Morgunblaðið - 30.01.1993, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 30.01.1993, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. JANÚAR 1993 37 Guðný Stefánsdóttir Richter — Minning Fædd 29. janúar 1907 Dáin 14. janúar 1993 Gummi fórst í bílslysi í Banda- ríkjunum þar sem hann var við nám sem skiptinemi. Hann fórtil útlanda til þess að kanna heiminn eins og hugur hans stóð til, nema og læra það sem yrði honum til góðs og gagns. En lífið varð honum eins og alltof mörgum öðrum styttra en öll efni stóðu til. Dagur var varla risinn ævi hans þegar skyndilega kvöldaði og komin var nótt. Ég veit að það er sár harmur kveðinn að foreldrum hans, Hans- ínu Kristjánsdóttur og Áma Guð- mundssyni, og Benna, sem sér á eftir stóra bróður. En eins og líf Gumma var, leit að þekkingu úti í hinum stóra heimi, verður líf okkar að halda þann veg sem okkur er öllum vísað, á einn eða annan hátt. Ég vil kveðja Gumma með ljóðlín- um skáldsins úr Grímsnesinu: Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína sem hefði klökkur gígjustrengur brostið. Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið, og hugsar til þín alla daga sína. En meðan árin þreyta í hjörtu hinna, sem horfðu eftir þér í sárum trega, þá blómgast enn, og blómgast ævinlega, þitt bjarta vor í hugum vina þinna. (Tómas Guðmundsson) Ég og fjölskylda mín sendum ykkur, Hansína, Árni og Benni, okkar innilegustu samúðarkveðjur. Hilmar Pálsson. Til hvers er okkur gefíð líf ef við fáum svo ekki að lifa því til fulls? Hvers vegna erum við svipt lífínu þegar við höfum loks eitthvað til að lifa fyrir? Heimurinn er harður og erfítt að lifa eftir öllum þeim lögmálum sem okkur eru sett. Alls staðar í heimin- um er fólk að deyja og annað er að fæðast í þennan stóra heim, en við vitum aldrei hvað bíður okkar þegar við opnum augun og nýr dagur rennur upp. Heimurinn er fullur af alls konar leyndarmálum sem við munum aldr- ei komast að. Ætli það sé ekki þess vegna, sem við erum svona sár út af því, að við fáum aldrei að vita hvað verður um fólkið sem við elsk- um, þegar það deyr. Við vitum þó öll, að þótt líkaminn hverfí mun andinn ætíð fylgja okk- ur, sem minnumst hans. Það er sárt að kveðja góðan vin, sem við höfum elskað, en svona er heimurinn og honum fáum við ekki breytt. En við munum minnast stráksins sem veitti okkur ást, vin- áttu og umhyggju. Við kveðjum góðan vin, Guð- mund Ámason, og vonum að honum líði vel í óþekkta heiminum. Við viljum votta fjölskyldu hins látna og öllum hans nánustu alla okkar samúð í sorg þeirra og biðjum Guð almáttugan að styðja þau. Svanhildur Inga Olafsdóttir, Eyja Líf og vinir. Gummi vinur okkar er dáinn. Við félagarnir áttum margar góðar stundir saman og hefði það verið óskandi, að þær hefðu orðið fleiri. Betri vin og félaga en Gumma er ekki hægt að fínna. Skarð hans verður aldrei fyllt. Það er sárt þeg- ar svo góður drengur er hrifinn svo snöggt á brott frá ættingjum og vinum, en svona gengur lífíð oft. Þeir, sem guðirnir elska deyja ungir. Við áttum svo margar sameigin- legar hugmyndir og drauma, sem allt í einu urðu að engu. Gummi var alltaf reiðubúinn til hjálpar, hvar og hvenær sem var, og nutum yið vinirnir ætíð góðs af því. Gummi var lífsglaður og alltaf hress í viðmóti. Hann var jákvæður félagi og eignaðist marga vini. Honum gátum við treyst. Gummi hafí mikinn áhuga á bílum og stefndi að því að læra bílasmíði. Við þannig störf lék allt i höndum hans. Gummi var þannig gerður, að við bundum við hann miklar Vonir og honum gleymum við aldrei. Að endingu sendum við foreldr- um hans, systkinum og frændfólki samúðarkveðjur. Tiffi, Biggi, Axel, Steindór og Gummi G. Guðný Richter er látin. Síðustu mánuðina var hún sjúklingur á öldr- unardeild Landakotspítala. Það virðist ekki svo ýkja langt síðan hún var á ferð um miðbæinn léttstíg og snör í snúningum. Rætur Guðnýjar Richter liggja í Reykjavík, en þar var hún fædd og uppalin hjá foreldrum sínum, Stef- áni Guðnasyni og Vigdísi Sæ- mundsdóttur. í bemsku var mið- bærinn, austan Tjarnar, leikvangur hennar og þar bjó hún og starfaði lengst af ævinnar. Á fyrri hluta þessarar aldar var það siður í Reykjavík að kalla einstaka falleg- ar, háttvísar og fágaðar ungar stúlkur og konur „reglulegar Reykjavíkurdömur“. Guðný hefur eflaust verið ein þeirra. Reykjavík 19. aldar kynntist hún af frásögn- um föður síns og afa en Guðni afí hennar var einnig Reykvíkingur. Á uppvaxtarárunum lærði Guðný á selló hjá Sigfúsi Einarssyni tón- skáldi og á píanó hjá Ásu Markús- dóttur. Ung að aldri gerðist hún undirleikari og lék einnig með þöglu myndunum, en á þeim árum var píanóleikur notaður til að undir- strika atburðarás myndanna. Þá lék Guðný í mörgum danshljómsveitum í Reykjavík. Tónlistargáfuna átti hún ekki langt að sækja, því að faðir hennar var einnig tónlistar- maður og einn af stofnendum lúðra- sveitar bæjarins. í viðtali sem ég átti við Guðnýju fyrir nokkrum árum.spurði ég hana m.a. hvort fleiri konur en hún hefðu leikið í hljómsveit hér í Reykajvík fyrir og um 1930 og svaraði hún því til að það hafí verið ein önnur kona. Aðspurð um hvað þá hafi verið leikið fyrir dansi sagði hún það einkum hafa verið vals og nýju dansana, foxtrott og tangó, en auk þess tískudansar svo sem charles- ton. Guðný var trúlofuð Gunnari G. Kaaber og eignuðust þau eina dótt- ur, Ásdísi Erlu, en það slitnaði upp úr sambandi þeirra. Síðar giftist hún Reinhold Richter sölumanni og eignuðust þau soninn Emil. Það var ekki fyrr en síðla árs 1951 sem ég kynntist Guðnýju Richter í tengslum við undirleik fyrir dansi hjá Þjóðdansafélagi Reykjavíkur og Leiklistarskóla Þjóðleikhússins. En um svipað leyti byijaði hún einnig að starfa við Ballettskóla Þjóðleikhússins og sinnti störfum við skólann og hjá Þjóðdansafélaginu í sem næst ald- arfíórðung og Tengi vel með ann- arri vinnu. Samstarfíð við Guðnýju var mjög gott og margs að minnast frá sam- eiginleguirpundirbúningi danskenn- ara og undirieikara. Auk færni, mikillar nákvæmni og þekkingar á sínu sviði, var hún mjög næm fyrir sérkennum og blæbrigðum laga og hreyfínga og ætíð reiðubúin að leita að því sem best hentaði hveiju sinni. Við undirbúning stórra sýninga í Þjóðdansafélaginu var oft setið löngum stundum í stofu Guðnýjar við tengingu laga í stærri heildir og þá kom sér oft vel góð yfirsýn hennar á heildina og hve rösk hún var að skrifa nótur og útsetja lög. Listrænir hæfileikar Guðnýjar komu einnig fram í lögum sem hún lætur eftir sig, og á tímabilum ævinnar fékkst hún einnig við að mála í tómstundum sínum. Guðný Richter var mjög næm kona, bæði á umhverfí sitt og sam- ferðamenn. Hún dáði fegurð, m.a. í tónlist og dansi. Hún fylgdist vel með unga fólkinu sem hún lék und- ir hjá á æfíngum og var fljót að skynja ef eitthvað amaði að, þótt ætíð virti hún þögn annarra um eigin hagi. Guðný var fámál um eigin tilfinningar en hinn sterki persónuleiki hennar kom m.a. fram í þeim kröfum sem hún gerði til sjálfrar sín og ákveðnum skoðunum + Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma, BJÖRK JÓNASDÓTTIR, Lækjarbergi 25, Hafnarfirði, lést í Vífilsstaðaspítala fimmtudaginn 28. janúar. Stefán Jónsson, Jónas Stefánsson, Ragnheiður Þorsteinsdóttir og barnabörn. Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, GUNNLAUG JÓNSDÓTTIR frá Ólafsfirði, Vesturgötu 19, Kelfavik, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 1. febrúar kl. 13.30. Guðrún Gunnarsdóttir, Kolfinna Gunnarsdóttir, Þórlaug S. Gunnarsdóttir, Steindór Gunnarsson, Valgerður S. Gunnarsdóttir, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. + Innilegustu þakkir til allra, sem sýnt hafa okkur samúð og vináttu við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, BJÖRNS ÓSKARS EINARSSONAR tæknifræðings, áður Meltröð 8 í Kópavogi. Guð blessi ykkur öll. Hildur Björnsdóttir, Þórarinn Tyrfingsson, Arndís Björnsdóttir, Birna Björnsdóttir, Gunnvör Braga Björnsdóttir, Gestur Þorsteinsson, Einar Björnsson, Hafdís Þórðardóttir, Guðbjörg Björnsdóttir, Marteinn Jónsson, Kolbrún Björnsdóttir, Jón Oliversson, Hjalti Björnsson, María Einarsdóttir, Sigurður Benedikt Björnsson, barnabörn og barnabarnabörn. sem hún fylgdi eftir án þess að þröngva upp á aðra. Sem ung stúlka hélt hún ótrauð og full eftirvænt- ingar lítt troðnar slóðir á sviði tón- listar og á sama hátt leit hún til þess sem hún var fullviss að biði sín að loknu þessu lífí. Það er dýrmæt reynsla að hafa átt samleið með þessari mætu konu. Innilegar samúðarkveðjur sendi ég börnum hennar, Erlu Gunnars- dóttur og Emil Richter, og fjölskyld- um þeirra. Sigríður Valgeirsdóttir. Góð kona er gengin. Mig langar til að minnast hennar Guðnýjar Stefánsdóttur Richter með örfáum orðum. Það var fyrir rúmum tuttugu árum að ég kynntist henni. Hún var þá píanóleikari hjá Þjóð- dansafélagi Reykjavíkur og List- dansskóla Þjóðleikhússins, þar sem hún starfaði um þrjátíu ára skeið. Ég hafði verið fengin til að leysa hana af við og við, þar sem hún var líka önnum kafin við fleiri störf. Ég dáðist að Guðnýju fyrir dugnaðinn. Henni féll aldrei verk úr hendi. Hún var mjög fjölhæf listakoná og mál- aði svo fallegar myndir í frístundum sínum. Hún samdi mörg falleg lög og fékk viðurkenningu fyrir eitt þeirra, sem var valið það besta í danslagakeppni. Aldrei gleymi ég því þegar ég kom í fyrsta skipti til að spila og stóð við dyrnar og hlustaði á þessa ljúfu tóna Guðnýjar. Það var sannarlega erfítt að setjast í sætið hennar. Hún spilaði svo vel og valdi svo skemmti- leg lög fyrir nemendurna að dansa við. Það var ekki mikið úrval af nótum til í skólanum á þessum tíma. Lítið hafði verið keypt nýtt frá stofn- un hans. Spilarar urðu því að koma með eigin nótur til að auka fjöl- breytni ef ekki átti að æra kennara og nemendur með sömu tónlist dag eftir dag. Guðný hafði þetta allt í hendi sér. Hún átti mikið nótnasafn sem hún var stöðugt að bæta við til að hafa þetta sem skemmtilegast fyrir nemendurna. Ég veit að öllum þótti vænt um þessa elskulegu konu sem laðaði alla að sér með sínum sterka persónuleika. Þegar Guðný hætti að spila lét hún mér eftir allar þær nótur sem hún hélt að gætu komið að gangi fyrir Listdansskólann og sú varð sannarlega raunin. Hafí Guðný þökk fyrir allt. Guð blessi alla hennar niðja og fjölskyld- ur þeirra. Björg Bjarnadóttir. Hún Guðný okkar er látin. Þetta eru aðeins nokkur síðbúin orð til að þakka fyrir öll árin sem hún starfaði sem píanóleikari í Listdans- skpla Þjóðleikhússins. Það fór einhvem veginn fram hjá mér hvenær Guðný hóf störf, hún var þarna bara, örugg og traust, alltaf tilbúin að hjálpa og leiðbeina óreyndum kennara sem var nýkom- inn frá námi. Hún bjargaði því sem bjargað varð þegar einhver mistök urðu í talningu á æfingunum. „Mig langar svo til að prófa að spila lag í 6/8 fyrir þessa æfíngu. Má ég reyha það?“ sagði Guðný, þegar æfíngin átti auðvitað að vera í þeim takti frá upphafi. Guðný Richter var stór hluti af Listdansskólanum öll þessi ár, hún var alltaf á staðnum, alltaf svo vel klædd og vel til höfð, stoð og stytta okkar kennaranna og vinur nem- endanna, Hún fylgdist með þeim frá því að þeir hófu nám um 9 ára aldur og sumir héldu sambandi við Guðnýju löngu eftir að þeir hættu í ballett. Mörgu leyndarmálinu var henni trúað fyrir og stundun var kaffíbollum laumað til hennar til nánari athugunar á því sem fram- tíðin bæri í skauti sér. Guðný lét sig aldrei vanta, jafn- vel þó að heilsan væri farin að gefa sig. Hún kom á aðalæfíngar og sýningar íslenska dansflokksins svo lengi sem hún gat og hafði alltaf ákveðnar skoðanir á verkum og frammistöðu dansaranna. Það var ómetanlegt fyrir List- dansskóla Þjóðleikhússins að njóta starfskrafta Guðnýjar og ómetan- legt fyrir kennara og nemendur að kynnast henni og njóta hlýju og hjálpsemi hennar. Aðstandendum sendi ég innilegar samúðarkveðjur. Ingibjörg Björnsdóttir, skóla- stjóri Listdansskóla íslands. + Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður og afa, SIGURÐAR M. JÓNSSONAR, Einigrund 3, Akranesi. Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Akraness fyrir góða aðhlynningu. Jón Atli Sigurðsson, Sigrún Eliasdóttir, Sigurður Arnar Sigurðsson, Ásgeir Guðmundur Sigurðsson, Ella Þóra og Sigurður Mikael. Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hjartahlýju við andlát og útför sonar míns, stjúpsonar og bróður, GUÐMUNDAR GRÍMSSONAR læknis. Lovísa Loftsdóttir, Einar Andrés Einarsson, Edda Bjargmundsdóttir, Bragi Bjargmundsson. + Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og langamma, ÁSGERÐUR ÞORVARÐARDÓTTIR SKJALDBERG, andaðist 19. janúar á Hrafnistu. Útför hennar fór fram 27. janúar í kyrr- þey að ósk hinnar látnu. Innilegar þakkir til starfsfólks Hrafnistu fyrir góða umönnun. Kærar þakkir fyrir auðsýnda samúð. Dóra Bergþórsdóttir, Halldís Bergþórsdóttir, Tómas Tómasson, Halla Bergþórsdóttir, Bergþór Bergþórsson, Agnes Jónsdóttir, Björg Kristjánsdóttir, Aðalbjörg Ásgeirsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.