Morgunblaðið - 27.11.1996, Qupperneq 48

48 MIÐVIKUDAGUR 27. NÓVEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
Hafnirnar eru fullar aftur og Hvað heldurðu þá? Við lifum á erfiðum
ennþá er enginn úti... tímum ...
BREF
ITL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Agi og hegðun
Frá Þuríði J. Kristjánsdóttur:
AGI OG HEGÐUN - umhugs-
unarefni og vandi allra foreldra,
allra kennara, allra uppalenda.
Hvað skal gera, hvernig, hvers
vegna?
Út er komið lítið kver í Ritröð
uppeldis og menntunar, Agi og
hegðun eftir Helgu Hannesdóttur
barnageðlækni, þar sem hún
byggir m.a. á eigin rannsóknum
auk reynslu og þekkingar. Hug-
myndir manna um aga hafa sveifl-
ast frá því að vöndurinn þótti sjálf-
sagt heimilisgagn yfir í hik gagn-
vart öllum aga, hvort tveggja gat
haft alvarlegar afleiðingar í för
með sér. í þessari litlu bók, á 47
lesmálssíðum, er fjallað um aga,
nauðsyn hans, hvernig honum
skal beitt á jákvæðan hátt og hve
nauðsynlegt er að uppalendur leiti
faglegrar aðstoðar þegar um al-
varlegan hegðunarvanda er að
ræða.
Helga ræðir á faglegan en auð-
skilinn hátt um aga og hegðun,
um einkenni alvarlegra frávika, um
meðferð fagfólks og síðast en ekki
síst um umgengni við og ögun á
börnum og ungmennum á heimili
og í skóla. Hún varar við því aga-
leysi sem hér virðist því miður of
algengt, en einnig við hinum skiln-
ingslausa aga sem bælir neikvætt
atferli um stundarsakir en bætir
ekki og getur valdið skaða. Þá
minnir hún á að það eru ekki síður
gjörðir uppalandans en orð sem
móta barnið og hve nauðsynlegt
er að vera sjálfum sér samkvæm-
ur. Þess ber að minnast að barnið
ræður ekki við að setja sér mörk,
setji uppalandinn þau ekki gerir
hann sig sekan um alvarlega yfir-
sjón eins og Helga bendir réttilega
á, yfirsjón sem getur kostað mikið
og bilið milli umburðarlyndis og
vanrækslu er ekki stórt.
Þetta kver er svo stutt og svo
læsilegt að það er engum ofætlun
að lesa það sér til gagns, þegar
það er að auki fullt af faglegum
ábendingum og greinargróðri um-
ræðu um mál sem snertir alla
uppalendur hlýt ég að hvetja þá
til að eignast það og lesa.
ÞURÍÐUR J. KRISTJÁNSDÓTTIR,
fyrrverandi prófessor,
Hjarðarhaga 54, Reykjavík.
Rangfærslur
Thors
Frá Ragnari Lár:
SUNNUDAGINN 10. nóvember sl.
birti Morgunblaðið kafla úr nýrri
bók Thors Vilhjálmssonar, • „Fley
og fagrar árar“. Þess var getið í
inngangi að bókin sé einskonar
minningaspuni í svipuðum anda og
bók hans um bernskuna, „Raddir
í garðinum“.
Ef vinnubrögð höfundar eru
ekki vandaðri en upphaf fyrmefnds
úrdrátts ber vitni tel ég að verr
hafi verið af stað farið en heima
setið.
Úrdrátturinn hefst á kafla um
Ása í Bæ. Þar rekur hver rang-
færslan aðra. Thor segir að Ási
hafi fengið berkla í fót sem ungl-
ingur. Asi var barn þegar hann
fékk beinátu í fótinn. Thor segir
að þegar Ási hafi verið orðinn ein-
fættur hafi hann orðið aflakóngur
í Eyjuni. Þetta er hvort tveggja
rangt. Ási hafði báða fætur fram
á efri ár þegar hann loks gekk
undir þá aðgerð að láta taka af
sér fótinn fyrir neðan hné. Eftir
það gekk hann við gervifót. Ási
var semsagt flest ár ævinnar á
„eigin“ fótum, þó annar væri hon-
um löngum til baga þar sem sjúk-
dómurinn tók sig upp hvað eftir
annað.
Thor segir að Ási hefði átt sér
draumkonu sem litið hafði til með
honum. Ég var til sjós með Ása
og samferða honum á lífsleiðinni
löngum síðar, en aldrei heyrði ég
hann minnast á draumkonu. Einn-
ig segir Thor frá því að Ási hefði
látið strákana vekja sig og síðan
sagt þeim kúrsinn. Aldrei gerðist
það í róðri svo ég vissi til að Ási
legði sig á útstími. Hann var sjálf-
ur í „hólnum“ og ákvað stefnuna.
Ekki verður fleira tínt til hér,
en furðulegt má það vera að svo
virtur höfundur, sem Thor Vil-
hjálmsson er, skuli kasta svo til
höndum við minningaspuna sinn.
Það var hægur vandi fyrir Thor
að lesa um bernskuár Ása, en um
þau skrifaði Ási sjálfur, sem og
ýmsan annan tíma ævi sinnar.
RAGNAR LÁR,
Vesturbergi 102, Reykjavík.
Hvað skal segja? 75
Væri rétt að segja: Hann sagðist ekki þora því?
Rétt væri: Hann sagðist ekki þora það.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.