Morgunblaðið - 30.05.1997, Síða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MIIMIMINGAR
FÖSTUDAGUR 30. MAÍ1997 43
SIGRIÐUR KRISTIN
KOLBEINSDÓTTIR
+ Sigríður Kristín
Kolbeinsdóttir
var fædd í Æðey við
Isafjarðardjúp hinn
10. ágúst 1900. Hún
lést á Dvalarheimil-
inu Vinahlíð i
Reykjavík hinn 20.
maí síðasliðinn.
Foreldrar hennar
voru Kolbeinn El-
íasson, sjómaður i
Ögri, f. 1855, d.
1936, og Guðmund-
ína Matthíasdóttir,
verkakona, f. 23.
september 1875, d.
20. maí 1967. Systkini Sigríðar
voru Rannveig, f. 15. október
1905, d. 31. maí 1951, og Bjarni,
f. 28. ágúst 1907, d._9. júní 1981;
Bjarni hét eftir bróður þeirra
sem dó mjög ungur. Hálfsystur
Sigríðar, samfeðra, voru: Dag-
björt, f. 24. júní 1878, d. 20.
febrúar 1959, og Sigurlína, f.
25. júní 1889, d. 20. júní 1970.
Hinn 16. desember 1922 gift-
ist Sigríður Jóni Sigfússyni,
bakara í Alþýðubrauðgerðinni,
f. 27. júlí 1891, d. 3. júlí 1944.
Foreldrar hans voru Sigfús
Jónsson, sjómaður í ReyHjavík,
og kona hans, Sigríður Jóns-
dóttir. Börn Sigríðar og Jóns
eru: 1) Halldóra, f. 2. janúar
1924, fyrrv. skrifstofumaður,
og á hún þijú börn, þar af eitt
fósturbarn, en þau eru: Jóna,
f. 1944; hennar barn er Halldór
Óskar, f. 1968. Sigurður, f.
1946; hans börn eru Einar
Skúli, f. 1969, Hrannar Már, f.
1974, og Sindri, f.
1990. Gústaf, f.
1949; hans börn eru
Ólafur Þorkell, f.
1973, Jón Símon, f.
1974, og Gústaf
Agnar, f. 1981. 2)
Stefanía, f. 4. maí
1926, fyrrv. iðn-
verkakona; hennar
barn er Jóna. 3)
Grétar, f. 4. maí,
1928, fyrrv. sjómað-
ur. Barnabarna-
barnabörn Sigríðar
eru þrjú.
Sigríður Kol-
beinsdóttir ólst upp við ísafjarð-
ardjúp. Hún var í Heyrnleys-
ingjaskólanum í Reykjavík árin
1909-1916. Að því loknu var hún
vinnukona á Seyðisfirði og síðar
í Reykjavík. Sigríður kynntist
manni sinum í Heyrnleysingja-
skólanum og frá því að þau gift-
ust hefur hún búið í Reykjavík.
Hún var húsmóðir allt sitt líf,
en eftir að maður hennar lést
hélt hún heimili með tveimur
bömum sinum, Grétari og Stef-
aníu, þar til fyrir fáum árum
er hún flutti í Vinahlíð, dvalar-
heimili aldraðra heymleysingja
i Öskjuhlíð. Um langt árabil var
heimili Sigríðar eins og sam-
komustaður heymleysingja, þar
sem þeir áttu ævinlega i hús að
venda og hittust þar til skrafs
og ráðagerða og ýmiss konar
fagnaða.
Útför Sigríðar verður gerð
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Elsku amma mín.
Hér er ég og þú ert þar. En þú
ert líka hér. Og kannski er ég líka
þar. Nú þegar þú ert farin úr þess-
um heimi að lokinni langri dvöl og
þó við höfum lengi vitað hvert
stefndi, þá er ég samt sorgmæddur
og viðkvæmur. Það er vegna þín
að ég finn til svo sterkra tilfinn-
inga sem snúast um lífið, um kær-
leikann, um ástina, um ljósið í líf-
inu, um það sem gefur lífinu gildi
og vísar handan við lífið eins og
það sýnist vera. „Á kærleikur sér
einhver mörk,“ spurði vinur minn
mig um árið þegar ég talaði við
hann um ást mína á þér og það
sem þú hefur gefið mér í þessu
lífi og tengdi það við söguna hans
Kjartans Árnasonar, Draumur
þinn rætist tvisvar, sérstaklega
endalok sögunnar.
Elsku amma mín. Hvernig fæ
ég tjáð þér og þakkað þér? Hvem-
ig fæ ég tjáð þér mína ást, minn
kærleika, mitt þakklæti? Þakklæti
mitt til þín fyrir að hafa verið til
og gefið mér ljósið í lífinu? Gefið
mér þína skilyrðislausu blíðu, þinn
tíma, þína orku, þinn kærleika?
Ég veit það ekki. Síðustu vikurnar
þegar ég vissi að þú varst að deyja
fann ég svo sterkt fyrir þér, fyrir
lífí þínu og hvernig það var samof-
ið lífi mínu — samleið okkar í hálfa
öld. Þú ert hér í mér, í hjarta mínu,
svo stór, svo hlý, svo gefandi —
sú yndislegasta manneskja sem ég
hef kynnst. Ég minnist liðinna
stunda. Ég minnist þess að koma
til þín þegar ég var lítill og það
var eins og að koma á ólýsanlegan
sælureit, í paradís. Engar kröfur,
ekkert óþol, bara þú með þinn
góðvilja og ég — þar fékk ég að
vera ég og líða vel eins og ég var.
Það var eitthvað alveg óviðjafnan-
legt, hreint ótrúlegt. Ég gleymi
aldrei sumrinu sem við Gústi gist-
um hjá þér þegar mamma og Jóna
voru á Búðum, það var unaðslegt.
Ég man stundum þegar ég vakn-
aði á nóttunni, ég man kyrrðina,
þessa djúpu sterku kyrrð. Og þögn-
ina. Ég man nærveru þína, hlýjuna
og mildina. Og ekki síst man ég
andardrátt þinn í nóttinni, já, and-
ardráttinn þinn, amma — lífið þitt,
amma. Þetta líf, þessi friðsæli and-
ardráttur, er í mér, hann lifír með
mér og það gerir mig svo glaðan,
svo stoltan einhvem veginn, svo
fullan af ást. Ást til þín, ást til
mín, ást til allra, ást til lífsins.
Svo, hvernig fæ ég endurgoldið
þér, elsku amma mín? Ég veit það
ekki, en samt veit ég það, af því
að ég veit að kærleikurinn er eilíf-
ur, kærleikurinn er hinn æðsti
máttur.
Þú ert kærleikur, amma. Og ég
er kærleikur. Það er ekkert annað,
í raun og vera. Þakka þér fyrir
að hafa sýnt mér það. Ég elska þig.
Sigurður.
Látin er í hárri elli Sigríður
Kolbeinsdóttir sem áður bjó í Sól-
heimum 23 hér í borg. Sigríður
lést í Vinahlíð, dvalarheimili aldr-
aðra heyrnarlausra, þar sem hún
eyddi síðustu æviáranum með
öldruðum vinum sínum frá fyrri
árum.
Með Sigríði er góð kona gengin
sem gott er að minnast að leiðar-
lokum. Eftir að Sigríður varð ekkja
hélt hún heimili með bömum sínum
í tugi ára og þar áttum við hjónin
margar ánægjustundir sem við
deildum með þeim. Á heimili henn-
ar var oft gestkvæmt. Þar var
skipst á skoðunum og feiknin öll
af sögum vora sagðar yfir ijúk-
andi kaffi og tertum sem komu
nýbakaðar úr ofni húsfreyjunnar.
Það gat því dregist í tíma að síð-
ustu gestirnir yfirgæfu samkvæm-
ið.
Þrátt fyrir háan aldur var hún
vel em en sjónin var farin að dapr-
ast. Hún þurfti því að vera mjög
nálægt viðmælanda svo hún fengi
séð stafina í fingramálinu.
Þegar Sigríður fyllti áttunda
áratuginn átti ég viðtal við hana
um lífshlaup hennar en hún var
þá ein eftirlifandi af þeim fáu sem
gátu sagt frá nemendum og kenn-
uram Málleysingjaskólans eins og
skóli heyrnarlausra hét á önd-
verðri öldinni. í viðtalinu spurði ég
Sigríði hvað henni þætti eftir-
minnilegast frá þessum árum. „Það
var tvennt,“ sagði hún. „í fyrsta
lagi var „glápið“ á okkur, þegar
við töluðum saman, en því virtist
aldrei ætla að linna og í öðra lagi
voru það mistök skólans að láta
okkur ganga með einkennishúfur
sem auðkenndu okkur frá öðru
fólki.“
Þegar skólaveru Sigríðar lauk
fór hún fyrir tilstilli Margrétar
Rasmus, skólastýru, til fóstursyst-
ur sinnar, Stefaníu Amardóttur,
og var þar vinnukona, en hún bjó
þá á Seyðisfirði. Þar var hún í
nokkum tíma eða þar til hún kom
aftur suður til Reykjavíkur. Sigríð-
ur giftist svo skólafélaga og æsku-
vini sínum, Jóni Sigfússyni, og var
brúðkaup þeirra 16. desember
1922.
Jón var ættaður frá Suðumesj-
um. Foreldrar hans voru Sigfús
Jónsson frá Vatnsnesi og Sigríður
Jónsdóttir, og var hann elstur fimm
barna þeirra hjóna. Hann lærði
bakaraiðn hjá kunnum bakara hér
í bæ, sem hét H.J. Hansen og var
fyrstur heymarlausra til að ljúka
prófí í þeirri grein hér á landi.
Sigríður og Jón voru lánsöm því
þau fengu litla kjallaraíbúð leigða
á Þórsgötu 20 og Jón hafði trygga
atvinnu sem þótti gott á þessum
áram. Launin voru lítil en þau voru
hamingjusöm og lifðu spart til að
geta eignast heimili. Svo komu
blessuð bömin, fyrst Halldóra, sem
er ein heyrandi í fiölskyldunni, síð-
an Grétar og Stefanía. Öll vora
systkinin harðdugleg. Eðlilega
mæddi mikið á Halldóra sem þurfti
oft á tíðum og frá bamsaldri að
vera tengiliður fjölskyldunnar við
umheiminn. Jón starfaði eftir bak-
aranámið alla tíð hjá Alþýðubrauð-
gerðinni og var hann góður starfs-
maður og trúr vinnuveitenda sín-
um. Hann lést 3. júlí 1942.
Sigríður átti mörg ár með börn-
um sínum eftir að Jón lést og einn-
ig nutum við vinir hennar þess að
vera samvistum við þessa merku
konu.
Að leiðarlokum þökkum við
samfylgdina sem aldrei bar skugga
á.
Blessuð sé minning hennar.
Hervör og Guðmundur.
Okkur hjá Félagi heyrnarlausra
langar að minnast Sigríðar Kristín-
ar Kolbeinsdóttur með fáeinum
orðum. Sigríður fæddist heyrandi
en missti heymina þegar hún var
fjögurra ára. Frá unga aldri gekk
hún í Heyrnleysingjaskólann. Hún
giftist heyrnarlausum manni, Jóni
Kristni Sigfússyni og eignaðist
með honum þijú börn, þau Hall-
dóra, Stefaníu og Grétar. Stefanía
og Grétar era einnig heymarlaus.
Vegna þess hversu margir
heymarlausir voru á heimilinu varð
heimilið fljótt mjög vinsælt meðal
heymarlausra og stóð það alltaf
öllum opið sem þangað vildu leita.
Sigríður varð fljótlega þekkt undir
nafninu Amma í hinum heyrnar-
lausa heimi. Sú nafngift tengist
ekki síst öllum þeim hlýleika sem
stafaði frá henni öllum stundum.
Við minnumst hennar með sökn-
uði og virðingu og þakklæti fyrir
allt það sem hún gerði fyrir heyrn-
arlausa. Fólk á öllum aldri sótti í
að heimsækja hana og heimili
hennar var fyrsti vísir að Félags-
heimili heyrnarlausra. Sérstaka
lykt af pönnukökubakstri, kaffi og
sæigæti lagði frá heimilinu og allir
fengu eitthvað við sitt hæfi, matar-
kyns og tilfinningalega hlýju.
Kæra amma, hafðu þökk fyrir
allt það sem þú hefur kennt okkur
og gert fyrir samfélag heyrnar-
lausra.
Félag heyrnarlausra vottar
börnum Sigríðar og öðrum að-
standendum sína dýpstu samúð.
Elsku Amma með hvita hárið, svuntuna
góðu, hlýju og heitar tilfinningar. Þúsund
þakkir fýrir allt og allt.
Hvíl í friði.
Fyrir hönd Félags heyrnar-
lausra.
Anna Jóna Lárusdóttir.
+
BÓAS ARNBJÖRN EMILSSON,
Reynivöllum 6,
Selfossi,
lést miðvikudaginn 28. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigríður Kristjánsdóttir
ingi Bóasson,
Emil Bóasson,
Guðrún V. Bóasdóttir,
Guðlaug E. Bóasdóttir,
Einar Bergmundur Arnbjörnsson.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
STEFÁN ÓSKAR STEFÁNSSON,
Sléttuvegi 11,
lést á bráðadeild Landspítalans miðvikudaginn 28. maí.
Ingibjörg Ósk Óskarsdóttir, Hörður Smári Hákonarson,
Stefán Agnar Óskarsson, Ása Jónsdóttir,
Guðný Ósk Óskarsdóttir, Anton Sigfússon,
Pétur Ævar Óskarsson, Unnur Sigurkarlsdóttir,
barnabörn, barnabarnaböm
og aðrir vandamenn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
stjúpfaðir og afi,
VALDIMAR JÓHANNESSON
bóndi
I Helguhvammi,
lést að kvöldi mánudagsins 26. maí.
Guðrún Bjarnadóttir,
börn og barnabörn.
+
HREINN ERLENDSSON
sagnfræðingur
frá Dalsmynni,
til heimllis
í Heiðmörk 2, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Skálholtskirkju laugar
daginn 31. maí kl. 14.00.
Jarðsett verður að Torfastöðum.
Erlendur Gfslason,
Eyvindur Erlendsson, Sjöfn Halldórsdóttir,
Öm Erlendsson, Gfgja Friðgeirsdóttir,
Sigrún Erlendsdóttir, Einar Þorbjörnsson,
Edda R. Erlendsdóttir, Ágúst Jónsson.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓNA GISSURARDÓTTIR,
sfðast til heimitis
á Sólvöllum, Eyrarbakka,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju laugardag-
inn 31. maí kl. 13.30.
Björn Jensen, Guðrún Á. Halldórsdóttir,
Gissur Jensen, Hansína Á. Stefánsdóttir,
Jóhanna Jensen, Svavar Bjarnhéðinsson,
bamabörn og barnabamaböm.
Kærar þakkir fyrir auðsýndan hlýhug við and-
lát og útför eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
RÓSU GUÐNADÓTTUR,
Kirkjuvegi 11,
Kefiavík.
Guðbjörn Guðmundsson,
Guðný Guðbjörnsdóttir, Gfsli Pálsson,
Guðmundur Guðbjörnsson, Guðveíg Sigurðardóttir,
Björn Herbert Guðbjömsson, Ingunn Ósk Ingvarsdóttir,
Róbert Þór Guðbjörnsson, Guðbjörg Irmý Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.