flautur, sem aðdáandi hans, jap-
anski flautusmiðurinn Muramatsu,
sérhannaði fyrir hann. „Ég hef allt-
af þijár flautur með mér á tónleika-
ferðalögum. Fyrir tónleika prófa ég