Morgunblaðið - 02.07.1997, Síða 8

8 MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
ÞÚgerirmérekkiþáskömmaðánafnasafninuþennantittþinn . . .
Skoðanakönnun um
borgarstj órnarkj ör
Sjálfstæðis-
flokkurinn
skýst
upp fyrir
R-listann
Það er gott að til er gott
sem gerir manni gott
ÍSLEKSK GARÐYRKJA
oLctttu/ [lÆA/ ítáa/

LISTI sjálfstæðismanna myndi fá
53,8% atkvæða og R-listinn 46,2%
samkvæmt niðurstöðum skoðana-
könnunar Markaðssamskipta sem
gerð var fyrir Stöð 2 ef kosið
væri nú. Hefur fylgi listanna snú-
ist við frá könnun fyrirtækisins í
apríl síðastliðnum.
Könnunin fór fram dagana 8.
til 21. júní og náði til 800 Reykvík-
inga. Alls svöruðu 542, 115 neit-
uðu að svara og ekki náðist í 135.
Einnig var kannað fylgi stjórn-
málaflokkanna í kosningum Al-
þingis og spurt þannig: Nú eru
uppi umræður um sameiningu Al-
þýðuflokks, Alþýðubandalags,
Kvennalista og Þjóðvaka undir
merki jafnaðarmanna. Ef af slíkri
sameiningu yrði hvort myndir þú
kjósa Framsóknarflokk, Sjálf-
stæðisflokk eða sameiginlegan
lista jafnaðarmanna í alþingis-
kosningum? í úrtaki fyrir þessa
könnun voru 1.250 manns og svör-
uðu 896, 158 neituðu að svara og
ekki náðist í 185.
Svörin voru á þá lund að þeir
sem kjósa myndu Framsóknar-
fiokkinn voru 17%, 38,8% myndu
kjósa Sjálfstæðisflokkinn og
44,2% lista jafnaðarmanna. Alls
eru þetta 634 en 23 kváðust ekki
ætla að kjósa, jafnmargir skila
auðu og 216 sögðust ekki taka
afstöðu. Séu þessar niðurstöður
bornar saman við niðurstöður síð-
ustu þingkosninga kemur í ljós að
sameinaðir ná flokkamir ívið
meira fylgi á kostnað bæði Sjálf-
stæðisflokks og Framsóknar-
flokks.
Nýr yfirlæknir BUGL
Þörf á nýjum með-
ferðartilboðum
Ólafur Ó. Guðmundsson
g er hræddur um að
margir geri sér rang-
ar hugmyndir um
bamá- og unglingageðdeild-
ir, fólk haldi að það sé fyrst
og fremst um legudeildir að
ræða, en lítið um aðra með-
ferðarvalkosti," sagði Ólaf-
ur Ó. Guðmundsson, nýr
yfirlæknir við barna- og
unglingageðdeild Landspít-
alans.
„Þetta er alls ekki svo.
Við stöndum vel með legu-
pláss á sjúkrahúsum, en
göngudeildarþjónusta hefur
verið í of litlum mæli. Fyrir
fáum árum var hins vegar
byrjað að þróa þá þjónustu
miðað við það nútímaþjóðfé-
lag sem við búum í. Þróunin
felst m.a. í því að auka
göngu- og dagdeildarþjón-
ustu. En deildin líður fyrir
arfleifð sína á þann hátt að þróun
og hugmyndir að nýjum meðferð-
artilboðum hafa staðið og fallið
með áhuga og framsækni ein-
stakra starfsmanna. Það hefur
aldrei legið fyrir hvað heilbrigðis-
þjónustan hefur ætlað sér með
bama- og unglingageðdeildina.“
Hvemig hefur ástandið og þróunin
verið?
„Innlagnar- og dagdeildarmeð-
ferð einhverfra og fleiri hópa var
helsta meðferðartilboðið lengi vel
en önnur voru skemmra á veg
komin. Við fáum mikið af tilvísun-
um vegna hegðunartruflaðra
barna og hefur sérhæfð þjónusta
vegna ofvirkra barna verið mjög
vel þegin, bæði af foreldrum og
tilvísendum. Göngudeildin er hins
vegar ekki nógu vel mönnuð til
að geta sinnt vaxandi fjölda tilvís-
ana og við því þarf að bregðast.
Þess vegna hafa orðið til stórir
biðlistar.
Annað atriði, sem við getum
talið bráðamál, er skortur á bama-
geðlæknum. Við vorum fjögur, en
tveir hafa hætt störfum. Það eru
svo sem vænlegar horfur til lengri
tíma litið í þeim efnum ef fólk vill
koma hingað til starfa, en við vinn-
um nú ötullega við að reyna að
bæta úr læknaskortinum og brúa
bilið."
Hvað þurfa að starfa hér margir
barnageðlæknar?
„Það fer eftir því við hvað er
miðað. Það fer eftir vinnureglum
og skipulagi þannig að eitt svar
fengist við samanburð við Bretland
en annað svar við samanburð við
Norðurlöndin. Mér sýnist hins veg-
ar að algert lágmark sé að hér
starfí 4-5 barnageðlæknar. Bæði
ef miðað er við ástandið eins og
það hefur verið og ekki síst vegna
þess að hér sem erlendis hefur
eftirspurnin eftir þjónustu verið
að aukast og þess vegna er brýnt
að byggja upp sem hraðast boðlega
göngudeildarþjónustu."
Nú hlýtur hagurinn að vænkast,
er ekki að hefjast smíði
nýs barnaspítaia?
„Það stendur mjög
upp á stjómvöld að
marka línur og leggja
fyrir hvemig deildin eigi
að þróast. Það þarf að
styrkja stöðu deildarinnar, en það
verður ekki gert ef markmiðin eru
ekki skýr. Það hefur kostað mikla
baráttu að fá hreyfingu á málið
og við byggjum vonir við að úr
rætist. Stjórn Ríkisspítalanna hef-
ur tekið við sér og má segja að
ég njóti góðs af störfum fyrirrenn-
ara míns í þeim efnum.
Þú nefndir nýja bamaspítalann.
Það er búið að bjóða út hönnun
hans, en samt hefur ekki verið
talað við neinn innan barna- og
unglingageðdeildarinnar um
skipulagsmál eða hönnun.“
Hvaða geðkvillar plaga helst ís-
► ÓLAFUR Ó. Guðmunds-
son er fæddur í Reykjavík 23.
apríl 1959. Hann útskrifaðist
stúdent frá MH árið 1979 og
lauk síðan kandídatsprófi frá
Læknadeild HÍ 1986. Hann hóf
sérfræðinám í almennum geð-
lækningum við Borgarspítal-
ann. Árið 1990 lá leiðin til Lund-
ar þar sem hann lauk sérfræði-
námi í aimennum geðlækning-
um 1993. f Lundi vann hann við
bráðamóttöku geðdeildar há-
skólasjúkrahússins og hóf síðan
sérnám í barna- og unglinga-
geðlækningum. Eftir Lundar-
dvölina hélt Ólafur til Englands
þar sem hann Iauk sérfræði-
náminu eftir þjálfun og nám í
Birmingham og Stoke. í byrjun
árs 1996 hóf Ólafur störf við
barna- og unglingageðdeild
Landspítalans við Dalbraut og
nú um mánaðamótin tók hann
þar við stöðu yfirlæknis. Ólafur
er kvæntur Sigríði Eyjólfsdótt-
ur lyfjafræðingi og eiga þau
þrjú börn.
lensk börn og hvað er þetta stór
hópur?
„Þetta eru margs konar kvillar,
en fella má það algengasta í tvo
meginflokka. í fyrsta lagi má
nefna „afvíkjandi" hegðun og óró-
leika og í öðru lagi kvilla sem
tengjast ýmsum tilfinningatrufl-
unum á borð við þunglyndi og
kvíða. Seinni hópurinn er ekki eins
sýnilegur og þéir kvillar eru al-
gengastir á unglingsárunum. Þörf-
um barna í þeim hópi er illa mætt
og það er spurning hvort ekki
þurfi að koma til unglingamóttaka
að erlendri fyrirmynd þar sem
ungiingar sem koma beint inn af
götunni geta fengið margs konar
ráðgjöf og aðstoð, m.a. varðandi
geðkvilla.
Kannanir benda til þess að ís-
lensk börn eigi við síst minni
vandamál að glíma á þessum vett-
vangi heldur en jafn-
aldrarnir í öðrum lönd-
um. Um 20% bama upp-
lifa einkenni umræddra
geðkvilla og talið er að
2-5% þeirra þurfi á sér-
fræðingsaðstoð að
halda. Sums staðar á Norðurlönd-
unum fá 2% barnanna nauðsyn-
lega aðstoð. Hér er sú taia mun
lægri. Við erum einfaldlega
skemmra á veg komin. Þetta er
flókinn vandi og ekki bara á könnu
geðdeildarinnar. Það þarf að sam-
þætta margs konar þjónustu"
En hvað með fordóma, bæði heima
fyrir og í þjöðfélaginu?
„Eflaust eru þeir margir sem
veigra sér við að leita hjálpar og
finnst þetta feimnismál. En yfir
höfuð finnst mér að þetta séu ekki
feimnismái lengur, enda skortir
ekki eftirspumina eftir þjónustu."
Við erum ein-
faldlega
skemmra á
veg komin