Morgunblaðið - 15.08.1998, Síða 52

52 LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
JÓNÍ og Þorvaldur segjast helst vinna snemma dags. „því stjörnurnar sofa lengi fram eft-
ir og þannig fáum við frið fyrir endalausum kaffiboðum og spjalli. Stjörnurnar eru ákaf-
lega einmana manneskjur.“
Morgunblaðið/Arnaldur
„VIÐ förum aldrei af stað nema í dulargervi svo við þurfum ekki stöðugt að
vera að gefa eiginhandaráritanir."
..................
Spáð í stjörnurnar
JÓNÍ Jónsdóttir og Þorvaldur
Þorsteinsson, upplýsinga- og
kynningarfulltrúar „Innan hand-
qg“, kynna í dag kl. 16 nýtt
síjörnugötukort af svæði 101 í
Reykjavík í Fiskinum, Skóla-
vörðustíg 22c.
Þetta mun vera í fyrsta skipti
sem jafn torfengnar upplýsingar
um búsetu íslenskra sljarna
(celebrities) hafa náðst saman á
einn stað. Blaðamaður spurði
Jónf og Þorvald um vinnuaðferð-
ir þeirra og helstu leyndarmál að
baki starfi „papparassa" á ís-
landi.
__^
ÍriSÁ ® 'B,r
S5SSS‘1“‘-'
„VIÐ erfiðar aðstæður þarf að beita fullkomnustu ljósmyndatækni.
Takið eftir aðdráttarlinsunni.“
í fréttinni, sem fjallaði um fjáröflunar-
ferð forsetans á Vesturströndina, greindi
blaðamaðurinn Katharine Seelye frá því
að í kvöldflugi á mánudegi um borð í for-
setavélinni þegar fjölmiðlafólkið var að
horfa á „Deep Impact“ hefði Clinton „sett
sig í spor kvikmyndagagnrýnanda".
„Hr. Clinton, á fleygiferð í gallabuxum
eins og háskólanemi á þeytingi um
heimavistina í lokaprófunum, sagði: „Ar-
mageddon var betri. En í raun og veru,
sagði hann, var Zorró besta mynd sum-
arsins.“„
Foster var svo ánægður að hann vakti
eiginkonu sína, Jackie, til að segja henni
tíðindin. Klukkan hálfátta hringdi leik-
konan Nancy Livingstone og spurði:
„Hefurðu séð blaðið?“
Síminn hringdi jafnt og þétt það sem
eftir lifði dags. „Það er gott að kvik-
myndaiðnaðurinn fær lof frá einhveijum í
Washington," sagði Foster, „í stað þess að
við séum lamin í höfuðið með hafnabolta-
kylfu vegna ofbeldis."
Clinton er kunnur kvikmyndaaðdáandi
og heldur reglulega kvikmyndasýningar í
Hvíta húsinu á listrænum myndum á borð
við „Enchanted April“ og Undrið eða
„Shine“.
En hann hafði líka gaman af Beint á
ská með Leslie Nielsen og O.J. Simpson.
Clinton finnst Zorró bestur

► BILL Clinton Bandaríkjaforseti lífgaði
heldur betur upp á dag Davids Fosters.
Foster, sem framleiddi „Grímu Zorrós“
ásamt Doug Claybourne, var á fótum
klukkan hálfsex á miðvikudags-
morgni, með kaffibolla og
New York Times eins
og venjulega,
þegar hann
rakst á frétt
sem kom
honum í
gott
skap.
MYNDBÖND
Góð fyrir
alla nema
fýlupúka
Búálfarnir
The Borrowers
Ævintýri
★★★
Framleiðsla: Walt DeFaria. Leik-
stjórn: Peter Hewitt. Handrit: Gavin
Scott og John Kamps. Kvikmynda-
taka: John Fenner og Trevor Booker.
Tónlist: Hans Zimmer. Aðalhlutverk:
John Goodman og Jim Broadbent.
Bresk. Háskólabíó, ágúst 1998. Leyfð
öllum aldurshópum.
LENDER fjölskyldan býr í nota-
legu gömlu einbýlishúsi sem gömul
frænka arfleiddi hana að. Sonurinn
á heimilinu er
sannfærður um
að eitthvað dular-
full sé á seyði í
húsinu, en á í erf-
iðleikum með að
sannfæra for-
eldra sína um að
smáhlutum, sem
hverfa, sé stolið
af dularfullum
verum. Hann hef-
ur auðvitað rétt íyrir sér. Klock fjöl-
skyldan er af ætt búálfa, örsmárra
mannvera sem lifa í námunda við
manneskjur en halda sér að jafnaði
úr sjónmáli þeirra. Hún hefur lengi
búið í húsinu og liflr á að „fá lánað“
frá stóra fólkinu. Þegar illmennið
Ocious P. Potter (John Goodman)
hyggst sölsa undir sig hús fjöl-
skyldnanna og rífa það til að byggja
blokk, snúast búálfarnir til varnar.
„Búálfamir" er stórskemmtilegt
ævintýri sem gerist í einkennilegum
og tímalausum ævintýraheimi. Fólk-
ið þar er almennt svo undarlegt að
örsmáir og sérvitrir búálfar eru eig-
inlega venjulegasta fólkið sem þar
ber fyrir augu. Illmennið er alvöm
illmenni sem auðvitað fær rækilega
fyrii- ferðina og gi-einilegt að Goodm-
an hefur notið þess að leika þennan
dæmalausa skíthæl sem hikar ekki
við að reyna að myrða búálfabörn til
að koma lúalegum áætlunum sínum í
verk. Hinn frábæri breski gaman-
leikari Hugh Laurie (Wooster and
Jeeves) kemur fram í litlu, ógleym-
anlegu hlutverki vingjamlegs, en
stórfurðulegs, lögi-egluþjóns. Sviðs-
myndin er sérstæð og ægir þar sam-
an mismunandi tískustraumum,
hiutum frá ólíkum tímabilum og sér-
hönnuðum búningum sem styðja
skemmtilega við framandleika sög-
unnar. Sjálf er frásögnin sígild og
einföld. Atburðarásin er hröð og þétt
og engum nema verstu fýlupúkum
ætti að leiðast yfir myndinni.
Guðmundur Ásgeirsson