Morgunblaðið - 08.02.1994, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. FEBRÚAR 1994
39
munur enginn í veruleikanum.
Jón var uppáhalds eldri borgar-
inn minn og er þá á engan hallað.
Hann var einnig sá allra fallegasti
karlmaður sem ég hef kynnst og
kannski gerði ég of mikið af því
að segja honum hvað hann væri
myndarlegur, hvað klippingin væri
flott og hárið á honum þykkt og
fallegt. Ég fékk aldrei nóg af því
að segja honum hve fallega klædd-
ur hann var og gerði hann sér því
far um að koma stoltur og sýna
mér nýju peysuna sem hann fékk
í jólagjöf eða annað nýtt og fal-
legt. „Ég hef alltaf verið svona
fínn,“ var hann vanur að segja.
„Rosalega ertu með falleg augu,“
sagði ég eitt sinn. „Þú verður að
koma með mynd af þér ungum í
vinnuna, Jón, og sýna mér.“
Ég veit að honum þótti vænt um
þessa óskiptu aðdáun og athygli
sem ég gat sjaldnast legið á. Næsta
dag kom hann með mynd, stóra og
fallega andlitsmynd. „Tekin' hjá
ljósmyndara,“ sagði hann hróðugur
og þurfti ekki sérfræðingsálit þar
til að sjá að Jón hefur verið mikið
kvennagull.
Jón átti mörg áhugamál og sagði
mér oft frá atvikum úr lífi sínu.
Hann var lengi í Karlakór Reykja-
víkur, fór í mörg söngferðalög með
þeim félögum sínum og fræddi mig
um New York og gaf ráð er ég fór
utan sl. sumar. Hann var mikill
stangveiðimaður þó að hann færi
ekki eins oft að veiða og áður.
Hann hafði unun af hestamennsku
og fannst frábært og hressandi að
bregða sér á hestbak.
Það er skarð fyrir skildi hjá okk-
ur vinnufélögunum í Litrófi þegar
tveir starfsfélagar okkar hafa fallið
í valinn á tæpum mánuði. Engan
hefði grunað að eitthvert okkar
myndi kveðja svo fljótt er við heils-
uðum nýju ári fyrir fáum vikum,
hvað þá að sorgin myndi beija tvisv-
ar að dyrum á svo skömmum tíma.
Ég á eftir að sakna Jóns Bald-
vinssonar ákaflega, hann var bæði
heiðarlegur vinur og félagi, liðlegur
og þægilegur maður. Mér þótti gott
að tala við hann og leita ráða. Það
er skrýtið að koma til vinnu og eiga
ekki von á að bjóða honum góðan
daginn. Þegar kólnaði í veðri og
veturinn tók völdin var Jón oft lopp-
inn fýrst á morgnana. Þá gekk
hann inn til mín, rétti fram kaldar
hendurnar og ég núði í þær hita
ef ég átti þá einhvem yl sjálf. Þessa
á ég eftir að sakna og mér vöknar
um augu við tilhugsunina eina.
Góðlegi hláturinn og stundum stórt
skapið; ég fínn sorgina læsast um
mig þegar ég átta mig á að ég er
að minnast Jóns og hitti hann aldr-
ei aftur.
Minningamar em margar og
góðar, en verða ekki raktar frekar.
Minning lifír að eilífu í mínu hjarta.
Ég er ríkari manneskja fyrir þær
sakir að hafa kynnst Jóni Baldvins-
syni.
Eftirlifandi konu Jóns, Konna
vinnuveitanda mínum, öllum að-
standendum og öðmm samferða-
mönnum Jóns Hauks Baldvinssonar
votta ég innilega samúð. Guð gefí
ykkur styrk á sorgarstundum.
Elsku Jón minn, takk fyrir yndis-
Þóra Jónsdótt-
ir - Minning
Fædd 18. apríl 1913
Dáin 29. janúar 1994
Hún Þóra Jónsdóttir, elskuleg
tengdamóðir mín, er látin. Hún lést
á Borgarspítalanum 29. janúar síð-
astliðinn eftir tiltölulega skamma
sjúkralegu. Andlát hennar bar að á
hljóðlátan og hóglegan hátt, en
þannig var Þóra einmitt í lífi og
starfi. Hógværðin var eitt af hennar
helstu aðalsmerkjum. Umburðar-
lyndi og gjafmildi gagnvart vinum
og vandamönnum áttu sér engin
takmörk. f þessu lífí var hlutverk
Þóm hlutverk gefandans.
Allt frá mínum fyrstu kynnum,
frá því að ég fór að venja komur
mínar á heimili þeirra hjóna Ólafs
Vigfússonar og Þóm í Skaftahlíð
27 í Reykjavík og fram til þess
dags, er hún skildi við þetta líf, var
ég ævinlega þiggjandinn í okkar
samskiptum. Ég fæ ekki séð hvem-
ig ég get endurgoldið alla þá um-
hyggju, sem ég fékk að njóta af
hennar hálfu. Hún var okkur hjón-
unum og börnunum okkar sérstakur
verndarengill.
Þóra Jónsdóttir fæddist í Reykja-
vík 18. apríl 1913. Foreldrar hennar
voru Jón Vilhjálmsson skósmíða-
meistari og seinni kona hans Jónína
Jónsdóttir. Þau hjón áttu sjö börn;
Guðjón var elstur, þá Guðrún
Hanna, sem giftist Pétri Brandssyni
loftskeytamanni, Sigríður, Guðni,
sem kvæntur var Margréti Gests-
dóttur, Þóra, giftist Ólafi Vigfús-
syni járnsmíðameistara, Ásgeir og
yngst er Ásta, sem ein er eftirlif-
andi systkinanna, en hún er gift
Árna Gestssyni forstjóra í Glóbus.
Þau systkinin ólust upp á Vatnsstíg
4 á heimili, sem tengdi þau sterkum
böndum.
Ólafur og Þóra giftust í janúar
1942 og bjuggu fýrstu hjúskaparár-
in á Dalvík, þar sem Ólafur rak
járnsmíðaverkstæði frá 1942-
1946. Þau bjuggu síðan á Grenimel
fram til 1955, er þau fluttust í
Skaftahlíð 27, þar sem þau sköpuðu
kærleiksríkt og gott heimili. Þau
hjón eignuðust eina dóttur, Huldu,
sem er gift undirrituðum. Barna-
börn Þóru eru Ólafur Kristinsson
lögfræðingur og Þórhildur Kristins-
dóttir menntaskólanemi.
Meðan Þóra var enn í blóma lífs-
ins fékk hún að finna fyrir þrálátum
og erfíðum sjúkdómum, en hún
barðist eins og hetja og lét engan
bilbug á sér fínna. Á árunum 1955-
1980 vann hún sem afgreiðslumað-
ur í Hlíðabakaríi og gaf það starf
henni ákveðna lífsfyllingu.
Góði guð, ég bið þig að varðveita
og vemda Þóru Jónsdóttur á því
tilverustigi, sem hún er nú stödd
á, og ég bið þig að styrkja Ólaf,
Huldu, bamabörnin Ólaf og Þór-
hildi, svo og aðra syrgjendur.
Kristinn Ragnarsson.
Hún elsku amma mín er dáin.
Amma mín, sem hefur alltaf verið
til staðar, alltar verið nálæg þegar
ég hef þurft á henni að halda, allt-
af haft tíma fyrir mig.
Þóra Jónsdóttir, amma mín, átti
erfíða ævi. Veikindi vom hennar
förunautar lengst af og voru henni
þung byrði. En alltaf skein þó í
gegn sama æðruleysið og hógværð-
in, og það sem kannski mest er um
vert; umhyggja fýrir öðmm. Henn-
ar veikindi voru sjaldan til umræðu,
miklu frekar einhver smáatriði úr
lífí hennar nánustu, smáatriði sem
manni þykir þó svo undurvænt um
að skiptu hana máli.
Samband mitt við ömmu og afa
hefur verið nánara en gengur og
gerist, þar sem herbergið mitt er í
íbúðinni hjá þeim í risinu í Skafta-
hlíðinni, beint fýrir ofan mömmu
og pabba. Nálægðin við hina eldri
hefður því í raun alltaf verið sjálf-
sögð og um leið virðingin fyrir þeim
sem hafa lifað lengur og vita betur
en ungur og ör hugur.
Mörg óbrigðul ráð hefi ég í gegn
um tíðina þegið frá ömmu minni
og afa, ráð sem ég mun ráða börn-
um mínum heilt með þegar fram
líða stundir.
Amma Þóra var var ein af þeim
manneskjum sem gaf alltaf af sér
en þáði minna í staðinn, nema þá
helst ást og þakklæti sinna nánustu
sem hún mat afar mikils.
Hún og afi hafa átt langa og
góða ævi saman, erfiða á köflum
og erfíðleikamir hafa styrkt hjóna-
band þeirra fremur en hitt. Afi
hefur misst mikið í henni ömmu,
þrátt fyrir að við vitum öll að henni
lega samfylgd. Við hittumst síðar.
Hvíl í friði.
Þín vinkona, Þórdís Lilja.
Kveðja frá starfsfólki
Litrófs
í annað skipti á mánuði sækir
dauðinn okkur heim í okkar litla
fýrirtæki.
í fyrr.a skiptið ungur maður í
blóma síns lífs, nú elsti starfsmaður
fyrirtækisins, Jón Baldvinsson.
Stór skörð era höggvin í okkar
raðir. Að fá að verða samferða slík-
um manni sem Jóni Baldvinssyni á
lífsleiðinni eru mikil forréttindi. Jón
var vandaður maður til orðs og
æðis, ávallt kátur og hress og hvers
manns hugljúfi.
Jákvæðni var einn af hans bestu
eiginleikum, eiginleiki sem er alltof
fágætur hjá fólki í dag. Jón hafði
mörg áhugamál, hann stundaði
hestamennsku til margra ára, lax-
og silungsveiði og einnig var hann
virkur í kórsöng. I fjölmörg ár söng
hann í Karlakór Reykjavíkur. Með
kómum fór hann í mörg minnisverð
ferðalög m.a. til vesturheims og í
hina víðfrægu Baltika-ferð, og
minntist hann oft á ferðir þessar.
Nú er Jón lagður upp í sína hinstu
för.
Starfsfólk Litrófs þakkar Jóni
Baldvinssyni gott samstarf og sam-
fylgdina á liðnum áram og vottar
aðstandendum öllum sína dýpstu
samúð.
Minningin um mætan mann lifir.
*Veldu þér eina af
þessum þremur
metsölubókum á
ótrúlegu verði,
aðeins 495 kr., sem
sérstakt inngöngutilboð í bóka-
klúbbinn Nýjar metsölubækur !
Ókeypis
Fríöindakort
og glæsilegur
blekpenni
aö gjöf!
D
markaði er 2.480 kr.
Rpi Eríðindakort
Glæný innbundin metsölubók á
gjafverði, aðeins 495 krónur!
Mánaðarbækur bókaklúbbsins Nýjar
metsölubækur munu kosta
995 kr. Verð hliðstæðra
bóka á almennum
líður svo miklu betur þar sem hún
dvelur nú og vakir yfír okkur.
Við höfum líka misst mikið og
það eina sem kemur í stað ömmu
Þóru er hlý og yndisleg minning
um einstæða konu.
Blessuð sé minning hennar og
veiti afa styrk í sorginni.
Sem kona lifði hún í trú og tryggð;
það tregandi sorg skal gjalda.
Við ævinnar lok ber ást og dyggð
sinn ávöxtinn þúsundfalda,
og ljós þeirra skín í hjartans hryggð
svo hátt yfir myrkrið kalda.
(E. Ben.)
Þórhildur.
Elskuleg amma mín, hún Þóra
Jónsdóttir, er horfín úr þessum
heimi. Með trega og söknuði minn-
ist ég hennar hér. Upp í huga mér
koma myndir af mörgum fögrum
samverustundum allt frá því að ég
sat á eldhúsborðinu hjá henni í
bernsku minni. Alltaf beið ég með
eftirvæntingu eftir því að hún
amma mín kæmi og sækti mig af
róluvellinum. Ég minnist hennar
einnig þegar hún síðar heimsótti
okkur til Þýskalands.
Er við fluttumst aftur til íslands
þjuggum við í sambýli við afa og
ömmu. Öll námsárin mín frá grunn-
skóla til loka háskólanáms stóðu
afí og amma mér ávallt nærri og
studdu mig í einu og öllu.
Elsku amma mín, ég þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gefíð og
gert fyrir mig í gegnum árin. Megi
guð varðveita þig þar sem þú ert.
Ólafur.
fjölskyldunnar ókeypis!
A þriðja hundrað aðilar í verslun og þjónustu
veita korthöfum afslátt.
Glæsilegur blekpenni að gjöf ef
þú tekur tilboðinu
innan ÍO daga!
Áætlað verðmæti
pennans er 2.500 kr. 2
\ HHill Aít*eant
htíðstæóra hdi
£tbb'*rö k*-2«‘0kr.
■ffHxXWr* . »Skr
^ áaai^íkr.
Síminn er
(91) 688 300
VAKA-HELGAFELL
Til móts viH óskir ftinur!