Morgunblaðið - 19.04.1996, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 19. APRÍL 1996 21
LISTIR
Morgunblaðið/Árni Sæberg
BERGUR Thorberg myndlistarmaður.
Oft grátið
fyrir
framan
strigann
BERGUR Thorberg myndlistar-
maður sýnir verk sín á veitinga-
staðnum Ara í Ogri. Bergur er
sjálfmenntaður listamaður og
hefur komið við í öðrum list-
greinum eins og t.d. leiklist og
tónlist og hefur gefið út eina
plötu. Hann byrjaði að fást við
myndlist af alvöru árið 1987 eft-
ir að hafa séð yfirlitssýningu
franska listmálarans Jean
Dubuffet sem gerði honum ljóst,
að hans sögn, að hægt er að vera
einlægur og heiðarlegur í list-
inni. Bergur hefur sýnt hérlendis
og erlendis, einkum í Portúgal
þar sem verk hans hafa fengið
góðan hljómgrunn.
A sýningunni á Ara í Ögri eru
málverk unnin með olíu og akríl
á striga og pappír. Verkin eru
óhlutbundin og í þeim er Bergur
m.a. að fást við lagskiptingu efn-
isins með því að skrapa upp
málningu af gömlum málverkum
og búa þannig til önnur verk og
vinna þau síðan áfram. Titlarnir
á verkunum eru nákvæmar tölur
um þyngd verkanna og timabilið
sem þau eru unnin á.
„Ef maður getur talað um ein-
hvern listrænan þroska þá tók
ég hann út ákaflega seint. Ég
byrjaði strax að vinna í þessu
eftir að ég ákvað að feta mynd-
listarbrautina og rak mig auðvit-
að á marga veggi. Oft var grátið
fyrir framan strigann. Það er
auðvitað lengri leið að markinu
að vera sjálfmenntaður," sagði
Bergur.
Velgengni í Portúgal
Hann segir verk sín hafa tilvís-
anir í margar áttir og verði þau
persónulegri með tímanum.
Bergur er að vinna að mun stærri
myndum en þeim sem sjást á Ara
í Ögri, en í sama stíl, og í raun
er að hans sögn hægt að líta á
verkin sem frumgerðir stóru
verkanna. „Ég er að vinna stór
verk á sýningu í Lissabon í Port-
úgal í haust. Ég fór þangað fyrir
tveimur árum síðan. Þar þekkti
ég engan fyrir en var það hepp-
inn að kynnast fólki í galleríi og
þar á meðal var yfirmaður eins
borgarlistsafnsins í Portúgal og
hann bauð mér að sýna. Ég ætl-
aði í fyrstu að dvelja í landinu í
þrjá mánuði en það teygðist í
eitt og hálft ár. Ég sýndi síðan
42 verk í þessu galleríi og í fram-
haldi af sýningunni var mér boð-
ið að sýna í galleríum víðs vegar
um Portúgal," sagði Bergur.
Hann segir annað andrúmsloft
vera rikjandi þar og annað við-
horf til listamanna og listarinnar
en er hér á landi. Hann segir að
þar sé meiri virðing borin fyrir
listamönnum. „Fólk gefur sér
tíma til að skoða myndlist og
almenningur höndlar með listina,
þó ekki sé endilega um háar fjár-
hæðir að ræða,“ sagði Bergur
Thorberg.
Hugmyndalista-
verk á skemmtistað
Morgunblaðið/Ásdís
VALA Þórsdóttir í hlutverki sínu.
LEIKUST
Kaffileikhúsið
„EÐA ÞANNIG“
eftir Völu Þórsdóttur. Leikari: Vala
Þórsdóttir. Lærimeistari: Brynja
Benediktsdóttir. Tæknistjóri: Björg-
vin F. Gíslason. Miðvikudagur 17.
apríl.
VALA Þórsdóttir er ung leik-
kona sem menntuð er á Englandi
og þótt hún sé tiltölulega nýútskrif-
uð hefur hún þegar vakið athygli,
fyrst fyrir fínan gamanleik í Mar-
gréti miklu, sem Lundúnaleikhúsið
sýndi í Tjarnarbíói fyrr í vetur, og
síðan fyrir heimboð sem hún hlaut
frá sjálfum Dario Fo í framhaldi
af lokaverkefni sem hún samdi upp
úr' verkum hans. Vala er fyrst
ungra leikara til að setja á svið
einleik í Kaffileikhúsinu, en þar er
fyrirhuguð röð slíkra einleikja á
næstunni. Þetta er skemmtilegt
framtak hjá Kaffileikhúsinu, ein-
leikjaformið hæfir húsinu einkar
vel og jafnframt er um að ræða
einstakt tækifæri fyrir unga leikara
að sýna hvað í þeim býr.
Þessi frumraun Völu er með
glæsibrag. Hún frumflytur eigið
verk, hið fyrsta sem hún semur á
íslensku, þar sem hún skopast góð-
látlega að „íslenskum hallæris-
gangi“ (eins og hún komst að orði
í viðtali við Mbl.). Verkið fjallar
um nýfráskilda konu um þrítugt
sem er að búa sig á ball og lætur
gamminn geisa um sjálfa sig, um
samskipti kynjanna á skemmtistöð-
um og sérstaklega um viðhorf til
fráskildra kvenna. Texti Völu er
víða mjög hnyttinn og hittir í mark.
Verkið er fyrst og fremst gaman-
leikur, en þó býr alvara undir niðri
sem kemst ágætlega til skila.
Að mörgu leyti kallast þetta
verk á við annað nýtt íslenskt verk
sem nú er á fjölunum: Konur
skelfa, eftir Hlín Agnarsdóttur.
Konur skelfa er að sjálfsögðu viða-
meira, flóknara og metnaðarfyllra
leikrit, en bæði þessi verk lýsa
heimi kvenna og samskiptum kynj-
anna á grátbroslegan hátt. Sóley
í „Eða þannig" gæti allt eins verið
ein af konunum á kvennaklósett-
inu hennar Hlínar (ég sé hana
fyrir mér inni á klósettinu að reyna
að útskýra fyrir hinum konunum
að hún sé ,,hugmyndalistaverk“!).
Þessi verk eiga það einnig sameig-
inlegt að þrátt fyrir hið kómíska
yfirbragð eru þau alvarlegar til-
raunir til að kryija „stöðu“ kon-
unnar í íslensku samfélagi. Vala
Þórsdóttir víkst ekki undan kröfu-
harðri krufningu persónu sinnar,
Sóleyjar, sem allt að því berháttar
sig á sviðinu svona eins og til að
undirstrika hversu nærri persón-
unni er gengið í sjálfskoðun henn-
ar, þrátt fyrir allt grínið. Leikur
Völu var öruggur og fagmannleg-
ur og brást ekki vonum þeirra sem
sáu hana í Margréti mijdu og
væntu nokkurs af henni.
Vala fékk Brynju Benediktsdótt-
ur til að segja sér til við uppsetning-
una. Brynja er titluð lærimeistari
og hefur eflaust getað miðlað til
Völu af sinni miklu leikhúsreynslu.
Rýmið í Kaffileikhúsinu er tak-
markað og hentar því einleikjum
vel og var það ágætlega nýtt á
þessari sýningu. Ljósum og tónlist
stjórnaði Björgvin Franz Gíslason
og er ekki yfir hans hlut að kvarta.
Ef eitthvað ætti að finna að þess-
ari sýningu er það einna helst að
liún er nokkuð stutt í annan end-
ann, en sú skoðun markast líkast
til að því að þegar maður skemmt-
ir sér konunglega vill maður síður
að skemmtunin taki enda. Ég óska
Völu Þórsdóttur til hamingju með
þessa frumraun sína og hlakka til
að sjá meira af henni á íslensku
leiksviði.
Soffía Auður Birgisdóttir
Garðhúsgögn
Kringlótt borð og 4 stólar
I
Sjöundl hlmlnn