Morgunblaðið - 26.05.1994, Side 46

46 FIMMTUDAGUR 26. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUNNHILDUR PÁLSDÓTTIR,
Furugerði 1,
Reykjavík,
er látin. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir faerum við starfsfólki deildar A-7 á Borgarspít-
ala fyrir umönnun og hlýhug.
Hörður Sigurðsson,
Hafsteinn Sigurðsson, Guðmunda Þorláksdóttir,
Halldór Júliusson, Hanna Guðmundsdóttir,
Þórunn Júliusdóttir, Villý Petersen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar,
HANNES GUÐJÓNSSON,
lést í Hrafnistu, Hafnarfirði, mánudaginn 23. maí.
Guðjón Hannesson,
Tryggvi Hannesson,
Grétar Hannesson,
GuðniHannesson.
t
Ástkær eiginmaður minn,
KONRÁÐ INGIMUNDARSON
fyrrv. lögregluþjónn,
Dalbraut 20,
Reykjavík,
lést þann 25. maí.
Fyrir hönd aðstandenda
Þurfður Snorradóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR SIGURBRANDSDÓTTIR
frá Flatey,
Breiðarfirði,
lést 24. maí sl.
Fyrir hönd aðstandenda
Einar Aðalsteinsson,
Elsa Aðalsteinsdóttir,
Oddný Einarsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
sonur og bróðir,
GUÐNI KRISTJÁN SÆVARSSON,
Traðarlandi 10,
Bolungarvík,
.sem lést á Borgarspítalanum 18. maí
sl., verður jarðsunginn frá Hólskirkju í
Bolungarvík laugardaginn 28. maí.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á þyrlusjóð og geta snúið sér til slysa-
varnahússins í Bolungarvík í síma 94-7428.
Guðlaug Sveinbjörnsdóttir,
Bjarney Jóhanna Kristjánsdóttir,
Sveinbjörn Hrafn Kristjánsson,
Kristján Erlendur Kristjánsson,
Sævar Guðmundsson, Bjarney Kristjánsdóttir
og systur hins látna.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengda-
móðir og amma,
KRISTÍN PÁLSDÓTTIR
frá Krossum,
Kirkjuteigi 21,
Reykjavfk,
lést á heimili sínu 19. maf.
Jarðarförin fer fram frá Laugameskirkju
fimmtudaginn 26. maí kl. 15.00.
Vilhelm Heiðar Lúðvíksson,
Hrönn Vilhelmsdóttir, Þórólfur Antonsson,
Lúðvík Vilhelmsson, Kristfn Gunnarsdóttir,
Björk Vilhelmsdóttir, Sveinn Rúnar Hauksson,
Jón Páll Vifhelmsson,
Ásmundur Vilhelmsson, Svanhvft Sveinsdóttir
og barnabörn.
EINAR GUÐMUNDSSON
+ Einar Guð-
mundsson frá
Túni í Flóa var
fæddur 17. septem-
ber 1915. Hann lést
15. maí 1994. Faðir
hans var Guðmund-
ur bóndi í Túni
Bjarnason bónda
þar Eiríkssonar og
Guðfinnu konu
hans Guðmunds-
dóttur frá Hróars-
holti. Móðir Einars
var Ragnheiður
húsfreyja í Túni
Jónsdóttir bónda á
Skeggjastöðum
Guðmundssonar og konu hans
Guðrúnar Bjarnhéðinsdóttir frá
Þjóðólfshaga. Börn Guðmundar
og Ragnheiðar voru sjö. Var
Einar fimmti í röðinni. Hin eru:
Bjarni fyrrum bifreiðastjóri
lengi til heimilis í Túni, nú bú-
settur í Reykjavík, Guðrún fyrr-
um húsfreyja í Hraungerði, nú
búsett í Reykjavík, Guðfinna
húsfreyja í Vorsabæ í Flóa, Jón
fyrrum bifreiðastjóri, oftast
kenndur við Tún, búsettur á
Selfossi, Stefán bóndi í Túni og
Unnur húsfreyja í Reykjavík.
Utför Einars fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag.
ANDLAT Einars kom á óvart því
hann var óvenju vel á sig kominn,
léttur í spori og léttur í Iundu.
Móðir sína missti Einar þegar
hann var 16 ára. Skólagöngu sína
hóf Einar í farskóla sem þá var í
Króki, en síðan í nýju samkomuhúsi
sem reist var í Þingborg 1927. Starf
ungmennafélagsins sem þá var ný-
endurvakið éfldist mjög. Einar var
virkur félagi í ungmennafélaginu og
var heiðursfélagi þess hin síðari ár.
Einkum var hann viðriðinn leiklistar-
starfsemi félagsins. Einar ólst upp
við hefðbundin bústörf. Á æsku- og
unglingsárum hans var mikill upp-
gangstími í Flóanum, því þá stóðu
yfir framkvæmdir við Flóaárveituna
°g bygging mjólkurbús. Heyfengur
óx á engjum við áveituna og upp-
bygging í sveitinni óx.
I Túni var á árunum 1930-1934
byggt nýtt íbúðarhús og nýtt fjós
og hlaða, allt úr steinsteypu. Þótti
það óvenjulega myndarlega byggt á
þeim tíma og vel vandað. Eru þessar
byggingar allar í fullri notkun enn.
Arið 1946 tóku þeir við búi í Túni.
Stefán faðir minn og Einar. Byggðu
þeir nýtt svínahús og fjárhús og létu
ræsa svokallaða Kolamýri og hófu
þar ræktun. Bjuggu þeir saman til
ársins 1956 að Einar hætti búskap
og fór að vinna við byggingu írafoss-
virkjunar við Sog. Síðan fór hann
til Reykjavíkur og fór að vinna hjá
Herði Þorgeirssyni mági sínum við
húsasmíðar. Aflaði hann sér starfs-
réttinda í þeirri iðnaðargrein og
stundaði hana þar til hann hætti
störfum fyrir fáum árum síðan.
Eftir að til Reykjavík-
ur kom var Einar lengst
af til heimilis hjá Unni
systur sinni og Herði
Þorgeirssyni manni
hennar. En fyrir fáum
árum hóf hann sambúð
með Herdísi Jónsdóttur.
Litu þau björtum augum
til elliáranna, enda bæði
vel á sig komin, bæði
félagslynd og höfðu
gaman af ferðalögum
og höfðu farið í nokkrar
utanlandsferðir saman.
Það var gott að koma á
heimili þeirra og njóta
gestrisni þeirra.
Ég var sjö ára þegar Einar fór
frá Túni. Þær svipmyndir sem ég á
af honum í minningunni frá þeim
tíma eru flestar tengdar bústörfum
t.d. man ég eftir honum við að slá
með hestasláttuvél á engjunum og
smíða skeifur í eldi í smiðjunni. Einn-
ig man ég eftir að hann smíðaði
vegglampa og skar út í hann fanga-
markið sitt. Þá tilhneigð hafði hann
frá móður sinni, en hún skar út í tré.
Einar var hestamaður og notaði
frístundirnar gjarnan til útreiða.
Eftir að hann flutti til Reykjavíkur
hafði hann hesta þar á veturna, en
á sumrin hjá Guðrúnu systur sinni
og Sigmundi Ámundasyni mági sín-
um í Hraungerði. Þegar Guðrún brá
búi að Sigmundi látnum og við hjón-
in tókum við hér í Hraungerði bað
Einar um að fá að hafa hestana hér
á sumrin áfram og var það auðsótt
mál. Hófst þá nýr kafli í okkar sam-
skiptum því hér á heimilinu dvaldi
hann oft um helgar á sumrin og var
hann jafnan aufúsugestur. Er margs
að minnast úr útreiðatúrum með
honum, því þá naut hann sín allra
best. Skemmtilegastar þóttu honum
ferðirnar á Murneyrarkappreiðarnar
þegar riðnar voru reiðgöturnar á
bökkum Þjórsár og svo þegar riðið
var í Skeiðaréttir í hópi gamalla
sveitunga og var það jafnan loka
reiðtúr hvers sumars.
Einar var glöggur og vandlátur á
hesta, góður tamningamaður og
hafði gaman af að temja og var allt-
af vel ríðandi. Varla get ég minnst
Einars án þess að minnast á gamla
gæðinginn hans, hann Svip, svo
samofnir sem þeir eru í minningum
mínum. Þar var náið og gott sam-
band milli manns og hests. Báðir
héldu sér vel og voru ekkert beygju-
legir í síðustu réttarferð þó knapinn
væri hátt á áttræðisaldri og hestur-
inn kominn á þrítugsaldur.
Einar Guðmundsson var maður
hæglátur, jafnlyndur og reglusamur.
Afskiptasemi eða áreitni í annarra
garð var honum fjarri. Hann var
glaðsinna með létta lund og stutt í
spaugsemi. Hann var mér greiðvik-
inn og hjálpfús og það var þægilegt
að vera í návist hans.
Nú hefur skjótt skipast. Einar er
horfinn. á braut. Söknuður er í huga
allra sem hann þekktu. Mest eru þó
viðbrigði Herdísar og sendi ég og
fjölskylda mín henni dýpstu samúð-
arkveðjur.
Guðmundur Stefánsson.
Einar, maðurinn hennar mömmu,
er dáinn. Mamma fór oft að dansa
með eldri borgurum. Dísa, dóttir
Svönu, er mikil hestakona og kynnt-
ist Einari í hestamennskunni. Hún
spurði ömmu sína oft, hvort hún
þekkti ekki hann Einar, hann færi
líka svo oft að dansa. Síðar kom í
ljós að maðurinn sem mamma dans-
aði sífellt oftar við hét Einar og var
hestamaður. „Ó, þú ert þá Einar
hennar Dísu minnar“ sagði mamma.
Svo fór að mamma og Einar felldu
hugi saman og urðu fljótt eins og
þau hefðu alltaf staðið saman. Þau
yngdust bæði upp, voru bestu vinir
og nutu svo margs. Einar hélt áfram
í hestamennskunni fram á síðasta
dag og þau stunduðu sund, ferðuð-
ust mikið, spiluðu og dönsuðu. Hann
féil vel inn í fjölskylduna, tók öllum
börnum og barnabörnum mömmu
vel og virtist njóta stórrar fjölskyldu.
Um daginn var Einar Ingi, sonur
Jóns Inga, með vinum sínum. Þeir
spurðu hvort amma væri hjá honum.
Nei, pabbi fékk bara bílinn hennar
lánaðan, sagði Einar Ingi. Þeir voru
eitthvað að velta fyrir sér hvernig
gengi hjá ömmu bíllausri. „Það er
sko ekkert mál, amma er nefnilega
skilin og á núna ungan mann, sem
getur keyrt hana.“ Þetta lýsir af-
stöðu okkar allra, Einar var svo
ungur í anda, frískur og hress, að
okkur fannst öllum mamma eiga
ungan mann. Við vorum bjartsýn á
að þau ættu mörg góð ár eftir og
alsæl með hvað þau voru hamingju-
söm. Ekki fer allt eins og óskað er.
Oft hefur mamma orðið fyrir missi,
en þó líklega aldrei eins miklum og
nú.
Mamma og Einar áttu fallegt
heimili í Huldulandi 5. Þar hittum
við fyrst systkini hans og fjölskyld-
ur, en þau voru sjö systkinin og er
Einar sá fyrsti sem fellur frá. Þar
var saman kominn vænn og bjartur
hópur, sem nú sér á eftir bróður og
frænda. Einar bjó lengi hjá Unni
systur sinni og Herði manni hennar
og auk þess störfuðu þeir saman um
áratuga skeið. Þau voru Einari sér-
staklega kær og hafa þau reynst
mömmu og Einari góðir vinir.
Með Einari er fallinn vandaður
og góður maður. Hann var lítillátur,
ljúfur, kátur. Megi ljúfar og góðar
minningar og trú veita mömmu,
Unni og Herði, systkinum og öðrum
aðstandendum styrk.
Ég kveð þig Einar svo klökk í lund
að kynnast þér gerði’ okkur betri.
Við oft saman ljúfa áttum stund,
en engar þær verða að vetri.
I líf hennar mömmu þú læddist hljótt
og lýsti af ykkur kæti.
Burtu þú héðan fórst of fljótt
nú fyliist ei aftur þitt sæti.
Þau geisluðu’ af ánægju og gleði var þar
gjaman í smáu og stóru.
Þau voru svo yndislegt, unglegt par
og allt þau saman jafnt fóru.
Félagar og vinir, svo einlæg var ást
sem árin gefa þeim máttu.
Aldrei hún honum né hann henni brást
þau hamingjustundimar áttu.
Mig langar að segja að lokum svo margt
en læt mér hér nægja vísu.
í dansi oft þið fóruð á fart
þú faðmaðir ömmu Dísu.
Sælustundir áttuð þið oft
og einlæga vináttu mátuð.
Með flugvélum oft þið fómð á loft
og ferðuðust eins og þið gátuð.
Nú Einar er dáinn, svo ungur var þó
og ern og hress og kátur.
Með honum einatt mamma hló
nú mörgum í huga er grátur.
(Svanbjörg H. Haraldsdóttir)
Hildigunnur Haraldsdóttir,
Svanbjörg H. Haraldsdóttir,
Jón Ingi Haraldsson, Árni
Björn Haraldsson og
fjölskyldur.
t
SIGURLAUG GUÐJÓNSDÓTTIR,
vistheimilinu Seljahlíð,
áðurtil heimilis á Bergsstaðastræti 72,
lést mánudaginn 16. maí sl.
Útförin hefur farið fram.
Hrafnhildur Höskuldsdóttir,
Loftur Ólafsson.
t
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
MARGRÉTAR JÓHANNSDÓTTUR,
Skógargötu 19,
Sauðárkróki,
sem andaðist 20. maí sl., verður gerð frá Sauðárkrókskirkju, föstu-
daginn 27. maí kl. 16.00.
Árni M. Jónssonn, Sigriður Ögmundsdóttir,
Kjartan I. Jónsson, Ingibjörg Amundadóttir
og barnabörn.