Morgunblaðið - 23.07.1993, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. JÚLÍ 1993
Tennessee
Williams
myrtur?
The Daily Telegraph.
TENNESSEE heitinn Williams,
leikritaskáldið bandaríska, var
myrtur, segir yngri bróðir
hans, Dakin Williams. Ten-
nessee, sem ritaði meðal ann-
ars leikritin Cat on a Hot Tin
Roof og Streetcar Named Des-
ire, fannst látinn á hótelher-
bergi í New York árið 1983 og
var sagður hafa kafnað þegar
flöskutappi stóð í honum.
Bróðir hans, Dakin, er lögfræð-
ingur í Illinois og í óbirtu sjón-
varpshandriti heldur hann því
fram að náin vinkona Tennessee
hafi kæft hann með púða. Hyimt
hafi verið yfir sannleikann í mál-
- inu. „Ég hef látið rannsóknarlög-
reglu í té öll þau gögn sem ég
hef komist yfir í tengslum við
dauða bróður míns,“ sagði Dakin.
„Ég er sannfærður um að hann
var myrtur. Ég kæri mig ekki
um að fólk haldi að hann hafi
kafnað af því að stóð í honum
flöskutappi."
Lögregla í New York hefur
staðfest að Dakin hafí haft sam-
band. „Hann skrifaði okkur bréf,
og við munum bregðast við því,“
sagði talsmaður lögreglunnar.
„Það hefur engin ákvörðun verið
tekin um að málið verði endur-
skoðað.“
Reuter
Umdeildir fíkniefnasmyglarar
BRESKU stúlkurnar Karyn Smith (t.v.) og Patricia Cahill sem lausar í
Tælandi í fyrradag eftir að hafa afplánað aðeins hluta refsingar fyrir
heróínsmygl komu til heimalandsins í gær og voru strax teknar til yfir-
heyrslu vegna rannsóknar á glæpastarfsemi í heimaborg þeirra, Birming-
ham. Deilur risu um það í Bretlandi hvort sýna bæri heimferð þeirra jafn
mikla athygli og gert var; þær fengju athygli sem hetjur væru en í raun
væri verið að hefja glæpamenn til skýjanna. Ættingjar fögnuðu við heim-
komu stúlknanna en fjölmiðlar deildu á þær fýrir að heimta himinháar
fjárhæðir fyrir viðtal um lífsreynslu sína. Meira að segja slúðurblaðinu
Sun var misboðið en stúlkumar fóm fram á að fá 100.000 pund, jafnvirði
11 milljóna króna, fyrir að segja sögu sína. „Gráðugu litlu glæpakvensurn-
ar“ sagði Sun í risafyrirsögn á forsíðu.
Andstaða bandarískra sljórnvalda við hvalveiðar
Hættulegt fordæmi að
vísa í almenningsálit
- segja þingmenn sem vilja byggja veiðisljórn á vísindum
New York. Frá Huga Ólafssyni fréttarítara Morgunblaðisins.
ÞRÍR bandarískir þingmenn hafa mótmælt „hættulegu fordæmi" sem
Bandaríkjastjórn hafi sýnt með andstöðu sinni við hvalveiðar. I bréfi
til Ronald Browns viðskiptaráðherra segja þeir að fulltrúi landsins
á þingi Alþjóðahvalveiðiráðsins í Kyoto í Japan hafi hundsað vísinda-
rök í afstöðu sinni til takmarkaðra hrefnuveiða.
í bréfínu segjast þingmennimir
hafa frétt að vísindanefnd hval-
veiðiráðsins hafí lagt fram gögn
sem sýndu að takmarkaðar veiðar
á hrefnu væm réttlætanlegar á vís-
indalegum gmnni. Þjóðimar sem
hyggi á slíkar veiðar - sem em
ekki nafngreindar - ætli þar að
auki að nýta hvalina til manneldis,
samkvæmt aldalangri hefð.
Fulltrúi Bandaríkjanna hafi hins
vegar lagst gegn slíkum veiðum og
borið við meintri andstöðu almenn-
ings og Bandaríkjaþings við hval-
veiðar í ágóðaskyni. Slík rök fælu
í sér „mjög hættulegt fordæmi.“
„Vísindi em hornsteinn faglegrar
og skynsamlegrar veiðistjórnunar,"
á alþjóðavettvangi jafnt sem innan
Bandaríkjanna, að sögn þremenn-
inganna. Þjóðir sem geti sýnt fram
á að veiðar séu innan skynsamlegra
marka ættu ekki að þurfa að óttast
gagnrýni eða viðskiptaþvinganir.
Undir bréfið skrifa Conrad
Bums, öldungadeildarþingmaður
frá Montana og tveir fulltrúadeild-
arþingmenn. Það er sent í nafni
svokallaðst „veiðimannahóps" inn-
an þingsins, sem í eiga sæti sjö
þingmenn úr báðum flokkum.
Talsmaður bandaríska viðskipta-
ráðuneytisins staðfesti að ráðherra
hefði borist bréfið í hendur, en svar
hans lægi ekki fyrir.
Tveir franskir læknaprófessorar
ákærðir fyrir manndráp af gáleysi
Skelltu skolla-
eyrum við aðvör-
unum um hættur
tengdar lyfjagjöf
París, London. Daily Telegraph.
TVEIR franskir læknaprófessorar hafa verið ákærðir fyrir
manndráp af gáleysi fyrir að brúka vaxtarhormóna sem unnir
voru úr heiladingli látins fólks við læknismeðferð. Málið hefur
vakið óhug og skaðað orðstír franskra lækna. Siglir þetta mál
í kjölfar hneykslismáls þar sem sjúklingum var gefið blóð sem
reyndist innihalda alnæmisveiruna. Hlutu tveir læknar þunga
fangelsisdóma vegna þess máls.
Nítján frönsk börn af 1.698 sem
gengust undir hormónameðferð
vegna dvergvaxtar á níunda ára-
tugnum hafa dáið úr svonefndum
Creutzfeldt-Jakob sjúkdómi sem
veldur heilahrörnun. Hin bömin
eru í vissri hættu að verða sjúk-
dóminum að bráð þar sem liðið
geta allt að 30 ár frá því sýking
á sér stað og þar til sjúkdómsein-
kenna verður vart. Að jafnaði
fjölgar mánaðarlega um tvo í
hópnum sem sýnir einkenni.
Prófessorarnir Jean-Claude Job
og Femand Dray, fyrrum deildar-
stjóri hjá Pasteur-stofnuninni,
hafa verið sakaðir um afglöp í
starfi. Þeir erú sakaðir um að
hafa látið aðvaranir færustu sér-
fræðinga um að orsakavaldur Cre-
utzfeldt-Jakob sjúkdómsins kynni
að leynast í heiladingli sem vind
um eym þjóta. Prófessor Luc
Montagnier, sérfræðingur við
Pasteur-stofnunina sem uppgötv-
aði alnæmisveiruna, varaði við
þessari hættu þegar árið 1980 og
sagði sérstakar ráðstafanir nauð-
synlegar vegna hættu á Creutz-
feldt-Jakob veiki.
í Bandaríkjunum var notkun
hormónályfja sem unnin voru úr
heiladingli hætt 1985 eftir þijú
dauðsföll sem rakin voru til lyfja-
meðferðar. Líftæknar í Kalifomíu
framleiddu gervilyf í tilraunastofu
sem leyst hefur hormónalyfið af
hólmi og hefur notkun þess breiðst
út. Við France-Hypophyse stofn-
unina, sem prófessor Job véitti
forstöðu, var notkun heiladinguls-
lyfsins hins vegar haldið áfram til
ársins 1988. Talið var að sérstök
hreinsitækni myndi gera lyfið
skaðlaust en nú hefur verið sýnt
fram á að hún var gagnslítil.
Kvalafullur dauðdagi
*
Fjölskyldur þriggja barna sem
sjúkdómurinn dró til dauða hafa
kært Job og Dray. Búist er við
að að fleiri foreldrar kæri og að
fleiri læknar dragist inn í málið.
Foreldrar Ilyassil Benziane, sem
dó 1991, riðu á vaðið. Hann gekkst
fyrst undir lyfjameðferð 1983 en
sjö áram seinna fór hann að þjást
af höfuðverkjum og honum þvarr
sýn. Á endanum hætti hann að
geta gengið. Lögmaður fjölskyld-
unnar segir: „Ekkert foreldri, sem
vitað hefði um hugsanlegar afleið-
ingar, hefði viljað taka áhættuna.
Opinberar skýrslur era hins vegar
afdráttarlausar: Áhættan var ljós
þegar árið 1985 en menn skelltu
samt skollaeyram við því og héldu
lyijagjöfinni áfram.“
France-Hypophyse • stofnunin
hafði einkarétt til að vinna horm-
óna úr heiladingli og því þykir ljóst
að prófessor Job muni ekki eiga
sjö daga sæla sem eftir er. Sótti
stofnunin aðföng til lyfjafram-
leiðslunnar til útlanda, m.a. Búlg-
aríu og Ungveijalands. Job hefur
reynt að bera hendur fyrir höfuð
sér og segir læknasveit sína hafa
„starfað undir eftirliti æðstu yfir-
valda.“
Vegna umfangsmikilla rann-
sókna sem franska stjórnin hefur
fyrirskipað er talið að ár líði þar
til þetta nýja franska lækna-
hneyksli hafnar inni í réttarsölum.
Hafa Vesturlönd í raun við-
urkennt ósignr múslima?
RÍKISSTJÓRNIR Bandaríkjanna og helstu Evrópuríkja þrýsta nú á
Bosníu-múslima að ganga að friðartillögum sem myndu binda enda
á stríðið í Bosníu nú þegar. Megin ástæða þrýstingsins er sú, að
áframhaldandi bardagar í von um hagstæðari samninga síðar myndu
á endanum valda algerum ósigri múslima. Blaðið Internntional Her-
ald Tribune hefur eftir vestrænum embættismönnum, að af þessum
sökum hafi stjórnir á Vesturlöndum vikið sér undan beiðni múslima
um utanaðkomandi ihlutun til þess að stöðva meinta sókn Serba
eftir höfuðborginni Sarajevo.
Norður-Irland
Andar köldu
í garð Breta
Belfast. The Daily Telegraph.
MÖRGUM sambandssinnum á
Norður-írlandi þykir sem breska
stjórnin hafi óbeint ákveðið að
láta írum landið eftir. Sé nú þeg-
ar hætt að hugsa um málefni þess.
Undanfarna mánuði hefur Sir
Patrick Mayhew, ráðherra í mál-
efnum Norður-Irlands, sagt að
Bretar hafí þar engra hemað-
arlegra hagsmuna að gæta, og
fyrr á þessu ári sagði hann í við-
tali að Bretar myndu með glöðu
geði yfirgefa landið.
Sambandssinnum finnst þeir hafa
verið yfírgefnir. Sagnfræðingurinn
A.T.Q. Stewart segir þá tilfinningu
þeirra djúpstæða. Þeim þyki ekki
einungis sem breska stjómin hafí
yfírgefið þá, heldur líka Englending-
ar yfírleitt. „Gegnum tíðina hefur
sambandssinnum lærst, að þótt þeir
muni ætíð standa við bakið á Bret-
um, þá standi Bretar ekki við bakið
á þeim.“ Verði þetta viðhorf ráðandi
og ekki bragðist við, megi búast við
grimmilegum afleiðingum.
Franskur stjómarerindreki tók í
sama streng og sagði það vera álit
vestrænna herfræðinga, að múslim-
ar ættu einungis fáar vikur eftir.
„Að líkindum er innan við mánuður
þangað til þeir hafa beðið algeran
ósigur.“ Vildi hann meina að mú-
slimar myndu að lokum verða af
öllu landsvæði utan Sarajevo og
nokkurra smáskika annars staðar
- sem í raun yrðu flóttamannabúð-
ir. Möguleikamir á smáríki múslima
gætu orðið að engu, vegna þess að
hersveitir Serba hafa einangrað þau
byggðarlög múslima sem tóra, og
íbúar þeirra eigi yfír höfði sér gífur-
legt harðræði, sér í lagi á vetri
komanda þegar illmögulegt verður
að koma til þeirra matvælaaðstoð..
Clinton og Major neita
hernaðaraðstoð
Bosníustjóm hafa því borist þau
skilaboð sem vestrænir leiðtogar
vilja helst ekki nefna; að viðurkenna
sigur Bosníu-Serba og leggja fram
friðartillögur þar sem þeir sættast
á smáríki. Þess vegna harðneitaði
Bill Clinton Bandaríkjaforseti því
að múslimar ættu nokkra von á
aðstoð Bandaríkjanna. Hann hafn-
aði því hins vegar í gær, að Banda-
ríkin hefðu algerlega snúið baki við
múslimum: „Við höfum beitt okkur
af hörku við samningaborðið í Genf,
og skrifi Bosníustjórn sjálfviljug
undir samkorriulag þá munum við
leggja okkar laf mörkum til þess
að það standi|“ Clinton sagði and-
stöðu ráðamanna í Evrópu við til-
lögur Bandaríkjamanna til lausnar
á deilunni fyrr á árinu, hafa leitt
til skelfilegs ástands, sem hægt
hefði verið að komast hjá. í tillögum
Bandaríkjamanna fólst meðal ann-
ars að vopnasölubanni á múslima
yrði aflétt, og sagðist Clinton viss
um að það myndi hafa leitt til frið-
samlegrar lausnar.
Frakkar og Bretar hafa bragðist
við slíkum aðdróttunum með því
að segja Bandaríkjamenn dreyma
Bill Clinton
um algerlega óraunsæjar leiðir til
að leysa deiluna. John Major, for-
sætisráðherra Bretlands, þvertók í
gær fyrir að Bretar myndu senda
fleiri hersveitir til Bosníu, þegar
stjómarandstöðuþingmenn hvöttu
hann til þess að gera eitthvað til
þess að koma í veg fyrir að Sarajevo
falli í hendur Serbum. Sagði Major
að nú væri komið að öðram ríkjum
að leggja til mannafla. „Við höfum
margoft lýst því yfír, að viðvarandi
friður í Bosníu næst einungis með