Morgunblaðið - 29.11.1994, Blaðsíða 8

8 ÞRIÐJUDAGUR 20. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
l.inda Pétursdóttir fegurðardrottning
Þeir voru að meiða mig . . .
Athugasemd frá Guðrúnu Arnadóttur
Stj órnarformaður Stöðvar
2 leikur tveimur skjöldum
I SUNNUDAGSBLAÐI Morgun-
blaðsins hinn 27. þessa mánaðar er
frétt á bls. 2, fjögurra dálka, með
undirstrikaðri yfirskrift: „Krafa um
upptöku gjaldþrotaskipta vegna
upplýsinga um eignir þrotabús“ og
síðan feitletruð fyrirsögn: „Ágóða-
hlut hafi verið Ieynt“.
Frétt þessi snertir mál sem ég
höfðaði á hendur íslenska útvarpsfé-
laginu hf., Stöð 2, í nóvember 1993
en dómur var kveðinn upp í því máli
í Héraðsdómi Reykjavíkur hinn 21.
júlí sl. á þá lund að allar kröfur
mínar á hendur félagsins voru tekn-
ar til greina og var því dæmt skylt
að greiða mér um 12 m.kr. Enda
þótt augljóst sé að mál þetta og
umfjöllun um það skipti mig miklu
sá fréttamaður blaðsins ekki ástæðu
til að bera réttmæti fréttarinnar
undir mig. Er jafnvel sagt í fréttini
að ég hafi átt þátt í refsiverðu und-
anskoti eigna með eiginmanni mín-
um Ólafi H. Jónssyni.
Aðdragandi máls þessa er sá að
eiginmaður minn, Ólafur H. Jónsson,
var í miklum fjárhagserfiðleikum á
þessum tíma og gerði ég allt sem í
mínu valdi stóð til að hjálpa honum
að leysa vandann. Honum til hjálpar
seldi ég í ágúst 1991 þá eign sem
ég átti sem séreign, húseignina Stei-
nagerði 5 hér í borg. I staðinn fékk
ég samkvæmt munnlegu samkomu-
lagi m.a. framangreinda kröfu á
hendur íslenska útvarpsfélaginu,
sem þá var reyndar ekki vitað hvort
yrði einhvers virði þar sem hún
byggðist á því að hagnaður yrði af
rekstri Stöðvar 2 eða ekki árin 1991,
1992 og 1993. Það framsal var skrif-
lega staðfest hinn 3. maí 1993.
Framangreind aðstoð mín nægði
ekki til að bjarga fjárhagslegri stöðu
Ólafs og varð hann gjaldþrota i febr-
úar 1992. Skiptameðferð í búi hans
lauk í maí 1992.
í Ijós kom að ágóðahlutur var
enginn árið 1991 og það var fyrst
eftir rekstrarárið 1992 sem í ljós
kom að ágóðahluturinn varð virkur
vegna góðrar afkomu Stöðvar 2 það
ár. Stöð 2 neitaði greiðslu ágóðahlut-
arins þegar eftir því var leitað og
eftir ítrekaðar tilraunir neyddist ég
til þess að höfða mál á hendur félag-
inu í nóv. 1993. Áður en dómur
gekk í málinu kom í ljós að Stöð 2
hafði einnig gengið það vel á árinu
1993 að ég átti rétt á greiðslu fyrir
það ár, en sú greiðsla er loka-
greiðsla samkvæmt samnings-
ákvæðinu. Þeirri kröfu var því bætt
við dómkröfuna og var hún tekin til
greina að öllu leyti af Héraðsdómi
Reykjavíkur sem umrætt sinn var
einnig skipaður tveimur sérfróðum
meðdómsmönnum.
Sigurður G. Guðjónsson, hæsta-
réttarlögmaður, var í stjórn Stöðvar
2 frá árinu 1991. Hann ætti því að
hafa vitað um efni samningsins þar
sem hann var gerður við stjórn fé-
lagsins auk þess sem samningurinn
var einnig sérstaklega áritaður af
umboðsmanni Sigurðar sem eins
hinna „nýju hluthafa". Sigurður var
einn þeirra lögmanna sem Iýsti kröfu
í þrotabú Ólafs. Sigurður gerði eng-
ar athugasemdir við hin fyrirvara-
lausu skiptalok í maí 1992 enda
þótt hann fengi ekkert greitt upp í
kröfu skjólstæðings síns.
Það var svo fyrst hinn 24. októ-
ber 1994 sem Sigurður skrifaði bréf
það sem frá er sagt í frétt blaðs
yðar síðstliðinn sunnudag. Verður
ekki annað séð en Sigurður telji
dómkröfu mína vera rétta og að
krafan sé eign fyrrverandi þrotabús
Ólafs. Ólafur, og væntanlega ég
einnig, hafi skotið kröfunni undan.
Þannig krefst Sigurður þess að Ólaf-
ur verði kærður til Rannsóknarlög-
reglu ríkisins fyrir refsivert athæfi,
brot á 250. gr. almennra hegningar-
laga. Hann krefst þess einnig að
skiptin verði tekin upp, væntanlega
í þeim tilgangi að kröfuhafar bús-
ins, þar á meðal Sigurður sjálfur,
geti skipt kröfunni á milii sín þegar
hún verður greidd.
Það er aðeins eitt gott við þessa
málsmeðferð Sigurðar að það er
staðfesting hans á verðmæti og rétt-
mæti dómkröfu minnar á hendur
íslenska útvarpsfélaginu hf. en hann
er í dag bæði lögmaður félagsins
og stjórnarformaður.
Það hefur aftur ámóti vakið upp
spurningar í huga mér hvernig skilja
beri þessar aðgerðir og staðfestingar
lögmannsins í ljósi þess að hann er
einnig lögmaður Stöðvar 2 og hefur
sem slíkur áfrýjað framangreindum
dómi í máli mínu á hendur félaginu
til Hæstaréttar. í áfrýjunarstefnunni
og í greinargerð sinni til Hæstarétt-
ar krefst lögmaðurinn þess að dómn-
um verði hnekkt og Stöðin verði
sýknuð enda sé dómurinn algjör vit-
ieysa. Varia getur þessi skoðun lög-
mannsins einnig verið rétt. Getur
það verið að hann sé að kæra mig
og eiginmann minn til Rannsóknar-
lögreglu ríkisins fyrir undanskot
eigna sem eru ekki til? Það er ekk-
ert gamanmál að vera bendlað við
refsivert athæfi. Sú krafa sem ég á
nú á hendur Stöð 2 var vægast sagt
óviss krafa þegar ég eignaðist hana
á fuilkomlega löglegan hátt áður en
Ólafur varð gjaldþrota.
Sigurði G. Guðjónssyni hrl. og
umbjóðanda hans, Islenska útvarps-
félaginu hf., mun svarað á viðeig-
andi stöðum í réttarkerfmu. Þannig
liggur nú næst fyrir að reyna að fá
Stöð 2 til að setja fram tryggingu
fyrir dómkröfunni á jneðan málið
er rekið fyrir Hæstarétti, en til þessa
hafa þeir ekki getað eða viljað benda
á aðrar eignir til tryggingar en yfir-
veðsetta húseign á Lynghálsi 5. Það
mál er nú til meðferðar hjá sýslu-
manninum í Reykjavík en margt
bendir til að áfrýjunin sé til þess
eins gerð að tefja framgang málsins
og greiðslu dómskuldarinnar.
Af framangreindu má sjá að frétt
blaðs yðar var vægast sagt villandi.
Þess er því óskað að þér birtið bréf
þetta í heild sinni í næsta blaði yðar
á hliðstæðum stað og fyrri frétt blaðs
yðar birtist.
Virðingarfyllst,
Guðrún Árnadóttir.
Kvenfélagskonur
Lofa 100 millj-
ónum í nýjan
barnaspítala
Elísabet Guðný
Hermannsdóttir
Foreldar séu
hjá sjúkum
börnum
► Elísabet Guðný Hermanns-
dóttir er formaður Kvenfélags-
ins Hringsins og hefur verið
síðan 1991, en starfað í Hringn-
um í rúm 20 ár. Nú er mikill
hugur i Hringskonum að safna
í lofað framlag sitt til nýs
Barnaspítala og er þetta mesti
annatími ársins hjá þeim. Elísa-
bet er frá Seyðisfirði. Hún er
húsfreyja í Reykjavík, gift
Indriða Pálssyni sljórnarform-
anni Skeljungs og eru börn
þeirra tvö.
lofa 100 milljónum, ef þeir vilja
bara gjöra svo vel og byggja nýjan
barnaspítala. Verða greiðslur innt-
ar af hendi í áföngum eftir því sem
byggingaframkvæmdum miðar.
Svo ekki veitir af að halda á spöð-
unum. Þess má geta að Hrings-
konur eru 315 talsins. Elísabet
tekur fram að þær standi ekki
einar og vill koma á framfæri
þakklæti til landsmanna sem hafa
stutt þær.
Það var árið 1942 að Kvenfé-
lagið Hringurinn ákvað að beita
sér fyrir að komið yrði upp barna-
spítala í Reykjavík. Þá höfðu
Hringskonur afhent ríkinu Kópa-
voghælí, sem þær höfðu komið
upp 1926 fyrir berklasjúklinga.
Frá upphafi höfðu þær styrkt ber-
klasjúklinga, enda berklaveikin
mikil og ógnvekjandi hér á landi
á þeim árum. Ýmis vandamál
komu upp meðan á undirbúningi
barnaspítalans stóð og að lokum
samdist svo um að efsta hæðin í
gamla Landspítalhúsinu yrði not-
uð fyrir barnaspítala fyrst um
sinn. Þegar sú ákvörðun lá fyrir
var tekið til óspilltra mála að und-
irbúa allt sem best, sem tilheyrði
„litlu hvítu rúmunum“. Var deildin
opnuð 19. júní 1957 og margra
ára draumur Hringskvenna hafði
þá ræst. Barnaspítali
Hringsins í núverandi
mynd var tekinn í notk-
un 1965 og árið 1971
var Geðdeildin við Dal-
braut tekin í notkun,
KVENFÉLAGIÐ
Hringurinn hélt
fyrr á þessu ári
upp á 90 ára afmæli sitt.
Allt frá 1904 hefur félagið
unnið að líknar- og mann-
úðarmálum. f hálfa öld
hafa Hringskonur hlynnt
að og stutt við barnaspít-
ala. Á sl. vori var gerður
rammasamningur um að
byggður verði sérhannað-
ur barnaspítali, Bamaspít-
ali Hringsins, á lóð Land-
spítaians og skrifuðu und-
ir hann þáverandi heil-
brigðis- og trygginga-
málaráðherra, formaður
Kvenfélagsins Hringsins
og framkvæmdastjóri Rík-
isspítalanna. Sagði Elías-
bet að miklar væntingar
væru við það bundnar að
spítalinn eða að minnsta
kosti hluti af honum verði tekinn
í gagnið þegar Barnaspítali
Hringsins verður 40 ára 1997.
„Síðan við fórum að tala um
sérstakan barnaspítala fyrir 50
árum hefur alltaf verið fengin
bráðabirgðalausn," segir Elísabet.
„Sá barnaspítali sem nú starfar
inni í Landspítalnum er í þannig
aðstöðu að ekki er rúm fyrir for-
eidra barnanna, enda máttu for-
eldrar helst ekki koma til barna
sinna þegar hann var tekinn í
notkun. Nú er viðhorfið í þeim
efnum gerbreytt og beinlínis ætl-
ast til þess að foreldrar geti verið
með sjúkum börnum sínum. Og
þá verða þeir að liggja á dýnum
á gólfinu á nóttunni." Elísabet
kveðst vonast til að þetta gangi
eftir og að nú verði byrjað sem
fyrst. Undirbúningur að svona
byggingu taki langan tíma. Skipuð
var bygginganefnd og er Elísabet
fulltrúi Hringsins í henni.
Hringskonur leggja allt það fé
sem þær safna í Barnaspítalasjóð
Hringsins, sem er bókhaldslega
aðskilinn frá félaginu, og er þess
gætt vel að peningarnir sem
Hringskonum er trúað fyrir rýrni
ekki, segir Elísabet. Nú eru kon-
urnar því að afla fjár af kappi og
eru landsmenn þeim ákaflega vel-
viljaðir, bæði fyrirtæki og ein-
staklingar. Sjálfar standa þær fyr-
ir eigin fjáröflun með ýmsu móti,
svo sem með árlegum basar, sem
nýlega er afstaðinn, og með jóla-
kaffinu sem verður fyrsta sunnu-
daginn í desember á Hótel Is-
landi. Þar er happdrætti sem
venjulega gefur vel. En aðalfjár-
öflunin eru jólakoitin. í þetta sinn
gaf góð listakona, Karólína Lárus-
dóttir, þeim mynd og er hún á
jólakortinu. „Mér finnst þetta
mjög sérstök mynd og ekta Karo-
lína. Þetta er mynd af engii á
skautum á Tjörninni í
Reykjavík og gaman að
húsaröðinni á bak við.
En fyrst og fremst er
þetta gott listaverk,"
ségir Elísabet. Því má
bæta við að myndin sjálf verður
hengd upp í Félagsheimili Hrings-
kvenna á Ásvallagötunni, þar sem
konurnar í jólabasarsnefndinni
geta m.a. notið hennar þegar þær
einu sinni í viku í níu mánuði á
ári koma saman og vinna muni á
jólabasarinn. Því Hringurinn er
vinnufélag, eins og Elísabet segir
°g því ómetanlegt að hafa slíkt
félagsheimili.
Elísabet sagði að mikill hugur
væri nú í Hringskonum. Stutt er
síðan þær gáfu vökudeild Bam-
aspítalans tölvu-monitorkerfí, sem
kostaði um 10 milljónir króna. Og
svo eru þær skriflega búnar að
með tilstyrk Hringsins. Auk þess-
ara aðalverkefna hefur félagið
fjármagnað kaup á fjölda tækja,
sem Barnaspítalinn hefur þurft á
að halda. Þá hefur félagið alla tíð
veitt margvíslega aðra aðstoð og
hjálp eftir því sem geta þess og
aðstæður hafa leyft á hvetjum
tíma.
í rammasamningi um byggingu
sérhannaðs barnaspítala segir
m.a. í 3. lið: Kvenfélagið Hringur-
inn skipuleggi fjársafnanir og
renni frjáls framlög einstaklinga,
félagasamtaka og fyrirtækja til
Barnaspítalasjóðs Hringsins til
kaupa á búnaði og tækjum.