Morgunblaðið - 07.06.1998, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 7. JÚNÍ 1998 37
BIRNA M.
ELMERS
+ Birna M. Elmers
fæddist í Reykja-
vík 14. apríl 1943.
Hún iést á Landspít-
alanum 27. maí síð-
astliðinn. Foreidrar
hennar eru Elmer
Gibson verslunar-
maður, látinn, og
Guðrún Hinriksdótt-
ir, húsmóðir.
Birna M. Elmers
giftist eftirlifandi eig-
inmanni sínum,
Hrafni Sigurhans-
syni, viðskiptafræð-
ingi, 7. nóvember
1964. Foreldrar Hrafns eru Sig-
urhans S. Sigurhansson, skip-
stjóri, látinn, og Guðný G. Guð-
mundsdóttir, húsmóðir. Birna og
Hrafn eignuðust tvær dætur. Þær
eru: 1) Guðný, fædd
22.9. 1966, gift Hlyni
Vigfússyni, sonur
þeirra er Hrafn,
fæddur 17.3. 1986. 2)
Ólöf, fædd 24.7. 1971,
gift Guðmundi J. Þor-
leifssyni, þeirra börn
eru Andri Þór, fædd-
ur 18.4. 1991, og
Birna Rún, fædd 17.9.
1996 og eru þau bú-
sett í Bandaríkjunum.
Birna starfaði
mestan hluta ævi
sinnar hjá Lands-
banka íslands, fyrir
utan þijú ár sem hún var gjald-
keri hjá Hrafnistu DAS í Reykja-
vík.
Jarðarförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Elsku mamma, bai-áttunni er lok-
ið. Það er komið eitt ár síðan þú
greindist með lungnakrabbamein.
Hvernig gat það gerst, þú sem hafðir
lifað svo heilbrigðu lífi. Lífið er óút-
reiknanlegt, Guð gefur og Guð tekur.
Þér hefur verið ætlað eitthvað mikil-
vægara hlutverk sem ekki gat beðið.
Við systurnar fengum gott uppeldi
hjá þér og pabba, vorum umvafðar
ást og umhyggju. Betri ömmu er
ekki hægt að finna, þú elskaðir börn-
in mín svo mikið, og sár er nú sökn-
uðurinn hjá Andra syni mínum sem
elskaði þig svo mikið. Hann gat alltaf
leitað til þín og þá beiðst þú með op-
inn faðminn fyrir hann. Síðan fædd-
ist dóttir mín Birna Rún, sem verður
2ja ára í haust, hún var litla prins-
sesan þín, við verðum dugleg að
segja henni hvað þú varst góð við
okkur. Eitt er víst að barnabörnin
þín þrjú, Hrafn, Andri Þór og Birna
Rún, hafa eignast góðan verndar-
engil. Elsku mamma, ég sakna þín
svo mikið. Ég vona að þér líði vel.
Hvíl þú í friði, mamma mín.
Þín dóttir,
Ólöf.
Ég skrifa hér nokkur kveðjuorð
um Bh-nu Elmers, tengdamóður
mína, sem lést aðfaranótt miðviku-
dagsins 27. maí sl. Bima var einstök
kona og mér einstaklega góð tengda-
móðir. Hún vildi allt fyrir mig gera
og var okkur mikil stoð þegar ég og
dóttir hennar, Ólöf, byrjuðum að
búa. Hún elskaði bai-nabömin sín af
lífi og sál og vildi allt fyrir þau gera
og hvatti þau ávallt til dáða þegar
þau tóku sér eitthvað fyrir hendur í
leik og í námi. Síðastliðið haust þeg-
ar við hjónin vomm að hugsa um að
flytja til Bandaríkjanna, þar sem ég
er í námi, studdi Bima 100% við bak-
ið á okkur og hvatti okkur til að fara
þó að hún vissi að hún myndi ef til
vill ekki sjá okkur aftur. Það sýnir
kannski best að hún var ekki eigin-
gjörn og vildi okkur aðeins það
besta.
Eiginkonan mín fór heim fyrir
nokkmm dögum til að vera hjá móð-
v/Nýbýlaveg
SÓLSTEÍNAR 564 4566
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áratöng reynsla.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlið 35 ♦ Sími 581 3300
Altan sólarhringinn.
ur sinni síðustu dagana og það tók
mig sárt að geta ekki farið líka og
enn sárara er það nú að vita að ég
muni aldrei sjá hana aftur. Ég bið
Guð um að styrkja tengdaföður minn
sem nú hefur misst ástkæra eigin-
konu sína, hugur minn er hjá honum,
dætrum þeirra, barnabörnum og
aldraðri móður. Það er ekki hægt að
lýsa þessari einstöku konu í fáeinum
orðum en ég mun sakna hennar sárt.
Ég kveð þig nú, mín ástkæra
tengdamóðir og amma barnanna
minna, þau eiga eftir að sakna ömmu
sinnar, sem vildi allt fyrir þau gera.
Það er sárt að vita að þú getir ekki
séð þau vaxa úr grasi. Ég þakka þér
fyrir þau ár sem ég þekkti þig og
megi Guð varðveita minningu þína.
Guðmundur J. Þorleifsson.
Það er sjaldgæft að eignast vin-
konu þegar maður er ekki orðin
fimm ára og að sú vinátta endist í
ráma hálfa öld. Það er einnig furðu-
legt að slíkar vinkonur skuli fá sama
sjaldgæfa sjúkdóminn með nokkurra
mánaða millibili. Ég varð íyrr til að
fá sjúkdóminn og í þau skipti sem ég
þurfti að liggja á sjúkrahúsi vegna
hans heimsótti Birna mig á hverjum
degi og stoppaði sjaldnast skemm- en
2 til 3 tíma. Við höfðum alla tíð verið
nánar vinkonur en sameiginlegui'
sjúkdómur okkar gerði okkur þó enn
nánari. Við hittumst nánast daglega
ef heilsan leyfði og töluðum auk þess
saman í síma nokkrum sinnum á dag.
Birna giftist Hrafni Sigurhans-
syni, eftirlifandi manni sínum, 1964
og eignuðust þau hjónin tvær vænar
dætur, Guðnýju, fædda 1966, og
Ólöfu, fædda 1971, og eiga þau þrjú
barnabörn. Birna var mikil amma í
sér og fylgdist vel með bamabörnum
sínum. Birna hefur nánast allan sinn
starfsaldur unnið sem gjaldkeri hjá
Landsbanka Islands. Hún var sam-
viskusöm í starfi og ég er alveg
handviss um að þótt vopnaður
bankaræningi hefði ógnað henni
hefði hún ekki afhent eina krónu af
peningum bankans.
Birna hafði góða kímnigáfu, var
einstaklega hjálpsöm og mátti ekk-
ert aumt sjá. Hún var dugleg hús-
móðir en gat verið dálítið stjórnsöm
en ég tók það nú aldrei inn á mig því
ég vissi alltaf að hún meinti vel með
stjómseminni. Birna var ákaflega
trygglynd og mikill vinur vina sinna.
Þegar dætur mínar voru uppkomnar
og gátu í reynd séð um sig sjálfar
fylgdist Birna samt með þeim þegar
ég fór utan með manninum mínum
og hringdi þá reglulega í þær ógiftu
og bauð þeim jafnvel til sín í mat. í
tvígang hefur maðurinn minn þurft
að fara utan eftir að ég veiktist og þá
fannst Birnu það alveg sjálfsagt að
flytja tímabundið inn til mín til að
geta hugsað um mig meðan ég var
ein heima.
Birna var mikið fyrir ferðalög og
vissi fátt skemmtilegra en að ferðast
erlendis, enda gerði hún mikið af því
meðan hún gat. Nú hefur Birna farið
í sína hinstu ferð og ég treysti því að
henni líki sú ferð vel. Dante sagði að
líf okkar geti ekki verið fullkomið án
vina. Það er alveg ljóst að að gæði
míns lífs minnka verulega við það að
Birna er horfin burt úr lífi mínu.
Ég mun sakna þín mikið, kæra
vinkona, enda hefur þú gefið mér
mikinn styrk í gegnum tíðina.
Ég votta Hrafni, Guðnýju, Ólöfu,
barnabörnum, Guðrúnu, móður
hennar, og öðrum ættingjum dýpstu
samúð. Megi Guð styrkja ykkur í
sorg ykkar.
Þín vinkona
Hera.
Hverjum klukkan glymur í dag
veit enginn, en hitt vitum við, að fyrr
eða síðar á hún eftir að glymja okk-
ur, sem fæðst höfum til þessa lífs.
Samt erum við alltaf óviðbúin, sér-
staklega þegar um er að ræða fólk á
besta aldri. Þannig vai- það með
Birnu, vinkonu mína og vinnufélaga.
Við Birna kynntumst fyrir um það
bil tuttugu og fimm árur, þá störfuð-
um við báðar sem gjaldkerar hjá
Landsbanka Islands. Þar var hún
eins og ætíð einstaklega hressilegur
og góður vinnufélagi. Síðar átti ég
eftir að kynnast henni betur, það var
líka í Landsbankanum og þá í er-
lendum reikningum en þar höfum við
starfað saman síðastliðin átta ár. Á
þeim tíma tókst með okkur góð vin-
átta og þar kynntist ég mannkostum
hennar. Hún vai’ einstaklega
skemmtilegur vinnufélagi. Hrein-
skilnin, glettnin, hispursleysið og
lífsgleðin höfðu smitandi áhrif á alla
sem nálægt henni voru. Á vinnu-
staðnum okkar, þar sem hvers kyns
mál hafa iðulega verið rædd og
krufin til mergjar, lét Birna ekki sitt
eftir liggja. Hún hafði ríka réttlætis-
kennd og var öfiugur málsvari þeirra
sem minna máttu sín. Börn og ung-
lingar sem stóðu höllum fæti í lífinu
áttu alla hennar samúð og hún stóð
ekki álengdar ef hún taldi sig geta
orðið þeim að liði. Hún gerði það á
sinn einlæga hátt. Stundum fannst
mér hún full hreinskilin, en henni
fyrirgafst það alltaf vegna góðviljans
sem að baki bjó.
Birna var fagurkeri fram í fingur-
góma. Hún var afar næm á umhverfi
sitt, hvort sem um var að ræða lista-
verk náttúrunnar eða mannanna.
Hún hafði yndi af góðri tónhst og
myndlist og hönnun skipuðu einnig
stóran sess hjá henni. Hún sótti
námskeið hjá Myndlistaskóla
Reykjavíkur í leirmótun og hugðist
halda þar áfram. Ég hafði vonað að
Bii’na mín fengi aðeins lengri tíma.
Ég hafði vonað að hún næði heilsu til
að njóta sumarsins sem nú er svo
bjart og fallegt. En sá sem öllu ræð-
ur beindi henni inn á aðrar brautir
og ég trúi að þar ríki fegurðin ekki
síður en hér.
Ég votta Hrafni, eiginmanni henn-
ar, dætnmum, Guðnýju og Ólöfu og
fjölskyldum þeirra, einnig aldraðri
móður, mína dýpstu samúð. Guð
blessi minningu Birnu.
Jóna S. Jónsdóttir.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf sem gleymist
eigi
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Edda og fjölskylda.
KIRKJUSTARF
Safnaðarstarf
Kvöldmessa
í Laugarnes-
kirkju
I KVÖLD, sunnudaginn 7. júní kl.
20.30, verður kvöldmessa í Laugar-
neskii’kju. Þá mun sr. Jón Dalbú
Hróbjartsson prófastur setja sr.
Bjama Karlsson inn í embætti sókn-
arprests Laugamesprestakalls.
Djasskvartett, þeir Matthías Hem-
stock, Tómas R. Einarsson, Sigurður
Flosason og Gunnar Gunnarsson
munu spila í kii’kjunni frá kl. 20 en
þeir munu einnig spila undii’ í mess-
unni. Kór Laugameskirkju mun
syngja undir stjóm Gunnars Gunn-
arssonar. Einsöngvari er Þoi’valdur
Halldórsson. Sr. Bjami Karlsson
mun prédika en bæði sr. Bjami og sr.
Jón Dalbú munu þjóna fyrir altari.
Friðrikskapella. Kyn’ðarstund í
hádegi á morgun, mánudag. Léttur
málsverður í gamla félagsheimilinu
að stundinni lokinni.
Fella- og Hólakirkja. For-
eldramorgunn í safnaðarheimilinu
þriðjudag kl. 10-12.
Grafarvogskirkja. Bænahópur kl.
20. Tekið er við bænarefnum í
kirkjunni alla daga frá kl. 9-17.
Seljakirkja. Mömmumorgnar á
þriðjudögum kl. 10.
Hvítasunnukirkjan Ffladelfía.
Brauðsbrotning kl. 11. Ræðumaðui’
Vörður L. Traustason. Almenn
samkoma kl. 20. Ræðumaður Erl-
ing Magnússon. Athugið breyttan
samkomutíma. Allir velkomnir.
Morgunblaðið/Gunnlaugur Árnason
ÞESS var minnst 26. maí að 160 ár eru síðan Stykkishólmsapótek var
stofnað. Á myndinni er starfsfólkið fyrir framan apótekið: Anna
Þórdís Grímsdóttir, Ingimundur Pálsson apótekari, Guðlaug
Ágústsdóttir og Eyrún Guðmundsdóttir.
Stykkishólms-
apótek 160 ára
Stykkishólmi. Morgunblaðið.
Stykkishólmsapótek var stofnað
með konungsúrskurði 26. maí 1838
og eru nú 160 ár frá því að rekstur
þess hófst. Þetta er hár aldur á ís-
lenskan mælikvarða og ekki mörg
fyrirtæki eldri hér á landi.
Á síðustu öld var það ómetanleg
aðstoð fyrir lækni að hafa aðgang
að manni sem kunni skil á lyfjum og
sjúkdómum. Alþýðan gerði ekki
mikinn greinarmun á læknum og
apótekerum og snéri fólk sér oft til
apótekarans og fékk hjá honum lyf
án milligöngu læknis. Framan af
höfðu apótekarar í Stykkishólmi
ýmsar aukabúgreinar, t.d. veitinga-
rekstur og ullarlitun. Um síðustu
aldamót framleiddi Stykkishólms-
apótek Bitter til útflutnings.
Alls hafa 15 apótekarar starfað
við Stykkishólmsapótek á þessum
160 árum. Sá apótekari sem lengst
starfaði hér var Carl Emil Ole Möll-
er. Hann var apótekari frá 1865 til
1901. Núverandi apótekari er Ingi-
mundur Pálsson og hefur hann rek-
ið apótekið frá því í janúar 1995. v
Apótekið hefur verið í núverandi
húsnæði síðan 1919 og er búið að
endurgera húsið mikið síðustu árin.
Keppt í
tölvuleikni
Egilsstaðir. Morgunblaðið.
SVOKALLAÐ PlayStation mót
var nýlega haidið í Bíó Vala-
skjálf á Egilsstöðum. Mótið var
útsláttarkeppni og var keppt í
færni í kappakstursleik á tölvu.
Alls tóku yfir 30 börn þátt en
sigurvegari mótsins var Berg-
þór Þorsteinsson frá Seyðisfirði
og fékk liann í verðlaun sjón-
varp, tölvuleik og pizzaveislu.
Það voru Rafeind og Bíó Vala-
skjálf sem stóðu að mótinu.
Morgunblaðið/Anna Ingólfs
ERLINGUR Hjörvar Guðjóns-
son og Hreinn Erlingsson
kepptu áhugasamir á PlaySta-
tion-mótinu. {