Morgunblaðið - 18.04.1996, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 18.04.1996, Blaðsíða 25
MORGUNBLAÐIÐ LISTIR PIMMTUDAGUR 18. APRÍL 1996 25 UTIVISTARBUÐIN Bma BÓKHALDSKERFI W\ KERFISÞRQUN HF. Fákafeni 11 - Sími 568 8055 Göngujakkar, vind- og vatnsvarðir, kr. 15.900 Göngubuxur, vind- og vatnsvarðar, kr. 8.900 CRAFT. Göngujakkar, vind- og vatnsvarðir, kr. 13.900 Göngubuxur, vind- og vatnsvarðar. kr. 7.900 y við Umferðarmiðstoðirta, ' simar 5513800 og 55Í3072. Nýju vor- og sumarlitirnir eru komnir ásamt mörgum spennandi nýjungum. Gréta Boða, förðunarmeistari, . kynnir í dag og á morgun frá kl. 12-18. Upplifðu sannkallaða Parísar-stemmningu. QculuS ðusturetræti 3 Hafið hraðar hendur því rýmingarsalan stendur aðeins fram á miðvikudag! Opið tar>Sarda8 Einar Farestveit & Co hf- Borgartúni 28 TÖr símar 562 2901 og 562 2900. TONLIST Iláskóli íslands KÓRTÓNLEIKAR Vortónleikar Háskólakórsins. M.a. frumflutt Hlustlögð við stein í Jörfa. eftir Hákon Leifsson. Stjómandi: Egill Gunnarsson. Hátiðarsal Háskóla íslands, sunnudaginn 14. apríl kl. 21.30. Á MÆLIKVARÐA hljómburðar er Hátíðarsalur Háskóla íslands trú- lega einhver „steindauðasta“ - ef leyfist að stigbeygja jafn lífvana lýs- ingarorð - vistarvera höfuðborg- arsvæðisins, og þótt víðar væri leit- að. Það hiýtur að vera takmörkuð ánægja að syngja í sal sem ekkert gerir fyrir tón og samblöndun, og raunar beinlínis erfitt. Ef þetta eru beztu húsakynni Háskólans undir hljómiistarflutning, er æðsta menntastofnun landsins sannarlega ekki öfundsverð af aðstöðu sinni. Háskólakórinn er yndi fyrir bæði eyru og augu, skipaður tápmiklu fólki í mestum blóma lífsins. Á hljómi hans og inntónun mátti heyra, að ekki einasta hefur hann notið góðra stjórnenda og raddþjálfara, heldur kannaðist maður einnig við tónblæ- inn úr líklega merkustu kóruppeldis- stöð landsins undir austurhlíðum Öskjuhlíðar í tærri syngjandi kórfé- laga. Kom þetta allt strax fram í upphafi, er kórinn söng ísland e. Lembcke og Fjögur þjóðlög í útsetn- ingu Jónasar Tómassonar. Æskuferskleikinn ljómaði enn gerr í Jóns þætti Ásgeirssonar þar á eftir, enda kórlög Jóns og útsetn- ingar í hugum flestra sammerk æskulýðssöng umfram flest annað efni er ætti heima á „Islandia Cant- at“, ef þess háttar kóramót væri til. Hinn nýi stjórnandi, Egill Gunnars- son, er við tók af Hákoni Leifssyni nýverið og sjálfur hefur verið óbreyttur félagi í Háskólakórnum, mótaði Vísur Vatnsenda-Rósu og Hjá lygnri móðu sérdeilis fallega, hafa að vísu beitt allmiklum hávaða, en ég tel Alþjóðanáttúruverndarsjóð- inn WWF vafalítið vera þekktari, eldri og áhrifameiri í náttúruvernd en hin fyrrnefndu samtök og er pandamerki sjóðsins sérstaklega frægt um allan heim. Hefur sjóður- inn einmitt beitt sér mjög fyrir verndun erfðafræðilegrar flölbreytni og sjálfbærri þróun eins og síðar kemur fram í bókinni (bls. 311). Þetta rit er mikið eljuverk, þar sem leitað hefur verið fanga í fjölmörgum íslenskum lögum og reglum (eru heimildir taldar 74 í lagaskrá aftast í ritinu), en einnig er vitnað í hér- aðs- og hæstaréttardóma (alls 30), til þess að skýra frekar meðferð lag- anna. Höfundur hefur að vísu áður ritað bók um umhverfisrétt 1985, en með þessu riti er fyrri ritsmíð aukin og endurskoðuð og bætt við evrópsk- um og alþjóðlegum lagasetningum. Hér hefur almennur lesandi og allir þeir, sem unna umhverfinu og verndun þess, loks fengið kærkom- inn aðgang að yfirliti og umsögn um helstu lög og reglur, sem sett hafa verið til þess að vernda náttúru íslands og tryggja farsæla afkomu íslendinga. Höfundurinn, dr. Gunnar G. Schram, hefur ritað margt um nátt- úruvernd og víða fj'allað um um- hverfisrétt. Hann hefur staðið fyrir ráðstefnum um svipað efni og verið fulltrúi íslands og formaður undir- búningsnefnda á alþjóðaráðstefnum um hafréttar- og umhverfismál og hann átti frumkvæði að því, að umhverfisréttur er orðinn kennslu- grein við Háskóla Islands. Bókin Umhverfisréttur er lipurlega rituð. Þar er á skipulegan hátt greint frá lagasetningum er varða verndun ís- lenskrar náttúru, þannig að öllum má að góðu gagni koma. Ætti bókin því meðal annars að vera þörf lesn- ing áhugamönnum um skipulagsmál og náttúruvernd. Sturla Friðriksson en fór aftur á móti heldur hranalega með styrkbreytingar í hinni sígildu perlu Jóns, Kárakvæði, þar sem hin- ar háttliggjandi karlaraddir urðu í ofanálag svolítið hráar sakir ónógs stuðnings, eins og stundum vill verða með ungmennum. Eftir Syngið strengir Jónasar Tómassonar sungu Sigurður Hafþórsson tenór og Pétur Jón Buchan bariton „Gunnar og Njál“ eftir Jón Laxdal við píanóund- irleik Gunnars J. Briem og komust þokkalega frá því verki, þrátt fyrir fremur ómótuð raddfæri. Dúettinn minnti á blöndu úr rómönsustíl Heis- es og Glúnta Wennerbergs. Næst var kynjum teflt saman í tveim lögum eftir nýja stjórnandann. Fyrst söng karlakórinn „Silfur Egils“ gáskafullt Maríuvers, en þar á eftir frumflutti kvennakórinn „Strengur Hallgerðar" Nardus, hvort tveggja við ljóð úr flokknum Mannssonurinn eftir Jóhannes úr Kötlum; laglegar litla tónsmíðar, en undirrituðum ekki sérstaklega minnisstæðar, enda þótt stúlkurnar hafí staðið sig með prýði, þ.á m. í glímu við óvenju hátt tón- svið seinna lagsins. Þegar hér var komið sögu, veitti maður því eftirtekt, að kórfélagar höfðu sungið allt nótnalaust eftir minni. Hafi það verið svolítið afrek, minnkaði það ekki við það sem eftir kom, því Hlust lögð við stein í Jörfa eftir Hákon Leifsson reyndist heljar- langur og á köflum einkar krefjandi kórbálkur, á að gizka hátt í 20 mín- útur að lengd, ef ekki meira (und- irr. var ekki með klukku), og þannig með lengri verkum íslenzkra kórbók- mennta á seinni árum. Verkið er unnið sem svíta úr bal- lettónlist Hákons um sama viðfangs- efni, Jörfagleði almúgamanna í Döl- um og endalok hennar með innreið píetismans á öndverðri 18. öld, sem leitaðist við að fórna nánast allri lista- og tómstundaiðju landsmanna á altari yfirbótar og kirkjurækni. Hér fór sem sé n.k. harmsöngur eða requiem þjóðlegrar dansmenntar og skemmtanalífs guðsvolaðrar alþýðu í heljargreipum hungurs, hjátrúar, klerka og stórbænda. Tónverkið bar með sér að vera upphaflega samið fyrir svið og hreyfingar, enda stund- um á mörkum þess að geta staðið eitt og óstutt án sjónræna þáttarins, einkum framan af, þar sem armæðu- tónar alþýðu urðu á köflum lang- dregnir. Þegar hrynheimur dansins birtist í mynd síðustu Jörfagleðinn- ar, kom hins vegar annað og lífvæn- legra hljóð í strokkinn (með aðstoð örlítils bumbusláttar), og færi tón- verkið eftir öllu að dæma vel úr örlít- illi grisjun, a.m.k. fram að þeim tímapunkti, og hugsanlega að við- bættu slagverki íjölbreytninnar vegna. Að öðru leyti óx verkið veru- lega að áhrifamætti upp úr miðju og allt til enda. Háskólakórinn flutti verkið af þrótt'i, en þó mátti undir iokin kenna fyrstu merki þreytu, og var það svo sem ekki að ófyrirsynju. Strengur Hallgerðar söng næst Kvennaslag Sigfúsar Einarssonar af skörungsskap, en þar á eftir átti blandaði kórinn sviðsljósið allt til loka. Heyr himna smiður Þorkels Sigurbjörnssonar var mjög fallega mótað, og sömuleiðis endurreisnar- canzóna de Werts, Chi salirá per me. Hinir þrír stuttu helgisöngvar Purcells skortu hrynsnerpu og stemmdu ekki nógu vel miðað við góðan staðal Háskólakórsins, eink- um I will give thanks. Hið ódrep- andi Locus iste eftir Bruckner þarf orðið á algjörum snilldartökum að halda til að rísa úr útjöskunar- stónni, og var því ekki að heilsa hér, þó að túlkunin hafi annars ver- ið látlaus og innileg. Að lokum söng kórinn snoturt lag eftir einn kórfé- lagann, Snorra Pétur Eggertsson, og hið laglega og bjartsýna Sólbjört skín vonin úr óratóríu Björgvins Guðmundssonar, Friður á jörðu. Háskólakórinn sýndi í mörgu góð tök á viðfangsefnum sínum, en bar þess jafnframt merki, að nýja stjórn- andanum hefur enn varla unnizt nægur tími til að skorða samfellda heild, því stundum hljómaði kórinn líkt og eftir nýafstaðna uppstokkun. Hvort um slíkt hafi verið að ræða, er undirrituðum að vísu ókunnugt, en um hitt þarf ekki að efast, að hinn núverandi mannskapur lofar góðu um framhaldið á komandi miss- erum. Ríkarður Ö. Pálsson Vegna breytinga á innréttingum í verslun okkar seljum viö BLOMBERG sýningartæki, ofna og helluborð með allt að 40% afslætti. Ennfremur nokkra útlitsgallaða BLOMBERG kæliskápa og þvottavélar með verulegum afslætti. Jörfasút
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.