Morgunblaðið - 12.03.1994, Blaðsíða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. MARZ 1994
Alli er ekki lengur hrifínn af
mér. Hann segir að ég sé að
líkjast þér svo mikið, mamma.
JRrogntilribifrife
BRÉF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Alltaf versnar helstefnan
- og misnotkun íslenskunnar til þess
Frá Magnúsi H. Skarphéðinssyni:
Um daginn komu hingað til lands
með flugi frá Noregi sérstaklega
„kynbættar“ (athugið orðið) gyltur
til undaneldis ofan í gullaldarþjóðina
sjálfa. Ef eitthvað í heimi hér er svo
sannarlega úrkynjað eru það þessi
ofvöxnu dýr hér af völdum okkar
mannanna.
•Þessar fimm ólánsömu gyltur voru
allar grísafullar og alveg komnar á
fremsta hlunn með að fæða af sér
afkvæmi sín þegar þær voru rifnar
upp úr fyrri tortúrheimkynnum sín-
um í Noregi í ný slík hér á landi.
Það var einmitt þess vegna sem þær
voru seldar þrælasali til íslands. Það
var til þess að geta af sér enn hrað-
vaxnari afkvæmi og því að sjálfsögðu
enn úrkynjaðri grísi en fyrri ófijálsar
gyltur hafa þurft að þola í þessu
ófijálsa landi.
Það er ekki að spyija að hug-
kvæmni „einkaframtaksins" þegar
einkafrelsinu hafa ekki verið settar
siðferðisskorður í hvað má og hvað
má ekki með ómálga dýr sem ganga
um algerlega réttindalaus hér í heimi
okkar mannanna.
Enda vafðist umsjónarmanni þess-
ara flutninga og „kynbóta" tunga
um tönn í viðtali við fréttamanninn
á sjónvarpsskjánum þama fyrir norð-
an um daginn þegar hann var spurð-
ur hvað yrði um þessar gyltur þegar
út í Hrísey væri komið og þær hefðu
fætt af sér afkvæmi sín. „Nú, þá
hverfa þær, — og grísimir verða ald-
ir upp,“ sagði umsjónarmaðurinn
hálfvandræðalega. Enda vissi sam-
viska hans að hann fegraði sannleik-
ann töluvert með orðalagi sínu og
Gagnasafn
Morgnnblaðsins
Allt efni sem birtist í Morgun-
blaðinu og Lesbók verður fram-
vegis varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskil-
ur sér rétt til að ráðstafa efninu
þaðan, hvort sem er með endur-
birtingu eða á annan hátt. Þeir
sem afhenda blaðinu efni til
birtingar teljast samþykkja
þetta, ef ekki fylgir fyrirvari
hér að lútandi.
misbeitingu tungunnar.
Auðvitað átti maðurinn að hafa
manndóm í sér og segja það sem á
bak við svarið var; „Um leið og þær
verða búnar að fæða af sér grísina
og gefa þeim móðurmjólk í nokkurn
tíma þá drepum við þær og seljum
líkin af þeim á matborð hinnar góð-
hjörtuðu íslensku þjóðar."
Nei, auðvitað má ekki tala svona.
Það verður alltaf að hafa rósamál á
hlutunum svo þeir verði ekki of aug-
ljósir. Þess vegna er talað um að
farga „meindýrum", en ekki að drepa
litlu saklausu mýsnar. Og þess vegna
er talað um að „eyða fóstri" en ekki
að myrða börn. Þar má ekki nota
orðið myrða sem íslenskan annars
notar um meðvitaða, yfirvegaða
slátrun á mannfólki af hvaða tagi
sem er.
Trúlega er meirihluti þeirra les-
enda Morgunblaðsins sem nennt hafa
að lesa þessi „öfgaskrif" á annað
borð búnir að dæsa í hljóði við lestur
sinn á hugrenningum okkar líf-
stefnusinna um þessar óhamingju-
Frá Nils Gíslasyni:
Hver er kenning þjóðkirkjunnar
um líf eftir dauðann?
í grein í Morgunblaðinu 4. mars,
sem Brynja Tomer tekur saman eftir
ráðstefnu sem haldin var um þetta
efni, hefur hún eftir séra Þórhalli
Heimissyni að „upprisulíf hæfist þeg-
ar við tökum í hönd Jesú og fylgdum
honum hér og nú. „Jesús brúar bilið
milli lífs og dauða.“ Hvað táknar
þetta? Hvenær tökum við í hönd
Jesú? Hvað ef við fylgjum honum
síðan ekki? Hvaða dauða tengir Jesús
við lífíð með brú?
„Hann sagði að dómur Guðs biði
okkar og góðu verkin myndu lifa.“
Í endingu mun Guð afmá syndina
og afmá dauða.““ Hvað táknar þetta?
Stendur ekki, „af náð eruð þér hólpn-
ir orðnir fyrir trú. Það er Guðs gjöf.
Ekki byggt á verkum, enginn skal
geta miklast af því.“ Ennfremur,
„Gjörið því iðrun og snúið ykkur, að
syndir yðar verði afmáðar.
Að lokum er haft eftir honum:
sömu gyltur sem til Hríseyjar eru
komnar, og eru rétt að ljúka stuttri
og afar ónáttúrulegri þjáningarævi
sinni. Og við því er ekkert að segja.
En á 23. öldinni munu menn hneyksl-
ast á þessu athæfí sem fleirum okk-
ar siðleysingjanna gagnvart hinum
dýrunum.
í dag jaðrar það við landráð hér
á landi að tala um tilfinningar dýr-
anna sem við „lifum á“, s.s. að reyna
að skapa umræður um hvernig
þorskunum líði í netunum sem þeir
eru „veiddir" í þegar þeir kremjast
til bana í þvögunni þar í milljónatali
hvem veiðidag ársins. Eða ræða hlut-
skipti sauðkindarinnar. Sá maður er
nú ekki lítið skrýtinn sem hættir sér
út á þann hála ís. Enda er best að
sleppa því hér.
En alltaf versnar helstefnan hvað
sem síðari kynslóðir kunna að gera
í lífstefnunni og almennu altæku sið-
ferði lífs síns í framtíðinni. Vonandi
verður það eitthvað skárra en það
sem menn sætta sig við í dag.
MAGNÚS H. SKARPHÉÐINSSON,
Grettisgötu 40b,
Reykjavík.
„Guð mun reisa allt sköpunarverk
upp burtséð frá því hvort fólkið þekki
Guð eða hefur hafnað honum. Jesús
stendur við hlið allra. Við þurfum
ekki að hafa áhyggjur af dauða eða
eilífð, því Jesús fylgir okkur út yfír
gröf og dauða.“
Hvaðan er þessi kenning komin?
Segir ekki Jesús sjálfur: „Því vítt er
hliðið og vegurinn breiður sem liggur
til glötunar, og margir þeir, sem þar
fara inn.“ Það segir einnig í skímar-
skipuninni eins og Markús setur hana
fram, að „Sá sem trúir og skírist,
mun hólpinn verða, en sá sem trúir
ekki mun fyrirdæmdur verða“.
Þar sem fyrir öllum liggur að deyja
fínnst mér rétt að fram komi opinber
afstaða þjóðkirkjunnar til þessa al-
varlega máls.
Ég vona sannarlega að þarna sé
einhver misskilningur á ferðinni, og
vona að þessi fyrirspum verði til að
leiðrétta hann.
NILS GÍSLASON,
Lyngholti 2,
603 Akureyri.
Hver er kenning þjóðkirkj-
unnar um „Líf eftir dauðann“’
HÖGNI HREKKVlSI
„PlZ-Z-A /MEE> SMOKKFISKI?"
Víkveiji skrifar
Ferðir útlendinga hingað til
lands virðast ætla að verða
meiri í ár en nokkm sinni áður og
er greinilegt að hið hreina og tæra
Norður á hljómgrunn meðal fólks
sem hefur ráð á að ferðast. Fram-
sækni nokkurra af minni ferðaskrif-
stofunum er skemmtilegur vaxtar-
broddur í atvinnulífinu og má í því
sambandi nefna starfsemi Addís.
Þetta litla fyrirtæki, sem Arngrímur
Hermannsson hefur byggt upp og
rekur, hefur einkum gert út á ferð-
ir um hálendið. Stórir kraftmiklir
jeppar era aðalsmerki þessa fyrir-
tækis, en einnig öryggi í ferðum
og virðing fyrir landinu, samkvæmt
því sem þeir er til þekkja hafa sagt
skrifara. Eins og stóra fyrirtækin
hefur Addís kynnt starfsemi sína
erlendis og er nú að uppskera á
komandi mánuðum er um eitt þús-
und manns koma til landsins á veg-
um þess.
xxx
Afengisverð á Norðurlöndum
hefur ávallt verið eitt það
hæsta í heiminum og hefur ísland
svo sannarlega ekki verið þar nein
undantekning. Hingað til höfum við
þó flest staðið í þeirri trú að það
væri ekki mikið hærra hér á landi
en gengur og gerist annars staðar
á Norðurlöndunum. Það kom því
veralega á óvart að sjá þann mikla
mun á verði á rauðvíni og hvítvíni
á íslandi og í Svíþjóð í verðkönnun
í Morgunblaðinu síðastliðinn sunnu-
dag. Kom þar fram að sömu rauð-
vínstegundirnar eru að meðaltali
78,4% hærri hér á landi en í Sví-
þjóð og sömu hvítvínstegundirnar
83,4%!
Hvernig fær þetta staðist? Er
þetta verðmyndunarkerfí ekki kom-
ið út í öfgar hér á íslandi fyrst að
hátt í helmings munur er á verði á
þessari vöru hér og í Svíþjóð? Og
þá ekki síst í því ljósi að verðlag á
áfengi í Svíþjóð er mun hærra en
á meginlandi Evrópu. Þó vissulega
geti verið rök fyrir því að halda
verði á áfengi tiltölulega háu, og
þá fyrst og fremst sterku áfengi,
hljóta að vera einhver takmörk. Það
dregur nefnilega ekki endilega úr
áfengisneyslu í réttu hlutfalli við
hækkað verð. í staðinn færist neysl-
an yfír í ólöglegt smygl og heima-
bragg, sem engar skatttekjur eru
af. Því miður virðist það ekki síst
vera unga fólkið sem sækir í brugg-
ið, vegna hins lága verðs þess. Er
ekki kominn tími til að endurskoða
þetta kerfi?
xxx
Umferðarmenning íslendinga
hefur aldrei verið hátt skrifuð
en hún hefur þó aðeins skánað á
síðustu áram, að mati Víkveija. Þó
er ein stétt bílstjóra, sem ekki virð-
ist telja sig þurfa að sýna öðrum
vegfarendum tillitssemi í hvívetna.
Það eru ökumenn stærri ökutækja
og þá gjarnan strætisvagna. Þrátt
fyrir stærð ökutækja þeirra virðast
þeir iitlu skeyta um æskilegan
hraða miðað við aðstæður. Er þetta
ekki síst áberandi í eldri borgarhlut-
um, þar sem götur eru þröngar.
Þar bruna þessi gulu flykki oft um
á ofsahraða og stundum virðist lítið
mega út af bera til að slys hljótist
af. Þá er eins og það að halda sig
innan tímaáætlunar skipti öllu máli.