Morgunblaðið - 26.05.1994, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR26.MAÍ 1994 47
_______________MINNINGAR
JÓN KRISTJÁNSSON
+ Jón Kristjáns-
son fæddist að
Langholtsparti í
Hraungerðishreppi
í Flóa 4. október
árið 1098. Hann lést
á Landspítalanum
14. maí 1994. For-
eldrar hans voru
Kristján Diðriksson
og Guðríður Sveins-
dóttir. Voru þau ell-
efu systkinin en níu
komust á legg og
var Jón í miðið. Eft-
irlifandi eiginkona
hans er Margrét
Bjarnadóttir, f. 30. september
1901. Eignuðust þau einn son,
Kristin Jónsson, f. 13. septem-
ber 1944. Jón starfaði framan
af sem sjómaður en hin síðari
ár sem verkamaður í landi.
Útför hans fór fram frá Ás-
kirkju 24. maí.
LANGAR MIG hér í nokkrum línum
að minnast afa míns Jóns. Af nógu
er að taka þegar ég minnist hans,
því gleðistundirnar eru fjölmargar,
bæði með fjölskyldunni og eins þeg-
ar við afi vorum að bralla eitthvað
tveir saman. Alla tíð hef ég verið
mjög náinn afa og ömmu á Hrísa-
teignum og dvaldist ég hjá þeim
löngum stundum á _æsku- og ung-
lingsárum mínum. í tíu ár var ég
eina barnabarnið hans afa og fékk
því óskipta athygli og athygli til
handa börnum var eitthvað sem afi
átti nóg af. Eftir að ég óx úr grasi
gerði ég mér grein fyrir hve börn
hændust að afa. Hann var fljótur
að vinna traust þeirra og talaði um
börnin sem vini sína. Þannig var Jón
afi æskuvinur minn um leið og hann
var afi minn. Söknuðurinn er því
mikill en eitt sinn skal hver deyja
og nú var röðin komin að afa.
Hann greindist með illkynja sjúk-
dóm hinn 10. júní síð-
astliðinn og tókst hann
á við þann sjúkdóm af
miklu æðruleysi og
dugnaði rétt eins og
ailt hans líf einkenndist
af. Hann lá á deild 11-E
á Landspítalanum og
veit ég að hann kann
starfsfólkinu þar þakkir
fyrir einstaka umönn-
un. Það sama má segja
um starfsfólkið í þjón-
ustuíbúðum aldraðra á
Dalbrautinni, þar sem
afi og amma hafa búið
hin síðari ár.
Þetta tæpa ár sem nú er liðið
síðan sjúkdómurinn greindist var
honum erfitt, en alltaf var stutt í
brosið og hláturinn hjá afa. Hann
var í hjarta sínu mikill húmoristi
og þær eru ófáar stundirnar sem
ég man eftir okkur hlæjandi saman.
Hann hafði svo skemmtilegt bros
og smitandi hlátur þannig að allir
hrifust með ef afi fór að hlæja og
það var ekki ósjaldan.
Við afi lifðum ólíka tíma en þrátt
fyrir það náðum við vel saman.
Hann sagði mér stundum sögur af
æskuárum sínum og það var ekki
laust við að ég gerði mér ljóst að
ég lifði aðra tíma. Sjö ára gamall
fluttist hann að heiman að Króki
sem þá var næsti bær við Langholts-
part en þar hafði afi fæðst. Kom
það til vegna þess að bóndinn í
Króki hafði fengið að beita sauðfé
á landspildu sem Kristján langafi
átti og til að gjaida greiðann bauðst
hann til að taka eitt af níu börnum
hans í fóstur. Afi bauð sig fram og
úr varð að hann fluttist að heiman.
Fjórtán ára gamall fór hann að
vinna hjá Jóhannesi á Gauksstöðum
suður með sjó. í fyrstu sá hann um
búið meðan Jóhannes var á vertíð
en fljótlega kom í ljós að töggur var
í stráksa þannig að honum var
snemma boðið piáss á vertíðarbáti.
Þannig atvikaðist það að afi varð
sjómaður allt þar til um 1940 að
hann söðlaði um og starfaði sem
verkamaður í landi í um 35 ár,
lengstum hjá LÍÚ.
Afi var mjög trúaður maður og
sótti kirkju reglulega. Það var þá
oft að hann tók litla strákinn sinn
með sér gangandi til kirkju. Ég man
þetta eins og þetta hefði gerst í gær
en þessar stundir hafa orðið mér
dýrmætari og sérstæðari eftir því
sem árin hafa liðið. Sama er að
segja um stundirnar sem við áttum
saman í kartöflugarðinum. Afi var
mikill garðyrkjumaður í sér. Það óx
og dafnaði allt í höndunum á honum
jafnt stofublóm sem kartöflur.
Þannig var garðurinn á Hrísateign-
um eins og fallegasti skrúðgarður
á sumrin þegar afi hafði farið hönd-
um um hann. Hann þurfti alltaf að
hafa eitthvað til að sýsla við ef
hann ekki var í vinnu og þá þótti
honum gott að geta dundað í „skrúð-
garðinum" eða matjurtagarðinum
sem ekki var síðri. A veturna var
hann svo að hnýta tauma og setja
upp lóðir í kjallaranum á Hrísateign-
um en þar áttum við afi mörg
skemmtileg samtölin.
Að lokum vil ég, elsku afi minn,
þakka þér fyrir allar þær ógleyman-
legu stundir sem við áttum saman.
Ég mun ávallt minnast þín eins og
ég man eftir þér frá æskuárum
mínum sem „besta afa í heimi“. Bið
ég góðan Guð að styrkja Margréti
ömmu í sorg hennar og kveð þig
með einni af bænunum sem þú
kenndir mér:
Láttu nú Ijósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Jón Orvar Kristinsson.
JÓHANN STEFÁNSSON
+ Jóhann Stefáns-
son fæddist á
Miðgörðum, Greni-
vík, hinn 2. janúar
1909 og bjó þar til
æviloka. Hann lést
á Sjúkrahúsinu á
Akureyri 19. maí sl.
Hann var yngstur
sjö systkina, sonur
hjónanna Stefáns
Stefánssonar út-
vegsbónda og Frið-
riku Kristjánsdótt-
ur frá Végeirsstöð-
um. Árið 1937
kvæntist hann Gísl-
ínu Kristínu Stefánsdóttur og
áttu þau fjögur börn: Gísla
Friðrik, kvæntan Borghildi
Ástu ísaksdóttur; Margréti Sig-
ríði, gifta Oddgeiri Isakssyni;
Stefán, kvæntan Þóreyju Aðal-
steinsdóttur, og Nönnu Krist-
ínu. Útför Jóhanns fer fram frá
Grenivíkurkirkju í dag.
og hann átti kyn til,
átti sæti í sóknarnefnd
og var kirkjuhaldari
um skeið.
Á uppvaxtarárum
Jóhanns var mikill
samgangur á milli
heimilanna á Hlöðum
og Miðgarði en þeir
Stefán og Oddgeir Jó-
hannsson voru kvæntir
systrum, Friðriku og
Aðalheiði. Bæði heim-
ilin voru mannmörg og
umsvif mikil á þeirra
tíma vísu. Framanaf
gerði Jóhann út með
föður sínum og Stefáni bróður sín-
um, var landmaður fyrst en reri
síðan með bróður sínum uns þeir
kusu að vera út af.fyrir sig.
Jóhann Stefánsson var einstakur
maður. Hann var náttúrubarn og
gat lesið landið og sjóinn og miðin
eins og opna bók. Hann var hlýr
drengskaparmaður, börn hændust
NÚ GENGUR hann ekki lengur
spölinn niður að verbúðunum til að
dytta að netunum sínum, en hefur
lagt upp í aðra og lengri sjóferð
en hann hafði vænst, þegar hann
sótti grásleppuleyfið. Honum hafði
þyngt, svo að hann lagðist inn á
Sjúkrahúsið á Akureyri, en átti
þaðan ekki afturkvæmt. Það er
vafalaust að hann var jafnvel und-
ir þessa síðustu sjóferð búinn og
allar hinar. I þeim undirbúningi var
hann veðurglöggur í líferni sínu.
Jóhann Stefánsson naut ekki
langrar skólagöngu, var tvo vetur
á Laugaskóla, en þeir nýttust hon-
um vel og hann átti þaðan góðar
minningar. Hann var mikill sund-
maður á yngri árum og er það til
marks um það, að hann var fenginn
til að taka fyrsta sprettinn í Gljúf-
urárlauginni á sínum tíma og síðan
í nýju sundlauginni á Grenivík.
Hann var góður söngmaður eins
i; ú i i
DltYKKJI lt
Látið okkur annast
erfidrykkjuna.
Fyrstajlokks þjónusta
og veitingar.
Rúmgóð og þœgileg
salarkynni.
Upplýiángar í síma 29900
að honum og lögðu leið sína í skúr-
inn til hans, sem er mikil mannlýs-
ing og góð. Grenivík hefur ekki
sama svip og áður, eftir að hann
hefur kvatt.
Ég sakna vinar í stað, þar sem
Jóhann var. Hann studdi Sjálfstæð-
isflokkinn að málum, sem var í
samræmi við þá lífsskoðun hans,
að „hálfur sé-auður und hvötum“,
að einstaklingarnir eigi að vera
frjálsir til athafna og ábyrgir fyrir
því, sem þeir taka sér fyrir hendur.
Við fráfall Jóhanns er þungur
harmur kveðinn að Gíslínu og nán-
ustu ættingjum. Þessar línur bera
samúðarkveðjur okkár hjóna. Megi
hann í friði hvíla.
Halldór Blöndal.
ERFIDRYKKJUR
sírni 620200
P 'E K l. A N
iMdrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð íallegir
salirogmjög
góð þjónusta.
Upplýsingar
ísíma22322
FLUGLEIDIR
HÓTEL LUFTLEIUIK
t
Systir okkar,
MARGRÉRT SIGURÐARDÓTTIR HERMANSON,
lést á heimili sínu í Helsingborg, Svíþjóð, þann 23. maí sl.
Útför hennar fer fram í Helsingborg föstudaginn 27. maí.
Systkini hinnar látnu.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSA MARÍA ÓLAFSDÓTTIR,
fyrrum húsfreyja á Syðra-Seli,
Hrunamannahreppi,
verður jarðsett frá Hrunakirkju föstudaginn 27. mai kl. 14.00.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkœr eiginkona mín, dóttir, móðir,
tengdamóðir og amma,
GUÐBJÖRG ÓSKARSDÓTTIR,
Keldulandi 19,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík, föstudaginn 27. maí kl.
13.30. Blóm og kransar vinsamlegast
afþakkaðir en þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Sigurður R. Sigurðsson,
Óskar Sigurðsson,
Óskar Már Sigurðsson, Edda Ragnarsdóttir,
Þórunn Laufey Sigurðardótti$igurður Pétursson,
Sigrfður Sigurðardóttir, Ragnar Örn Pétursson,
Birgir Sigurðsson, Svava Einarsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkaer faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUNNAR HJÁLMARSSON,
skipstjóri,
Akralandi 3)
Reykjavík,
sem lést á Kanaríeyjum þann 9. þ.m.,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn 27. maí kl. 15.00.
Inga Birna Gunnarsdóttir,
Maria H. Gunnarsdóttir, Arnþór Blöndal,
Gunnar Haukur Gunnarsson, Svandís Matthíasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Alúðarþakkir til þeirra sem heiðruðu minningu föður okkar,
ÞÓRHALLS PÁLSSONAR.
Guð blessi ykkur öll.
Stefán, Páll og Sigrún.
Lokað
verður í dag vegna iarðarfarar
KRISTÍNAR PÁLSDOTTUR.
Snyrti- og tískuhús Heiðars,
Vesturgötu 19.
Fallegt og varan-
legt á leiði
Smiðum krossa úr ryðfriu
stáli, hvíthúðaða. Stuttur
afg reiðslufrestur.
Sendum um allt land.
Ryðfrítt stál - endist um
ókomna tíð.
Blikkverk sf.,
sími 93-11075.