Morgunblaðið - 25.05.1994, Blaðsíða 52

52 MIÐVIKUDAGUR 25. MAÍ 1994
MINIUINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
f
Elskulegur sambýlismaður minn og bróðir okkar,
JÓN ODDSSON
frá Fagradal i Sogamýri,
iést í Landakotsspítala 23. maí.
Björg Jóhannsdóttir,
Sigurður Oddsson,
Hólmfríður Oddsdóttir,
Halldóra Oddsdóttir.
t
Ástkœr eiginmaður minn,
GUÐFINNUR SIGURJÓNSSON
frá Vestmannaeyjum,
Eskihlíð 22a,
Reykjavfk,
andaðist 23. maí.
F.h. aðstandenda,
Helga Bachmann.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÁSMUNDUR MATTHfASSON
fyrrv. aðalvarðstjóri,
Háaleitisbraut 71,
Reykjavík,
lóst í Landspítalanum 21. mai.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ragnhildur Pétursdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
REYNIR GEIRSSON,
Álftamýri 52,
Reykjavik,
lést í Landspítalanum aðfaranótt 24. maí.
Guðlaug Bjarney Elíasdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
GÍSLÍNA MAGNÚSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavfk,
lést 22. maí.
Bálför verður mánudaginn 30. mai í Fossvogskirkju kl. 13.30.
Reynir Guðnason, Ingigerður Jóhannsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
SIGURJÓN SVEINSSON
frá Sveinsstöðum,
Miðvangi 55,
Hafnarfirði,
lést að morgni hvítasunnudags,
22. maí.
Anna María Benediktsdóttir
og börn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur,
bróðir og mógur,
PÁLMAR ÞÓR INGIMARSSON,
ráðgjafi
Laugateigi 56,
andaðist laugardaginn 21. maí.
Hildur Jónsdóttir,
Erlingur Atli Pálmarsson, Ragna Bjarnadóttir,
Matthea K. Guðmundsdóttir, Ingímar Einarsson,
Guðrún K. Ingimarsdóttir, Ásgeir Helgason,
Jóhanna S. Ingimarsdóttir, Marinó Flóvent Birgisson.
PÉTUR EGGERZ
+ Pétur Eggerz, fyrrum
sendiherra, fæddist 30. maí
1913. Hann lést 12. maí 1994.
Útför hans fór fram föstudag-
inn 20. maí.
MEÐ PÉTRI Eggerz er horfinn
af sjónarsviðinu nj'tur embættis-
maður, góður höfundur og hlý per-
sóna.
Ég komst í kynni við Pétur
Eggerz nánast af tilviljun. Ég
hringdi til hans, en við komum
nokkrum bóka okkar á framfæri
hjá sama útgefandanum. Pétur tók
mér mjög vel. Mæltist hann til
þess að ég liti inn hjá sér, en hann
bjó ásamt Ernu, systur sinni, að
Suðurgötu 29. Þar hafði faðir
þeirra búið um skeið, ásamt konu
sinni og börnunum tveimur, sem
þegar hafa verið nefnd.
Upp úr þessu varð nokkur sam-
vinna milli okkar. Ég kom venju-
lega einu sini í viku, á þriðjudög-
um, á heimili Péturs og Ernu. Var
mér fyrst boðið í borðstofuna og
að þiggja veitingar. Skrafað var
þá drjúgt um hin ólíkustu efni, en
Pétur var víða heima. Sagan lá
opin fyrir honum.
Eftir kaffíð og meðlætið geng-
um við Pétur upp á Ioft í húsinu,
eftir háum og bröttum stiga, og
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSA MARÍA ÓLAFSDÓTTIR,
fyrrum húsfreyja á Syðra-Seli,
Hrunamannahreppi,
lést laugardaginn 21. maí sl.
Jarðsett verður frá Hrunakirkju föstudaginn 27. maí kl. 14.00.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móöir okkar,
INGIGERÐUR SIGFINNSDÓTTIR,
Hátúni 10,
Reykjavík,
er lést þann 16. maí sl., hefur verið jarðsett í kyrrþey, samkvæmt
ósk hinnar látnu.
Þökkum innilega auðsýnda samúö við andlát hennar.
Jón Þór Ólafsson,
Helga Steinunn Ólafsdóttir,
Agnes Kristfn Ólafsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, vinkona og
amma,
ÞORBJÖRG ANDRÉSDÓTTIR
hjúkrunarkona,
Hringbraut 30,
andaðist í Landspítalanum að morgni
annars í hvítasunnu.
Ólafur Óskar Axelsson, Svana Vikingsdóttir,
Ingibjörg Axelsdóttir, Sæmundur Rögnvaldsson,
Anna Axelsdóttir,
Finnbogi Guðmundsson,
Höskuldur, Þorbjörg og Anna Þórhildur,
Stefanía, Vfkingur Heiðar og Anna Vala.
t
Ástkær móðir okkar,
KRISTÍN S.J. MAGNÚSDÓTTIR,
Tunguvegi 58,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 24. maí sl.
Börn hinnar látnu.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengda-
móðir og amma,
KRISTÍN PÁLSDÓTTIR
frá Krossum,
Kirkjuteigi 21,
Reykjavfk,
,'ést á heimili sínu 19. maí.
Jarðarförin fer fram frá Laugarneskirkju
fimmtudaginn 26. maí kl. 15.00.
Vilhelm Heiðar Lúðvfksson,
Hrönn Vilhelmsdóttir, Þórólfur Antonsson,
Lúðvík Vilhelmsson, Krlstfn Gunnarsdóttir,
Björk Vilhelmsdóttir, Sveinn Rúnar Hauksson,
Jón Páll Vilhelmsson,
Ásmundur Vilhelmsson, Svanhvít Sveinsdóttir
og barnabörn.
settumst niður í austurherberginu
að norðanverðu. Pétur vissi, að
skammur tími mundi gefast, þar
til kallið mikla kæmi, og lagði
áherslu á að Ijúka við að færa það
í letur, sem honum lá á hjarta.
Ég tók að mér að rita á tölvu það,
sem hann handskrifaði. Gekk ég
frá því eins vel og mér var unnt.
Pétri þótti vænt um að fá þetta
frágengið þannig, að það gæti þeg-
ar orðið aðgengilegt til útgáfu. Og
okkur tókst að ljúka þessu að
mestu. Bíður nú seinni tíma að
þessi ritverk verði birt almenningi
í bókarformi. Þama kemur margt
fram, sem forvitnilegt má telja.
Ég er að sjálfsögðu bundinn þagn-
arskyldu um innihald þess, sem
Pétur Eggerz fól mér að ganga
frá, en ég vil aðeins láta þess get-
ið, að þar kemur fram nokkuð
önnur söguskoðun en við höfum
vanist og talin hefur verið óbreyt-
anleg. Þetta gildir jafnt um menn
sem málefni. Eg er ekki í vafa um,
að þama hefur Pétur Eggerz lagt
dijúgt af mörkum, til að gera sögu
okkar fyllri og trúverðugri. Um
orðafar veitti Pétur mér mikinn
trúnað við frágang á þáttum hans.
Hann lét þau orð falla nokkram
sinnum í mín eyra, að ég væri íslen-
skumaður góður, hvað sem um það
má annars segja, og þótti fengur
að því að njóta starfskrafta minna,
sem var um nokkurra mánaða
skeið. Um samvinnu okkar á ég
einungis góðar minningar.
Pétur Eggerz var sonur Sigurð-
ar Eggerz, sem var ráðherra ís-
lands, sá næst síðasti í þeim hópi,
og síðar forsætisráðherra. Kona
Sigurðar og móðir Péturs var Sól-
veig Kristjánsdóttir, dómstjóra
Jónssonar, en hann var ráðherra
íslands á annað ár, 1911 til 1912,
eftir að Bjöm Jónsson hafði látið
af embætti, eftir tæplega tveggja
ára ráðherradóm.
Pétur Eggerz átti þannig til
merkra manna að telja. Faðir hans
og afí vora í tölu fyrstu ráðherra
þessa lands. Hann varð fyrsti og
eini ríkisstjóraritarinn. Hefur hann
skrifað bók um það skeið, sem ber
heitið Minningar ríkisstjóraritara.
Alls komu út frá hendi Péturs
Eggerz sjö bækur, þar af tvær
skáldsögur. Samtöl vora sérgrein
þessa höfundar, sem einn hefur
vogað sér, að því er ég best veit,
að skrifa um líf diplomata, er sum-
ir trúa, að sé dans á rósum, enda
nefnir Pétur eina bóka sinna Létta
leiðin ljúfa. Það lýsir honum vel
og kímnigáfu hans.
Um æviatriði Péturs Eggerz er
ég fáorður, enda munu aðrir um
þau ijalla. Hann var Reykvíkingur,
þó að hann fæddist í Vík í Mýr-
dal. Hann gekk hefðbundinn
menntaveg og varð embættismað-
ur, eins og honum hefur sjálfsagt
verið ætlað. Sendiherra varðhann
nokkuð seint, hvað sem valdið hef-
ur. En í utanríkisþjónustunni starf-
aði hann öll sín bestu ár og var
langdvölum erlendis. Það er nokk-
ur þraut út af fyrir sig. Ritstörf
Péturs Eggerz munu lengi halda
nafni hans á lofti, og miklu lengur
en sendiherrastörfin, þó að þau
munu hafa verið unnin af fullri
reisn.
Kynni mín við Pétur Eggerz eru
mér dýrmætur fjársjóður í minn-
ingunni.
Pétur Eggerz lætur eftir sig tvö
böm: Sólveigu, sem býr í Banda-
ríkjunum, og Pál Ólaf, sem búsett-
ur er í Þýskalandi. Bæði hafa þau
hlotið háskólamenntun og gegna
mikilsverðum störfum.
Systir Péturs, Erna, sem verið
hefur undir læknishendi að undan-
förnu, sér nú á bak elskulegum
bróður. Þau voru samhent og sam-
huga og bjuggu saman mörg síð-
ustu árin í timburhúsinu við Suður-
götu.
Ég enda þessi minningarorð mín
með innilegum samúðarkveðjum
til systur Péturs og barna hans.
Blessuð sé minning ágæts vinar,
Péturs Eggerz. ■
Auðunn Bragi Sveinsson.