Morgunblaðið - 13.11.1992, Blaðsíða 49

Morgunblaðið - 13.11.1992, Blaðsíða 49
HER RHSIR RlKlÐ GOFUBRBSTOPUT ifYPIV? frTRRPS' FÓLK filTT HErr ____0.'1ÞU' ji»B*>"s Ultí rt.>*T«f* [V/ iS^Tr -""vÍ5"ÍCTHJM FfÐ REVNn > RO Pri tNNI PVRIR VHRrslR í, v^QUFO BR68TOFO\-----.—-< Royal -fjölbreyttur skyndibúðingur I Kveðja til Ágústu Ág- ústsdóttur söngkonu Frá Guðmundi Jónssyni: igústa mín. Skelfing þótti mér leiðinlegt að lesa aetta rugl sem þú birtir í Morg- jnblaðinu 3. þ.m., því það er þér sannarlega ekki til neins sóma. Ég er nú búinn að gutla við söng, söng- nám og söngkennslu í nær 50 ár (í febrúar á næsta ári verða 50 ár frá því ég fyrst stóð á tónleika- sviði). Eftir tvo vetur hjá Pétri Á. Jónssyni var ég fimm ár við söng- nám erlendis. Þess vegna held ég að mér hljóti að leyfast að leggja orð í belg. Ég viðurkenni að ég er ennþá að læra, þó að ég sé kominn á áttræðisaldur. Þú hins vegar — áratugum yngri en ég — veist allt, skilur allt og kannt allt! Þú kemur víða við í grein þinni, en ég ætla aðeins að stikla á nokkr- um atriðum sem mér þóttu athyglis- verð. Það eina jákvæða sem ég rak augun í voru ummæli þín um Ing- ólf Guðbrandsson, þann merka mann, sem sannarlega hefur unnið stórvirki á tónlistarsviðinu, landi og þjóð til sóma og blessunar. Síðan kemur að Ara Johnson frá Isafirði, og þú vitnar tvisvar í blaða- ummæli: „Hann söng eins og fólk sýngur í útlöndum.“ I fyrra skiptið er það gagnrýnandi, sem skrifar en í seinna skiptið blaðamaður. Það skiptir raunar engu máli. Ég sótti tónleika eins og ég frekast gat meðan ég var við nám ytra, og komst þá að því að yfírleitt er þetta svipað „í útlöndum" og hér heima á íslandi; sumt er vel gert og annað miður. Ég get bætt því við að hér heima hef ég séð og heyrt óperu- flutning sem gefur ekkert eftir ýmsum sýningum sem ég sá erlend- is. Þá kemur nú að Söngskólanum í Reykjavík, sem virðist fara mikið fyrir btjóstið á þér. Á næsta ári eru liðin 20 ár frá stofnun skólans, sem frá upphafi hefur starfað með mikl- um sóma. Þú gefur í skyn að kunn- áttulaust fólk hafi stundað þar kennslu. Ekki kannast ég við það. Þú nefnir til smiði og kjötmangara; kjötmangarana kannast ég ekki við, en smið þekki ég sem hefur kennt og kennir söng. Að því er ég best veit hefur hann fullgilt tónlistar- kennarapróf og hefur að auki margsannað ágæti sitt sem söngv- ari við ýmis tækifæri, þ. á m. bæði í stórum kórverkum og í óperuflutn- ingi. Raunar þykir mér þetta ekk- ert merkilegra en þegar prestsmaddama sækir nokkur nám- skeið hjá ágætum söngkennara í útlöndum, telur sig eftir það sjálf- skipaðan dómara í öllu því er varð- ar söng og söngkennslu. Satt er það að nokkrir nemendur sem lokið hafa söngkennaraprófi við Söng- skólann kenna þar nú. En má ég, Ágústa mín, benda þér á að frá upphafi hefur kennsla í skólanum tekið mið af námsskrá „The Associ- ated Board of the Royal Schools of Music“, sem er ein virtasta stofn- un á þessu sviði í Englandi. Þessi stofnun sendir prófdómara á hverju ári út um víða veröld til þess að dæma árangur nemenda. A hvetju vori fáum við prófdómara frá Eng- landi og hann einn gefur nemendum okkar einkunnir. Tala þeirra sem falla á prófi er með því lægsta sem gerist í öðrum söngskólum. Þeir fyrrum nemendur sem nú stunda kennslu við Söngskólann hafa allir lokið kennaraprófi með ágætum, og við þessir eldri erum stoltir af þeim. Sjálf hefðir þú mátt hugleiða betur þau ummæli sem þú hefur eftir Ashkenazi, um þá „sem sjálfír hafa ekki getið sér orð á tónleika- palli, en ætla sér samt þá dul að fara að kenna öðrum“. Víst er það rétt hjá þér, eins og við bæði vitum, þá úir og grúir af óhæfum söngkennurum, bæði hér og í útlöndum. En hvers vegna ert þú að hafa orð á þessu? Ég fullyrði að þú ert ekki dómbær um okkur hina, en ég spyr: Ert þú dómbær á eigin kennslu? Eitt stangast á annars horn: A einum stað lýsir þú söngkennurun- um í Weimar, sem voru greinilega að plata nemendur, en rétt á eftir segirðu: „... hjá siðmenntuðum þjóðum hafa menn ákveðnar hug- myndir um það hvernig syngja skuli á faglegan hátt.“ Ert þú raunveru- lega svo barnaleg að halda að söng- kennarar „hjá siðmenntuðum þjóð- um“ séu allir á einni og sömu skoð- un um raddbeitingu og túlkun? Hvílík fásinna! Prófessor Kuhse þarf ekki annað en að sjá nemanda birtast í dyrunum til þess að sjá hvort hann er efni í söngvara, þú þurftir ekki nema nokkur námskeið hjá frú Kuhse til þess að vita allt um söng og nemandi þinn heyrir hvort söngvari sé á ferð áður en fýrsti tónninn hljómar! Er það ekki furðulegt hvernig vitleysan getur gengið mann fram af manni og fram af manni! Þú heldur því fram að ekki einn einasti söngvari íslenskur virði und- irstöðureglur sönglistarinnar. „Oft- ast eru raddirnar næstum hljóm- lausar og vantar allan stuðning. Ég vona að mér sé það fyrirgefíð þó mér þyki að hérna sé nú eggið farið að kenna hænunni! í lokin minnist þú á nýju fötin keisarans. Einhvem veginn fínnst mér þú vera í sporum keisarans. Ég ræð þér eindregið að drifa þig tafarlaust í eitthvað hlýrra, þvi nú duga ekki fíkjublöðin ein, eins og í aldingarðinum Eden forðum. Kæra Ágústa, má ég að lokum ráða þér heilt? Hættu nú að níða landa þína sem fást við söng og söngkennslu. Þú ert sjálfsagt ágæt söngkona, en engin yfírburðamann- eskja á því sviði frekar en ég og félagar mínir. Öll erum við mistæk og misupplögð — þú líka. Nú ættir þú að leggja frá þér pennann um langa hríð, en fá þér pijóna í stað- inn. Mér er sagt að það sé svo gott fyrir taugamar. Með bestu óskum um aukinn þroska og kærri kveðju. Þinn einlægur, Guðmundur Jónsson, söngvari. GUÐMUNDUR JÓNSSON söngvari, Kvisthaga 14, Reykjavík. Pennavinir Nítján ára ítalskur piltur búsettur í Þýskalandi með margvísleg áhugamál: Fabrizio Paradiso, Lutzenkirchenestrasse 129, 5090 Leverkusen 3, Germany. Frá Tékkóslóvakíu skrifar stúlka með áhuga á bókalestri og íþróttum sem ætlar að verða lögfræðingur: Andrea Cillingova, Dlha 30, Sered, 92600, Czechoslovakia. Frá Bandaríkjunum skrifar 23 ára rafeindaverkfræðingur með margvísleg áhugamál er lúta eink- um að íþróttum og útivist: Steve Wai, 1525 Wendy Drive, Pleasant Hill, California 94523-3030, USA. LEIÐRÉTTING Rangt nafn í grein um danskeppnina á bls. 14 í Morgunblaðinu í gær misritað- ist nafn ungrar stúlku, sem keppti í latin-dönsum í flokki 14 til 15 ára. Hún heitir Hilda Björg Stefáns- dóttir og dansaði við Olaf Má Sig- urðsson eins og sést af myndinni, sem birt var í gær. CARDIA UV3NAAí(7 ^ NÁTTÚRUAFURÐ SEM ENGINN MÁ LÁTA FRAMHJÁ SÉR FARA Gott á brauðið, í baksturinn, í sósuna, í súpuna, í teið eða í flóuðu mjólkina. CARDIA-hunang stendur alltaf fyrir sínu. HREIN NÁTTÚRUAFURÐ

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.