Morgunblaðið - 03.11.1996, Side 18

MORGUNBLAÐIÐ
18 B SUNNUDAGUR 3. NÓVEMBER 1996
JUNGLE • TECHNO
BALLOÐUR •
STANSLA
PÁLL Óskar Hjálmtýsson
er eins og kötturinn sem
fer sínar eign leiðir; hann
gerir það sem hann lang-
ar þegar hann langar án tillits til
þess hvað aðrir segja og hugsa.
Fyrir vikið hefur hann náð almenn-
ari vinsældum en dæmi eru um í
seinni tíð, en líka ögrað fólki og
storkað og heldur áfram sömu leið
á væntanlegri breiðskífu sinni,
„Seif“. Þar undirstrikar Páll Óskar
að hann er stjarna nýrra tíma á
íslandi, stjama nýrrar kynslóðar.
Plötuna tók hann upp að hluta hér
á landi með ýmsum ungum tónlist-
armönnum og lagasmiðum, en hélt
síðan til Bretlands að leggja síð-
ustu hönd á verkið, dvaldi í því
fræga Jacobs-hljóðveri með upp-
tökustjóranum kunna Ken Thomas
og fleiri aðstoðarmönnum í tvo
mánuði til að ljúka'verkinu.
Jacobs-hljóðverið er skammt
fyrir utan Lundúnir, tveggja tíma
lestarferð frá Waterloo, í grænni
sveit og kyrrlátri. Hljóðverið skipt-
ist í tvennt, minna hljóðver og
stærra, og Páll Óskar og félagar
eru í minna verinu, voru í því
stærra meðan þess gerðist þörf. í
stærra verinu er hljómsveit frá
Manchester sem vill verða fræg
eins og Oasis og leggur hart að
sér til þess. Páll segir þá sögu að
hljómsveitarmenn séu búnir að
vera í stofufangelsi í Jacobs í á
þriðja mánuð, alltaf að taka upp á
milli þess sem þeir hlusta bara á
Bítlana og Oasis, en á upptöku-
borðinu er handbók sem rekur í
smáatriðum hvernig Bítlarnir hög-
uðu sér í hljóðveri. „Þeir eru hér
á vegum umboðsmanns hjá Polyd-
or,“ segir Páll Óskar mér, „og
hann kemur reglulega hingað í
sveitina á nýja BMW-inum sínum
til að segja þeim að allt sé ómögu-
legt og þeir þurfi að byija upp á
nýtt.“ Sá umboðsmaður lét söngv-
arann líka fara í lýtaaðgerð til að
laga á honum nefið, en fyrir vikið
breyttist röddin svo líklega þarf
að reka hann úr sveitinni.
Við komum okkur fyrir inni í
setustofu sem er áföst matsalnum,
en þar inni er stórt sjónvarp og
hrúga af myndböndum með hal-
lærislegum bíómyndum og söng-
kvennatónlistarmyndböndum, en
Páll Óskar segist háður halíæris-
legum kvikmyndum og þá sérstak-
lega tónlistinni í þeim. Hann segist
horfa á þær til að dreifa huganum
ef stund gefst milli stríða í hljóð-
verinu.
Úrval úr úrklippubókinni
Spjall okkar hefst á vangavelt-
um um það af hveiju Páll sé að
snúa aftur í danstónlistina, en eins
og menn muna hóf hann sólóferil
sinn þar með diskóplötunni Stuði.
Hann segist og lengi hafa gengið
með þessa hugmynd, hafí reyndar
haft þessa plötu á bak við eyrað
síðan Stuð kom út, en „Seif“
er fyrsta frumsamda platan
sem hann gerir síðan þá.
„í millitíðinni hef ég verið
í æfingabúðum að syngja lög
hvaðanæva að úr heiminum,
að þjálfa sjálfan mig sem
skemmtikraft og söngvara,
þá sem upptökustjóra og
núna sem útsetjara," segir Páll
Óskar og bætir við að hann hafi
ekki talið sjálfan sig neinn sér-
stakan texta- eða lagahöfund,
„þetta hefur verið létt minni-
máttarkennd hjá mér. Ég hef þó
verið með litlar melódíur og litlar
textapælingar á bak við eyrað, og
þegar fyrsta platan sem ég stýrði
upptökum á sjálfur, Pallaplatan frá
í fyrra, gekk svona vel kom ég
fílelfdur í þetta verkefni. Nú treysti
ég sjálfum mér í raun í alla þætti
sem viðkom plötuútgáfunni, allt
frá því að ráða fólk í vinnu og að
líma miðana á plötuna sjálfur.“
Páll Óskar segist hafa ákveðið
að setja saman dansplötu þegar
„Palli“ kom út á síðasta ári og
strax byrjað að undirbúa hana, að
leita að grunnhugmynd og sú kom
úr óvæntri átt.
„Þá var það að ég sat heima
að raða inn í úrklippubókina mína,
en ég safna öllu sem kemur um
mig í blöðunum, alveg sama hvort
það er illt eða gott umtal, meðal
annars vegna þess hve það er hollt
sálinni. Sem ég klippti, raðaði og
límdi fór ég að lesa úrklippurnar;
það sem skrifað hafði verið um
mig og öll viðtölin og fór að hugsa
um það. Stundum er ég svolítið
yfirlýsingaglaður, sem er reyndar
hið besta mál, og ég fór að hugsa
um það að ef ég gæti tekið þessi
viðtöl og yfirlýsingar allar og búið
til texta úr þeim væri ég kominn
með grunnhugmyndina að næstu
plötu og kominn rosalega nálægt
sjálfum mér.“
Rangt að gera upp á milli
tónlistarstefna
Eins og áður er getið hefur
Páll Óskar farið eigin leiðir og
verið ófeiminn við að vaða úr einu
í annað eftir hentugleika. Hann
segist líka verða var við að fáir
viti hvar þeir hafi hann; diskóplata
einn daginn, mambóverkefni
næsta dag og svo kemur ballöðu-
plata þann þriðja. „Ég er með til-
gátu að skýringu á því,“ segir
Páll eftir smá þögn. „Ef þú rúllar
yfir allar plöturnar, öll mín verk-
efni á síðustu fimm árum, held ég
þú eigir auðvelt með að sjá eitt
ákveðið þema úr þessum verkefn-
um; ég er fyrst og fremst skemmti-
kraftur. Mér finnst rangt að gera
upp á milli tónlistarstefna, og þó
einhver finni sig í einhverri ákveð-
inni stefnu þarf það ekki að þýða
að það fari honum illa að syngja
jassslagara eða þungarokk eða
hvaðeina. Það þarf ekki endilega
Páll Óskar Hjálmtýs-
son er stjama nýrrar
kynslóðar og blæs í
herlúðra með nýrrí
plötu sinni þar sem
kveður við nýjan tón
í íslenskrí dægurtón-
list. Árni Matthías-
son hitti Pál Óskar í
Jacobs-hljóðverinu í
sveitarsælunni
skammt utan við
Lundúnir og komst
að því að hann á
sér aukasjálf.