Morgunblaðið - 08.01.1998, Side 24

24 FIMMTUDAGUR 8. JANÚAR 1998
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Aum
er þjóð
án
listar!
Sólrún Bragadóttir
Morgunblaðið/Árni Sæberg
SÓLRÚN Bragadóttir á æfingu með Sinfóníuhljómsveit íslands. „Ég fæ alltaf jafnhlýjar viðtökur hjá hljómsveitinni!"
verður einsöngvari á
Vínartónleikum Sinfón-
------------:----r .......
íuhljómsveitar Islands í
Háskólabíói í kvöld og
næstu þrjá daga. Orri
Páll Ormarsson kom
að máli við söngkonuna
sem á sér þann draum
að syngja inn á geisla-
plötu með hljómsveit-
inni.
UM HÁVETUR rekur hver
hátíðin aðra. Eftir jól koma
áramót og eftir áramót
koma Vínartónleikar Sin-
fóníuhljómsveitar íslands. Vínartón-
leikarnir eru að sönnu hátíð því þá
arka allir sem vettlingi geta valdið
vestur í Háskólabíó til að njóta tón-
listar sem virðist sérstaklega vel til
þess fallin að létta lund landans í
svartasta skammdeginu. Til marks
um vinsældir Vínartónleikanna er sú
staðreynd að löneu er uDDselt á
ferna tónleika þessa árs og þegar
uppselt á tvenna tónleika í janúar
1999. Miðasala fyrir tónleika ársins
2000 ætti að hefjast fljótlega, sam-
kvæmt því. Gerið ráð fyrir biðröð!
Ekki dregur það úr eftirvænting-
unni nú að einsöngvari á tónleikun-
um verður ein ástsælasta söngkona
þjóðarinnar, Sólrún Bragadóttir,
sem þótt ótrúlegt megi virðast hefur
ekki í annan tíma sungið Vínartón-
hst, ef undan er skilin nýársgleði ís-
lensku ÓDerunnar á Hótel Islandi á
dögunum. „Það var einskonar gener-
alprufa og ég skemmti mér konung-
lega,“ segir söngkonan.
Skemmtun er einmitt lykilorð í
þessu samhengi, því Sólrún segir að
Vínartónlistin sé eiginlega ennþá
skemmtilegri en hún hafi gert ráð
fyrir. „Ástæðan fyrir því að þessa
tónlist hefur ekki drifið á daga mína
áður er ekki sú að ég hafí ekki haft
áhuga á henni - þvert á móti. Ein-
hverra hluta vegna hefur mér bara
aldrei staðið til boða að syngja óper-
ettu. Sinfóníuhljómsveit íslands
bauð mér að vísu að syngja á Vínar-
tónleikum fyrir tæpum tíu árum en
þá átti ég, því miður, ekki heiman-
gengt.“
Ágæt tilbreyting
En nú er sumsé komið að því -
„debútinu". „Þetta leggst mjög vel í
mig,“ segir Sólrún sem hefur áttað
sig á því að létt tónlist af þessu tagi
er „ágæt tilbreyting frá Mozart og
Schubert". „Það er öllum söngvurum
hollt að syngja mismunandi tegundir
af tónlist og þegar maður er búinn
að syngja krefjandi klassíska tónlist
í langan tíma er gott að geta „losað
aðeins um sig“. Ekki það að Vínar-
tónlist sé endilega auðveld í flutn-
ingi, hún gerir einfaldlega öðru-
vísi tónlistarlegar kröfur til flytj-
enda.“
Annar kostur við Vínartónleika
er, að áliti Sólrúnar, sá að á þeim
nær hún eyrum fleira fólks en á
„þyngri“ sinfóníutónleikum eða í
óperunni. „Það er eitthvað í þess-
ari léttu tónlist, ryþmanum, sem
höfðar til fólks og fær það til að
hreyfa sig og jafnvel dansa. Fólk
hlustar með öðrum orðum öðru-
vísi á Vínartónlist - hún snertir aðra
strengi hjá okkur.“
Því fer vitaskuld fjarri að Sólrún
stígi nú í fyrsta sinn á svið í Háskóla-
bíói. Telst henni til að þetta sé í sjö-
unda eða áttunda sinn sem hún
syngur með Sinfómuhljómsveit Is-
lands. „Það er alltaf jafngaman að
syngja með hljómsveitinni, það er
svo gott að vinna með þessu fólki. Ég
fæ alltaf jafnhlýjar móttökur og
maður getur ekld annað en smitast
af þeim góða anda sem ríkir innan
hljómsveitarinnar.“
Og Sólrún á sér draum! „Mig lang-
ar tfl að syngja óperuaríur inn á
geislaplötu með Sinfóníuhljómsveit
Islands.“
Þá kveðst söngkonan jafnframt
hafa mikinn áhuga á að taka þátt í
Gala-tónleikum með hljómsveitinni,
þar sem nokkrir íslenskir óperu-
söngvarar myndu koma saman og
syngja aríur og dúetta og taka þátt í
samsöngsatriðum. „Ég er viss um að
tónleikar af því tagi myndu falla í
góðan jarðveg, óperusýningar eru
svo fáar yfir árið. Að ekki sé talað
um hvað það yrði gaman fyrir okkur
söngvarana, að hittast og syngja
saman.“
Þjóðveijar of stífir
Sólrún hefur um langt árabil verið
búsett í Þýskalandi, þar sem hún
hefur var fastráðin við óperuhús í
Keiserslautern og Hannover í sjö ár,
ásamt því að vera gestasöngvari,
meðal annars í Dusseldorf og víðar í
Þýskalandi, svo og í Belgíu, Frakk-
landi, írlandi, Ítalíu og Japan. Frá
því í haust hefur hún aftur á móti að
mestu verið hér heima, svo sem óp-
eruunnendur hafa orðið varir við, en
Sólrún söng hlutverk Fiordiligi í
Cosi fan tutte eftir Mozart í íslensku
óperunni - sýningu sem gekk von-
um framar. „Það var virkflega gam-
an að syngja aftur í Islensku óper-
unni. Mér þætti líka fengur að góðu
óperusamstarfi Þjóðleikhússins og
íslensku óperunnar, því Óperunni er
búinn heldur þröngur stakkur í
Gamla bíói.“
Þetta er lengsta dvöl Sólrúnar á
íslandi í fimmtán ár og segist hún
hafa fundið fyrir mikilh hlýju og
hjálpsemi. „Það er þetta sem mig
vantar í Þýskalandi - Þjóðverjar
eru of stífir fyrir minn smekk. Það er
auðvitað ómetanlegt að fá tækifæri
til að vinna að list sinni á erlendri
grundu, þar sem markaðurinn er
margfalt stærri en á íslandi, en að
mínu viti er ekki síður mikilvægt að
viðhalda tengslum við listalífið hér
heima, svo sem Sinfóníuna og ís-
lensku óperuna. Hér eru ræturnar
sterkastar.“
Það er því með trega og söknuði
sem Sólrún heldur utan til Hannover
á þriðjudag. En smæðin hefur líka
sína ókosti og Sólrún segir að það
yrði erfitt fyrir sig að búa allt árið
um kring á íslandi - hún fengi ein-
faldlega ekki úr nógu að moða.
„Þetta gæti breyst mikið til batnaðar
með tilkomu tónlistarhúss og reglu-
legri óperuflutningi, þótt starfið í Is-
lensku óperunni sé með blómlegasta
móti í vetur. Þá myndi skapast
grundvöllur til að fastráða nokkra
söngvara og skapa þeim það öryggi
sem væri æskilegt til að geta dafnað
í listinni. Hér á landi þurfa söngvar-
ar að dreifa kröftunum alltof mikið í
meira og minna illa launuðum störf-
um. Við verðum að gera okkur grein
fyrir því að lífið er ekki bara fiskur,
þótt auðvitað sé hann mikilvægur, og
ekki einungis hægt að meta verð-
mæti í beinhörðum peningum. Við
verðum að fá andlega næringu líka
og hvað er betur til þess fallið að
veita okkur hana en listin? Aum er
þjóð án listar!"
Það sem bíður Sólrúnar við kom-
una tfl Hannover er sýning óperunn-
ar þar í borg á Seldu brúðinni eftir
Smetana og í lok mars mun hún í
fyrsta sinn syngja í óperu Haydns,
Orlando Paladino, í Kassel. „Þessi
ópera er sjaldan flutt, svo sjaldan að
ég vissi ekki einu sinni að hún væri
til. Hún er hins vegar ofsalega falleg
og ég hlakka mikið til þessarar sýn-
ingar.“
Sólóplata væntanleg
Af öðru sem Sólrún hyggst taka
sér fyrir hendur á næstunni er gerð
geislaplötu, fyrstu sólóplötunnar. Á
henni verða eingöngu íslensk
sönglög. „Það hefur lengi staðið tfl
að gera þessa plötu og upphaflega
var stefnt að því að gefa hana út fyr-
ir síðustu jól. Vegna þátttöku minnar
í Cosi fan tutte komst ég hins vegar
ekki út til Þýskalands að taka upp,
eins og ákveðið hafði verið, en upp-
tökur eiga að fara fram í hljóðveri
Hrólfs Vagnssonar harmóníkuleik-
ara í Hannover. Vonandi tekst
okkur að klára plötuna fyrir
næstu jól.“
Sólrún hefur ftfllan hug á að
setja plötuna á markað bæði á
íslandi og í Þýskalandi. „Það er
mikill Islands-áhugi víða í
Þýskalandi, það fann ég glöggt
þegar ég kom fram á tónleikum
á skandinavískri tónlistarhátíð í
Neðra-Saxlandi haustið 1996
ásamt eiginmanni mínum, Þór-
arni Stefánssyni píanóleikara, Hrólfi
Vagnssyni og Unu Sveinbj amardótt-
ur fiðhdeikara. Við fluttum eingöngu
íslenska tónlist á þrennum tónleikum
og voru þeir best sóttir af öllum tón-
leikunum á hátíðinni, áttatíu talsins.“
Þá mun Sólrún „vonandi f!jótlega“
frumflytja verk eftir Atla Heimi
Sveinsson ásamt Hrólfi, bæði hér
heima og í Þýskalandi. „Það er alltaf
gaman að flytja verk sem samin eru
sérstaklega fyrir mann og vonandi
eiga íslensk tónskáld eftir að semja
meira fyrir mig í framtíðinni.“
Síðast en ekki síst er ástæða til að
geta þess að Sólrún kemur fljótlega
heim aftur, nánar tiltekið í febrúar.
Mun hún þá koma fram á tónleikum í
Gerðarsafni ásamt Jónasi Ingimund-
arsyni píanóleikara. Verður þar flutt
frönsk tónlist.
Vínai-tónleikar Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands verða í Háskólabíói í
kvöld og annað kvöld kl. 20, á laugar-
dag kl. 17 og á sunnudag á sama
tíma. Hljómsveitarstjóri verður Sví-
inn Mika Eichenholz og á efnisskrá
verk eftir Johann Strauss, Franz
Lehár, Robert Stolz og fleiri.
Skrifstofutækni
Markmið námsins er að þjálfa nemendur til starfa á
skrifstofum og er áhersla lögð á tölvugreinar og bókfærslu.
Námið er mjög hagnýtt og byggist að verulegu leyti á
verklegum æfingum. Námið eykur samkeppnishæfni
nemenda og býr þá undir krefjandi störf á vinnumarkaði.
Helstu námsgreinar eru:
Handfært bókhald
Tölvugrunnur
Ritvinnsla
Töflureiknir
Verslunarreikningur
Glærugerð
Mannleg samskipti
Tölvubókhald
Internet
Lokaverkefni
STARFSMENNTUN
fjárfesting til framtíðar

Mig langaði að vera vel samkeppnisfær í
öllum almennum skrifstofustörfum og eftir
vandlega umhugsun valdi ég Tölvuskóla
Islands. Þar bætti ég kunnáttuna I Word-
ritvinnslu og Exceltöflureikni og lærði
hand- og tölvufært bókhald, glærugerð,
verslunarrelkning ásamt
undirstöðuatriöum I mannlegum
samskiptum og Interneti.
Námið er var vel skipulagt og kennsla
frábær. Kennt var 3 kvöld I viku 14 mánuði
og enginn heimalærdómur. Nú finnst mér
ég vera fær í flestan sjó!
Guðrún Skúladóttlr, deildarstjóri,
iðnaðar- og viðskiptaráðuneyti.
Oll námsgögn inniblin

Tölvuskóli íslands
Bíldshöfða 18 Sími 567-1466
Þegar maður er búinn
að syngja krefjandi
klassíska tónlist í lang-
an tíma er gott að geta
„losað aðeins um sig“