Morgunblaðið - 15.10.1995, Blaðsíða 8

8 B SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
IHANDBÓK utanríkisráðu-
neytisins má sjá að skrif-
stofa og heimili ræðis-
manns íslands sé í Aþenu
á sama stað, á heimili þeirra hjóna
Emilíu og Constantíns J. Lyb-
eropoulos. Þegar blaðamaður var
á ferð í Aþenu í fyrri mánuði
voru þau í sumarhúsi sínu við
ströndina í Vouliagmeni í nánd
við flugvöllinn, en í ökuferð inn
í borgina var litið við í nýja fal-
lega húsinu, sem þau hafa í nokk-
ur ár verið að byggja þar og flytja
í innan skamms - með íslensku
ræðismannsskrifstofuna. í ís-
landsferðinni var Emilía nú að
reyna að fá nýtt og fallegra ís-
lenskt skjaldarmerki til að koma
fyrir á þessu glæsilega húsi.
Þarna verður því í framtíðinni
ræðismannsskrifstofa íslands í
Aþenu.
Emilía hefur verið búsett í
Grikklandi síðan 1971. Þegar
spurt er um tildrög þess að hún
féll fyrir Grikkjanum Constantin,
segir hún að fundum þeirra hafi
fyrst borið stuttlega saman hér á
landi. Þá vann hún sem hlað-
freyja á Keflavíkurflugvelli.
Constantín hafði þá allt frá
1960 átt viðskipti við íslendinga
og kom hér árlega. M.a. flutti
hann héðan mikið út af hrognum,
sem notuð eru í uppáhaldsrétt
Grikkja tarama-salat og seldi þau
m.a. áfram til Frakklands, Bret-
lands og Ástralíu, þar sem Grikk-
ir búa. Hann var líka í saltfisk-
kaupum héðan. Faðir hans hafði
á undan honum verið í saltfiskvið-
skiptum við ísland, Noreg og
Nýfundnaland. Constantín hafði
fyrst haldið að þessi hrogn kæmu
frá Svíþjóð og leitað þangað, en
komst þá að raun um að grófsölt-
uðu hrognin voru aðkeypt þangað
frá íslandi. Hann var því fyrst
hér allt upp í tvo mánuði á ári í
hrognakaupum með Svíunum, og
bjó á Hótel Borg, áður en hann
fór að snúa sér milliliðalaust til
íslendinga.
„Þessvegna hitti ég hann hér
stuttlega 1969, mánuði áður en
við Björg systir mín ætluðum til
Grikklands. Hann tók þar á móti
okkur systrunum og hefur ekki
sleppt af mér hendinni síðan,“
segir Emilía.
Úr stórfjölskyldu í
Laugarásnum
Contantín og Emilía giftu sig
í Dómkirkjunni 1971, en þar sem
þau voru samt sem áður ógift
samkvæmt grískum lögum, áttu
þau annað brúðkaup þar í or-
þódoxakirkjunni.
Emilía segir að Constantín
geri stundum grín að því að hann
hafi átt erfitt með að gera upp
á milli þeirra systra, hefði vel
getað hugsað sér að eiga þær
báðar, og raunar allar systurnar
fimm, ef út í það hefði farið.
Emilía er alin upp í stórum systk-
inahópi, á fjórar systur og einn
bróður. Faðir hennar var Agnar
Kofoed-Hansen flugmálastjóri,
sem er látinn. Móðir hennar
Björg Axelsdóttir Kofoed-Hans-
en býr í húsinu þeirra í Laugar-
ásnum. Þar ræddum við Emilía
saman þegar hún kom á
ræðismannaráðstefnuna fyrir
ÞETTA fallega nýja hús verður innan skamms prýtt íslenska
skjaldarmerkinu. Emilía og Constantin J. Lyberopoulos eru að
flytja ræðismannsskrifstofuna og heimili sitt þangað.
Hjálp viá
landaí vaada
íslendingar og Gríkkir ná alltaf svo vel
saman, sagði Emilía Kofoed-Hansen í við-
tali við Elínu Pálmadóttur. Hún ætti að
vita það. Maður hennar Constantin J.
Lyberopoulos er aðalræðismaður íslands í
Grikklandi og Emilía vararæðismaður.
Hún var fulltrúi þeirra beggja á ræðis-
mannaráðstefnunni hér, enda vinna þau
ræðismannsstörfín sameiginlega og fara
sögur af einstakri hjálpsemi Emilíu við
landa í vanda í Grikklandi.
Morgunblaðið/Epá.
EMILIA og Constantín J. Lyberopoulos með Agrópólis í baksýn.
skömmu. Annars hafa þau hjónin
alltaf komið til íslands einu sinni
á ári a.m.k. Jafnan með börnin
sín tvö á jólunum meðan þau
voru lítil. Hún segir að þau sjái
því ísland í hyllingum, því þá var
alltaf svo gaman. Yannis sonur
þeirra er viðskiftafræðingur og
nú í framhaldsnámi í Bretlandi.
Sl. vetur réð hann sig á varðskip
hjá íslensku Landhelgisgæslunni
og líkaði vel. Kveðst Emilía vera
ákaflega stolt af honum. Dóttirin
Irena er í viðskiftafræðinámi í
sama háskóla og bróðir hennar
var í Boston. Bæði börnin tala
góða íslensku.
Þótt börnin séu orðin uppkomin
kveðst Emilía ekki vera hætt að
koma til Islands, nema síður sé.
„Constantin hefur lifað, andað og
nærst fyrir ísland síðan 1960.
Hingað til lands sótti
hann vörur til útflutn-
ings og þar á meðal éig-
inkonu, segir hann allt-
af,“ segir Emilía og
hlær. Fyrir nokkrum
árum keyptu þau Const-
antín húsið við hliðina á æsku-
heimili hennar á Dyngjuveginum,
sem eigandinn Óli M. ísaksson
bjó áfram í meðan hann lifði. Og
nú eru þau að láta gera það upp,
svo þau munu eiga þar sitt eigið
athvarf á íslandi í framtíðinni.
Þarna er sama stórkostlega út-
sýnið yfir Laugardalinn og hún
ólst upp við. Emilía kveðst hafa
haft alveg sérstaka ánægju af
því að koma nú til landsins á
þessum árstíma. Það sé í fyrsta
sinn í sjö ár sem hún hefur séð
laufið á tijánum hér á landi.
Ekki vantar þó tijágróðurinn í
Grikklandi. Það minnir á þá sorg-
arsögu, að þegar undirrituð kom
fljúgandi inn yfir flugvöllinn í
Aþenu í ágústmánuði loguðu
hæðimar beggja megin af skóg-
areldum, önnur hæðin rétt við
bústað þeirra í Vouliagmeni. í
þessum þurrkum hefur verið mik-
ið um íkveikjur í skógunum. Og
þegar aftur var flogið inn yfir
mánuði síðar blöstu við þessar
svörtu nöktu hæðir. Emilía segir
að plantað sé aftur í þær, en það
taki furuna um 15 ár að vaxa í
sömu hæð. Furan sé hið eðlilega
tré Grikklands og hún sé ekki
fremur en svo margir aðrir sátt
við að plantað sé öðrum fljótvaxn-
ari plöntum fyrir þær horfnu.
Misjafnt er því mannanna bölið,
á skóglausu votu íslandi og þurru
og sólríku skógarlandi á Grikk-
landi.
Emilía segist aldrei fara frá
Grikklandi á sumrin. Þá sé alltaf
svo mikið af gestum, ættingjum
og vinum af íslandi. Og hún
kveðst ekki tíma að missa af dvöl-
inni í sumarhúsinu við sjóinn í
Vouliagmeni. í öðru landi minnti
hún mig á hinar rausnarlegu for-
mæður hennar í íslenskum sveit-
um, sem tóku svo hjartanlega og
eðlilega á móti þeim sem leið áttu
um.-
Lifandi menning í Grikklandi
„Yndislegt!" segir Emilía þegar
spurt er hvernig henni hafi líkað
að búa í Grikklapdi
.„Grikkir og íslendingar eiga
vel saman. Báðir eru í eðli sínu
svo sjálfstæðir í anda. íslendingar
sitja gjarnan við hlið Grikkja í
háskólum og á ráðstefnum, þar
sem sætaskipan fer eftir stafrófs-
röð, og rotta sig þá alltaf saman.
Það er eins og þeir nái svo eðlileg-
um kynnum.
Grikkir eiga sína fornu menn-
ingu og hafa gefið heiminum svo
mikið sem ekki er hægt að mæla
í krónum. Þeir eru stoltir af sinni
menningu, sem enn er mjög lif-
andi. Til dæmis eru í Aþenu um
100 leikhús. Við förum mikið í
leikhús og höfum gaman af að
fara með íslendinga í klassísku
leikhúsin, í Epidáros og Herodes-
ar Atticusar leikhúsið í Agrópolis.
Um 1975 efndu ferðaskrifstofur
tii skipulegra menningarferða tii
Grikklands og enn koma einstakl-
ingar á eigin vegum. Á
íslandi er líflegt Grikk-
landsvinafélag undir
forustu Kristjáns Árna-
sonar og Sigurðar A.
Magnússonar, sem
báðir hafa þýtt mörg
grísk klassísk verk á íslensku.
Að ógleymdum eidri þýðendunum
Helga Hálfdanarsyni og Jóni
Gíslasyni."
Er mikið um Islendinga í
Grikklandi og leita margir til
ræðismannsskrifstofunnar? „Við
erum 12 íslendingar búsettir í
Grikklandi núna, sem ég veit um.
Fyrstu árin vorum við Halldór
Briem, sem nú er hótelstjóri í
Kína, einu Islendingarnir og hann
hjálpaði mér við að halda uppi
merkinu. Ferðahóparnir koma
ekki svo mikið núorðið. Frekar
einstaklingar, sem þurfa á ein-
hverri aðstoð að halda og það er
alltaf gaman að geta rétt þeim
hjálparhönd. Ekki síst ungu
krökkunum, sem eru á ferð. Sjó-
menn áttu meira leið hér um áður,
bæði á erlendum fraktskipum og
íslenskum skipum. Lengi komu
alltaf fjögur skip á ári með þús-
und tonn af saltfiski hvert og þá
þótti mér gaman að fá sjómenn-
ina í mat. Nú kemur allt í gámum
og ég sakna þess að sjá þá ekki.“
Constantíry hefur verið um-
boðsmaður SÍF í Grikklandi frá
1972, auk þess sem hann rekur
ýmiss konar önnur viðskipti og á
öðrum slóðum. Hrognin eru enn
veigamikil í útflutningnum frá
Islandi og það er saltfiskurinn
alltaf. Emilía segir að þau hafi
reynt að flytja ýmislegt suðrænt
góðgæti, svo sem grísk vín og
ávexti og fleira, til íslands, en
það ekki gengið upp fram að
þessu.
Að lokum berst talið að ráð-
stefnu íslensku ræðismannanna,
sem utanríkisráðuneytið efndi til,
og Emilía segir hana hafa verið
til mikils sóma og mjög gagnlega
fyrir þá sem eru fulltrúar Islands
á erlendri grundu. „Það er gaman
að vera íslendingur á slíkri ráð-
stefnu og geta montað sig af landi
og þjóð. Þarna var allt svo vel
unnið, eins og allt sem gert er
hér heima,“ segir hún. Auðheyri-
lega er ekki hætta á að hún haldi
á lofti öðru en öllu því albesta
sem við höfum að bjóða, svo já-
kvæð sem hún er í garð íslands
og íslendinga.
„Hefur lifað,
andað og
nærst fyrir
ísland.
MYNDÞERAPÍUSTÚDÍÓ
Slgríðar Björnsdóttur. síml 551-7114
Verklegt nómskeið er að hefjast í myndþerapíu þar sem sjólfsprottin myndskðpun og
umrœður eaj notaðar til að skoða eigin tilfinningar og til mannlegra samskipta.
Námskelölö er aðallega œtlað kennurum, fóstrum, þroskaþjálfum, sálfrœðlngum,
hjúkrunarfrœöingum og öðru fagfólki í uppeldis-, félags- og heilbrigðisþjónustu.
Þátttakendur þurfa ekkí að hafa hœfní í telknun eða málun,
Á námskelðlnu fá þátttakendur cefingu í hinum ýmsu þáttum myndþerapíunnar, s.s.:
-Sjálfstjáningu í gegnum eigin myndsköpun.
-Sjálfskoðun út frá eigin myndsköpun og gagnkvœm
samskipti í hópumrœðum.
-Hugmyndaflugi og skapandi hugsun.
-Innsœi.
-Sjálfstyrkingu.
Kennari verður Sigríður Björnsdóttir, lögglltur félagi í
,The British Association of Art Therapists* (BAAT).
Innritun og nánari upplýsingar í síma 551-7114 i kvöld
og einnig flest kvöld, nema priðjudagskvöld.
Restaurant
NOTALEGUR
VEISLUSALUR
við flest tœkifœri fyrir 15-25 manna hópa.
Upplýsingar í síma
55/ 3340
Hafnarstræti 15