Morgunblaðið - 24.05.1996, Síða 46

46 FÖSTUDAGUR 24. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
ELÍN
JÓSEFSDÓTTŒ
+ Elín Jósefsdótt-
ir fæddist í
Reykjavík 30. júní
1915. Hún lést á
V ífilsstaðaspítala
20. raaí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðriður Guð-
mundsdóttir frá
Hvammsvík í Kjós
og Jósef Gottfred
Blöndal Magnússon
trésmiður úr
Reykjavík. Systkini
hennar voru Magn-
ús, f. 1911, Jakob-
ína, f. 1912, Gott-
freð, f. 1918, og Guðmundur
Vignir, f. 1921, og eru þau öll
látin.
Hinn 1. júli 1933 giftist Elín
Eliasi Óskari Illugasyni, skip-
stjóra í Hafnarfirði, f. 1.11.
1909, d. 13.5.1975. Þau eignuð-
ust þijá syni: 1) Jó-
sef Birgir, f. 26.11.
1933, sjómaður í
Hafnarfirði. 2)
Skúli Grétar, f.
16.7. 1939, vélstjóri
í Grindavík, kvænt-
ur Rós Jóhannes-
dóttur og eiga þau
fjögur börn. 3) Bl-
ugi Þórir, f. 24.1.
1944, vélvirki í
Hafnarfirði, kvænt-
ur Margréti Péturs-
dóttur og eiga þau
fjögur böm. Barna-
bömin em átta og
baraabarnabörnin fjögur.
Elín tók virkan þátt í félagsmál-
um og sat meðal annars í bæjar-
stjóra Hafnaríjarðar 1980-85.
Útför Elínar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Elsku Elín amma. Hana nöfnu
þína langar til að senda þér nokkr-
ar línur til að þakka þér í síðasta
skipti fyrir allt. Enda þótt enginn
sé eilífur er samt skrýtið að hugsa
til þess að amma sé það ekki.
Amma Elín sem maður heimsótti
alltaf þegar leiðin lá suður. nú heim-
sæki ég þig á annan stað. Mér þótti
svo vænt um að eiga þig að þó svo
að heimsóknir og símhringingar
hafi ekki verið tíðar. En alltaf vissi
ég að þér þótt vænt um mig og litla
strákinn minn. Og þú studdir mig
þegar ég tók mikilvæga ákvörðun.
Þú sagðir þá, að aðeins ég sjálf
gæti lifað mínu lífi. Og ég þakka
þér fyrir að hafa hlustað á mig í
gegnum árin, enda þótt við værum
ekki alltaf sammála og að ég hafí
skellt hurðum í reiði minni. Kannski
er ég of lík þér í skapi.
Núna þegar ég sit hér og hugsa
til þín og Óskars afa koma svo
margar minningar upp í hugann.
Manstu hvað við sungum mikið í
bfltúrunum. Og manstu þegar ég fór
ein með ykkur afa upp í Munað-
ames og jarðskjálftinn kom. Það var
sko tilefni til mikillar umræðu með
stóram lýsingarorðum. Já, það var
gott að eiga ömmu og afa. Það er
líka gott að eiga minningar um ykk-
ur, því þær era dýrmætari en allt
annað. Og nú þegar Illugi Pétiu'
talar um að Elín langamma sé orðin
engill hjá Guði rifja ég upp minning-
ar um þig og leyfi honum að eiga
þær með mér. Og svo eigum við nú
allan pijónaskapinn eftir Elínu
langömmu og þar með talda grænu
peysuna sem þú pijónaðir á Illuga,
þrátt fyrir að þér fýndust litimir svo
hriklega ljótir. En sú peysa varð nú
samt uppáhaldið hjá Illuga.
Elsku amma mín, ég veit að þú
ert núna hjá afa og þar mun þér
líða vel. Samt er svo erfitt og skrýt-
ið að segja bless.
En ég veit að þú og afi fylgist
með okkur og við minnumst ykkar
sem elsku afa og ömmu.
Takk fyrir allt.
Þín nafna,
Elín.
Hún amma mín er dáin. Mig
langar að kveðja hana með nokkr-
um orðum og þakka fyrir allar góðu
stundimar sem við áttum saman.
Alltaf var gott að koma á Reykja-
víkurveginn og spjalla um daginn
og veginn þó að heimsóknimar yrðu
stopulli eftir að ég flutti til Homa-
Qarðar. Minntumst við oft þess þeg-
ar við systumar fóram í bíltúr með
afa og ömmu og þá var nú sungið
mikið og hátt.
Daginn sem amma varð áttræð
eignaðist ég annan son minn. Veit
ég að það gladdi hana og hringdi
hún 30. hvers mánaðar til að óska
okkur til hamingju með daginn og
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð, hlýhug
og vináttu við andlát og útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
AÐALHEIÐAR JÓHÖNNU BJÖRNSDÓTTUR,
Brunngötu 4,
Hólmavík.
Þorsteinn Guðbjörnsson,
Aðalbjörn Þorsteinsson, Ingibjörg Slgtryggsdóttir,
Guðmundur Magni Þorsteinsson, Lilja Björk Ólafsdóttir,
Birna Katrin Þorsteinsdóttir,
Sjöfn Þorsteinsdóttir, Hjörtur Númason,
Bjarni Hákon Þorsteinsson, Helga Hanna Þorsteinsdóttir,
Steinunn Jóhanna Þorsteinsdóttir, Reynir Björnsson
og barnabörn.

Sendum innilegar þakkir öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug í
veikindum og við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
BIRGIS STEINDÓRSSONAR,
Lindargötu 16,
Siglufirði.
Sérstaklega þökkum við læknum og
starfsfólki Sjúkrahúss Siglufjarðar fyrir
umönnun þeirra, svo og öllum þeim, er minntust hans með kveðj-
um, gjöfum, blómasendingum og vinarhug. Bekkjarsyskinum
hans, félögum og öðrum vinum og vandamönnum sendum við
hjartans þökk fyrir veitta aðstoð við útför og erfidrykkju.
Ásta Margrét Gunnarsdöttir,
Halldór Birgisson, Esther Ingólfsdóttir,
Jónas Birgisson, Ásta Björk Halldórsdóttir,
Steindór Birgisson,
Þórður Birgisson.
MINIMINGAR
fylgjast með hvemig gengi til sjós
og lands.
Amma kom með mömmu og
pabba austur til okkar Ásgeirs þeg-
ar hún varð 75 ára. Minntist hún
þess þegar ég hafði orð á því að
ég hefði viljað koma í afmælið henn-
ar sl. sumar. Þá sagði hún að ég
þyrfti þess ekki því ég hefði haft
hana ein fimm árum fyrr.
Amma var hörkukona og megum
við vera stolt af því að hún var
fysta konan sem sat í bæjarstjóm
Hafnarfjarðar fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn. Sýnir það okkur styrk
hennar og áræði til að takast á við
margvísleg verkefni þrátt fyrir að
hafa ung orðið fyrir alvarlegum
veikindum.
Guð blessi þig.
Eygló.
Kveðja frá Hraunprýði
Elín Jósefsdóttir, heiðursfélagi í
slysavamadeildinni Hraunprýði, er
látin. Það var árið 1947 sem Elín
fluttist til Hafnarfiarðar ásamt eig-
inmanni sínum, Öskari Illugasyni
skipstjóra. Hún fór fljótlega að
starfa í slysavamadeildinni Hraun-
prýði sem þá starfaði með miklum
blóma og þar bættist félaginu góður
liðsmaður, því Elín tók strax virkan
þátt í störfum deildarinnar og átti
eftir að setja svip sinn á starfsem-
ina á þeim áram sem á eftir komu.
Elín var einstök félagskona. Hún
var bæði framleg og fijó i hugsun
og alltaf tilbúin að vinna þau verk
sem kölluðu að hveiju sinni, hvort
heldur var að leika alls konar hlut-
verk á ýmsum uppákomum sem
deildin stóð fyrir eða flytja hvatn-
ingarræður á hátíðarstundum. Þótt
allir skilji í dag mikilvægi gúmbáta,
tilkynningaskyldu og önnur stór
verkefni félagsins, var oft þungur
róður að koma þeim málum í höfn.
Þar var Elín góður liðsmaður. Hún
var alltaf á landsþingum félagsins
á þessum árum, var mjög vel máli
farin og fylgdi fast eftir þeim mál-
um sem efst voru á baugi, bæði í
ræðu og riti. Hún var ritari deildar-
innar um árabil og bera fundargerð-
ir frá þeim áram vitni um afburða
ritfæmi og létta kímni.
Ég starfaði mikið með Elínu á
þessum áram, bæði í stjórn Hraun-
prýði og á öðram vettvangi. Meðal
annars átti ég þess kost að fara
með þeim hjónum í ferðalög til út-
landa. Elín og Óskar voru góðir
ferðafélagar og miklir gleðigjafar.
Óskar var léttur spaugari og kom
manni oft á óvart með fyndnum
athugasemdum svo allt leystist upp
í græskulausa kæti. Þetta vora
gleðidagar.
Elín missti mann sinn árið 1975,
rúmlega 60 ára gamlan. Það var
eins og tilvera hennar yrði aldrei
eins leiftrandi glöð eftir það. Óskar
var mikill ágætismaður. Hann
styrkti hana í einu og öllu til þess
að hún gæti notið hæfileika sinna
í þeim miklu störfum sem hún tók
að sér á opinberam vettvangi. Elín
var heiðursfélagi í slysavamadeild-
inni Hraunprýði og ein af styrkustu
stoðum félagsins meðan hennar
naut við.
Seinni árin vora henni erfið því
heilsan var þrotin. Þó skein alltaf
í gullið ef því var að skipta eins
og það sýndi sig á 80 ára afmælinu
hennar á síðasta ári, þegar hún
fluttí kvæðið Áfanga eftir Jón
Helgason af munni fram án þess
að hika.
Hraunprýðikonur þakka Elínu
Jósefsdóttur árin hennar öll og biðja
henni blessunar á nýjum leiðum.
Sonum hennar og íjölskyldum
þeirra era sendar innilegar samúð-
arkveðjur.
Ester Kláusdóttir.
í dag kveðjum við sjálfstæðiskon-
ur í Vorboða í Hafnarfirði frú Elínu
Jósefsdóttur, fyrrverandi formann
og heiðursfélaga, með þakklæti og
virðingu.
Elín gekk til liðs við sjálfstæðis-
kvennafélagið Vorboða á félagsfundi
27. nóvember 1953, kraftinn og
þorið bar hún með sér og var hún
fyrst kosin í stjóm félagsins á aðal-
firndi 1954, en í stjóm félagsins
átti hún sæti í 25 ár þar af í ár sem
formaður. Þá gegndi Elín ýmsum
trúnaðarstörfum fyrir félagið. Elín
tók þátt í skoðanakönnun innan
Sjálfstæðisflokksins í byijun árs
1958, var könnunin gerð fyrir bæj-
arstjómarkosningamar þá um vorið
og var útkoma hennar það góð að
hún taldi sig ekki geta skorast und-
an eftir þau úrslit. Þá var hún fyrsta
sjálfstæðiskonan sem átti sæti á lista
flokksins í Hafnarfirði. í bæjar-
stjómarkosningunum 1958 er Elín
kosin í bæjarstjóm Hafnarfjarðar
og á hún sæti þar til 1966, ásamt
setu í fræðsluráði. I bókasafnsstjóm
sat Elín í átta ár, 1974-1982, þar
af fjögur sem formaður. Þegar Elín
sinnti bæjarstjómarstörfum sínum
var hún traustur bæjarfulltrúi sem
stóð vörð um sjálfstæðisstefnuna og
hagsmuni bæjarfélagsins.
Elín var í mörgu kona á undan
sinni samtíð, var hún t.d. fyrsta
konan sem kosin var í hafnarstjórn
+
Innilegar þakkir til allra, þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför
LAUFEYJAR SVÖVU BRANDSDÓTTUR.
Haukur Haraldsson,
Þóra Haraldsdóttir,
Rebekka Haraldsdóttir,
Jóhanna Haraldsdóttir.
+
Innilega þökkum við öllum þeim, sem
auðsýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför móður okkar, stjúpmóð-
ur, tengdamóður, ömmu og systur,
GUÐRÚNAR EINARSDÓTTUR,
Sellátrum
f Tólknafirðl.
Sérstakar þakkir færum við þeim, sem
önnuðust hana í veikindum hennar.
Ingimar Einar Ólafsson,
Guðjóna Ólafsdóttir,
Gunnbjörn Ólafsson,
Guðrún Ólöf Ólafsdóttir,
Sigurlfna Davíðsdóttir,
Guðný Davfðsdóttir,
Höskuldur Davfðsson,
Hreggviður Davfðsson,
Davíð J. Davfðsson,
Ólafur Davfðsson,
Einar Ármannsson,
Björg Þórhallsdóttir,
Björn Sveinsson,
Ragnar Ingi Aðalsteinsson,
Jón H. Ólafsson,
Marit Ranestad,
Fjóla Benediktsdóttir,
Bára Pálmarsdóttir,
Þórdís Marteinsdóttir,
Sigurjón Davfðsson,
Benedikt Davíðsson,
Guðlaug Einarsdóttir,
Guðleif Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hafnaríjarðar og sat hún fyrir
Hafnarijarðarhöfn þrisvar á þingi
Hafnasambandsins.
Eiín var ljúf í viðmóti, fór henni
vel úr hendi að miðla reynslu sinni
til þeirra er seinna komu. Hún tók
að sér að sinna starfí erindreka
landssambands sjálfstæðiskvenna,
þá ferðaðist hún um allt land, þar
sem hún kvatti konur til að stofna
sjálfstæðiskvennafélög í sinni
heimabyggð, starfið skilaði árangri.
Á vorkvöldi Vorboðakvenna fyrir
ári sagði Elín okkur sögu einmitt
frá þessum tíma þegar hún var er-
indreki. Var frásögn hennar lifandi
og skemmtileg.
Vorboðakonur sjá nú á eftir
frumheija sínum í bæjarstjóm
Hafnarfjarðar, konunni sem stóð á
sannfæringu sinni og hvikaði
hvergi. Fyrir hönd sjálfstæðis-
kvenna í Vorboðanum votta ég son-
um, tengdadætrum og fölskyldum
þeirra innilegustu samúð.
Blessuð sé minning Elínar Jósefs-
dóttur.
Valgerður Sigurðardóttir.
Elín Jósefsdóttir var hljóðlát
kona sem hafði mótaðar skoðanir
og á var hlustað. Hún gekk aldrei
hratt en komst ávallt leiðar sinnar.
Lífsbaráttan var ströng en sigurinn
oftast hennar. Til Hafnarfjarðar
fluttist hún 1946 ásamt eiginmanni
sínum Elíasi Oskari Illugasyni og
drengjunum þeirra þremur og þar
bjó hún síðan. Leiðin lá frá Vest-
mannaeyjum um Garðinn og á þeim
tíma glímdi hún við skæðan sjúk-
dóm en hafði sigur.
í Hafnarfirði undu þau Elín og
Óskar hag sínum vel. Hann við skip-
stjórastörf og síðar störf við Hafnar-
fjarðarhöfn, en Óskar lést 1975.
Samfara húsmóðurstörfum sínum
hóf Elín þátttöku í félagsmálum,
enda sóst eftir starfskröftum henn-
ar. Slysavamadeildin Hraunprýði,
Berklavöm og styrktarfélag aldr-
aðra nutu starfskrafta hennar og
umhyggju, enda þekkti hún nauðsyn
þessarar starfsemi af eigin raun.
Elín Jósefsdóttir var afar sjálf-
stæð kona og eindregin í baráttu
fyrir frelsi einstaklingsins til orðs
og athafna. Hún starfaði mikið í
Sjálfstæðisflokknum og var braut-
ryðjandi, þegar hún fyrst kvenna,
ásamt Þóranni Helgadóttur frá Al-
þýðuflokknum, var kjörin bæjarfull-
trúi í bæjarstjóm Hafnarfjarðar
1958 og sat síðan í bæjarstjóm til
1966. I fjölmörgum áhrifamestu
nefndum Hafnarfjarðarbæjar vora
Elínu falin störf og skipti þá engu
hvort um var að ræða skóla- og
menningarmál, atvinnu- eða hafn-
armál. Víðtæk þekking sem hún
hafði öðlast í skóla lífsins kunni hún
að hagnýta öðram til góðs. Hafnar-
fjarðarbær naut svo starfskrafta
hennar síðustu starfsaárin.
En það kemur að leiðarlokum hjá
okkur öllum. Elín Jósefsdóttir var
komin á leiðarenda og því hvíldin
henni kærkomin. Ég og fjölskylda
mín kveðjum Elínu með þakklæti
fyrir vináttu hennar og stuðning.
Við biðjum henni guðs blessunar
og sendum sonum hennar og íjöl-
skyldum þeirra kveðjur okkar.
Matthías Á. Mathiesen.
Skilafrestur
vegna minn-
ingargreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-,
fóstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum
fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunn-
inn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.