Morgunblaðið - 22.11.1996, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 22. NÓVEMBER 1996 51
MIIMIMINGAR
i
l
i
i
i
:
i
i
i
.1
:
f
i
I
i
i
i
I
é
i
1
-I- Daníelína
' Sveinbjörns-
dóttir fæddist á
Isafirði 16. mars
1913. Hún lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 13. nóvem-
ber siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Daníelína
Brandsdóttir og
Sveinbjörn Krist-
jánsson, bæði ætt-
uð úr Reykhóla-
sveit. Daníelína
átti fjórar systur:
Onnu, Þórunni,
Sólveigu og Maríu. Lifir Sól-
veig systur sínar. Daníelína
var gift Ólafi Ófeigssyni skip-
stjóra, sem lést 1987. Þau eign-
uðust eina dóttur, Hrafnhildi
Grace, og á hún tvo syni, Ólaf
og Stefán.
Útför Daníelínu fer fram
frá Dómkirkjunni í Reykjavík
í dag og hefst athöfnin klukk-
an 13.30.
Kær móðursystir mín kveður í
dag þessa jarðvist. Lína frænka
mín, sem var búin að lifa í 83 ár,
naut áranna vel þar til í byijun
ágúst sl. að hún fékk heilablæð-
ingu er dró hana til hinstu hvíldar.
Lína fæddist á ísafirði. Var hún
næstyngst 5 systra er komust
allar til langs ævidags. Móðir mín
Sólveig, næstelst, er ein eftirlif-
andL Þótt þær systur kenndu sig
við ísafjörð, sem var þeirra helg-
asti staður á landinu, fluttu þær
ungar suður og hafa búið þar upp
frá því.
Lína var fjörmikil og skemmti-
leg kona. í kringum hana var ein-
hver stemmningarfullur blær, því
hún fylgdist svo vel með því sem
var að gerast í kringum hana,
jafnt innanlands sem utan. Hún
var mjög ljóðelsk, las mikið sögur
og Ijóð. Hún var sérstakur unn-
andi Tómasar Guðmundssonar,
svo eitthvað sé nefnt, og kunni
mikið af ljóðum. Var ég oft undr-
andi á því hvað hún kunni af fal-
legum ljóðum, og það brá fyrir
skömmustusvip hjá mér, þegar
ég sat og hlustaði á ljóðin með
framsetningu sem hjá leikara
væri, en kunni þau
ekki sjálf.
Hún hafði yndi af
tónlist, enda átti hún
gott safn af geisladisk-
um og hlustaði á þá
sér til ánægju í Aust-
urbrúninni, en þangað
flutti hún fyrir nokkr-
um árum. Eitt af henn-
ar uppáhaldsverkum
var Aufschwung eftir
Schumann og verður
það leikið við útför
hennar í dag.
Það var ekki alltaf
hægt að átta sig á því
hve aldur hennar var í raun orðinn
hár, því hnyttin svör hennar og
tungumálakunnátta voru einstök.
Til marks um það má geta þess
að eitt sinn var Lína spurð af
dönskum menntamanni hvaðan í
Danmörku hún væri ættuð.
Þegar Lína var ung og fiuttist
til Reykjavíkur vann hún við ýmis
afgreiðslustörf, s.s. í Lauga-
vegsapóteki og síðar í Pennanum
og var hún gjarnan þekkt sem
„hún Lína í Pennanum“. Einnig
rak hún, ásamt yngstu systur sinni
Maríu, verslun á Skólavörðustígn-
um_ sem hét Gjafabúðin.
Árið 1945 giftist hún Ólafi
Ófeigssyni skipstjóra og bjuggu
þau á Ægissíðu 109. Ólafur lést
1987. Þau eignuðust eina dóttur,
Hrafnhildi Grace, og á hún tvo
syni, Ólaf og Stefán, sem voru
sannkallaðir augasteinar afa síns
og ömmu. Mega þau nú sjá á eft-
ir elskulegri móður og ömmu.
Þegar Lína var komin á miðjan
aldur hóf hún störf utan heimilis-
ins á ný og vann um árabil við
gestamóttöku á Hótel Holti og síð-
an á Hótel Sögu. Var þetta starf
henni mjög kærkomið þar sem
málakunnátta hennar og félags-
lyndi fékk notið sín.
Þegar litið er um öxl kemur upp
í hugann, þegar þær mæðgur Lína
og Habba komu að sumarlagi til
okkar í Hvalfjörðinn og dvöldu hjá
okkur nokkra daga í senn. Þá var
farið í fjallgöngur, sullað í læknum
svo ekki sé minnst á beijaferðirn-
ar. Svo voru kvöldvökur þar sem
Lína var hrókur alls fagnaðar og
fór gjarnan með aðalhlutverkið.
Þá var kátt á hjalla.
Um leið og ég kveð þig, elsku
Lína mín, og þakka þér fyrir allar
góðar samverustundir, sendi ég
saknaðarkveðjur frá móður minni
og börnum mínum, Sólveigu og
Lofti, Kristjáni bróður mínum og
hans fjölskyldu. Megi Guð styrkja
Höbbu, Óla og Stebba í sorg þeirra
á þessari stundu.
Birna Loftsdóttir.
Elsku Lína. Leitt þykir mér að
þurfa að kveðja þig núna því stutt-
ur tími er liðinn frá því ég kynnt-
ist þér. Ég er mjög glöð með það
að hafa fengið að kynnast þér og
því góða og skemmtilega sem þú
hafðir fram að færa. Eg held að
okkar stuttu kynni hafi verið
skemmtileg og góð, þau voru það
fyrir mig og þau áhrif sem þú
hafðir á mig og það sem þú kennd-
ir mér mun koma sér vel fyrir mig
í mínu lífshlaupi. Það á eftir að
vera tómlegt án þín, en minningin
lifir.
Guðrún Jónsdóttir.
Miðvikudaginn 13. nóvember
kvaddi amma mín þennan heim.
Þá hafði hún barist hetjulega við
veikindi sín í rúma tvo mánuði.
Amma bjó lengstan hluta ævi
sinnar á hæðinni fyrir ofan mig
á Ægisíðunni þannig að ég kynnt-
ist ömmu minni betur en margir
kynnast ömmum sínum og er ég
mjög þakklátur fyrir þau kynni.
Amma var mér alltaf góð og hún
vildi öllum vel. Hún var ákveðin,
fyndin og var aldrei hrædd við
framfarir. Hún tók öllum nýjung-
um með jákvæðum huga og var
alltaf tilbúin að tileinka sér þær.
Það má segja að hún hafi verið
heimskona því hún ferðaðist mik-
ið og tungumál vöfðust ekki fyrir
henni og fannst henni lítið mál
að bregða fyrir sig ensku, dönsku,
þýsku og frönsku ef svo bar við.
Amma hafði alla tíð gaman af
ljóðum og kunni mörg falleg ljóð
utanbókar og las mikið af þeim
þegar árin færðust yfir. Þrátt
fyrir veikindi sín sýndi hún þess
ekki merki að hún hefði tapað
húmornum og gleðinni, hún gerði
að gamni sínu allt fram á síðustu
stundu. Ég kveð þig nú í bili,
amma mín, og veit að þú ert á
góðum stað og ert komin til hans
afa aftur.
Þinn
Ólafur.
DANÍELÍNA SVEIN-
BJÖRNSDÓTTIR
SIGRÍÐUR
WAAGE
+ Sigríður Waage fæddist í
Hafnarfirði 6. nóvember
1971. Hún lést á heimili sínu í
Frustrup á Jótlandi 24. október
síðastliðinn. Útför Sigríðar hef-
ur þegar farið fram.
„Þú leitar að leyndardómi dauð-
ans. En hvernig ættir þú að finna
hann, ef þú leitar hans ekki í æða-
slögum lífsins? Uglan, sem sér í
myrkri, en blindast af dagsbirt-
unni, ræður ekki gátu ljóssins. Hvað
er að hætta að draga andann annað
en að frelsa hann frá friðlausum
öldum lífsins, svo hann geti risið
upp í mætti sínum og ófjötraður
leitað á fund guðs síns?“ (Kahlil
Gibran.)
Við vorum 12, nú erum við 11
systkinabörnin.
Þegar ég hugsa til þín, Ninní
mín, þá hefur það alltaf minnt mig
á prakkarastrikin okkar. Þau voru
ófá og foreldrar okkar supu hveljur
þegar önnur hvor okkar vildi sofa
hjá hinni. Prakkarastrikin voru for-
eldrum okkar yfirleitt til mikillar
armæðu.
Ég man eftir atvikinu á Siglu-
firði þegar við vorum að flýja undan
krökkunum og kjallaraglugginn hjá
ömmu var opinn og ég hentist inn
um hann og ákafinn var svo mikill
hjá okkur að þú dast niður hann
og fullt af kössum og dóti hrundi
niður á þig og þú þurftir að láta
sauma þig á slysó. Síðan bundum
við allt saman í eldhúsinu heima
hjá mömmu þinni og pabba þannig
að öll hnífapör og skápar voru föst
saman, og svona má lengi telja.
Þú hefðir orðið 25 ára núna 6.X'
nóvember. Þessi síðustu ár hef ég
misst samand við þig þar sem við
báðar höfum verið erlendis. Þú
stundaðir nám í listaskóla í Dan-
mörku og ég var í fluginu í Saudi-
Arabíu. Mínar minningar um þig,
Ninní mín, eru mér mjög kærar og
munu lifa í hjarta mínu um ókomna
tíð.
Elsku frænka, ég bið algóðan
Guð að leiða þig inn í himnaríki og
vernda þig í nýjum heimkynnum.
Elsku Dísa, Hákon, Indriði og
Inga Þórunn, ég bið Guð að veita
ykkur styrk á raunastund.
Ykkar frænka,
Sigríður Herdís.
t
Elskulegi maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
FINNUR EYDAL
tónlistarmaður,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 25. nóvember kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er vin-
samlegast bent á Hljóðfærasjóð Tón-
listarskólans á Akureyri.
Helena Eyjólfsdóttir,
Hörður Eydal,
Laufey Eydal, Skapti Þórhallsson,
Helena Eydal, Sigurður Jörgensson
og barnabörn.
t
Útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
EKHARDT THORSTENSEN,
ferfram frá Fossvogskapellu mánudaginn 25. nóvember kl. 13.30.
Sverrir Thorstensen, Þórey Ketilsdóttir,
Karl Thorstensen, Ulrika Thorstensen,
Sigriður Thorstensen, Hörður Albertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
JÓHANNA
BJARNADÓTTIR
+ Jóhanna Bjarnadóttir var
fædd í Bolungarvík 31. des-
ember 1898. Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu Skjóli 31. októ-
ber siðastliðinn og fór útförin
fram í kyrrþey að hennar ósk.
Það er með mikilli hlýju sem ég
minnist mætrar konu, Jóhönnu
Bjarnadóttur, sem lést á Dvalar-
heimilinu Skjóli þann 31. október
sl. Jóhanna lifði langan ævidag,
hún var fædd 31. desember 1898
og hefði því orðið 98 ára um næstu
áramót. Ég kynntist Jóhönnu árið
1950 er hún tók að sér ræstingar
í verslun móður minnar, verslun-
inni Þorsteinsbúð við Snorrabraut
í Reykjavík. Með árunum jókst
starf hennar þannig að hún sá orð-
ið meira eða minna um heimilið
og varð með því órjúfanlegur hluti
fjölskyldunnar. Það sem einkenndi
þessa ljúfu konu mest var glað-
værðin og glensið og hvað hún var
létt á fæti og óhemju viljug til allra
verka. „Ég skal gera það“, sagði
hún og svo var hún þotin. Móður
minni var Jóhanna afar kær og
aldrei minnist ég ósættis milli
þeirra. Þar ríkti gagnkvæm vænt-
umþykja. Ekki minnist ég þess að
Jóhanna hafi misst einn einasta
dag úr vinnu öll þessi ár. Alltaf
mætti hún glöð og hress. Hnyttin
tilsvör hennar og glettni vöktu
okkur kátinu og oft var mikið hleg-
ið á Snorrabrautinni.
Móðir mín lést árið 1981 og versl-
unin hætti nokkrum árum síðar.
Jóhanna vann þar fram á síðasta
dag og hafði þá verið hjá okkur í
34 ár. Ég kom oft til Jóhönnu á
Laugaveginn og Skúlagötuna og
heimsótti hana á Skjól, síðast rétt
áður en hún dó. Þá var hún mikið
veik, en áttaði sig samt á því hver
ég var og sagði þá „Vertu himnesk"
sem var hennar besta gæluorð. Það
gladdi mig mikið að ná þessu hinsta
sambandi við hana. Það er sjónar-
sviptir að persónuleikum eins og
Jóhönnu og eitt er víst, við systkin-
in munum ekki gleyma henni - hún
á sinn sérstaka sess í hjörtum okk-
ar.
Vertu sæl, elsku Jóhanna, og
vegni þér vel í nýjum heimkynnum.
Sigríður Gyða Sigurðardóttir.
t
Einlægar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og virðingu við andlát og útför
JÓNS EGILSSONAR
útvarpsvirkjameistara,
Kirkjuteigi 13.
Sveinn Þ. Jónsson, Sigríður Stefansdóttir,
Þorgeir Jónsson, Dröfn Björgvinsdóttir,
Sigriður Jónsdóttir, Svavar Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn
t
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu
okkur, samúð, vináttu og hlýjar kveðjur
við andlát og útför elskulegs eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
PÁLS EYDALS JÓNSSONAR
frá Garðsstöðum,
Áshamri 59,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Ragnheiður Valdórsdóttir,
Borgþór Eydal Pálsson, Októvia Andersen,
Guðrún Pálsdóttir, Reynir Arnarsson,
Bjarney Pálsdóttir, ívar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar endur-
gjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
(5691115) og í tölvupósti (MBL@CENTRUM.IS).
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.