Morgunblaðið - 19.04.1996, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 19. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
LA UFEY
ENGILBERTS
+ Laufey Björg
Magnúsdóttir
Engilberts fæddist
í Reykjavík 26. júlí
1908. Hún lést 9.
apríl síðastiiðinn.
Laufey var dóttir
Margrétar Magnús-
dóttur frá Horni i
Skorradal og
Magnúsar Magnús-
sonar frá Beitistöð-
um í Leirársveit,
verkamanns í
Reykjavík. Systkini
Laufeyjar voru
Magnea Ingileif
húsfreyja, 1905-1958, Þórunn
Elfa rithöfundur, 1910-1995, og
Gunnar Aðalsteinn, klæðskeri
og kaupmaður, 1913-1990. Árið
1944 giftist hún Grími Alfreð
Engilberts Sigurjónssyni,
prentara og síðar ritstjóra
Æskunnar, 1912-1988, og eign-
uðust þau soninn Sigutjón
Birgi.
Utför Laufeyjar hefur farið
fram í kyrrþey.
Yfír hlíðum aftanblíða hvílir;
sefur í víðirunni rótt
tjúpan kvíðalaust og hljótt.
Ennþá vakir ein og kvakar lóa,
sú hin staka, sæta raust
sér að baki felur haust.
Daggir falla, dagsól alla kveður,
en mig kallar einhver þrá
yfír fjallaveldin blá.
(Hulda)
Föðursystir mín,
Laufey Engilberts, var
kvödd fimmtudaginn
18. mars. Þá er fallið
frá hið síðasta af systk-
inunum fjórum, börn-
um Margrétar Magnú-
dóttur og Magnúsar
Magnússonar. Þau
voru bæði Borgfirðing-
ar og raunar frænd-
semi með þeim. Laufey
fæddist í Reykjavík og
bjó þar alla tíð. Hún var því innbor-
inn Reykvíkingur snemma á öld-
inni, en þá var höfuðborgin allmiklu
smærri og fámennari en núna. Síð-
ustu árin hefur fækkað mjög hinum
gömlu Reykvíkingum sem slitu
barnsskóm á mölinni í byijun aldar-
innar, deildu með borginni kjörum
sínum og lífi öldina nánast alla,
með þeim gífurlegu breytingum
sem urðu á þeim tíma á lífsháttum
manna og skilyrðum.
Magnús faðir hennar var verka-
maður og sjómaður, vann m.a. hjá
vegagerðinni, og var oft í burtu um
sumartlmann í síldarvinnu. Hann
var kóngsins lausamaður, í eðli sínu
menntamaður og vel hagorður og
notaði allar þær stundir er hann
gat til að grúfa sig yfir bóklega
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
er sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför,
BJÖRNS EGGERTSSONAR.
Guðrún Sveinsdóttir,
Sævar Björnsson, Sigríður V. Guðmundsdóttir,
Eggert P. Björnsson, Ingigerður Björnsdóttir,
Eysteinn Jónsson, Svandís Þóroddsdóttir,
Gunnar A. Þórisson,
Ómar Ellertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Alúðarþakkir sendum við öllum þeim sem sýndu okkur samúð,
vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar,
GUÐRÚNAR GUNNARSDÓTTUR,
Akursbraut 22,
Akranesi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki E-deildar Sjúkrahúss Akra-
ness.
Róbert Ingólfsson,
Vigdís Magnúsdóttir, Sigurður Sigfússon,
Anna Helga Hjörleifsdóttir,
Erla Aðalheiður Hjörleifsdóttir, Daði Kristjánsson,
Ágústína Hjörleifsdóttir, Sigvaldi Loftsson,
Hjördís Guðrún Hjörleifsdóttir, Sveinn Þorláksson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim
er sýndu samúð og hlýhug við andlát
og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
PÉTURS BOLLA BJÖRNSSONAR,
Hólavegi 36,
Sauðárkróki.
Ragnheiður Erlendsdóttir,
Hanna Kristfn Pétursdóttir,
Óli Sigurjón Pétursson, Þórhildur Jakobsdóttir,
Unnar Már Pétursson, Fríða Björk Gylfadóttir,
Þröstur Heiðar Þrastarson,
Hallf ríður Sigurbjörg Óladóttir.
MINNINGAR
iðju, voru það eflaust stolnar stund-
ir sem móðirin Margrét varð að
bæta upp eins og hún mátti með
vinnu á heimili og ýmis ígrip utan
þess, þvotta, sauma o.fl. Um Magn-
ús orti Jón Magnússon Borgfirðing-
ur þessa stöku:
Harður var í hrosta gnýr,
hrundi gull af skálum,
þegar Magnús hugum hýr
hreyfði bragarmálum.
Fjölskyldan bjó lengi við Skóla-
vörðustíg 3 og börnin léku sér á
holtinu í námunda við Skólavörðuna
og Steinkudys. Þangað fóru borg-
arbúar í lystigöngu með börn sín á
góðviðrisdögum með nesti og kaffi-
flöskur í svellþæfðum sokkum. Fað-
irinn hafði dálæti á Laufeyju, segir
Þórunn Elfa í minningabók sinni,
Frá Skólavörðustíg að Skógum í
Öxarfirði: „...ef til vill fann hann
hjá henni eitthvað sem honum var
eðlisskyldara en var að finna hjá
hinum systrunum. Hann gat líka
verið hrifinn af henni vegna þess
að hún var mesta efnisbarn og þótti
vel greind..."
Ótraust afkoma setti mark sitt
á heimilið og hjónin urðu að beij-
ast áfram með barnahópinn sinn.
Heimsstyijöldin fyrri skapaði erfið-
leika. Stundum var atvinnuleysi og
fylgdi skortur í kjölfarið, en veik-
indi lögðust þungt á bjargarlítil
heimili. Yngstu telpuna, Þórunni,
varð móðirin að senda frá sér tií
systur sinnar norður í land sem var
henni þungbært. Margrét vakti
dyggilega yfir börnum sínum, trúin
var henni sá styrkur er gerði henni
fært að annast þau og heimilið af
þolgæði. Þegar á bjátaði huggaði
hún börn sín, las yfir þeim bænir
og tilvitnanir í ljóðmæli sem hún
kunni ógrynni af. „Mér finnst ég
aldrei hafa kynnst presti á borð
við hana móður mína,“ ritar Þór-
unn Elfa. Foreldrarnir voru ólíkir
í sjón og raun og skildu um síðir
að skiptum.
Þegar Laufey stækkaði langaði
hana til að njóta hæfileika sinna
og freista þess að hljóta betra gengi
en foreldrar hennar og komast til
mennta. Hún hafði mikinn hug á
að nema málaralist og síðar að
ganga í Kennaraskðlann, en fjár-
skortur hamlaði. Málverk sem eftir
hana liggja sýna að þar var ótví-
rætt góður efniviður. Sagt er að
faðir hennar, sem þá bjó við betri
efni, hafí neitað að styrkja dóttur
sína til náms. Sjálfri hefði mér ekki
komið til hugar að frænka mín léti
vanmátt hamla sér, svo mjög bar
ég lotningu fyrir henni sem barn
og fannst að ekkert gæti staðið í
vegi fyrir vilja hennar ef hún beitti
sér á annað borð. Hún var mikil
persóna og hafði sterkan metnað,
naut sín vel á mannamótum, var
þá ræðin vel, fasmikil og hló dátt.
Laufey sinnti ýmsum störfum,
svo sem við verslun bróður síns,
Gunnars Aðalsteins, þar sem hún
var vérslunarstjóri um tíma. Einnig
lagði hún til ýmislegt efni í Æskuna
sem Grímur ritstýrði um langt
skeið, m.a. þýddi hún sögur í blað-
ið. Hún tók mikinn þátt í félags-
störfum, var um árabil í Kvenfélagi
sósíalista og Prentarakvennafélag-
inu Eddu, og í stjóm beggja félaga
um skeið. Heimili þeirra Gríms
Engilberts í tvílyfta timburhúsinu
við Njálsgötuna, þar sem foreldrar
hans höfðu búið, var menningar-
heimili, þar var málaralistin höfð í
miklum metum og stunduð af Lauf-
eyju framan af en síðan Siguijóni
Birgi Engilberts, syni þeirra. ís-
lenskar bókmenntir voru einnig
framarlega í sæti og Laufey glæddi
snemma áhuga sonarins fyrir leik-
húsi. Síðar starfaði hann lengi við
Þjóðleikhúsið se.m leiktjaldamálari
og hefur jafnframt lagt fram merk-
an skerf til leikbókmennta.
Þegar ég var barn kom ég oft á
heimili frænku minnar, og fyrir kom
að ég dvaldi hjá henni vikutíma eða
svo. Alltaf voru það góðar stundir
og gagnlegar, enda frænku minni
annt um mig og sýndi það á marg-
víslegan hátt. Meðal annars dró hún
fram hluti sem bjuggu í mér og
aðrir höfðu ekki séð eða leitað eft-
ir. Slíkt fólk er fágætt hveijum
þeim sem nýtur. Ég þakka Lauf-
eyju Engilberts frænku minni inni-
lega samfylgdina.
Berglind Gunnarsdóttir.
+ Móðir mín,
LAUFEY MAGNÚSDÓTTIR ENGILBERTS,
er látin.
Jarðarförin hefur farið fram. Innilegar þakkir fyrir sýnda samúð. Birgir Engilberts.
+
Ástkær faðir og tengdafaðir,
VIGFÚS JÓHANNESSON,
fyrrv. verkstjóri í Kveldúlfi,
Bólstaðarhlið 50,
Reykjavík.
lést á hjúkrunardeild Grundar sl. sunnudag.
Útför verður gerð frá Fossvogskirkju föstudaginn 26. aprfl
kl. 13.30.
Helgi Falur Vigfússon, Eva Danné Mortensen, Sviþjóð,
Unnur Vigfúsdóttir Duch, J. Duch, Kaliforníu,
Ingibjörg H. Vigfúsdóttir, Sauðárkróki
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, fósturmóðir og amma,
SALÓME GÍSLADÓTTIR,
frá Arnarhóli
í Vestmannaeyjum,
lést 12. apríl síðastliðinn.
Minningarathöfn fer fram í Fossvogskirkju fimmtudaginn 18. apríl
og hefst kl. 15:00.
Jarðsungið verðurfrá Landakirkju í Vestmannaeyjum laugardaginn
20. apríl og hefst athöfnin kl. 14:00.
Fyrir hönd vandamanna,
Gísli Vigfússon, Sigríður Níelsdóttir,
Vigfús Gíslason,
Sólveig Gísladóttir,
Nrels Rúnar Gíslason,
Hulda Samúelsdóttir, Ágúst Hreggviðsson.
Deyr fé,
deyja frændur
deyr sjálfur hið sama
en orðstír
deyr aldregi
Hveim er sér góðan getur.
(Hávamál)
Mig langar að minnast í fáum
orðum Laufeyjar, sem gift var föð-
urbróður mínum Grími Engilberts,
fyrrverandi ritstjóra barnablaðsins
Æskunnar.
Þegar sest er niður og minnst
liðinna tíma, hrannast minningarn-
ar upp frá Njálsgötu 42. Páskadag-
ur fyrir 50 árum þegar Birgir
fæddist og stoltið skein úr andliti
foreldranna. Glampi í augum þegar
Birgir útskrifaðist sem leikmynda-
teiknari og hóf störf í Þjóðleikhús-
inu. Gleðin þegar fyrsta leikrit
Birgis var sett upp.
Laufey í eldhúsinu með fullt af
gestum, mikið hlegið og mikið spjall-
að fram á nótt, bæði um listir og
pólitík, já, þar voru þau hjónin á
heimavelli. Vinir Birgis úr Þjóðleik-
húsinu, Jón Júl., Gunnar Bjamason,
Guðlaugur Rósinkranz og fleiri, voru
aufúsugestir og alltaf tók Laufey á
móti öllum með opnum örmum.
Málað gat hún og hafði Birgir því
ekki langt að sækja listræna hæfi-
leika sína. Dugnaðurinn í henni fór
svo sannarlega ekki fram hjá mér
þegar við systurnar fengum að búa
á Njálsgötunni. Ef hún var ekki að
hjálpa Grími við þýðingar eða hvað-
eina sem viðkom bamablaðinu Æsk-
unni, var hún að malla eitthvað of-
aní okkur systurnar eða gesti og
gangandi. Dvöldum við oft langdvöl-
um á heimili þeirra þegar mamma
og pabbi vom erlendis, enda Austur-
bæjarskólinn á næsta horni.
Njálsgata 42 á gamlárskvöld,
hangikjötslykt, kertaljós og jólaöl.
Minningin ljóslifandi enda var það
árviss viðburður að fjölskyldan
kæmi saman og fagnaði nýju ári.
Síðan liðu árin og ég eignaðist
Gretu, dóttur mína, sem einnig fékk
að koma og vera hjá Laufeyju og
Grími frænda. Hún hoppaði þangað
létt í spori af tilhlökkun og kom
þaðan glöð og fór með vísur og sög-
ur fyrir okkur sem hún hafði lært
undir súð á loftinu hjá Laufeyju.
Kettimir þeirra vom í miklu uppá-
haldi hjá Gretu og vildi hún helst
eiga þá alla og taka með sér heim.
Mikið vatn hefur runnið til sjáv-
ar síðan en minningarnar tekur
enginn frá okkur. Síðustu árin átti
Laufey við heilsuleysi að stríða og
tók því með æðruleysi og reisn. Hún
dvaldi síðustu árin í Hátúni og að
lokum á Dvalarheimili aldraðra sjó-
manna og vil ég þakka öllum þeim
er önnuðust hana kærlega fyrir
óeigingjart starf.
Langur starfsdagur er liðinn. Ég
og Greta þökkum Laufeyju sam-
fylgdina og leiðsögn og sendum
Birgi hlýjar samúðarkveðjur, en
minnumst þess að hún varð hvíld-
inni fegin.
Hvíl í friði, kæra Laufey.
Birgitta Engilberts
og fjölskylda.
. I .
SYNUM SAMUD
Bcrum sorgar- og samúöarmerkín viö minningar-
athafnir og jaröarfarir og almcnnt þegar
sorg ber að höndum.
Söluslaðir: Kirkjuhúsið ,Laugavegi, bensín-
stöövar og blómabúðir um allt land.
Þökkum stuöninginn.
HUGBÚNAÐUR
FYRIR WINDOWS
FRÁBÆR ÞJÓNUSTA
gIKERFISÞRÓUN HF.
Fákafeni 11 - Sími 568 8055