Morgunblaðið - 06.11.1993, Síða 27

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. NÓVEMBER 1993
27
hvíldar í baráttu fyrir bættum kjör-
um og helgaði henni hiklaust líf sitt.
I dag veit ég að margir kunna hon-
um þakkir fyrir þá vinnu. Hitt er
líka ljóst að þeir eru til sem ekki
vita hve mikið þeir eiga honum að
þakka. Þannig verður það ávallt í
samfélagi okkar mannanna.
Auk starfa sinna að málum stétt-
arfélaganna gegndi Björgvin marg-
víslegum trúnaðarstörfum á öðrum
vettvangi. Hann var starfsmaður
Stokkseyrarhrepps og stofnana hans
um árabil og var lengi framkvæmda-
stjóri Pöntunarfélags verkamanna.
Hann átti sæti í hreppsnefnd Stokks-
eyrarhrepps í 12 ár og var oddviti
hennar um skeið. Þá átti hann einn-
ig sæti í stjórn Slysavarnasveitarinn-
ar Drafnar, Taflfélags Stokkseyrar
og Leikfélagsins á staðnum. Björg-
vin hafði mikið yndi af skák alla tíð
og fylgdist yfirleitt vel með árangri
landa sinna á því sviði, jafnt hér
heima sem erlendis.
Vinátta Björgvins á Jaðri var ein-
læg og fölskvalaus. Ég minnist þess
frá bernskudögum að það ríkti alltaf
eftirvænting og spenna þegar gjafir
frá honum voru opnaðar á hátíðar-
stundum. Ég veit að margir eru nú
í þeim sömu sporum og ég, að finnast
þeir standa í ævarandi þakkarskuld
við hann. Samkennd hans með fjöl-
skyldu sinni og vinum, jafnt á stund-
um sorgar sem gleði og hamingju,
var sannarlega eftirtektar- og eftir-
breytniverð. Þá minnist ég þess
hvernig hann fylgdist með námi
okkar bræðranna og lét sér annt um
velferð okkar og síðar fjölskyldna
okkar. Frá fyrstu tíð ávann hann sér
virðingu og aðdáun okkar allra fyrir
svo_ ótal margt.
Á kveðjustundu er gott að eiga
minningu um góðan vin sem með
framúrskarandi hæfileikum sínum á
mörgum sviðum skilur eftir sig djúp
spor, spor sem fyrst og fremst vitna
um góðar gáfur og kærleika í garð
þeirra sem minnst mega sín. Við sem
fengum að kynnast Björgvini förum
ríkari af þeim fundi.
Við leiðarlok eru hér fluttar ein-
lægar þakkir frá föður mínum, Krist-
jáni Guðmundssyni, bræðrum mín-
um Lárusi Þór og Guðmundi Guðna
og fjölskyldum okkar allra.
Megi algóður Guð blessa minn-
ingu Björgvins Sigurðssonar á Jaðri.
Haraldur M. Kristjánsson.
Sagt hefur verið um franska bílinn
Citroen, að slík hugkvæmni leynist
í smíði og gerð farkostsins, að hann
sé raunverulega tuttugu ár (að
minnsta kosti) á undan tímanum.
Citroen-bifreið er í sérklassa. Þetta
fiaug í gegnum hugann, þá er Björg-
vins Sigurðssonar verkalýðsleiðtoga
á Stokkseyri er minnzt, sem er fall-
inn fyrir sigð dauðans, töluvert við
aldur.
Hvers vegna að vera tala um
franskt hugvit, sem byggist á róm-
uðu frönsku brjóstviti, þegar hugsað
er til Björgvins sáluga. Jú, það er
ósköp einfalt og skiljanlegt. Hann
var langt á undan tímanum í skipu-
lagningu og uppbyggingu og grunn-
smíði sjómanna- og verkalýðsfélags-
ins Bjarma á Stokkseyri — eins kon-
ar ráðgjafi — guðfaðir fjölskyldna,
sem háðu harða lífsbaráttu og áttu
allt undir farsælli stjórn foringja síns
og leiðtoga, sem var þeirra leiðarljós
í blíðu og stríðu. Verkalýðs- og sjó-
mannafélagið Bjarmi var sagt vera
tuttugu ár á undan tímanum eins
og Citroeninn er tuttugu ár á undan
tímanum.
Björgvin hefði sómt sér vel í Lat-
ínuhverfinu í París á vinstri bakkan-
um Rivage Gauge innan um aðdá-
endur sína og þá, sem litu upp til
hans vegna gáfna hans, sem voru
miklar. Enda þótt hann teldist á viss-
an hátt harðlínusósíalisti (hann var
að vísu mikill vinur og sálufélagi
Björns Jónssonar frá Akureyri sem
linaðist æ meir og meir í harðlínu-
pólitík sinni undir lok ævi sinnar
(orðinn Hannibalisti)) var hann
sanngjarn í garð pólitískra andstæð-
inga sinna. Hann var of lífsreyndur
til að dæma og enda þótt hann hafi
fæðzt og alið nær allan aldur sinn
í litlu þorpi, bar hann ekki þess
merki. Hann var heimsborgaralegur
enda þrællesinn í fögrum bókmennt-
um, næmur á menn og málefni. Sjón-
deildarhringuj' hans náði ekki eins
og sumra frá ísólfsskála að Hraunsá.
Það var eins og brimið, brimaldan
stríða og hin ægifagra fjara við
Stokkseyri, sem undirskráður kallar
jafnaðarlega la Costa Brava (lækn-
aði hann af tóbaksfíkn vegna íón-
anna í loftinu þar og ýmsu öðru um
leið) já, það er eins og allt framan-
greint hafi mótað og skapað mót-
tökuhæfileika Björgvins fyrir víðsýni
í hugsun og gildimati. Ég þekkti
Björgvin vel, betur en flesta aðra
Stokkseyringa. Hann tók mér og
fjölskyldu minni vel og eitt sinn bað
ég hann að líta eftir slotinu Roðgúl,
fylgjast með því, sem hann og gerði.
Það veitti öryggi.
Það var alltaf gaman að sækja
hann heim. Eitt sinn eða tvisvar var
komið við hjá honum á svonefndum
kúltúrfundum, þar sem nokkrir vinir
hans og aðdáendur komu saman og
sátu við fótskör meistarans. Það
voru þeir sæúlfurinn og aflamaður-
inn Henning kapteinn, sem vanalega
slær öll met í fiskni, Sveinbjörn í
kaupfélaginu, Jón Gunnlaugsson
siglfirzki Jón Kristinsson sá dökki
maður af Fjalls-ætt, Tommi í Haf-
steini, einn bezti sjómaðurinn í pláss-
inu (kapteinn og stýrimaður á víxl)
og síðastur til að reka lestina og
alls ekki ómikilvægastur sveitar-
stjórinn hans Grétar Zóph. sá vel-
gerði hálfþingeyski fyrrum kapteinn,
þeirra allra mest mótaður af „God-
father" Björgvin. Þetta var eins kon-
ar einkasamkoma, setið yfir kaffit-
ári og talað um allt milli himins og
jarðar. Það hefði alveg eins getað
átt sér stað í París í Frans, en ísólfs-
ættin er suðræn, æði suðræn, í hugs-
un og geðlagi, sem gefur henni
sjarma, og þetta er skemmtilegt fólk.
Éinn ættmenna er Bjarni Pálmason,
alheimsborgari og húmoristi og
Grand Lux-sjofför tiginna sem ótig-
inna. Hann vinnur hjá B.S.R. Það
var líka alltaf gaman að hitta Björg-
vin, jafnvel eftir að lífskraftar hans
dvínuðu, en þeir höfðu verið miklir.
Það yndislegsta við Stokkseyrina er,
að þaðan er bein lína til Suður-
skautsins og ekkert land á milli, svo
að skeyti þaðan berast greiðlega og
gefa þennan sérstæða kraft, sem er
ólíkur orku á öðrum stöðum.
Ýmsar hremmingar hafa dunið
yfir Stokkseyri undanfarið. Vonandi
sér sá, sem öllu ræður, um það að
ástandið batni og sendi staðnum lífg-
jöf og birtu.
Björgvin, sem sá er þetta ritar,
leyfði sér stundum að kalla Gari-
baldi eftir ítalskri frelsishetju er
horfinn sjónum. Eftir lifir minning
um manneskjulegan persónuleik,
sem hafði samkennd með þeim, sem
minna mega sín og barðist fyrir rétti
þeirra og lífsstöðu. Fulltrúar vinnu-
veitenda bera Björgvin vel söguna
og virtu hann. Og maður hafði það
alltaf á tilfinningunni, að hann væri
ekki bundinn neinum ómanneskju-
legum pólitískum klafa þeirra
vinstri-slagsíðu-manna, heldur
væri hann fyrst og fremst að reka
réttar hins vinriandi manns.
í Sóltúni á ísafirði.
Steingrímur St. Th. Sigurðsson.
Nú er komið að því að kveðja
hann Bjögga frænda, en hann lést
á 82. aldursári eftir að hafa átt við
veikindi að stríða og legið á sjúkra-
húsi meira og minna síðustu tvo
mánuðina. Þó að frændi væri búinn
að vera veill fyrir hjarta síðustu ár-
in, þá kviknaði aldrei sú hugsun að
hann færi að kveðja okkur. Það var
bara svo eðlilegt að hafa Bjögga hjá
okkur. Á síðustu tveimur árum mátti
Bjöggi horfa á eftir sínum bestu vin-
um og jiar á meðal bræðrum sínum
þeim Oskari og Frímanni. Bjöggi
átti mjög erfitt með að sætta sig
við fráfall þeirra, enda voru þeir
ekki aðeins bræður heldur einnig
hans bestu vinir.
Ég man alltaf þegar við bræðurn-
ir, ég og Guðjón Eggert heitinn,
fórum að koma við á skrifstofu
Verkalýðs- og sjómannafélagsins
eftir skóla, en þar var Bjöggi for-
maður í nokkra áratugi. Á skrifstof-
unni lásum við blöðin og hlustuðum
á alla þá snillinga sem þar söfnuð-
ust alltaf saman til að ræða pólitík
og það sem alla skipti máli, afla-
brögð. Þessi tími var mjög góður
skóli fyrir okkur bræðurna.
Bjöggi var í hugum allra í fjöl-
skyldunni hinn eini sanni frændi,
enda var hann með afbrigðum barn-
góður og gerði allt sem hann gat
til þess að hjálpa öðrum. Þó að hann
sparaði við sjálfan sig þá sparaði
hann ekki þegar kom að afmælisdög-
um barna í fjölskyldunni, hvað þá
jólunum. Mér er minnisstætt þegar
hann lá á Landspítalanum nú í byrj-
un hausts, að í eitt skiptið sem ég
kom til hans þá voru stærstu áhyggj-
ur hans þann daginn að hann gat
ekki fært systur minni afmælisgjöf
á réttum tíma. Þetta segir allt um
hans góðvild.
Ég vil þakka foreldrum mínum
fyrir alla þá umhyggju og allt það
sem þau gerðu fyrir Bjögga. Elsku
Bjöggi frændi, hafðu þökk fyrir sam-
fylgdina. Þín er sárt saknað af minni
fjölskyldu.
Steinþór Einarsson.
með frönskum og sósu
TAKIÐMED TAKIÐMEÐ
- tilboð! WM&Í -tilboð!
Jaríitm
\>konii(> mikið úrval
af hvíldarstólum
Hvíldarstóll m/skemli. Leður hvíldarstóll
Leður á slitfleti. m/skemli.
Kr. 25.000,- stgr. Kr. 52.000,- stgr.
Litir: Svart, brúnt, rautt, grænt og blátt.
Opið laugardag kl. 10-16
VALHÚSGÖGN
Ármúla 8, símar 812275 - 685375
HVERFAFUNDIR BORC ARSTIORA 1993
Komdu hugmyndum þínum á framfæri vi6
Markús Örn Antonsson borgarstjóra millilibalaust
5. FUNDUR
Grafarvogshverfi
Laugardagur 6. nóvember kl. 14.00
í Fjörgyn, Logafold 1.
Fundarstjóri: Reynir Karlsson
Fundarritari: Magnús Jónasson
REYKJAVÍK
ÖFLUC BORC í ÖRUGGUM HÖNDUM